Πάμε λοιπόν να δούμε τα σημαντικότερα, μέσα από τις κατηγορίες μας.

Η πρώτη πεντάδα

1. Επιστροφή στις επιτυχίες για την Παρί, επιστροφή στην επιτυχημένη καθοδήγηση για τον Τι Τζέι Σορτς, που αυτή την εβδομάδα μοίρασε 8 και 14 ασίστ αντίστοιχα, στα παιχνίδια με Εφές και Μακάμπι. Βλέποντας τον την Τρίτη να κρατάει την μπάλα σε επίθεση της ομάδας του ένα λεπτό πριν το τέλος και με τη διαφορά στο +4, το κοινό στο γήπεδο ξεσηκώθηκε, περιμένοντας ένα μαγικό dagger. Αντί αυτού, ο Σορτς πάσαρε τη μπάλα δεξιά του στον Γιάντουνεν, που εδώ και καιρό δεν μπορεί να σταυρώσει καλάθι. Εκείνος, χωρίς την παραμικρή άμυνα επάνω του, ευστόχησε για το 85-78 και τη νίκη. Δύο μέρες μετά τα πράγματα ήταν σαφώς ευκολότερα, αλλά οι δεκατέσσερις ασίστ είναι δεκατέσσερις ασίστ και η Ευρωλίγκα τις μάζεψε όλες σε ένα βίντεο.

Watch them all here?@ParisBasketball I #EveryGameMatters pic.twitter.com/bVlFVSrROz

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) January 16, 2025

2. Tον Γκούντουριτς που θέλουμε να βλέπουμε είχε ο Σάρας στα χέρια του αυτές τις μέρες. 11 πόντοι και 8 (!) ασίστ στην πολύτιμη νίκη στο Βελιγράδι και άλλοι 20 πόντοι ενάντια στη Ζαλγκίρις, σε ένα ματς που η Φενερ γύρισε από το -13, με ένα οργιαστικό τέταρτο δεκάλεπτο (36-18). Ο Χέιζ Ντέιβις ήταν περίφημος και στα δύο παιχνίδια επίσης, αλλά ο μαγνητικός πόλος για τη Φενέρ υπήρξε ο Γκούντουριτς, που άλλωστε ηγήθηκε και του χθεσινού comeback. Στη συνέχεια της στήλης θα πούμε και περισσότερα για το συγκεκριμένο δίδυμο. 

3. Σούπερσταρ ολκής, ο Εβάν Φουρνιέ έχει την πιο μεστή καριέρα στο ΝΒΑ από όσους παίκτες αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα σήμερα. Ε, πού θα πήγαινε, θα έβγαινε το ρεζουμέ του και σε μία διαβολοβδομάδα, κατά την οποία κατέστρεψε τη Ρεάλ με τρίποντα και circus shots και έβαλε όσα μετρούσαν απέναντι στη Μπασκόνια. Τα είδατε, δεν θα σταθώ σε κάτι άλλο, πέραν του πόσο πορωμένος δείχνει ο Γάλλος εκτός του σκοραρίσματος, σε άμυνα και σε κούνημα πετσέτας, όταν το χρειάζεται ο πάγκος. To ποσοστό του στα τρίποντα έχει αγγίξει το 40% παρεμπιπτόντως, νούμερο εξαιρετικό αν αναλογιστούμε τη δυσκολία των προσπαθειών. Δεν είναι "τρίποντα Μπιμπέροβιτς" αυτά που παίρνει ο Φουρνιέ, είναι τέχνη από το τίποτα.

4. Ο Φιλίπ Πετρούσεφ έπαιξε απλώς καλούτσικα στην ήττα του Αστέρα από τη Φενέρ και δύο ημέρες μετά παρουσίασε ένα αριστούργημα απέναντι στη Μονακό, με 29 πόντους, μόλις ένα άστοχο σουτ και 6 ριμπάουντ. Πόσους ψηλούς θα βρείτε να έχουν ανάλογη παραγωγή στη φετινή Ευρωλίγκα; Μπορεί και κανέναν... Ο Φιλίπ σκόραρε με κάθε τρόπο, κρατώντας τον Αστέρα στο παιχνίδι μέχρι ο Κανααν να αναλάβει τα τελευταία και την παράταση. Αξιοσημείωτο δε είναι, ότι ο έτερος σέντερ των Σέρβων, Τζοέλ Μπολομπόι, είχε 15 πόντους με 7/7 σουτ, όπερ σημαίνει ότι ο Σφαιρό πήρε 44 πόντους από τους δύο σέντερ (δεν αγωνίστηκαν πολύ μαζί) με 17/19 σουτ! Αν είναι δυνατόν.

