Η συντριβή των δύο ομάδων της εισαγωγικής ήταν τριπλή, αφού η Παρί έχασε και την Δευτέρα σε ένα εξ αναβολής παιχνίδι από την Φενέρ, ενώ σχεδόν σε όλα τα ματς, το σκορ είχε ανοίξει στο τέλος, με πρακτική εξαίρεση το ματς ανάμεσα σε Μπασκόνια και Ζαλγκίρις που κρίθηκε στο τέλος. Με έξι αγωνιστικές να απομένουν μέχρι το τέλος της σεζόν πάντως, οι μάχες δείχνουν να απομακρύνονται από τις ομάδες της τετράδας που σιγά σιγά ξεχωρίζουν. Ας τα δούμε πιο αναλυτικά, ξεκινώντας όπως πάντα με την πεντάδα:
Η πρώτη πεντάδα
Η ήττα από την Μακάμπι φάνηκε να είναι τελικά απλά ένα στραβοπατημα για την εξαιρετική φετινή Φενέρ, η οποία κατάφερε να επανεισάγει τον Γουέιντ Μπόλντουιν ως τον βασικό χειριστή της, μετά από την μακροσκελή απουσία του. Σε αυτό πολύ σημαντικό ρόλο παίζει ο σχεδόν εξαφανισμένος από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά πλέον πολύ έμπειρος και αρκετά ποιοτικός Έρικ ΜακΚόλουμ. Ο 38χρονος γκαρντ αποκτήθηκε λόγω τραυματισμών από την τουρκική ομάδα και της έχει δώσει ήδη πολλά παραπάνω από τα αναμενόμενα, με το ματς στο Μιλάνο να είναι η αποκορύφωση μέχρι στιγμής. 18 πόντοι, μηδέν λάθη και τρεις ασίστ ήταν η συλλογή του, όχι τόσο εντυπωσιακή, όσο αποδοτική για την Φενέρ που έχει 4 εντός έδρας παιχνίδια κι αγκαλιάζει μετά από καιρό το πλεονέκτημα.
2. Κάρσεν Έντουαρντς
Η αδυναμία των γκαρντ του Αστέρα να μαρκάρουν σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου και για οποιοδήποτε χρονικό κομμάτι του παιχνιδιού με την Μπάγερν, τον Κάρσεν Έντουαρντς, οδήγησε από νωρίς σε ένα προβάδισμα της βαυαρικής ομάδας, με το παιχνίδι να ανοίγει και τους Σέρβους να μην έχουν οποιαδήποτε πιθανότητα επιστροφής. Οι τριάντα πόντοι του μικρόσωμου ηγέτη της Μπάγερν ήρθαν σκορπισμένοι μέσα στο μαγαζί το καλό του σημείο όμως ήταν σε ένα γιγαντιαίο σερί 25-0 στο τέλος του πρώτο και στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, όπου οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα είδαν τον ουρανό-σφοντύλι*.
3. Μαριάλ Σαγιόκ
Η πέμπτη σερί ήττα της (χωρίς Μαλεντόν) Βιλερμπάν, ήταν και το αποκορύφωμα της σταθερά πολύ κακής της αμυντικής συμπεριφοράς, με την γαλλική ομάδα να αποχαιρετάει και πάλι τις οποίες πιθανότητες να κάνει το ντεμπούτο της στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας. Βασικός υπαίτιος για τη νίκη της Μακάμπι, εκτός από την παντελή έλλειψη αμυντικού προσανατολισμού των Γάλλων ήταν και ο Νοτιοσουδανός Μαριάλ Σαγιόκ που σε κάθε σημείο επαναφοράς του παιχνιδιού έβρισκε ξανά και ξανά όλα τα αδύναμα σημεία της αντιπάλου του. Τελείωσε τον αγώνα με 18 πόντους, οκτώ ριμπάουντ, τρεις ασίστ και κάμποσες καλές άμυνες σε ένα ματς που κατά τ’άλλα θα ξεχαστεί πολύ σύντομα.
