Νο 10. Γιάννης Μπουρούσης.
Ο μόνος λόγος που ο Ελληνας σέντερ είναι στην πιο χαμηλή θέση είναι επειδή τον γνωρίζουμε τόσα χρόνια και κάποια από αυτά ήταν πραγματικά καλός στη διοργάνωση, όπως π.χ. με τον Ολυμπιακό. Κανείς βέβαια δεν περίμενε πως στα 33 του θα έφτανε να είναι ο πολυτιμότερος παίκτης της ευρωλίγκα και πως θα οδηγούσε πρώτος από όλους τη Μπασκόνια στο final four. O Mπουρούσης τελείωσε 5ος σκόρερ, δεύτερος στο ranking και πρώτος ριμπάουντερ, αλλά αυτά δεν φτάνουν για να περιγράψουν την επιρροή που είχε στο επιθετικό παιχνίδι των Βάσκων, το οποίο ακόμη και σήμερα χωλαίνει στο 5 εναντίον 5 χωρίς εκείνον μέσα. Οταν ακροβολίζεται ως stretch five, βρίσκουν διαδρόμους οι Ανταμς και Τζέιμς. Όταν παίρνει πλάτη σκοράρει ή βγαίνουν ασίστ για όλους τους γκαρντ και τον Μπέρτανς. Παίζει και πικ εν ρολ. Στατιστικά ο καλύτερος clutch παικτης της ομάδας του, η οποία είχε 6-0 στο τοπ 16 στα κλειστά παιχνίδια. Τρομερή χρονιά.
Νο 9. Κόρι Χίγκινς
Aπό σκόρερ ολκής στην Τρίουμφ και στην Γκάζιαντεπ, σε ρολίστα πολυτελείας, η επιλογή του Δημήτρη Ιτούδη για την (περίπου) αντικατάσταση του Σόνι Ουίμς βγήκε στο ακέραιο. Η έκπληξη με τον Χίγκινς είχε να κάνει με την συμβολή του στην λειτουργία της ΤΣΣΚΑ ως απλό γρανάζι της , την αμυντική του προσπάθεια και τα ποσοστά του στα σουτ τριών πόντων , που ήταν όλη τη χρονιά εκτοξευμένα στη στρατόσφαιρα. Ο γκαρντ των Ρώσων δεν είχε ποτέ στην καριέρα του πάνω από το αξιοπρεπές 39%, αλλά φέτος αναδείχθηκε στον καλύτερο σουτέρ τριών πόντων της Ευρωλίγκα, εκμεταλλευόμενος στο ακέραιο την προσοχή των αμυνών στους Ντε Κολό και Τεόντοσιτς. Τελείωσε τη χρονιά με 54,4 % πίσω από τα 6,75 και με το φοβερό 18/32 τρίποντα στο τοπ-16.
Νο 8. Νίκολο Μέλι
Στην Αρμάνι Μιλάνο ήταν χαμένος στη γενικότερη μετριότητα και στον άχαρο ρόλο του παίκτη που κινούσε τη μπάλα από κοντό σε κοντό. Ο Τρινκιέρι διέκρινε σε εκείνον κάτι παραπάνω: ένα καθαρό stretch four που επιπλέον μπορούσε να αμυνθεί πολύ καλά στις αλλαγές. Ο Μέλι τον δικαιώσε και έγινε πιθανώς το πιο σημαντικό κομμάτι στην καλά υπολογισμένη επίθεση μισού γηπέδου της Μπάμπεργκ. Σκόραρε από όλες τις αποστάσεις (45,3% τριπ.), μοίρασε ασίστ (2,7) και έκανε "δικό του" τον χώρο στο high post κοντά στη γραμμή των βολών. Από εκεί, και με άξονα τον Ιταλό, η γερμανική ομάδα έβγαλε μερικές από τις καλύτερες συνεργασίες της και ο Ντάνιελ Τάις βρήκε τον παρτενέρ που ταίριαζε στα δικά του πολύπλευρα προσόντα και μπορούσε να τα αναδείξει.