5. 52-52 ήταν το σκορ στο Μιλάνο-Παρτίζαν την Πέμπτη, λίγο πριν το τέλος της τρίτης περιόδου. 70-90 κατέληξε να γράφει ο φωτεινός πίνακας, καθώς οι Σέρβοι έπαιξαν εκπληκτική άμυνα πάνω στη μπάλα, με μπροστάρη τον Καρλίκ Τζόουνς. Στην άλλη άκρη του παρκέ, ένας άλλος Τζόουνς, ο Ταϊρίκ, καθάριζε κάθε φάση που έφτανε στα χέρια του για 22 πόντους, με 9/9 δίποντα και 4/4 βολές. Άλλους 22, με στατιστικά σχεδόν καρμπόν, πέτυχε και την Τρίτη απέναντι στη Βιλερμπάν στο Αστρομπάλ, εκεί που η ομάδα του Ζοτς ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή (62-93). Πρόκειται φυσικά για το καλύτερο διήμερο της Παρτίζαν φέτος, η οποία για πρώτη φορά έφτασε στο 50%. Έχει 4-1 στα τελευταία πέντε παιχνίδια της και ακολουθεί η Παρί στο Βελιγράδι, σε ένα ματς που μπορεί να γκρεμιστεί το γήπεδο. Σαν να αχνοφαίνονται τα πλέι οφ και σαν να έχει βρεθεί ο διάδοχος του Ματίας Λεσόρ στον κορμό των ασπρόμαυρων.

X factor

Θα μπορούσαμε εδώ αν αναφερθούμε στον Κάνααν, θα μπορούσαμε ίσως να βάλουμε τον τρομερό Σενγκέλια, που αναχαίτησε κώλο-κώλο την αντεπίθεση της Μπάγερν χθες βράδυ και χάρισε την Μπολόνια μία αναπαντεχη, αν και όχι ιδιαίτερα πολύτιμη, νίκη. Θα προτιμήσω όμως τον Λούκα Βιλντόζα, πρώτον διότι είμαι Ολυμπιακός και δεύτερον διότι η προσφορά του απέναντι στη Ρεάλ ήταν εκείνη που μπουρδούκλωσε τόσο την επίθεση, όσο και (κυρίως) την άμυνα των Μαδριλένων. 11 πόντοι με 3/6 τρίποντα και 5 ασίστ, σημαίνουν ότι η άμυνα αποκτά ξαφνικά και τρίτη πρόκληση, χάνοντας τον προσανατολισμό της. Για τα υπόλοιπα, ρωτήστε τον Καμπάτσο.

Το avatar

Ο Σπανούλης θέλει να περάσει νέα ήθη στη Μονακό, ως γνωστόν. Περισσότερη κυκολοφορία της μπάλας, passing game, αλτρουισμό. Το ωραίο είναι πως ο Μάικ Τζέιμς έχει προσυπογράψει το σχέδιο και αγωνίζεται αναλόγως, άσχετα αν κόλλησε στο κρίσιμο σουτ απέναντι στην Μπάγερν (ήττα 85-84). To κακό για τον Σπανούλη όμως, είναι πως ο δεύτερος scoring guard, Έλι Οκόμπο, δεν νιώθει καθόλου άνετα στο νέο πλαίσιο, αδυνατώντας να δώσει καλά καλά μία τελική πάσα. Ίσως για αυτό ο προπονητής του τον απέσυρε στο Μόναχο και του έδωσε μόνο 15 λεπτά, παρά τα 3/4 τρίποντα και τα 0 φάουλ. Ίσως επίσης να είδε ότι σε αυτό τον χρόνο, ο Γάλλος έγραψε -8 στο +/-. Χθες βράδυ δε, στο Βελιγράδι, ο Οκόμπο πέτυχε μόλις 6 πόντους, με 1/8 σουτ, δείχνοντας ως "odd man out", που λένε στα αμερικάνικα. Άτυχη εβδομάδα για τη Μονακό πάντως, που υπήρξε απόλυτα ανταγωνιστική σε δύο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια και τα έχασε και τα δύο, από σαφώς δυνατούς αντιπάλους.

