Σάββατο, 29 Μαρτίου 2025 11:13

Το μακρινό ριμπάουντ Days 31-32: Έχουμε λευκό καπνό

Aπό :

Καθώς φαίνεται η φετινή Ευρωλίγκα θα μας κρατήσει το ενδιαφέρον οριακά ως την τελευταία αγωνιστική φίλες και φίλοι, αλλά τουλάχιστον ουσιαστικά ξέρουμε πλέον ποιες ομάδες θα μοιραστούν τις απευθείας έξι θέσεις και τις τέσσερις των πλέι-ιν. Η Φενέρ βρίσκεται ήδη στην οκτάδα βέβαια μαζί με τον Ολυμπιακό που προβληματίζει κι ο Παναθηναϊκός έγραψε 1-1 στις ανατροπές αυτή την εβδομάδα.

Ακόμη, σπουδαία Μπάγερν, η Εφές δεν σταματάει να καλπάζει, η Μονακό που ανεβαίνει ξανά κι η οριστική κατάρρευση των Μιλάνο και Παρτιζάν. Κλείνοντας ένα σημείωμα για τον MVP της σεζόν.

Πρώτα όμως κλασικά η πεντάδα μας:

No description available.1. Ο Μάικ Τζέιμς πρωτοστάτησε ενός σπουδαίου διημέρου για τη Μονακό, παρουσιάζοντας δύο διαφορετικά πρόσωπα κόντρα στις Ζαλγκίρις και Ολυμπιακό. Με τους Λιθουανούς έγραψε ένα κλασικό 22/8/3 παίρνοντας τα μεγάλα σουτ στο κλείσιμο του 40λεπτου. Πρώτα χόρεψε τον Σμάιλαγκιτς για το 73-73 και στη συνέχεια πέτυχε ένα σπουδαίο τρίποντο στη μούρη του δύστυχου Γκιεντράιτις για το 78-78, με το ρολόι να δείχνει μόνο δευτερόλεπτα. Ο Τζέιμς ξεκίνησε την παράταση σκοράροντας πέντε σερί πόντους για τη Μονακό μαζεύοντας τη μπουγάδα. Στο ΣΕΦ ήταν μια διαφορετική εμφάνιση, με 11 πόντους (3/10 σουτ) αλλά 12 ασίστ για κανένα λάθος. Ο Αμερικανός διάβασε τρομερά τις προσπάθειες του Ολυμπιακού να τον περιορίσει και στην τελευταία περίοδο περνούσε τη μπάλα στη ρακέτα με χαρακτηριστική άνεση κόβοντας συνεχώς τα φτερά του μπερδεμένου τελευταία Ολυμπιακού. Περισσότερα για αυτό σε λίγο.

2. Σπουδαίο ριφιφί από τη Μπάγερν μες το Παλάου, όπου βρέθηκε στο -8 κάτι περισσότερο από 3 λεπτά πριν την κόρνα της λήξης, αλλά ο Κάρσεν Έντουαρντς δε σκόπευε να χάσει. Πρώτα επιτέθηκε στον κατακαημένο Τζαμπάρι Πάρκερ που κάθε φορά που τον έβλεπε έκανε το σταυρό του. Στη συνέχεια κλέβει τη μπάλα από το Σατοράνσκι βγάζοντας αιφνιδιασμό για τον Χάρις και ξανά μανά με τον Πάρκερ για το 101-100. Σαφώς για να βγει το διπλό έβαλε και η Μπαρτσελόνα το χεράκι της, αλλά οι 23 πόντοι του Έντουαρντς σε αυτό το γήπεδο με αυτή την αλληλουχία γεγονότων ήταν μια θρασύτατη εμφάνιση. Άλλη μια 25ρα κόντρα στην αποκαμωμένη Παρτιζάν δύο μέρες μετά, υπογράφοντας την παρουσία της Μπάγερν στη δεκάδα της Ευρωλίγκα. Σπουδαία χρονιά για τον Χέρμπερτ και την ομάδα του.

