Η 12η αγωνιστική της Ευρωλίγκα κατέληξε με ανάμεικτα συναισθήματα για τους φιλάθλους των αιωνίων, καθώς παρά τις ήττες των ομάδων τους, δύο από τα είδωλα τους νίκησαν τους "μισητούς" εχθρους, ποτίζοντας με χαρά τους κήπους της λύπης. Πρώτα ο Ζοτς αναδείχτηκε νικητής στη μονομαχία του με τον Μπαρτζώκα, γνωρίζοντας την αποθέωση του πράσινου κόσμου (ο μπαμπάς σας κλπ κλπ) και ύστερα ο Σπανούλης καθοδήγησε τη Μονακό σε μεγάλη νίκη στο ΟΑΚΑ, για να φέρει και εκείνος με τη σειρά του διάφορους οικογενειακούς δεσμούς στο προσκήνιο. It's complicated.

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει νέα αγαπημένη φίλες και φίλοι. Η Παρί του Τιάγκο Σπλίτερ δημιουργεί φανζ κάθε εβδομάδα με την απόδοση της και φιγουράρει πλέον στη δεύτερη θέση (σε ισοβαθμίες) με ρεκόρ 7-3 και με το πιο όμορφο μπάσκετ στην Ευρωλίγκα. Μπορεί κάθε εβδομάδα Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να φανερώνουν τη δύναμη τους, μπορεί η Φενέρ να μένει σταθερή, αλλά είναι το γαλλικό σύνολο εκείνο που δίκαια συγκεντρώνει τους περισσότερους επαίνους, ειδικά τώρα που η Ζαλγκίρις δείχνει να υποχωρεί.

To ελληνικό ντέρμπι ξεχώρισε στην 8η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με μπάσκετ-όνειρο και από τους δύο αντιπάλους και δίκαιο νικητή τον Ολυμπιακό. Αν οι δύο αιώνιοι δεν καταλήξουν παρέα στο φάιναλ φορ, θα σας κεράσω όλες και όλους καζάν ντιμπί και μιλάμε για χιλιάδες καζάν ντιμπί, όχι αστεία. Πρόκειται για δύο σύνολα σπάνια σε ταλέντο και με τη χημεία σχεδόν ολότελα εγκατεστημένη στις δράσεις τους και βρισκόμαστε μόλις στον Νοέμβριο.

Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε πως η ευημερία δεν συναντάται στα "πολλά" και αυτή ίσως πρέπει να το πάρουμε πίσω, υπό την έννοια πως ο Ολυμπιακός διέλυσε την Μπαρτσελόνα, μοιράζοντας χρόνο και αρμοδιότητες σε 12 παίκτες, ήδη από τα μισά του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, υπάρχει ειδοποιός διαφορά και αυτή εγκειται στο γεγονός ότι οι συγκυρίες (βλ. φάουλ) έφεραν αναγκαστικές ανατροπές στις συνθέσεις. Εκεί ακριβώς φάνηκε και το πλεονέκτημα του βάθους. Με άλλα λόγια, όχι βάθος για το βάθος, αλλά για την προσαρμογή στις ανάγκες του κάθε αγώνα, που είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο.

Δύσκολο πράγμα το strength by numbers, φίλες και φίλοι, όταν έχεις μόνο 40 λεπτά στη διάθεσή σου. Ο Ολυμπιακός χάθηκε στα rotation και τις άμυνες του στην ήττα από τη Μπάγερν, την ώρα που ο ΠαναθηναΪκός πήρε την πρώτη μεγάλη νίκη της σεζόν, αγωνιζόμενος με οκτώ παίκτες. Ως πιο σημαντικό αποτέλεσμα, πάντως, κρίνεται η εμφατική επικράτηση της ατρόμητης Παρί στην έδρα της Μονακό, με τον Τι Τζέι Σορτς να οργιάζει.

Τέσσερις αγωνιστικές έχουν παιχτεί στην Ευρωλίγκα, καμία ομάδα δεν είναι αήτττητη, μόλις μία έχει παραμείνει χωρίς νίκη. Τα σύνολα δεύτερης ταχύτητας, όπως ο Αστέρας, η Μπάγερν, η Ζαλγκίρις, η Βιλερμπάν και η Παρί, εντυπωσιάζουν με την αυταπάρνηση και τον τσαμπουκά τους, έχοντας ήδη επιβραβευτεί βαθμολογικά. Ειδικά οι Λιθουανοί, με δύο ανατροπές επί ιταλικού εδάφους, ξεπερνούν ήδη τις θεωρητικές δυνατότητες του ρόστερ τους. Ο Αστέρας, λίγο προσεκτικός να ήταν και μία-δυο αλλαγές να είχε κάνει, θα μπορούσε τώρα να είναι μόνος πρώτος.

Η δεύτερη εβδομάδα της Euroleague έφερε μαζί της αρκετά κλειστά ματς. Μόλις δύο κρίθηκαν με διψήφιες διαφορές, του Παναθηναϊκού απέναντι στην Μπάγερν και της Μπαρτσελόνα απέναντι στην Άλμπα κι αυτά άνοιξαν το τέλος τους. Στα περισσότερα ματς, η κατάληξη ήταν αγωνιώδης, δείγμα και της ανετοιμότητας των ομάδων, που κοιτάζουν περισσότερο τις νίκες, παρά την καλή απόδοση, σε ένα μείγμα αλλαγών παικτών, τραυματισμών και διαχείρισης που μέχρι στιγμής βρίσκει τις περισσότερες ομάδες σε χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο.

Φίλες, φίλοι, η πρώτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή διαβάζετε και πάλι το "Μακρινό Ριμπάουντ", δηλαδή τη στήλη-ορόσημο του ελληνικού διαδικτύου για τη διοργάνωση. Μέτριας ποιότητας χιούμορ, υψηλή ανάλυση, hot takes και φυσικά έμφαση στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού (βλ. διαιτητές) θα είναι τα στοιχεία που θα κουβαλήσουμε και φέτος μαζί μας σε αυτή εδώ τη γωνιά. Ας μην χάνουμε χρόνο και ας πάμε στην ανάλυση των όσων είδαμε το διήμερο που πέρασε.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και μεγαλύτερη εισροή παιχτών από το ΝΒΑ στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η φυγή των πλέον ελπιδοφόρων νεαρών είναι κάτι που δεν δύναται να σταματήσει και μοιάζει απόλυτα λογικό, όπως συνέβη επί παραδείγματι με τους Τόπιτς και Ρισασέ, επομένως η έλευση καλών παιχτών, σε καλή μπασκετική ηλικία και με κίνητρο, είναι κάτι που βοηθάει στην ανταγωνιστικότητα.

Ώρα να το κλείνουμε με το Φάιναλ Φορ και να επιστρέψουμε στην συνήθη θεματολογία του "Xλααατς!".

Ο Gus φιλοξενεί τον Γιώργο και κάνουν τον απολογισμό του φινάλε της Ευρωλίγκα. Οι πρωταγωνιστές του Παναθηναϊκού, οι διορθώσεις που θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός, η αστυνομοκρατούμενη Uber Arena και ματιά προς το μέλλον, πριν την στροφή στο ΝΒΑ και τους τρομερούς Mavs, που χορεύουν τους Wolves σε σλοβένικους ρυθμούς.

Διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες.