Ήταν ο Μπάτμαν, ο Σούπερμαν και ήρθε και τους πήρε ο Πούλμαν.

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μετρούν 3/4 και 4/5 αντίστοιχα. Τα νούμερα δεν αντιστοιχούν σε ποσοστό νικών, αλλά σε ποσοστό ηττών, καθώς οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι απογοητεύουν σταθερά στην Ευρωλίγκα τον τελευταίο καιρό. Οι προπονητές τους επικαλούνται την χρονική περίοδο και επισημαίνουν τα τεράστια περιθώρια βελτίωσης, χωρίς να πανικοβάλλονται. Όντως, ο πανικός δεν αρμόζει στους συλλόγους, όμως θα μου επιτρέψετε να σταθώ εκ διαμέτρου απέναντι στις τοποθετήσεις τους. Και θα το εξηγήσω αμέσως.

Η 12η αγωνιστική της Ευρωλίγκα κατέληξε με ανάμεικτα συναισθήματα για τους φιλάθλους των αιωνίων, καθώς παρά τις ήττες των ομάδων τους, δύο από τα είδωλα τους νίκησαν τους "μισητούς" εχθρους, ποτίζοντας με χαρά τους κήπους της λύπης. Πρώτα ο Ζοτς αναδείχτηκε νικητής στη μονομαχία του με τον Μπαρτζώκα, γνωρίζοντας την αποθέωση του πράσινου κόσμου (ο μπαμπάς σας κλπ κλπ) και ύστερα ο Σπανούλης καθοδήγησε τη Μονακό σε μεγάλη νίκη στο ΟΑΚΑ, για να φέρει και εκείνος με τη σειρά του διάφορους οικογενειακούς δεσμούς στο προσκήνιο. It's complicated.

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει νέα αγαπημένη φίλες και φίλοι. Η Παρί του Τιάγκο Σπλίτερ δημιουργεί φανζ κάθε εβδομάδα με την απόδοση της και φιγουράρει πλέον στη δεύτερη θέση (σε ισοβαθμίες) με ρεκόρ 7-3 και με το πιο όμορφο μπάσκετ στην Ευρωλίγκα. Μπορεί κάθε εβδομάδα Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να φανερώνουν τη δύναμη τους, μπορεί η Φενέρ να μένει σταθερή, αλλά είναι το γαλλικό σύνολο εκείνο που δίκαια συγκεντρώνει τους περισσότερους επαίνους, ειδικά τώρα που η Ζαλγκίρις δείχνει να υποχωρεί.

To ελληνικό ντέρμπι ξεχώρισε στην 8η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με μπάσκετ-όνειρο και από τους δύο αντιπάλους και δίκαιο νικητή τον Ολυμπιακό. Αν οι δύο αιώνιοι δεν καταλήξουν παρέα στο φάιναλ φορ, θα σας κεράσω όλες και όλους καζάν ντιμπί και μιλάμε για χιλιάδες καζάν ντιμπί, όχι αστεία. Πρόκειται για δύο σύνολα σπάνια σε ταλέντο και με τη χημεία σχεδόν ολότελα εγκατεστημένη στις δράσεις τους και βρισκόμαστε μόλις στον Νοέμβριο.

Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε πως η ευημερία δεν συναντάται στα "πολλά" και αυτή ίσως πρέπει να το πάρουμε πίσω, υπό την έννοια πως ο Ολυμπιακός διέλυσε την Μπαρτσελόνα, μοιράζοντας χρόνο και αρμοδιότητες σε 12 παίκτες, ήδη από τα μισά του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, υπάρχει ειδοποιός διαφορά και αυτή εγκειται στο γεγονός ότι οι συγκυρίες (βλ. φάουλ) έφεραν αναγκαστικές ανατροπές στις συνθέσεις. Εκεί ακριβώς φάνηκε και το πλεονέκτημα του βάθους. Με άλλα λόγια, όχι βάθος για το βάθος, αλλά για την προσαρμογή στις ανάγκες του κάθε αγώνα, που είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο.

Δύσκολο πράγμα το strength by numbers, φίλες και φίλοι, όταν έχεις μόνο 40 λεπτά στη διάθεσή σου. Ο Ολυμπιακός χάθηκε στα rotation και τις άμυνες του στην ήττα από τη Μπάγερν, την ώρα που ο ΠαναθηναΪκός πήρε την πρώτη μεγάλη νίκη της σεζόν, αγωνιζόμενος με οκτώ παίκτες. Ως πιο σημαντικό αποτέλεσμα, πάντως, κρίνεται η εμφατική επικράτηση της ατρόμητης Παρί στην έδρα της Μονακό, με τον Τι Τζέι Σορτς να οργιάζει.

Τέσσερις αγωνιστικές έχουν παιχτεί στην Ευρωλίγκα, καμία ομάδα δεν είναι αήτττητη, μόλις μία έχει παραμείνει χωρίς νίκη. Τα σύνολα δεύτερης ταχύτητας, όπως ο Αστέρας, η Μπάγερν, η Ζαλγκίρις, η Βιλερμπάν και η Παρί, εντυπωσιάζουν με την αυταπάρνηση και τον τσαμπουκά τους, έχοντας ήδη επιβραβευτεί βαθμολογικά. Ειδικά οι Λιθουανοί, με δύο ανατροπές επί ιταλικού εδάφους, ξεπερνούν ήδη τις θεωρητικές δυνατότητες του ρόστερ τους. Ο Αστέρας, λίγο προσεκτικός να ήταν και μία-δυο αλλαγές να είχε κάνει, θα μπορούσε τώρα να είναι μόνος πρώτος.

Φίλες, φίλοι, η πρώτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή διαβάζετε και πάλι το "Μακρινό Ριμπάουντ", δηλαδή τη στήλη-ορόσημο του ελληνικού διαδικτύου για τη διοργάνωση. Μέτριας ποιότητας χιούμορ, υψηλή ανάλυση, hot takes και φυσικά έμφαση στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού (βλ. διαιτητές) θα είναι τα στοιχεία που θα κουβαλήσουμε και φέτος μαζί μας σε αυτή εδώ τη γωνιά. Ας μην χάνουμε χρόνο και ας πάμε στην ανάλυση των όσων είδαμε το διήμερο που πέρασε.

Το Χλαααατς! επιστρέφει για την τρίτη του σεζόν, έτοιμο για νέες συγκινήσεις θα λέγαμε.

Ο Gus φιλοξενεί τον Άλεξ Μήτσιου και κάνουν πόντερινγκ γύρω από τις νέες περιπέτειες των KAT και Klay, αποτίοντας επίσης φόρο τιμής στον μεγάλο Mutombo, όπως του αξίζει.

Καλή ακρόαση!

16 χρόνια μετά το άστοχο τρίποντο του Σπανούλη απέναντι στην Αργεντινή στο Πεκίνο και 15 μετά την τελευταία αληθινή διάκριση, η εθνική μπάσκετ προσφέρει επιτέλους αφορμή για χαμόγελα. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιες και δίκαιοι, βέβαια, στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ η πορεία της υπήρξε θαυμάσια και δεν υπήρχε καμμία ντροπή στον αποκλεισμό από τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια, Γερμανία.