Μετά από χρόνια μία ημιτελική σειρά πλέι οφ του πρωταθλήματος έφτασε να έχει αληθινό ενδιαφέρον και για αυτό δεν ευθύνεται σίγουρα κάποιου είδους αναβάθμιση της λίγκας. Μόνος υπεύθυνος είναι ο Αρης, ο οποίος δίκαια μας "αναγκάζει" να ασχοληθούμε μαζί του για μία ακόμη φορά μέσα στη σεζόν. Διότι παρά τα όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς στο Basketball Guru και το παλιό μου μπλογκάκι, τα όσα έχει καταφέρει ο Πρίφτης και οι παίκτες του τη φετινή χρονιά τείνουν να φτάσουν στην σφαίρα του μπασκετικού θαύματος. Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολή αναλογιστείτε πως η ομάδα που έχει για μπάτζετ λιγότερο από το 10% της άλλης και πολύ λιγότερο από το συμβόλαιο του ... Καλάθη έφτασε να κοντράρει στα ίσια έναν αντίπαλο που είχε δεδηλωμένες φιλοδοξίες να φτάσει στο final four της Ευρωλίγκα.

Στην τελευταία (σχετικά) καλή χρονιά της Σιένα στην Ευρώπη, ο Μπόμπι Μπράουν είχε μέσο όρο περίπου 19 πόντους, σε ένα παιχνίδι είχε βάλει 41 και γενικά πέταγε τα σουτ σαν στραγάλια. Η μπάλα είχε απροσδιόριστες πιθανότητες να πάει στο καλάθι, οι οποίες δεν επηρεάζονταν από κάτι συγκεκριμένο. Για κάποιο μυστήριο λόγο, ο Μπάνκι κάτι τέτοια τα έκανε και τα κάνει. Βρίσκει έναν ή δύο παίκτες που μπορούν να σκοράρουν , και μέσα από μία μεταμφίεση ομαδικής συνέργειας, φροντίζει η μπάλα να καταλήγει μονίμως στη χέρια τους. Εκείνη την περίοδο υπήρχε ελάχιστη ευελιξία να χαλιναγωγήσει κάποιος τις ορέξεις του τρελο-Μπόμπι και η όποια τέτοια προερχόταν από τον ισορροπιστή που έπαιζε δίπλα του. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ντάνιελ Χάκετ στην πρώτη του εμφάνιση στο κορυφαίο διασυλλογικό επίπεδο.

Πρόσφατα είδαμε τους παίκτες που μας εξέπληξαν ευχάριστα στην φετινή ευρωλίγκα, ας ρίξουμε μία ματιά και σε ο,τι φέτος μας απογοήτευσε. Χωρίς τον ψυχαναγκασμό της αντίστροφης μέτρησης, αλλά με ελαφρώς περιπαικτική διάθεση και έναν λίγο πιο ανάλαφρο τόνο. Αυτά που ακολουθούν αλλιώς τα περιμέναμε και αλλιώς μας ήρθαν. Ιδού 10 + 2 απογοητευσεις, με τυχαία σειρά και "απλωμένη θεματολογία".

Ο Λαμάρκους Όλντριτζ είναι ασταμάτητος στα πρώτα δύο παιχνίδια της σειράς Σπερς - Θάντερ. Η ομάδα του όχι. Ο Πόποβιτς είδε "τα Σπιρούνια" να χάνουν τον δεύτερο αγώνα, παρά το γεγονός ότι οι αντίπαλοι τους δεν είχαν καμμία απάντηση για τον πιθανώς πιο επικίνδυνο παίκτη του ΝΒΑ με πλάτη στο καλάθι. Είχαν όμως απάντηση σε ο,τι αφορά τους υπόλοιπους και την γενικότερη επιθετική λειτουργία του Σαν Αντόνιο, το οποίο υποχρέωσαν σε ποσοστό 42% εντός πεδιάς και 26% στα τρίποντα, νούμερα σαφώς χαμηλότερα από τα συνήθη τους στην κανονική διάρκεια. Το ίδιο ισχύει άλλωστε και για τις ασίστ, εκεί όπου οι Σπερς έβγαλαν μόλις 19, έναντι του αστρονομικού 39 στο πρώτο παιχνίδι. 

Λίγο πριν το final four, και όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τα τοπ της ευρωλίγκα αρχίζουν στο Basketball Guru. Αρχή με τους 10 παίκτες που εξέπληξαν με την απόδοση τους, καθώς και με κάποιους επιλαχόντες. Το countdown είναι για τη φάση, για να έχουμε να λέμε.

Η επικείμενη αναμέτρηση μεταξύ Σαν Αντόνιο Σπερς και Οκλαχόμα Σίτι σέντερ φέρνει αντιμέτωπες δύο ομάδες με διαφορετική φιλοσοφία. Το σύνολο του Πόποβιτς αποτελεί εδώ και χρόνια το πρότυπο του ομαδικού μπάσκετ, χωρίς να λησμονεί φυσικά την ατομική εξέλιξη των παικτών και την συνεισφορά της μονάδας στο αποτέλεσμα. Αντίθετα, εκείνο του Ντόνοβαν βασίζεται κυρίως επάνω στους δύο τρομακτικά επικίνδυνους σταρ του, προσπαθώντας όσο γίνεται περισσότερο να προσθέσει και κάποιες πινελιές ομαδικότητας.