4. Ντάνιελ Τάις
Οκ, ο Τάις μπήκε ειρωνικά στη θέση 4 γιατί η παρουσία του στο πολύ κρίσιμο ματς με την Παρί ήταν αποκλειστικά ως σέντερ, σε ένα ελαφρύ και εξουθενωτικό σχήμα που άφησε σύξυλη την ομάδα της πρωτεύουσας, στην επιστροφή από τα αποδυτήρια. Μία εβδομάδα μετά το λανθασμένο πείραμα στο Μιλάνο, ο Ντάνιελ Τάις έδειξε κάθε ικμάδα της ποιότητάς του, εκτελώντας από κάθε σημείο του μισού γηπέδου είχε χώρο και διασύροντας μόνος του την ούτως ή άλλως αναιμική γραμμή ψηλών της Παρί. Η πεντάδα Τζέιμς-Λόιντ-Οκόμπο-Ντιαλό-Τάις είναι σίγουρα πολύ επικίνδυνη για κάθε αντίπαλο και η εμφάνιση, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο, όπου ένα σερί 0-12 έβαλε το παιχνίδι στον πάγο, είναι η τρανή απόδειξη για την αυξημένη ποιότητα που φέρνει με τον ερχομό του ο Γερμανός σέντερ.
5. Βενσάν Πουαριέ
Η Βίρτους Μπολόνια είναι αυτή τη στιγμή η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας, όμως αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τον Τόκο Σενγκέλια, ο οποίος σαν άλλος Δον Κιχώτης εκστρατεύει μοναχός του απέναντι σε κάθε λογής αντίπαλο. Δυστυχώς, σε αντίθεση με το έργο του Θερβάντες, εδώ υπάρχει αντίπαλος και όταν τα μαγικά του Γεωργιανού στερεύουν, το έργο σύντομα γίνεται επαναλαμβανόμενο. Αυτή την εβδομάδα ήταν ο Βενσάν Πουαριέ αυτός που ηγήθηκε της διάλυσης της ομάδας της Μπολόνια, με τον Γάλλο σέντερ να μην βρίσκει κανέναν σοβαρό αντίπαλο, ολοκληρώνοντας μία πλήρη εμφάνιση με 18 πόντους, 13 ριμπάουντ, ένα κλέψιμο και μία τάπα. Έτερον ουδέν, για δύο ομάδες με τεράστια διαφορά σε διάθεση και κίνητρο.
Ο X-Factor
Ένας από τους ηγέτες του Παναθηναϊκού και κατά πάσα πιθανότητα ο λιγότερο αναγνωρισμένος είναι ο Τζέριαν Γκραντ. Δεν είναι φυσικά ότι τον θεωρεί κάποιος αμελητέο ή αδιάφορο, αλλά σε σχέση με τους Ναν/Σλούκα ή τον Λεσόρ και τον φετινό Χουάντσο, ο Γκραντ είναι δυσανάλογα μακριά από τους προβολείς που ανάβουν μετά τις επιτυχίες. Απέναντι στην Ρεάλ, ο αμερικανός πλέι μέικερ έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του στην σεζόν, έχοντας πλήρη δράση στην επίθεση και συμβάλλοντας στην αναχαίτιση του Καμπάτσο στην άμυνα. Στην εξίσωση είναι και τα δύο πιο σημαντικά καλάθια του αγώνα, το έμμεσο τρίποντο που επανέφερε την αυτοκυριαρχία των πράσινων, όταν η Ρεάλ μείωσε στους 4 και το τρίποντο που έβαλε πρόωρο τέλος στον αγώνα, περίπου ένα αγωνιστικό δεκάλεπτο αργότερα. Η τελική του συγκομιδή έφερε 11 πόντους, εννέα ασίστ, δύο κλεψίματα κι ένα μόλις λάθος, για τον παίκτη που φέτος έχει την καλύτερη αναλογία ασίστ/λαθών (4,2) στην λίγκα και διευρύνει το προβάδισμά του στην κορυφή της αντίστοιχης λίστας στην ιστορία της διοργάνωσης (3,1).