3. Η Βιλερμπάν μπορεί να ξέμεινε από βενζίνη κάπου στην πορεία όμως αυτή την εβδομάδα έκανε διπλή ζημιά στις Ζαλγκίρις και Ολυμπιακό, κυρίως στον δεύτερο προφανώς. Κι όταν μιλάμε για Βιλερμπάν συνήθως η κουβέντα γυρίζει γύρω από τον Τεό Μάλεντον, που θα μου κάνει τρομερή εντύπωση το να μην αγωνίζεται σε ομάδα οκτάδας του χρόνου (αν μείνει Ευρώπη). Ο Γάλλος καταφέρνει και συνδυάζει στο πρώτο βήμα του ταχύτητα και στιβαρότητα που σε συνδυασμό με ένα καλο σκριν δεν είναι εύκολος γρίφος να λυθεί. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε όσο μπορούσε να μην εμφανίζει τον Φαλ ή τον Πίτερς στον Μαλεντόν κάτι που σήμαινε πως ο Γκος έπρεπε να επωμιστεί το βάρος του για πάρα πολλά λεπτά και φυσικά δεν πέρασε καλά. Ο Μαλεντόν επηρέασε το παιχνίδι με σκορ και δημιουργία βρίσκοντας back cuts ή τον Σακό που ξεγλιστρούσε από τον Φαλ. 23/5/5 σε αυτό το ματς κι άλλοι 19 πόντοι με τη Ζαλγκίρις για ένα σπέσιαλ διήμερο.

4. Με αυτά και με αυτά, η Φενέρ πρώτη! Κάτι που φαινόταν πολύ δύσκολο μέχρι πριν τρεις εβδομάδες αλλά ποιος να περίμενε την φλόπα του Ολυμπιακού. Ντάξει για να είμαστε ειλικρινείς (παρα)έβαλε το χεράκι του κι ο Χέιζ-Ντέιβις που τελευταία ήταν κάπως μέτριος. Κόντρα στην Παρί αγωνίστηκε 36 λεπτά κερδίζοντας περίσσεια μαχών στο ζωγραφιστό και το χαμηλό ποστ ενώ στην άμυνα ξεποδαριάστηκε να καλύπτει χώρους στην περιφέρεια κόντρα σε μια ομάδα που δεν σταματάει να τρέχει. Η Παρί βρέθηκε μπροστά για 15 πόντους αλλά ο Ντέιβις ηγήθηκε κι ολοκλήρωσε μια τρομερή ανατροπή που έστειλε τη Φενέρ στα πλέι-οφς. Από τους 19 πόντους του, οι 14 ήρθαν στην τελευταία περίοδο με τρία εύστοχα τρίποντα, ενώ ως τότε είχε 0/6 παρακαλώ. Πιο κυριλέ εμφάνιση με τη Μπασκόνια καθώς το ματς καθάρισε νωρίς, ακόμα κι έτσι όμως πρόλαβε να γράψει 17 πόντους κι 7 ριμπάουντ. Όπως καταλάβατε με τον κύριο Χέιζ-Ντέιβις δεν έχουμε τελειώσει ακόμα.

5. Δεύτερη σερί εβδομάδα στη συγκεκριμένη θέση ο Έντι Ταβάρες, που διέλυσε σε τρεις μέρες όποιον παίκτη τολμούσε να σταθεί στο διάβα του για να φέρει τη Ρεάλ στη θέση να διεκδικεί ακόμα και την απευθείας είσοδο στην εξάδα. Με τη Μιλάνο ο Ταβάρες είχε 8/8 εντός παιδιάς με 7 ριμπάουντ και 2 τάπες καθώς ο Μεσίνα δεν είχε ούτε μισό παίκτη του διαμετρήματος του να ρίξει στο ματς. Αλλά η εμφάνιση που τον έφερε ξανά στο μακρινό ριμπάουντ ήταν στο Βελιγράδι με τον Σρβένα. 14 πόντοι, 10 ριμπάουντ και 3 τάπες σκορπίζοντας στους πέντε ανέμους τον κατακρεουργημένο Φιλίπ Πετρούσεφ. Ο Ταβάρες είχε ομολογουμένως την πιο μέτρια αν όχι τη χειρότερη χρονιά του στη Ρεάλ βάσει επιρροής στο παιχνίδι του Ματέο, αλλά δείχνει να φορμάρεται την κατάλληλη στιγμή κι η βασίλισσα αποτελεί και πάλι σημαντικό παράγοντα της Ευρωλίγκα.