Στο τρίτο δεκάλεπτο του 5ου παιχνιδιού μεταξύ Λοκομοτίβ και Μπαρτσελόνα , ο Τσάβι Πασκουάλ έκανε κάτι που στο παρελθόν του έχει χαρίσει πρόκριση σε final four. Επιστράτευσε μία ζώνη 3-2 , πολύ ανοιχτή και με έμφαση στην περιφερειακή πίεση και στην κάλυψη του high post. Στην πίσω γραμμή και κοντά στο καλάθι ήταν ευάλωτη, αλλά ο κοουτς των Καταλανών είχε διαγνώσει σωστά πως οι ψηλοί της Κουμπάν δεν θα έπαιρναν εύκολα θέσεις τόσο χαμηλά. Αρέσκονται κυρίως στο παιχνίδι γύρω από τη ρακέτα και όχι σε αυτό μέσα σε αυτή.

Ενα από τα μυστήρια της φετινής σεζόν στην ευρωλίγκα ήταν η , σαφώς κατώτερη των προσδοκιών, πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ρεάλ τελείωσε τις υποχρεώσεις της με αρνητικό ρεκόρ (12-15), τη στιγμή που αν κανείς κοιτάξει τη σύνθεση με την οποία αγωνίστηκε στο τελευταίο παιχνίδι απέναντι στη Φενέρ, θα τη βρει σχεδόν απαράλλαχτη σε σχέση με εκείνη που εύκολα επικράτησε επί του Ολυμπιακού στον τελικό του περασμένου Μαίου.  Ο προπονητής είναι ο ίδιος, οι παίκτες επίσης, και βασικά λείπει ο .... Μάρκους Σλότερ. Ο Γιάννης Μπουρούσης είχε ελάχιστη συμμετοχή στην κατάκτηση του περσινού τίτλου και τα βαριά χαρτιά στην περιφέρεια της ομάδας δεν τα έχουν πάρει και τα χρόνια. 

Το 3-0 της Λαμποράλ επί του Παναθηναικού ήρθε σαν επιβεβαίωση του πιο απλού νόμου που υπάρχει στο μπάσκετ. Όποιος βάζει τα σουτ κερδίζει. Για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι οι πράσινοι σούταρν χειρότερα από τους αντιπάλους τους, και παρά την καθολική υπεροχή σε ριμπάουντ και δημιουργία, βρέθηκαν εκτός final four μάλλον εύκολα. Δεν βρήκαν ποτέ μακρινό σουτ, έχοντας 6/21 τρίποντα, μία επίδοση απόλυτα συνεπής με τις προηγούμενες δύο, που είχαν βγάλει στο σύνολο 10/47. Για μία ακόμη φορά, οι συνθέσεις που παρουσίασε ο Τζόρτζεβιτς στο παρκέ, στάθηκαν ανίκανες να ξεκλειδώσουν μία άμυνα που τους έδινε συνεχώς χώρο. Οταν στην 4η περίοδο αγωνίστηκαν για μία ακόμη φορά μαζί οι Καλάθης-Γκιστ και Ουίλιαμς, το τριφύλλι έχασε και την τελευταία του ελπίδα να σκοράρει από μακριά. Ετσι κι αλλιώς αιφνιδιασμούς έβγαλε ελάχιστους.

Ο Κουάι Λέοναρντ αναδείχθηκε πριν λίγες μέρες ο καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ, και μάλλον δίκαια. Σε μία λίγκα που το συγκεκριμένο βραβείο καταλήγει συντριπτικά σε χέρια ψηλών, η βράβευση του MVP των Σπερς πιστοποιεί πρώτα απ'ολα τη μεταστροφή του παιχνιδιού^1. Καθώς τα τρίποντα χρονιά με τη χρονιά αυξάνονται, και καθώς το drive and kick παιχνίδι γίνεται ολοένα και συχνότερο, οι παίκτες που μπορούν να αμύνονται στα 'φτερά' της επίθεσης και απέναντι σε δεινούς σκόρερ γίνονται ολοένα και πιο πολύτιμοι. Kαι ο Λέοναρντ όσο να ναι, είναι ο καλύτερος σε αυτό το κομμάτι σε όλο το ΝΒΑ, ενώ παράλληλα αμύνεται φανταστικά και στο ποστ, όταν αλλάζει σε σκριν μέχρι και τη θέση 4. Τα ίδια περίπου κάνει και ο Ντρέιμοντ Γκριν, μόνο που εκείνος (και όπως θα διαβάσετε στο πρώτο λινκ) μαρκάρει κάμποσο χαμηλά σε post-up. Συγκεκριμένα έχει βρεθεί σε αυτή την κατάσταση τόσες φορές όσες είναι αρκετές για να τον φέρουν στη 7η θέση του σχετικού πίνακα. Και πάλι όμως, σε σχέση με τον Λέοναρντ έρχεται, κατά την πιο δημοφιλή πεποίθηση, λίγο πιο πίσω.