Η Λαμποράλ Κούτσα είναι η ομάδα την οποία το site μας έχει μέχρι στιγμής κοιτάξει περισσότερο από όλες¹, πλην Παναθηναικού και Ολυμπιακού. Ο λόγος είναι προφανής: το σύνολο του Περάσοβιτς αποτελεί πιθανώς την μεγαλύτερη έκπληξη μέχρι στιγμής στη διοργάνωση, ακόμη μεγαλύτερη και από εκείνες της Λοκομοτίβ Κουμπάν ή της Μπάμπεργκ. Η πορεία που έχει διαγράψει είναι τόσο θαυμάσια, όσο και σταθερή, και σε αυτό το τελευταίο έγκειται και ο χαρακτηρισμός "έκπληξη". Οι Βάσκοι ήταν λίγο εώς πολύ αναμενόμενο ότι θα έχουν καλά βράδια μέσα στη σεζόν, αλλά ελάχιστοι περίμεναν ότι ο Κροάτης προπονητής θα κατάφερνε να εμφυσήσει στο σύνολο του ένα σύνολο από αγωνιστικές αρχές , τις οποίες εκείνο θα έβγαζε στο γήπεδο με συνέπεια. Από αυτές τις αρχές οφείλει να ξεκινήσει κανείς μια ανάλυση αν θέλει να αποκωδικοποιήσει τους τρόπους με τους οποίους ο ΠΑΟ θα γίνει η ομάδα εκείνη που θα φτάσει στο φάιναλ φορ. (σ.σ. η στατιστική μας βοήθεια θα έρθει από το επίσημο σάιτ της ευρωλίγκα και από το gigabasket.org, και θα αφορά νούμερα του τοπ-16).

(φωτό από euroleague.sport24.gr)

"Αυτή η ομάδα αποτελεί ένα πρωτοποριακό μπασκετικό κίνημα. Γεννήσαμε κάτι νέο και ζωντανέψαμε κάτι που φαινόταν πεθαμένο. H μπασκετική πιάτσα, όλοι μας, πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα νέα παιδιά ώστε να βελτιώσουν την ατομική τεχνική τους." Ντούσαν Ιβκοβιτς, συνέντευξη στην εφημερίδα Goal News , 6 Iουνίου 2012.

Ενα πράγμα που με εκνευρίζει στην μπασκετική φίλαθλη Ελλάδα είναι η τάση τα εγχώρια πρωταθλήματα να αποτελούν σοβαρό κριτήριο, αν όχι και εφαλτήριο, μίας αξιολόγησης. Εδώ και χρόνια το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πλήρως απαξιωμένο, ο τίτλος διεκδικείται στην ουσία μόνο από δύο ομάδες, εντούτοις το αποτέλεσμα 5 ή και λιγότερων παιχνιδιών στην κάψα του Ιούνη διαμορφώνει απόψεις για παίκτες, προπονητές, παράγοντες, φροντιστές κ.ο.κ. Η φετινή χρονιά δεν αποτελεί εξαίρεση, και έτσι η αποτυχία του Ολυμπιακού στην φετινή ευρωλίγκα περιμένει ήδη τα καλοκαιρινά αποτελέσματα, είτε για να σχηματοποιηθεί ως τέτοια, είτε για λειανθούν οι αιχμηρές άκρες της.

Ξέρω γω; Μπορεί να πάρει και το διαπλανητικό, δεν αποκλείεται. Το τρίποντο δίνει περισσότερους πόντους από το δίποντο και αυτό στην εποχή των analytics μετράει και μετράει πολύ. Υπάρχουν ομάδες (όπως π.χ. στο ΝΒΑ οι Χιούστον Ρόκετς) , οι οποίες συνειδητά προσπαθούν να μοιράζουν τις προσπάθειες τους ανάμεσα σε σουτ πολύ κοντά στο καλάθι και σε σουτ έξω από τη γραμμή των 6,75 ή 7,25. Η ιδέα είναι φυσικά πως αν η προσπάθεια δεν είναι εγγυημένα υψηλών ποσοστών (όπως είναι τα λέι απ ή τα καρφώματα), τότε καλύτερα το ρίσκο να αποδίδει παραπάνω πόντους. Ή, όπως το θέτει πολύ ωραία ένα άρθρο που διάβασα, "τα σουτ [μέσης απόστασης] είναι πολύ μακριά από τη στεφάνη για να θεωρηθούν υψηλής πιθανότητας ευκαιρίες για σκορ,  αλλά και πάλι όχι τόσο ώστε το ρίσκο να ανταμειφθεί με έναν έξτρα πόντο".

H καριέρα του, ελληνικής καταγωγής σέντερ-φόργουορντ, Ζακ Όγκαστ στο κολέγιο τελείωσε πριν κάποιες μέρες σχεδόν θριαμβευτικά. Το κολέγιο του Νοτρ Νταμ έφτασε μία ανάσα από το final four του NCAA όπως και πέρυσι, με τον ίδιο να είναι μάλλον ο καλύτερος παίκτης του, στην 4η του χρονιά στην ομάδα. Προφανώς, αν οι scouts του ΝΒΑ θεωρούσαν ότι είχε προοπτικές να κάνει αξιοπρόσκεκτη καριέρα σαν επαγγελματίας, δεν θα έμενε εκεί τόσα χρόνια και θα είχε επιλεγεί ήδη σε μία (έστω χαμηλή) θέση σε κάποιο νραφτ, όπως θα συμβεί φέτος με τον συμπαίκτη του Ντεμέτριους Τζάκσον.

