Και στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς, οι Ουόριορς δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα για να τους σταματήσουν, και η όποια προσπάθεια τους περιορίστηκε σε ένα μαγικό τρίτο δωδεκάλεπτο του Κλέι Τόμπσον, που σκόραρε σε αυτό το διάστημα 19 πόντους και έφερε τη διαφορά σε μονοψηφια νούμερα. Από εκεί και πέρα, οι Θάντερ ανέκτησαν δυνάμεις και έκαναν ο,τι στο πρώτο ημίχρονο και στον προηγούμενο αγώνα: απλά διέλυσαν τους αντιπάλους τους.

Όταν ξαφνικά εμφανίζεται τόση διαφορά απέναντι σε δύο σύνολα που αντικειμενικά είναι κοντά σε αξία, το πρώτο που έρχεται στο νου είναι το κομμάτι της ψυχολογίας. Είναι κάτι που αποφεύγω όσο μπορώ, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι εμφανές. Οι μεν παίζουν με τεράστια προσήλωση και αυτοπεποίθηση , και οι δε παρασύρονται συνεχώς σε σουτ και λάθη που δεν έχουν καμμία σχέση με το αγωνιστικό προφίλ τους. Οι Ουόριορς πάντα έπαιζαν εκτελώντας γρήγορα, αλλά από εκεί μέχρι το σημείο να σουτάρουν τόσο βιαστικά και σαν σε πανικό, υπάρχει τεράστια απόσταση. Από την άλλη, οι Θάντερ επιλέγουν πολύ καλύτερα τις δικές τους προσπάθειες, μοιράζουν το παιχνίδι σε πολλούς παίκτες, και ευστοχούν σε σημεία που κόβουν στον αντίπαλο τα πόδια, όπως στις αρχές της τέταρτης περιόδου με κάποια transition και off balance μακρινά σουτ του Ντουράντ.

Η Οκλαχόμα κυριαρχεί ολοκληρωτικά και στο κομμάτι των διεκδικήσεων ή της άμυνας. 16 επιθετικά ριμπάουντ, 16 κλεψίματα και 8 τάπες είναι σε συνδυασμό τεράστια νούμερα που καθαρίζουν από μόνα τους ένα παιχνίδι τελικών περιφέρειας. Οι Θάντερ έχουν κλείσει τον, εξαντλημένο από το μαρκάρισμα του Ουέστμπρουκ, Κάρι (2/10 τρίπ), τον έχουν υποχρεώσει να πασάρει πολύ στους υπόλοιπους , και κάτω από το καλάθι μαρκάρουν ο,τι προκύπτει από το passing game. Σε πολλές περιπτώσεις, λέι απ που στην αρχή έδειχναν πως θα περάσουν εύκολα στο διχτάκι, κατέληξαν να μαρκάρονται από δύο και τρεις παίκτες. Γκριν και Ιγκουοντάλα δεν πρέπει να τελείωσαν υπό νορμάλ συνθήκες ούτε μία προσπάθεια γύρω από τη στεφάνη. Τα πάντα είναι γύρω από χέρια και πάνω σε σώματα.

Ειδικά ο Ιμπάκα, ήταν στο παιχνίδι που τελείωσε ένα κανονικό τέρας, είτε στις αλλαγές στην περιφέρεια, είτε στην άμυνα ψηλά, είτε στο σώμα. Ο "Ισπανός" δείχνει να είναι ο x factor της σειράς, και λειτουργεί για την ομάδα του ως άλλος Ντρέιμοντ Γκριν. Οχι φυσικά στη δημιουργία, αλλά στους τομείς της αναχαίτισης των αντιπάλων και του επιπλέον σκορ δια μέσου του καλού spacing. Ετσι, παρόλο που οι Ουόριορς έδειξαν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν συνθέσεις με τον Ανταμς, του οποίου η παρουσία έβγαλε σε 24 λεπτά ένα άσχημο -7 στο +/-, ηττήθηκαν κατά κράτος από ο,τι σύνθεση είχε τον Ιμπάκα στη θέση 5. Σύμφωνα με το ESPN, η πεντάδα-απάντηση στο smallball του Γκόλντεν Στέιτ (Ουέστμπρουκ, Ουέιτερς ,Ρόμπερσον, Ντουράντ, Ιμπάκα), έχει κερδίσει τα λεπτά που βρίσκεται μαζί στο παρκέ με το εντυπωσιακό 91-35!

Την ίδια στιγμή, στην αντίπερα όχθη συμβαίνει αυτό.

Ο παίκτης - κλειδί στα χαμηλά σχήματα και στα αδιέξοδα των Ουόριορς βρίσκεται πρωταγωνιστής σε ένα σπανιο αρνητικό ρεκόρ, και μάλιστα πολύ μπροστά από όσους ακολουθούν. Ο Ντρέιμοντ Γκριν, για τον οποίο τόσα καλά έχουμε γράψει και από εδώ, δεινοπαθεί επιθετικά ακόμη και κόντρα σε κοντύτερους αντιπάλους στα χαμηλά σχήματα, ενώ στην άμυνα δεν έχει επ'ουδενί καταφέρει να βγάλει προσωπικές φάσεις. Ειδικά ο Ντουράντ , όσες φορές έχει βρεθεί απέναντι του μετά από αλλαγές, έχει συνεχίσει να σκοράρει με τον ίδιο ρυθμό όπως απέναντι στον Μπαρνς.