X-Factor

Πρώτα πάμε στον Ντάνκο Βράνκοβιτς της Μπάγερν που τον τελευταίο ενάμιση μήνα έχει κερδίσει σταθερή θέση στο ροτέισον του Χέρμπερτ και προσφέρει ποιοτικά λεπτά. Κόντρα στην Παρτιζάν είχε 10 πόντους σε 13 λεπτά και κατάφερε να συνδεθεί με το καλάθι όταν οι φιλοξενούμενοι έδειχναν να έχουν περισσότερες λύσεις και προσπαθούσαν να ξεφύγουν στο τέλος της τρίτης περιόδου. Ο Βράνκοβιτς συνεργάστηκε άψογα με τον Έντουαρντς σε αυτό το διάστημα και γέμισε τη ρακέτα της ομάδας του όπως και της Παρτιζάν τελειώνοντας φάσεις με αυτοπεποίθηση και κερδίζοντας φάουλ. Μια χαρά.

Ο έτερος X Factor της αγωνιστικής εμφανίστηκε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο ΟΑΚΑ. Ο Μίκαελ Γιαντούνεν διανύει ένα εξαιρετικό τριβδόμαδο έχοντας 17 πόντους με τη Ζαλγκίρις κι από 14 με Φενέρ και Παναθηναϊκό. Ο Φινλανδός διεθνής είναι από τους αφανείς ήρωες στη σεζόν της Παρί καθώς συνεισφέρει τα μέγιστα στο spacing της ομάδας του και συχνά πυκνά καλείται να περιορίσει πολύ πιο δυνατούς αντιπάλους. Κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν έφυγε στιγμή από τα φτερά περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να τον εκτελέσει. 3/4 τρίποντα εν τέλει με το τελευταίο να γράφει το 82-91 στερώντας από τον Παναθηναϊκό όσο μομέντουμ είχε μαζέψει για να πετύχει μια ακόμα ανατροπή.

Avatar

Το ξύλο που έφαγε ο Φιλίπ Πετρούσεφ από τον Ταβάρες θα το θυμάται για καιρό, μιλάμε για ισοπέδωση τώρα όχι αστεία. Ντάξει πιθανώς λίγοι παίκτες μπορούν να τα βάλουν με το θηρίο της φύσης αλλά ο Πετρούσεφ διανύει μια χρονιά που πήρε πολύ γενναίες επιλογές για την καριέρα του και θεωρείται δικαίως ένας από τους επόμενους κορυφαίους ψηλούς της Ευρώπης. Εχθές όμως στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς για τον Σρβενα ταπεινώθηκε στη ρακέτα, ήταν εκτός τόπου και χρόνου σε πολλές άμυνες και έχασε πολύ νωρίς την ψυχολογική μάχη με τον Ταβάρες. Η ζώνη του Ματέο έδωσε νωρίς στο ματς ευκαιρίες στον Πετρούσεφ να βρει ρυθμό από την περιφέρεια και να τραβήξει ενδεχομένως πιο έξω τον Ταβάρες αλλάζοντας ριζικά το ματς. Αντ’ αυτού, 0/4 τρίποντα.