Νο 7. Ματέους Πονίτκα
Η Ζιέλονα Γκόρα αποκλείστηκε νωρίς αλλά ο 22άχρονος φόργουορντ πρόλαβε να αφήσει στο παρκέ το στίγμα ενός πολύπλερου παίκτη πλευράς, από τον οποίο τον οποίο λείπει ακόμη το σταθερό σουτ. Σε κάθε άλλο τομέα ο νεαρός διέπρεψε και σίγουρα μπήκε στο μάτι διάφορων για την επόμενη σεζόν. Aνάμεσα στα χαρίσματα του ξεχωρίζει κανείς και μία πολύ ανεπτυγμένη "οσφρηση" του επιθετικού ριμπάουντ και γενικά υψηλή αίσθηση της θέσης του στις διεκδικούμενες μπάλες και στις δύο άκρες του παρκέ. Για παίκτη 1,97 τα νούμερα του ήταν μη τι άλλο αξιοπρόσκετα: 2.2 επιθετικά, 8 στο σύνολο για τον δυναμικό Πολωνό, ο οποίος επίσης συνεισέφερε και στους τομείς της δημιουργίας και των κλεψιμάτων. Θα τον παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Νο 6. Νικίτα Κουρμπάνοφ
Σε αυτόν και τον Χίγκινς πρόσφατα αφιερώσαμε ένα ολόκληρο κείμενο. Ο Κουρμπάνοφ ήταν ένα από τα "μυστικά όπλα" του Ιτούδη στην πορεία προς τα final four καθώς αποτέλεσε τον κυματοθραύστη των αντίπαλων επιθέσεων, όταν οι Ντε Κολό και Τεόντοσιτς δεν είχαν τον Τζάκσον να καλύπτει τα νώτα τους. Ο πρώην φόργουορντ της Κουμπάν έπαιξε απ'ευθείας πάνω σε κοντύτερους παίκτες και βοήθησε με την παρουσία του στην περίμετρο να εφαρμοστούν τακτικές αλλαγών ή σύνθετων ματς απ αμυνών. Στην επίθεση διατήρησε τον ρόλο της περιστασιακής απειλής που είχε χρόνια τώρα, αλλά επιπλέον βοήθησε σε ριμπάουντ και ασίστ. Ενα αναπάντεχο πολυεργαλείο, κομβικής σημασίας στην λειτουργία των Ρώσων.
Νο 5. Στέφαν Γιόβιτς.
Στα 25 του χρόνια ο Σερβος πλέι μέικερ έδειξε ίσως για πρώτη φορά πως μπορεί να γίνει ένας σημαντικός παίκτης στο υψηλό επίπεδο του ευρωπαικού μπάσκετ. Ξεκίνησε τη χρονιά ως ρεζέρβα του ανεκδιήγητου Μέκελ, αλλά γρήγορα τον προσπέρασε, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων χαρίσματα σοβαρού decision maker στο πικ εν ρολ παιχνίδι. Ο Τσίρμπες χρωστάει πολλά σε εκείνον , όπως άλλωστε και ολόκληρος ο Ερυθρός Αστέρας που βρήκε στο πρόσωπο του τον σταθερότερο γκαρντ του, και επίσης έναν παίκτη που είναι σοβαρός στην άμυνα και δεν κωλώνει στα δύσκολα. Ο Γιόβιτς δεν είχε ποσοστά για να ζηλέψει κάποιος και ούτε διαθέτει κάποιο ευρύ επιθετικό ρεπερτόριο. Αυτές οι ελλείψεις από μόνες τους καθιστούν νούμερα όπως οι 19 ή οι 13 ασίστ κανονικά επιτεύγματα και φανερώνουν κάποιον που αληθινά βλέπει γήπεδο. Μαζί με έναν ακόμη παίκτη της λίστας, πήραν τον Αστέρα από το χέρι και τον έβαλαν στο τοπ-16.
Νο 4. 'Ελιοτ Ουίλιαμς.
Με την άφιξη του ο Παναθηναικός άλλαξε πρόσωπο και βρήκε επιτέλους αξιόπιστο παιχνίδι ένας εναντίον ενός, κάτι για το οποίο ήταν προορτισμένος μόνο ο παροπλισμένος Παππάς. Ο Αμερικάνος μπήκε από την D League κατ'ευθείαν στο πνεύμα της ομάδας του σκοράροντας τουλάχιστον 14 πόντους στα 6 από τα 7 πρώτα παιχνίδια που έδωσε και δίνοντας την εντύπωση ότι το τριφύλλι έχει βρει ένα καλό ξένο για χρόνια. Εδειξε πως δεν φοβάται να πάρει ευθύνες και ούτε διστάζει στις επαφές, με αποτέλεσμα να κερδίζει ένα σωρό φάουλ. Διαθέτει επίσης ένα πολύ δύσκολο να κοπεί step back jumper. O Williams σίγουρα έδωσε στον Τζόρτζεβιτς παράταση στην θητεία του, αλλά από την άλλη πλανώνται γύρω του διάφορες αμφιβολίες, οι οποίες πολύ λογικά απορρέουν από την πτώση της απόδοσης του στα πλέι οφ. Για την περίπτωση του θα πρέπει να κάνουμε υπομονή.
Νο 3. Κουίνσι Μίλερ.