Εχοντας βρει με τον Ιμπάκα το αντίδοτο στον Γκριν και γενικά στην death squad των Ουόριορς, ο Ντόνοβαν αφήνει τα υπόλοιπα να έρθουν όπως τα φέρουν οι δύο αστέρες του. Ουέστμπρουκ και Ντουράντ συνεχίζουν τα όργια, και ειδικά τον πρώτο οι Ουόριορς μοιάζουν να μην έχουν ιδέα πώς να τον σταματήσουν. Ο λόγος που επάνω του παίζει ο Κάρι είναι γιατί τα έχει πάει πολύ καλά σε σχέση με τους άλλους, αλλά αυτό κοστίζει στον MVP σε δυνάμεις. Από την άλλη, η χθεσινή προσπάθεια να πάει στο μαρκάρισμα ο Ιγκουοντάλα (και στο switch του pnr ο Γκριν) έφερε πολύ χειρότερα αποτελέσματα, και έχει επιπλέον κοστίσει σε πόντους του... Ρόμπερσον. Η θυσία που έχουν επιλέξει ο Κερ και το επιτελείο του δεν έχει πιάσει τόπο, καθώς ο τελευταίος κινείται πολύ καλά χωρίς τη μπάλα και υποδέχεται τις πάσες των δύο παιχταραδων πολύ κοντά στο καλάθι, και σε χώρους που μπορεί να ευστοχήσει μέχρι και ο Ντεμάρκους Νέλσον. Οι 17 πόντοι και τα 12 ριμπάουντ του συγκεκριμένου παίκτη, εκτός από αποτέλεσμα μίας "κρυφής" τοποθέτησης του στη θέση 4, είναι και απόδειξη του πόσο καλά πλέον αντιλαμβάνονται οι σταρ της Οκλαχόμα το τι μπορεί να προσφέρουν οι υπόλοιποι συμπαίκτες τους. 

Κοινώς, οι Θάντερ είναι μία κανονικότατη ομάδα, χωρίς τους εγωισμούς και τα απερίσκεπτα plays που τους κόστιζαν ήττες. Οι απομονώσεις είναι φυσικά ένα διαρκές σημείο αναφοράς στην επίθεση τους, αλλά η κατάληξη των φάσεων είναι πλέον πολλές φορές διαφορετική από ένα μαρκαρισμένο σουτ. Η επιπολαιότητα δείχνει να είναι πια χαρακτρηριστικό των αντιπάλων τους, οι οποίοι δεν έχουν την υπομονή να στήσουν το παιχνίδι τους γύρω από τα πλεονεκτήματα τους. Η παρακάτω παρατήρηση είναι πέρα για πέρα ορθή.

https://twitter.com/aaronbruski/status/735308788568199169

Οι Ούοριορς δεν έχουν βρει τον τρόπο να βγάλουν τον Κάρι ελεύθερο ή να του προσφέρουν τα μις ματς που χρειάζεται για να πληγώσει την άμυνα. Από την άλλη, και ο ίδιος δεν είναι καθόλου καλά, και αυτό το διαπιστώνει κανείς όταν τον βλέπει να τρώει τάπα από τον Ανταμς στην περίμετρο ή να κάνει εύκολα λάθος πάσες στην πίεση. Ο,τι και να βάλει κανείς σε μία ανάλυση άλλωστε, στο μπάσκετ του ΝΒΑ τίποτε δεν είναι πιο σημαντικό από την απόδοση των πιο βαρέων όπλων της κάθε ομάδας. Και μπορεί χθες τα ποσοστά των Ντουράντ-Ουέστμπρουκ να μην ήταν καλύτερα εκείνων των Κάρι-Τόμπσον, αλλά οι πρώτοι κέρδισαν πολύ περισσότερες μονομαχίες σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, όπως π.χ. οι βολές (17/18), τα ριμπάουντ (22 vs 10) , ή οι ασίστ (15 vs 6).

Γενικώς, αυτή τη στιγμή η Οκλαχόμα υπερτερεί στα πάντα, και πρώτα πρώτα στο πνεύμα και στην ταχυδύναμη. Όπως συνέβη από ένα σημείο και ύστερα απέναντι στους Σπερς, έτσι και τώρα απέναντι στους Ουόριορς,   δείχνει να έχει πολλά περισσεύματα ενέργειας , τα οποία αρκούν για να κάνουν τους αντιπάλους να τα χάσουν. Είναι αυτό που οι Αμερικάνοι λένε 'they keep coming at you'. Ξαφνικά, και μέχρι να διαψευστεί άλλη μία φετινή πρόβλεψη, οι Θάντερ, ο Ουέστμπρουκ και ο Κέβιν Ντουράντ είναι τα απόλυτα φαβορί για να φτάσουν στους τελικούς του ΝΒΑ. Στα χέρια τους έχει γίνει παιχνιδάκι επί δύο συναπτά παιχνίδια η ομάδα που έκανε ρεκόρ 73-9.