Ο μοιραίος

Να έχεις ισοφαρίσει ένα χαμένο ματς με τρίποντο και φάουλ, να κρατάς μία ανέλπιστη νίκη στα χέρια σου και να χάσεις τη συμπληρωματική βολή. Κερδίζει που κερδίζει μία φορά το δίμηνο η Άλμπα, ήρθε και η τραγική φιγούρα του Μάλτε Ντέλοου να προστεθεί στο δράμα της, το οποίο ολοκληρώθηκε στην παράταση διά χειρός Έντουιν Τζάκσον (96-89). Η Βιλερμπάν, μετά την τραγική εμφάνιση της Τρίτης απέναντι στην Παρτίζαν, τουλάχιστον έσωσε την παρτίδα, διότι η όλη της φετινή παρουσία πήγε να υπονομευτεί από μία τζάμπα ήττα. Αν οι Γάλλοι καταφέρουν να μπουν στα play in (δύσκολο), η χαμένη βολή του Ντέλοου θα αξίζει την πρωτιά στα highlights της σεζόν τους.

Το play

To μπάσκετ στην Ευρωλίγκα γίνεται γρηγορότερο, τα σκορ ανεβαίνουν, οι δράσεις απλοποιούνται. Αυτή η τάση μεταφέρεται και στα μπλοκάκια των προπονητών, που δεν χρειάζεται να εφευρίσκουν περίπλοκα plays, εφόσον δημιουργούν τις συνθήκες για τους πιο ταλαντούχους παίκτες τους. Το two-two man game στην περίμετρο αποδεικνύεται ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος σκοραρίσματος, εφόσον γίνεται από τους σωστούς παίκτες, κάτι που πολύ συχνά σημαίνει την συνεργασία κοντών ή ημίψηλων, χωρίς τη συμμετοχή του σέντερ. Στη Φενέρ, ο Σαρούνας Γιασεκιβίτσιους χρησιμοποιεί πολύ τη horns διάταξη (δύο παίκτες στις πάνω γωνίες της ρακέτας), για να αναδείξει τον Γκούντουριτς ως κινητήριο μοχλό τέτοιων δράσεων. Μετά τα πρώτα σκριν, ο ψηλός αποσύρεται από το προσκήνιο και ο Γκούντουριτς με έναν ακόμη γκαρντ-φόργουορντ κάνουν τα δικά τους, έχοντας ως αβαντάζ ότι οι ίδιοι αμυντικοί έρχονται άμεσα αντιμέτωποι με δεύτερη απόφαση. Παρακάτω θα βρείτε τρία παραδείγματα από την άνετη εκτός έδρας νίκη επί του φορμαρισμένου Αστέρα, δύο εκ των οποίων καταλήγουν σε σκορ του φανταστικού Χέιζ-Ντέιβις.

Δεν τα συνατάμε μόνο στη Φενέρ αυτά εννοείται, ήδη στον Ολυμπιακό οι Φουρνιέ-Βεζένκοφ συνεργάζονται περίφημα στην περίμετρο. Απλώς νομίζω ότι ο Γκούντουριτς είναι ιδανικός για τέτοια plays, καθώς έχει το μέγεθος, το μάκρος, την τρίπλα και το σουτ, ώστε να αποπροσανατολίζει με τις εμπνεύσεις του.

Το νούμερο

Πώς χάνεις παιχνίδι όταν έχεις 26/26 βολές, 13/22 τρίποντα (59%!), και 57,1% στα δίποντα; Κανονικά, δεν το χάνεις. Όμως η φετινή Μακάμπι είναι ομάδα street basketball και έτσι την Τρίτη επέτρεψε στη Ρεάλ να ξεπεράσει κατά τρεις το δικό της σύνολο πόντων (113), θέτοντας νέο ρεκόρ παραγωγής 40λεπτου για την Ευρωλίγκα. Οι Ισραηλινοί είχαν επίσης 22 ασίστ και 13 λάθη, μία χαρά δηλαδή. Μόνο που η Ρεάλ είχε μόλις 8 λάθη και 14 επιθετικά ριμπάουντ, δημιουργώντας έτσι 9 παραπάνω κατοχές, που εν τέλει έγειραν υπέρ της την πλάστιγγα.