Το μεγάλο κόλπο του Ράντονιτς, ο 23χρονος stretch forward μπήκε σαν σίφουνας στην ευρωλίγκα και συνέχισε έτσι σχεδόν μέχρι τέλους. Κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του ήταν απόλυτα λογικά, καθώς πρόκειται για παίκτη χωρίς προηγούμενη εμπειρία στην Ευρώπη, που κλήθηκε μάλιστα να γίνει απ'ευθείας πρωταγωνιστής. Σχεδόν μόνιμο μις ματς για τη θέση, αφού διαθέτει αξιοπρόσεκτο χειρισμό της μπάλας και καλό σουτ από μακριά, πράγματα τα οποία τον βοηθάν να παίζει στην περίμετρο στήνοντας μέχρι και πικ εν ρολ, πράγμα σπάνιο για παίκτη ύψους 2,06. Σίγουρα θα τον ωφελούσε να είχε παραπάνω δύναμη στο σώμα για να μπορούσε να κοντράρει πιο αθλητικούς ψηλούς όπως ο Γκιστ, ο οποίος στο ΟΑΚΑ του άλλαξε τα φώτα. Ομως ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. 14,1 πόντοι, 5,7 ριμπάουντ και 1,5 μπλοκ (!) ανά παιχνίδι είναι επιδόσεις σπάνιες για Αμερικάνο ρούκι αυτής της ηλικίας.
Νο 2. Μάρκο Γκούντουριτς
"Αυτό το Σερβάκι έχει ψυχή" , που έλεγε και κάποιος παλαιότερα. Μόλις 21 χρονών, ο γκαρντ του Αστέρα πήρε φέτος 15 λεπτά ανά παιχνίδι στη διοργάνωση και αυτό που ξεχώρισε επάνω του ήταν η έλλειψη φόβου, η οποία δεν μοιάζει να προέρχεται από άγνοια κινδύνου. Μαζί με τον Γιόβιτς ήταν ο καθοριστικότερος παίκτης στην νίκη-πρόκριση της ομάδας του στο τοπ-16 απέναντι στην Μπάγερν, σουτάροντας με θράσος πάνω από απλωμένα χέρια αντιπάλων. Ο Γκούντουριτς αυτό το κάνει , και αν καταφέρει στο μέλλον να βελτιώσει την ομαδική του συμπεριφορά (γιατί αντίληψη για πάσα έχει) θα μπορέσει να έχει καλή καριέρα. Αυτό είναι ένα μεγάλο "αν" βέβαια, καθώς αυτή τη στιγμή τα πάντα γύρω του δείχνουν σκόρερ. Πιτσιρικά που να μη φοβάται να βάλει πόδια και σώμα στη φωτιά πάντως, καλό είναι να τον έχει κανείς στον νου του.
No 1. 'Ανταμ Χάνγκα.
Χωρίς πολλή σκέψη, στην κορυφή του άτυπου τοπ-10 ο παίκτης που είχε στο τοπ-16 τον καλύτερο συντελεστή net rating από όλους , με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο και με το απίθανο 40,47. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως η Μπασκόνια ωφελούνταν από την παρουσία του με 40π./100 κατοχές. Καθοριστικός σε άμυνα και επίθεση, ο Χάνγκα ήταν για φέτος το καλύτερο τριάρι της ευρωλίγκα, δένοντας όλη την πεντάδα της ομάδας του. Κάλυπτε στις περιστροφές τον Μπουρούση, έπαιρνε ριμπάουντ (6,4 στο τοπ-16) , έκλεβε μπάλες (1,5) και έφευγε σαν σφαίρα στον αιφνιδιασμό, πολλές φορές ανοίγοντας τον ο ίδιος. Κακά τα ψέμματα, κανένας δεν περίμενε από τον 27άχρονο ήδη Ούγγρο να κάνει μία τέτοια χρονιά. Η αθλητικότητα και η αντίληψη των φάσεων έκανε τη διαφορά, και υπερκάλυψε το κατά τα άλλα μέτριο επιθετικό του ρεπερτόριο στο σετ παιχνίδι. Αληθινά θαυμάσιος. Όποιοι θέλετε μπορείτε να θυμηθείτε το κομμάτι που δημοσίευσαμε σχετικά.
Επιλαχόντες
Δεν συμπεριέλαβα στο τοπ από προσωπικό γούστο τους εξής. Λούκα Μπάμπιτς και Ντόντσιτς, Μάικ Τζίρμπες, Ντάριους Μίλερ και Ανταμς, Nεμάνια Ντάνγκουμπιτς, Ντάνιελ Τάις, Τέιλερ Χάνικατ, Βασίλιε Μίτσιτς, Πολ Τζίπσερ, Εκπε Ούντο, Ράιαν Μπρόκχοφ. Για τον πιτσιρικά της Ρεάλ πάντως, το σίγουρο είναι πως όσοι τον ξέρουν δεν ένιωσαν καμμία έκπληξη.