Το Avatar
Σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι και για τις δύο ομάδες, το οποίο ξεκίνησε βρίσκοντάς τις ισόπαλες στη βαθμολογία, ο Μίκαελ Γιάντουνεν αποφάσισε να προσφέρει ίσως το πιο σημαντικό no show της φετινής σεζόν. Παρότι ο ρόλος του ήταν αρκετά σημαντικός για να μείνει είκοσι ολόκληρα λεπτά στο παρκέ απέναντι στην Μονακό, ο Φινλανδός ψηλός σούταρε άστοχα δύο φορές, δεν πήρε ριμπάουντ, δεν έδωσε ασίστ, δεν έκανε καμία αμυντική επίδοση και τελείωσε με το απόλυτο μηδέν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, πλην των φάουλ, καθώς έκανε τρία από αυτά για να γράψει, βάσει και τις σπουδαιότητας του αγώνα, ίσως την χειρότερη φετινή εμφάνιση της λίγκας. Η Παρί γνώρισε το βαρύ πρόσωπο της διοργάνωσης, με δύο σερί εντός έδρας ήττες από βασικούς ανταγωνιστές της και το πρόγραμμα μοιάζει ανηφορικό καθώς στις έξι τελευταίες αγωνιστικές, έχει να περάσει από Κάουνας, ΟΑΚΑ, Μαδρίτη καθώς και από την Κωνσταντινούπολη για να αντιμετωπίσει πάλι την Φενέρ.
Η τακτική
Προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την θεωρητική έλλειψη ποσότητας παικτών στην περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού, η Παρτιζάν και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποφάσισαν να πιέσουν από την αρχή τους γκαρντ των ερυθρόλευκων και να δυσκολέψουν τις εκτελέσεις τους από μακριά. Εν μέρει αυτό πέτυχε, καθώς ο Ολυμπιακός τα έσπασε από μακριά με 9/29 τρίποντα κι έχασε δώδεκα επιθέσεις με λάθη, όμως σε πολλές περιπτώσεις η δεύτερη γραμμή άμυνας έμενε υπερβολικά ευάλωτη για μία ομάδα με την επιθετική ποιότητα και ποσότητα όπως αυτή των Πειραιωτών. Με αιχμή τον πάντα σε κίνηση Βεζένκοφ, ο Ολυμπιακός ακόμη και σε μία μέτρια επιθετική βραδιά δεν είχε κανέναν δισταγμό να μεταφέρει τις επιθέσεις του κοντά στο καλάθι και να υπερισχύσει της Παρτιζάν χωρίς πρακτικά ποτέ να απειληθεί. Χωρίς κανείς να μοιράσει πάνω από τέσσερις ασίστ και μόλις έναν να σκοράρει πάνω από δέκα πόντους, ο Ολυμπιακός είχε 82 πόντους και 25 ασίστ, πιστοποιώντας για μία ακόμη φορά ότι αποτελεί το νο.1 φαβορί της φετινής διοργάνωσης, όχι μόνο γιατί έχει το πιο πλήρες ρόστερ της, αλλά και γιατί γνωρίζει πως να το αξιοποιεί στη διάρκεια της σεζόν, αγνοώντας απουσίες και ντεφορμαρίσματα.
Η φάση
Σε ένα εφιαλτικό παιχνίδι, Μπασκόνια και Ζαλγκίρις έμοιαζαν παραδομένες στην μετριότητα και την αστοχία, μέχρι το τελευταίο οκτάλεπτο του παιχνδιού. Ένα ξέσπασμα του Μάρκους Χάουαρντ έφερε το σκορ στο 56-47, όμως η ομάδα του Τρινκιέρι απάντησε με τα δύο μοναδικά(!) τρίποντά της στο παιχνίδι κι όχι μόνο επέστρεψε στο ματς, αλλά με ένα καλάθι του Σμαΐλαγκιτς πέρασε και μπροστά στο τελευταίο λεπτό. Εκεί ήρθε η φάση του ματς, καθώς μία παραλίγο ασυνεννοησία ανάμεσα σε Χολ και Καμπαρό, έφερε τον Γάλλο γκαρντ(;) σε μις ματς με τον Φρανσίσκο. Στο μπάσιμο με τον πισινό που ακολούθησε ο Καμπαρό έφτασε περίπου στη βολή τον ηγέτη της Ζαλγκίρις, σηκώθηκε πάνω από το κεφάλι του κι έβαλε ένα κρύο σουτ για να δώσει ξανά το προβάδισμα στην Μπασκόνια. Ακολούθως, ο Φρανσίσκο προσπάθησε να απαντήσει, ο Μονέκε τον τάπωσε, ο Σιρβίντις πέταξε ένα από τα κάμποσα τούβλα του στο ματς (και στη σεζόν) και η Μπασκόνια κέρδισε, πρακτικά αποκλείοντας την λιθουανική ομάδα, η οποία έμεινε δύο ματς πίσω από την δεκάδα και χρειάζεται να κάνει υπερβάσεις με νίκες απέναντι σε βασικούς αντιπάλους της (Εφές, Μπαρτσελόνα, Παρτιζάν) για να έχει έστω και ελάχιστες πιθανότητες να μπει στα play-in. H Μπασκόνια από την άλλη έχει ακόμη λιγότερες ελπίδες, παρά το ελαφρώς πιο ευνοϊκό πρόγραμμα.