O Ολυμπιακός

... ή αλλιώς, το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση της φετινής Ευρωλίγκα, η οποία βέβαια ως γνωστόν κρίνεται με το σύστημα του φάιναλ φορ, εκεί όπου η Ρεάλ πέρυσι ηττήθηκε στον τελικό κατά κράτος. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να λέμε τα σύκα σκάφη και τα σκάφη σύκα. Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα και βρίσκεται δίκαια στην κορυφή, χωρίς μάλιστα να διασπείρει αισθήσεις μεγαλείου. Το ταβάνι του μπασκετικά είναι ακόμη υψηλότερο, αν αναλογιστούμε το ποιοι παίκτες έλειπαν και ποιοι προορίζονται να γυρίσουν.

Στην τρίτη περίοδο στη Μαδρίτη, οι ερυθρόλευκοι χάθηκαν από τον ορίζοντα της Ρεάλ, η οποία δεν ήξερε ποιον να πρωτομαρκάρει. Εφόσον συνυπάρχουν στο παρκέ ο Βιλντόζα ή ο Γκος, ο Φουρνιέ και ο Βεζένκοφ, η άμυνα κάτι πρέπει να θυσιάσει και στην προκειμένη περίπτωση καμμία θυσία δεν έπιασε. Οι δύο πόιντ γκαρντ υπήρξαν άψογοι εκτελεστικά (και φυσικά αμυντικά), με αποτέλεσμα ο Φουρνιέ να μείνει με μισές καλύψεις και να κάνει τα δικά του. Όπου "δικά του", σημαίνει 28 πόντους με 6/8 τρίποντα και τρομερό τσαμπουκά στις επαφές - τα είπαμε ήδη.

Θα μου πείτε, δύο βράδια πριν ο Ολυμπιακός πήγε να χάσει από τη μέτρια Μπασκόνια και ο Φουρνιέ δεν πετύχαινε δίποντο με τίποτα. Πράγματι. Φαίνεται πως ο Ολυμπιακός είχε σημαδέψει τη "μισητή" Ρεάλ σαφώς περισσότερο και πήρε κάπως πιο χαλαρά το πρώτο από τα δύο ματς, το οποίο όπως και να έχει κέρδισε, με τον Μπαρτζώκα να ξεζουμίζει τον Βεζένκοφ και να κρατάει στον πάγκο διαρκώς τον Πίτερς. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και στη Μαδρίτη, όπου ο κόουτς απέσυρε τον Πίτερς έξαλλος στην τέταρτη περίοδο, δίνοντας του μόλις έξι λεπτά στο σύνολο, παρόλο που ο Βέζε φανερά χρειαζόταν ξεκούραση. Αιτία ήταν ένα λάθος του Αμερικάνου, που έχασε τη μπάλα μέσα από τα χέρια του, σε ένα διάστημα στο οποίο οι βλακείες διαδέχονταν η μία την άλλη. Ήταν το μοναδικό κακό διάστημα στον αγώνα, μέχρι που ένα "πριντεζικό" floater του Μιλουτίνοφ έριξε μία πλάκα στα κεφάλια των παικτών της Ρεάλ.

Αξίζει να σταθούμε λίγο στον Σέρβο btw, ο οποίος δεν συγκαταλέγεται ακριβώς στους αγαπημένους μου παίκτες, μάλλον το αντίθετο (ποιος χέστηκε, θα μου πείτε...). 13 πόντοι και 8 ριμπάουντ, με ισάξια επιρροή στο παιχνίδι με εκείνη του Ταβάρες. Είχε κάμποσο καιρό να κάνει μεστή εμφάνιση επιθετικά, αλλά το παιχνίδι του Ολυμπιακού δεν απαιτεί από εκείνον, ούτε από τον Φαλ, τέτοια πράγματα. Απαιτεί απλώς συμπαγή παρουσία στην άμυνα, στα σκριν, στα ριμπάουντ και σε κάποια τελειώματα και δεν νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε παράπονο σε αυτούς τους τομείς από τον Μιλουτίνοφ.

Stat of the week: Ο Ολυμπιακός, σύμφωνα με το RealGM, πέρασε τον Παναθηναϊκό σε επιθετική αποτελεσματικότητα, και πλέον φιγουράρει πρώτος και εκεί, με 123,7 πόντους ανά 100 κατοχές. Φορ δε ρέκορντ, η περσινή Ρεάλ, που πήγε τρένο, είχε 121,2.