Ενα σωρό πρόσφατα παιχνίδια κρίθηκαν σε λεπτομέρειες και σε λίγα δευτερόλεπτα τον τελευταίο καιρό σε ευρωλίγκα και NCAA , και όπως είναι φυσικό τα μπασκετικά διλήμματα γύρω από την χρήση των φάουλ δεν ήταν και λίγα. Μόλις πριν από λίγο καιρό ο Leon έγραψε άλλωστε ένα κομμάτι για το ζήτημα, καταλήγοντας σαφώς πως δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για την τακτική που οφείλουν να ακολουθούν οι άμυνες, και πως η περίσταση παίζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το ρόλο της.

H άνευ όρων παράδοση του Ολυμπιακού μέσα στην έδρα της Χίμκι ήταν σίγουρα ένα αποτέλεσμα που ξένισε πολλούς. Παρόλα αυτά, και για όσους έτυχε να διαβάσουν το χθεσινό σημείωμα γύρω από την επιρροή του Ιβάνοβιτς στις ομάδες που αναλαμβάνει, το σενάριο δεν ήταν βγαλμένο δα και από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αντίθετα, υπήρχε ήδη γραμμένο σε βιβλίο. Κάθε σύνολο που προσλαμβάνει τον Μαυροβούνιο και δεν έχει προλάβει να μονταριστεί ακόμα, έχει να υπολογίζει κυρίως σε δύο πράγματα: στην ορμή που βγάζει η φιλοσοφία του προπονητή, και στα στα σουτ από την περιφέρεια μέσω των καλύτερων δυνατών αποστάσεων.

Ο Ρίμας Κουρτινάιτις πλήρωσε την μέτρια πορεία της Χίμκι στην VTB, έτσι υποθέτω. Αλλιώς δεν εξηγείται. Ο Λιθουανός προπονητής είχε την Χίμκι να παλεύει ως ίσος προς ίσος στον όμιλο με τα θηρία, ένα από τα οποία είκαζαν πολλοί ότι θα ήταν και η ομάδα του. Και τα είχε καταφέρει μέχρι ενός σημείου μια χαρά, και περίπου το ίδιο με όσες ομάδες δεν λέγονταν ΤΣΣΚΑ ή Λαμποράλ. Καμμία από αυτές δεν έδιωξε τον προπονητή , αλλά τον έδιωξε η Χίμκι.

Ένας απόλυτα κυριαρχικός και ισοπεδωτικός Ολυμπιακός, έκανε τη Ρεάλ φύλλο και φτερό μην αφήνοντας την να πάρει ανάσα μέχρι το τέλος. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν μακράν την καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς, και ξεδίπλωσαν στο γήπεδο ένα σωρό διαφορετικά χαρίσματα, ψήγματα των οποίων είχαμε δει σε προηγούμενους αγώνες. Ποτέ μέχρι σήμερα όμως, δεν τα είχαμε δει στο παρκέ να λειτουργούν όλα μαζί ως ένα ενιαίο σύνολο.

Είναι απόλυτα λογικό οι προβολείς να πέσουν πάλι επάνω στον Ελιοτ Ουίλιαμς. Το τρίποντο που ισοφάρησε τον αγώνα για το 84 - 84 ήταν το πιο καθοριστικό σουτ του αγώνα και επετεύχθη ύστερα από μία απόλυτα προσωπική έμπνευση. Επιπλέον, ήταν ένα σουτ εκτός του ρεπερτορίου του παίκτη. Ξέρετε πόσα σουτ τριών πόντων είχε πετύχει ο Ουίλιαμς στην μέχρι τώρα πορεία της ομάδας του στην ευρωλίγκα; 1! Σε 11 προσπάθειες, δηλαδή ποσοστό κάτω του 10%. Κι όμως δεν δίστασε στιγμή να σηκωθεί στον αέρα και να εκτελέσει, εκμεταλλευόμενος και κάτι που λέγεται κακή αμυντική κρίση. Υποθέτω πως αυτό δεν το περίμενε κανείς στην Νταρουσάφακα, αλλά σιγά σιγά όλοι θα πρέπει να μαθαίνουν τον Ουίλιαμς, ο οποίος έχει στα πρώτα 5 παιχνίδια 16,4 πόντους και 5,6 κερδισμένα φάουλ ανά παιχνίδι.

Για δεύτερη φορά στο φετινό τοπ-16, ο Γιάννης Μπουρούσης πήρε παραμάζωμα τους ψηλούς της Μπαρτσελόνα και ήταν ο κορυφαίος της αναμέτηρησης μεταξύ των Καταλανών και της Μπασκόνια. Στα δύο παιχνίδια που έχει δώσει εναντίον της ομάδας του Πασκουάλ έχει μ.ο. 23 πόντους! Για 80 λεπτά έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα όλη την άμυνα και μάλιστα αυτές δεν ήταν οι μόνες φορές που το έχει κάνει. Θύματα του Ελληνα σέντερ έχουν υπάρξει φέτος σχεδόν όλοι, από τον Ολυμπιακό μέχρι την ΤΣΣΚΑ ή την Χίμκι. Φαίνεται πως ο αντίπαλος δεν έχει καμμία σημασία.