To play

Ε οκ. Ξέρετε για ποιο σουτ θα μιλήσουμε, επομένως ας το δούμε κατευθείαν

Υπέροχη έμπνευση του Σάρας που πήγε ως εξής. Ο Μπάλντουιν κινείται ως αντιπερισπασμός προς την μπάλα αδειάζοντας τη weak side για να βγει από διπλό stagger ο Μακόλουμ. Ο Χιφί με τον Γιαντούνεν μπερδεύονται στις αλλαγές αφήνοντας μόνο τον Χέιζ Ντέιβις για κλάσματα του δευτερολέπτου, κάτι που αντιλαμβάνεται ο Γκούντουριτς πετώντας του τη μπάλα. Τώρα, ο Αμερικανός δε χρειαζόταν απαραίτητα να πάρει το σουτ, δίπλα του είχε τον Μπιμπέροβιτς που μετά το stagger ομοίως είχε βγει στο φτερό και φημίζεται για το σουτ του. Αλλά ο Ντέιβις αποφάσισε πως θα εκτελέσει ο ίδιος κι έληξε το ματς. Από τα πιο επιτυχημένα ΑΤΟ της σεζόν κι ίσως το σουτ της χρονιάς που έστειλε κι επίσημα τη Φενέρ στην οκτάδα. Μιλώντας για αυτό.

Η δεκάδα

Κυρίες και κύριοι φτάσαμε δύο μόλις αγωνιστικές από το κλείσιμο της κανονικής σεζόν κι επιτέλους έχουμε δεκάδα! Η κατάρρευση των Παρτιζάν και Μιλάνο ξεκαθάρισε το τοπίο όσον αφορά το ποιες ομάδες θα παλέψουν για την απευθείας είσοδο στα πλεί-οφς. Από εκεί και πέρα όμως η φάση παραμένει ο θάνατος σου η ζωή μου, σε βαθμό που ακόμα κι ο Παναθηναϊκός με τη Μονακό που την άλλη εβδομάδα αναμετρώνται, μπορεί με ένα στραβό αποτέλεσμα να μπουν στη συζήτηση των πλέι-ιν! Οι μόνες ομάδες που έχουν εξασφαλισμένη συμμετοχή στα πλέι-οφς είναι ο Ολυμπιακός κι η Φενέρμπαχτσε. Το πράγμα αναμένεται να καθαρίσει ακόμα περισσότερο την επόμενη αγωνιστική, καθώς έχουμε Φενέρ-Μπάρσα, Ρεάλ-Παρί, Μονακό-Παναθηναϊκός κι Ερυθρός-Εφές. Θα κλείσουν σπίτια.

Είναι μακράν η πιο ιντριγκαδόρικη δεκάδα σε κανονική περίοδο Ευρωλίγκα κι η πιο χαοτική τόσο για την κατάταξη όσο και για την οκτάδα. Να το πούμε αλλιώς. Οι λιγότερο υπολογίσιμες ομάδες αυτής της λίστας σε επίπεδο πλέι-οφς είναι μάλλον οι Παρί, Μπάγερν και Ερυθρός. Λογικό είναι, η εμπειρία και το βάθος μετράνε στην οκτάδα. Ταυτόχρονα, είναι τρεις ομάδες που έχουν παίξει κατά διαστήματα υπέροχο κι απρόβλεπτο μπάσκετ φέτος, οι ζημιές τους αμέτρητες. Η δε Εφές ξεκίνησε τη σεζόν ως μια μέτρια ομάδα τύπου filler στις κουβέντες για τα πλέι-ιν, κι έχει φτάσει να αποτελεί δικαίως το μαύρο άλογο της διοργάνωσης παίρνοντας κεφάλια όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Η Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ πέρασαν αρκετούς σκοπέλους κι έπρεπε να προσαρμοστούν σε πολλά δεδομένα αλλά δείχνουν να βρίσκουν ρυθμό ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε. Δεν υπάρχει ούτε ένας εύκολος αντίπαλος φέτος, ο δρόμος για το Φάιναλ Φορ είναι άκρως δύσβατος, την ώρα που οι αιώνιοι μοιάζουν να ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί.

Ο Ολυμπιακός

Στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας πανικός στον αέρα. Φαίνεται και στους παίκτες που χάνουν σουτ από τα δύο μέτρα, φαίνεται και στον κόσμο που έχει αρχίσει τη μίρλα. Φαίνεται και στον κόουτς που είναι μέχρι το λαιμό και χάνει την ψυχραιμία του με τον εκάστοτε κάφρο (άνθρωπος είναι φυσικά δεν τον κατηγορεί κανείς). Φαίνεται και στα στατιστικά, όπου στα τρία από τα τέσσερα τελευταία ματς η ομάδα έχει 14+ λάθη, τη στιγμή που ο μέσος όρος της είναι 11. Και τέλος πάντων φαίνεται στις τρεις σερί ήττες που έκανε για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός φέτος.