Ο Παναθηναϊκός

Οι ήττες του Παναθηναϊκού στην Ισπανία έχουν ονοματεπώνυμο: Ματίας Λεσόρ. Χωρίς τον πολυτιμότερο παίκτη τους, οι πράσινοι διατήρησαν υψηλά στάνταρ απόδοσης σε πιο βατά παιχνίδια, αλλά σε μία εβδομάδα αυξημένης δυσκολίας η εικόνα τους άλλαξε άρδην προς το χειρότερο. Φυσικά συνέβαλε σε αυτήν η ξαφνική εξαφάνιση του Ναν από τα συνεχή νταμπλ τιμ των αντιπάλων, που του χάλασαν το μυαλό. Ο Ναν το πήρε προσωπικά απέναντι στη συγκεκριμένη τακτική και επιδόθηκε σε σωρεία λαθών στην τρίτη περίοδο στη Βαρκελώνη και σε περίεργα άστοχα σουτ στη Βιτόρια. Αν ο Λεσόρ υπήρχε στη σύνθεση, πολλές από αυτές τις επιθέσεις θα περνούσαν από τα σκριν του (τρομερός στον τομέα) ή από τα χέρια του. Ο Ομέρ Γιουρτσέβεν ναι μεν σκόραρε σε διάφορα σημεία, αλλά άφηνε πολλά κενά πίσω και γενικά δεν φοβίζει ούτε τις άμυνες, ούτε τις επιθέσεις.

Ήταν αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Η διαφορά ποιότητας του Λεσόρ με τους δύο αντικαταστάτες του είναι χαώδης σε όλα τα επίπεδα και δεδομένων και των υπόλοιπων απουσιών (Γκριγκόνις, Μήτογλου στη Βιτόρια), ο Παναθηναϊκός είναι διαφορετική ομάδα από εκείνη που φαντάζονται οι οπαδοί του. Το 13-9 αποτελεί τουλάχιστον εγγύηση ανταγωνιστικότητας για το μέλλον, το οποίο περιλαμβάνει τα μισά παιχνίδια στο ΟΑΚΑ.

Τώρα, στα επιμέρους. Προφανώς η επίθεση χρειάζεται μία κάποια προσαρμογή. Οι τρομερές εμφανίσεις του Ναν τον τελευταίο καιρό εξαφάνισαν την πιθανότητα εναλλακτικών πλάνων, διότι δεν χρειάζονταν. Οι πράσινοι κάπου επαναπαύτηκαν, θεωρώντας ότι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης θα παίζει έτσι κάθε (μα κάθε) βράδυ. Έτσι, ακόμη και όταν καθόταν στον πάγκο ή έδιωχνε τη μπάλα από τα χέρια του, οι υπόλοιποι δεν εκμεταλλεύονταν τις προσαρμογές της άμυνας. Τουλάχιστον ο Οσμάν ξαναέδειξε το πόσο χρήσιμος μπορεί να καταστεί με το πέρασμα του χρόνου, κυρίως στο άνοιγμα του ρυθμού και στην δημιουργία εύκολων πόντων. Τρέχει από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη σαν βολίδα ο μπαγάσας, χωρίς να χρειάζεται να δώσει πάσα. Ωραίο στοιχείο, που μπορεί ο Παναθηναϊκός να το αξιοποιήσει παραπάνω.

Α, μιας και δεν αναφερθήκαμε καθόλου στη Μπαρτσελόνα στη στήλη, να αποδώσουμε εύσημα για την γενικά αποτελεσματικότατη άμυνα των ημερών και ιδιαίτερα για τα νταμπλ τιμ στον Ναν και στις αλληλοκαλύψεις των υπολοίπων. Η Μπαρτσελόνα αναχαίτισε και τα γκαρντ της Εφές την Παρασκευή, δεχόμενη μόλις 13 πόντους με 3/11 σουτ από τον Σέιν Λάρκιν. Έχουν διάφορα αμυντικά εργαλεία οι μπλαουγκράνα και είναι σύνολο που πρέπει να στηριχτεί ακόμη περισσότερο στον ανασταλτικό τομέα.

Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο, φίλες και φίλοι.