Ο Παναθηναϊκός
Η εικόνα της Ρεάλ στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ πιο θλιβερή για τη διαφορά των μόλις επτά πόντων που χώριζε τις δύο ομάδες. Οι Μαδριλένοι είχαν 0/12 τρίποντα, μόλις επτά ασίστ και ισάριθμα λάθη, αλλά παρόλα αυτά παρέμεναν στην διεκδίκηση του αγώνα, χωρίς μάλιστα ο Παναθηναϊκός να έχει παίξει άσχημα. Η λειψανδρία στην γραμμή ψηλών είναι φανερή και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, όμως ειδικά στο ΟΑΚΑ, οι πράσινοι έχουν σταθερές που είναι δύσκολο να καταβληθούν, πόσο μάλλον από ομάδες με εμφανή έλλειψη ενέργειας όπως η φετινή Ρεάλ.
Αυτό φάνηκε σε κάθε πιθανή αντίδραση της περσινής φιναλίστ, η οποία έβγαζε την ποιότητα της, αλλά την ακολουθούσε ένα ποδοπάτημα από διαφορετικούς πρωταγωνιστές, που μπορεί να μην είχε διάρκεια, αλλά είχε την ουσία για να κρατήσει για ένατη συνεχόμενη φορά τη νίκη στο γήπεδό του. Αυτή τον έφερε στις 18 νίκες και του έδωσε ένα σαφές πλεονέκτημα για το… πλεονέκτημα έδρας, αλλά ο δρόμος του είναι μακρύς ακόμη, με τα δύο πιο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια απέναντι σε Ολυμπιακό και Μονακό να είναι αυτά που θα καθορίσουν την τελική του θέση στη βαθμολογία, ό,τι κι αν κάνει στην εσχάτως ακατάβλητη έδρα του.
Ο Ολυμπιακός
Σταθερά στην κορυφή, ο Ολυμπιακός θα έχει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ ακόμη κι αν δεν ξανακερδίσει στις τελευταίες αγωνιστικές της λίγκας και κατά πάσα πιθανότητα, με βάση και το αρκετά βατό πρόγραμμα μετά το ντέρμπι της επόμενης εβδομάδας, θα αντιμετωπίσει τον όγδοο που θα βγει από την διαδικασία των play-in. Αυτός μπορεί να μην είναι ο ιδανικός και μπορεί να προκύψει από μια σειρά αρκετά ποιοτικών ομάδων, αλλά καμία εξ αυτών, είτε είναι η Παρτιζάν, είτε μια από τις ισπανικές, δεν έχει φτάσει στο επίπεδο των ερυθρόλευκων στη διάρκεια της σεζόν.
Με σταθερά την καλύτερη επίθεση της λίγκας και πολλές επιλογές στο πλάι του Βεζένκοφ, ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να βγει αλώβητος στην Ευρωλίγκα, από ένα κομμάτι της σεζόν που είχε αρκετές απουσίες, διάφορα επιμέρους ντεφορμαρίσματα και αρκετή καταπόνηση. Με μόλις μία ήττα στα τελευταία δεκατρία ευρωπαϊκά του παιχνίδια, η αρχή του τέλους της σεζόν τον βρίσκει εκεί που του αξίζει και τον καλεί να τα υπερασπίσει.