Σαφώς οι τραυματισμοί έχουν συμβάλλει στην πρόσφατη εικόνα του Ολυμπιακού, η ομάδα παίζει εδώ και καιρό με ένα σέντερ που μάλιστα δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα στάνταρ του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Γουόκαπ πέρα από το βράχο στην άμυνα και τον κλασικό πρώτο χειριστή στην επίθεση προσέφερε και μια σταθερότητα στο ροτέισον του Μπαρτζώκα. Είχε βρει τις πεντάδες του ο κόουτς και υπήρχε μια πολύ πετυχημένη ισορροπία στο μοίρασμα των λεπτών και των ευθυνών θα λέγαμε. Βέβαια, θύματα αυτού ήταν οι Ντόρσει και Μήτρου Λονγκ που σε συνδυασμό με όποια προσωπικά θέματα μπορεί να είχε ο καθένας τους, ουσιαστικά οδηγήθηκαν εκτός βασικού ροτέισον. Αποκτήθηκε κι ο Σέιμπεν Λι, που ακόμα δεν έχω καταλάβει προσωπικά τι σκοπό έχει αλλά σίγουρα δε βοήθησε που μέσα σε όλα αυτά προστέθηκε ένας παίκτης που έπρεπε να προσαρμοστεί σε επίπεδο πρωταθλητισμού.

Ο Μπαρτζώκας παρουσιάζει μια ομάδα που πήρε σπουδαία διπλά, κατάφερε να προκριθεί άνετα στα πλέι-οφς και να δέσει το βασικό κορμό του, αλλά στην πορεία μάλλον έχασε κάποιους παίκτες που τώρα χρειάζεται λόγω ατυχίας. Ουσιαστικά αυτό συμβαίνει στον Ολυμπιακό, ο Μπι ψάχνει την καλύτερη δυνατή σύνθεση ενόψει οκτάδας κι εν μέσω σημαντικών απουσιών. Βάλτε στην εξίσωση και το ντεφορμάρισμα του Φουρνιέ, κι έχετε την πρόσφατη ηττοπαθή εικόνα του Ολυμπιακού. Το καλό με αυτή την ομάδα είναι πως όσο γρήγορα πανικοβάλλονται άπαντες τριγύρω τους, άλλο τόσο γρήγορα επανέρχεται η ηρεμία κι η αυτοπεποίθηση με μια δυο νίκες.

Ο Παναθηναϊκός

Το διπλό κόντρα στη Μακάμπι ήρθε με τον πιο Παναθηναϊκός τρόπο των τελευταίων δύο ετών, ανατροπή στο τελευταίο δεκάλεπτο. 14-32 το επιμέρους σκορ της τέταρτης περιόδου, την πήρε και τη σήκωσε την ομάδα του λαού. Η προσγείωση δεν άργησε βέβαια καθώς δύο μέρες μετά οι Πράσινοι δεν ολοκλήρωσαν άλλη μια ανατροπή με την Παρί που έφυγε νικήτρια από το ΟΑΚΑ με ορυμαγδό τριπόντων. Οι απουσίες παίζουν κι εδώ το ρόλο τους - ο Αταμάν το πάει βδομάδα βδομάδα το θέμα, οι τραυματισμοί τους έχουν τεντώσει. Ο Παπαπέτρου εκτός, ο Οσμάν μπαινοβγαίνει, ο Γιουρτσέβεν τώρα ξαναμπαίνει κι ο Λεσόρ άγνωστο. Μπόλικες αλχημείες σε κάθε αγωνιστική από τον Τούρκο κόουτς που με το πλεονέκτημα έδρας ως κατάληξη μάλλον θα είναι ευχαριστημένος δεδομένων των συνθηκών.

Τώρα, η Παρί κέρδισε δύο φορές τον Παναθηναϊκό φέτος παίζοντας το παιχνίδι της. Τρέξιμο, τρελός ρυθμός, γρήγορα σουτ, χαμηλά σχήματα. Και φυσικά Τι Τζέι Σορτς, αλλά δεν είναι η ώρα του. Είναι προφανές ότι αυτή η πλήρης αποξένωση από το σετ παιχνίδι αποδιοργανώνει τον Παναθηναϊκό. Έχει το ταλέντο να ανταποκριθεί σε αυτό το στυλ, αλλά μετά το ματς γίνεται ρώσικη ρουλέτα κι εκεί οι ικανότητες πολλές φορές δεν αρκούν. Είδαμε δηλαδή τους παίκτες του Αταμάν να σουτάρουν στο ρυθμό της Παρί, outlet πάσες και μια αργή ανταπόκριση στα πρώτα λεπτά που φυσικά τιμωρήθηκε, σε αντίθεση με το ματς στη Μακάμπι που γύρισε αν και ίσχυαν τα ίδια. Δε λέω, η πνευματική ορμή που δείχνει ο Παναθηναϊκός φέτος στα τελευταία λεπτά είναι παροιμιώδης, καμιά άλλη ομάδα δεν παίζει με τόση πίστη ότι μπορεί να γυρίσει τα ματς. Κι αυτό το βλέπουν όλοι, το περιμένουν τις περοσσότερες φορές χωρίς να μπορούν να το σταματήσουν. Αντίστοιχα όμως, είναι τρομερά εκνευριστική η υπεροψία παικτών και προπονητών στα λεπτά μετά το πρώτο τζάμπολ.

Κατά τα άλλα δεν ξέρω για εσάς, αλλά πραγματικά χαίρομαι την εξέλιξη του Κέντρικ Ναν στο κομμάτι της δημιουργίας. Δεν μιλάω για τις ασίστ του που έχουν ανέβει εννοείται, αλλά για το συγχρονισμό των αποφάσεων που παίρνει και την εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του. Η Παρί για να διώξει τη μπάλα από τα χέρια του έστελνε συνεχώς βοήθεια στο μαρκάρισμα του. Αλλά ο Ναν έβρισκε σχεδόν πάντα το παραθυράκι που οδηγούσε σε ελεύθερο σουτ είτε από την πάσα του, είτε από την επόμενη. Είναι άνετα στην τριάδα των MVP φέτος, το αν θα το πάρει είναι άλλη κουβέντα.

MVP

Κι αυτό γιατί αυτά που κάνει φέτος ο Τι Τζέι Σορτς δε μπορούν και δεν πρέπει να αγνοηθούν. Ναι, η σεζόν του Βεζένκοφ είναι εντυπωσιακή ειδικά αν σκεφτούμε ότι επέστρεψε από την απραξία του ΝΒΑ κάτι που πολλοι παίκτες δεν επιβίωσαν. Φυσικά, ο Ναν έχει κουβαλήσει τον Παναθηναϊκό στο πλεονέκτημα έδρας κι έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο ενστικτώδεις σκόρερ της Ευρωλίγκα. Αλλά χωρίς τον Σορτς, η Παρί θα ετοιμαζόταν ήδη για την επόμενη σεζόν στο Γιούροκαπ και τώρα συζητάμε το πώς έφυγε από το ΟΑΚΑ με ροζ φύλλο αγώνα. Μιλάμε για παίκτη του μισού εκατομμυρίου, που ήταν εξαιρετικός στο Γιούροκαπ με την Παρί και στο BCL με τη Βόννη, αλλά τέτοιο στεπ απ παιχνιδιού κάθε χρόνο και με μικρομεσαίες ομάδες έχουμε πάρα πολλά χρόνια να δούμε. Ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός ακόμα κι αν δεν τους είχαν με τα χρήματα αυτά θα έβρισκαν αντικαταστάτες που θα τους είχαν τουλάχιστον στην εξάδα, έστω στη δεκάδα. Ο Σορτς έβαλε την Παρί στο χάρτη, κι ειλικρινά αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να το κάνει άλλος. Όπως και για το αν θα βλέπει το Σικουάνα του χρόνου.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « To μακρινό ριμπάουντ, Days 27-28: Coronaleague

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely