Πάμε να δούμε τις κατηγορίες μας. 

Η πρώτη πεντάδα

1. Με μια κλασική Μάικ Τζέιμς εμφάνιση, η Μονακό απέδρασε από τη Μπολόνια σε ένα ματς που 8 λεπτά πριν από το τέλος δε φαινόταν δικό της. Ο Σπανούλης όμως είδε το Τζέιμς να αναλαμβάνει πλήρη δράση σε αυτό το διάστημα και να πετυχαίνει 15 από τους 24 πόντους του. Ο μέγας σκόρερ έδωσε το σύνθημα με δύο απανωτά τρίποντα για την ισοφάριση, κι εφόσον είδε τη μπάλα να σκάει στο πλεχτό ήταν αρκετό για να καθαρίσει το ματς. Ο Τζέιμς πήρε κάμποσα φάουλ, έβαλε και τρίτο τρίποντο κάνα τρίλεπτο πριν τη λήξη και τέλος πάντων έκανε αυτά που κάνει τόσα χρόνια. Ας μην τον παίρνω για δεδομένο βέβαια, τέτοιοι σκόρερ δεν εμφανίζονται συχνά στα ευρωπαϊκά γήπεδα κι ο ήλιος έχει αρχίσει να γέρνει για αυτόν και τα τρελά του. Ο παικταράς είχε κι 7 ριμπάουντ, και 4 ασίστ, και δύο κλεψίματα και 33% εντός παιδιάς. Πιο Μάικ δε γίνεται.

2. Η Άλμπα κλασικά προσφέρεται για σούπερ εμφανίσεις και όργια, αυτή τη φορά ο δυνάστης της ήταν ο Κάρσεν Έντουαρντς. 34 πόντους της έσκασε ο Αμερικανός χωρίς καμία ντροπή, 10 εξ αυτών στο τελευταίο δεκάλεπτο. Το ματς ήταν κανονικό ντέρμπι για 30 λεπτά, η Άλμπα στεκόταν πολύ καλά. Ανέκαθεν βέβαια τα γερμανικά ντέρμπι είναι περίεργα και με άλλη δυναμική. Όπως και να χει βέβαια ο Έντουαρντς που ζάλισε τους Τόμας και Ντέλοου σε όλο το ματς έδωσε τη διψήφια διαφορά στον κόουτς Χέρμπερτ νωρίς στην τέταρτη περίοδο και κάπου εκεί η Άλμπα ξέμεινε από καύσιμο. Μετά τα ψυχολογικά που του δημιούργησε ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ ο γκαρντ της Μπάγερν ξαναβρίσκει ρυθμό και κρατάει την ομάδα του εντός δεκάδας.

3. Δεν ήταν ο πιο παραγωγικός παίκτης της Φενέρ αλλά μάλλον ήταν ο σημαντικότερος. Ο Νάιτζελ Χειζ-Ντειβις έγραψε 14/2/1 και δύο κλεψίματα κόντρα στον Ολυμπιακό αλλα κυρίως πιστώνεται το αβυσσαλέο κυνήγι που έριξε στον Βεζένκοφ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο φόργουορντ του Σάρας έβγαλε εκτός ρυθμού τον MVP του Ολυμπιακού που σκόραρε μόλις 6 πόντους σε αυτό το διάστημα, οι 4 με βολές. Η παρουσία του Χειζ-Ντέιβις στο μαρκάρισμα έκανε πιο δύσκολη και τη ζωή του Φουρνιέ καθώς στις συνεργασίες με τον Βεζένκοφ ενίοτε έπεφτε πάνω στον Αμερικανό. Ο Σάρας θυσίασε την πολύτιμη βοήθεια του παικταρά του στα ριμπάουντ αλλά κέρδισε τον παραγκωνισμό του Βεζένκοφ και το γρήγορο σκορ που βρίσκει πολλές φορές στο χαμηλό ποστ. Να πούμε και για το τρίποντο στα τρία λεπτά πριν το τέλος που έληξε κι επίσημα το ματς; Να πούμε. Πέμπτη συνεχόμενη νίκη για τη Φενέρ που συνδυάζοντας το καλό της πρόγραμμα με μια σπουδαία νίκη πνέει αέρα τετράδας.

4. Η Παρτιζάν ξανάρχεται κυρίες και κύριοι. Με πέντε νίκες στα τελευταία έξι ματς η αρμάδα του Ζοτς ανεβαίνει και καθώς φαίνεται θα είναι και φέτος πονοκέφαλος για κάθε ομάδα που θέλει να τερματίσει εντός τετράδας. Μου φαίνεται απίθανο να μην είναι στα πλέι-οφ αυτή η ομάδα δηλαδή. Περισσότερα για την Παρτιζάν στο προσεχές διάστημα, ως τότε όμως ας σταθούμε στον εξαιρετικό σήμερα Άιζακ Μπόνγκα, που μεταμορφώνεται πλέον στον τα-κάνω-όλα πολυθεσίτη που έχει ανάγκη ο Ζοτς. Στην ζωτικής βαθμολογικά σημασίας νίκη κόντρα στην Παρί, ο Μπόνγκα κάλυψε χώρους, αμύνθηκε στα φτερά, αμύνθηκε στους μανιακούς γκαρντ της Παρί, και παράλληλα βρήκε χρόνο να γράψει 16/7/4 με 5/6 σουτ και 4/5 βολές.

5. Love him or hate him. ο Γουεμιέν Γκάμπριελ είναι ουσιαστικά ο μοναδικός ψηλός του Παναθηναϊκού αυτή τη στιγμή και κόντρα στη Ζαλγκίρις μας έδωσε μια εξαιρετική στατιστική. 15 πόντους με 7/8 δίποντα, 8 υπερπολύτιμα ριμπάουντ και 3 τάπες που έκοψαν το βήχα της Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ. Ο Γκάμπριελ είναι τίμιος όμως δεν είναι ούτε μισός Λεσόρ, ούτε και πρέπει ενδεχομένως. Αλλά η λειψανδρία στο 5 τον έχει αφήσει μόνο για πολλά λεπτά και αναπόφευκτα θα εκτεθεί πολλάκις. Αν μπορεί σε αυτά τα λεπτά να τελειώνει με συνέπεια τις φάσεις κοντά στο καλάθι και να γεμίζει τις hustle στατιστικές, ο Παναθηναϊκός θα έχει πάρει το μέγιστο από αυτόν ως (αν;) επιστρέψει ο Λεσόρ. Περισσότερα για το τρίφυλλο σε λίγο.

Χ Factor

Μπόλικο Ολυμπιακός-Φενέρ σήμερα όπως βλέπετε, αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με τον Άρτουρς Ζάγκαρς. Δεν σας κρύβω ότι τον έχω μια μικρή καψούρα τον συγκεκριμένο. Πριν τον τραυματισμό στα μέσα Δεκεμβρίου εξελισσόταν σε χρήσιμο εργαλειάκι για τον Σάρας και χθες καταλάβαμε γιατί. Αν του ζητηθεί να σουτάρει θα το κάνει, αν υπάρχει καλύτερη επιλογή θα τη βρει. Ενεργός στα ριμπάουντ και ταχύτατος στο ανοιχτό γήπεδο. Στο ΣΕΦ τον είδαμε να σκοράρει δύο απανωτά τρίποντα στη δεύτερη περίοδο, ακριβώς στο σημείο που οι δύο ομάδες κονταροχτυπιόντουσαν για το ποια θα πάρει τα ηνία του αγώνα, και δεν αναφέρομαι στο σκορ. Στην τρίτη περίοδο δύο φορές θυσίασε δικό του σουτ βρίσκοντας τον ορθάνοιχτο Σανλί για ισάριθμα καλάθια, πάνω που ο Ολυμπιακός είχε βγάλει 1-2 στοπ. Ζητούμενο η υγεία για τον συγκεκριμένο, μπάσκετ ξέρει.

Avatar

Για να χάσει οποιοσδήποτε από τη φετινή Μακάμπι πρέπει να πάνε πολλά πράγματα στραβά κι ένα από αυτά ήταν η απόλυτη αφλογιστία του Αϊζάια Κάνααν. Ο Αμερικανός ήταν κορυφαίος προσφάτως και από τους βασικούς λόγους που ο Σρβενα βρίσκεται στη συζήτηση της δεκάδας. Κόντρα στη Μακάμπι όμως έγραψε 0/6 σουτ και τρία λάθη σε 21 λεπτά, αποκρουστική στατιστική. Ο γκαρντ του Σφαιρόπουλου είναι από τους λίγους παίκτες στην ομάδα που μπορούν να ανοίξουν το τούρμπο και να συμπαρασύρουν τους συμπαίκτες τους, επομένως όταν μένει στη νεκρά ο Ερυθρός Αστέρας δε χάνει μόνο σε αριθμούς αλλά και σε ρυθμό. Θα το ξεπεράσει πιστεύω.

Το σουτ

Στη ματσάρα της Μαδρίτης, είχα προετοιμαστεί να γράψω δυο τρια καλά λόγια για την εμφάνιση του Νίκου Ρογκαβόπουλου κόντρα στη Ρεάλ. Η Μπασκόνια πήγε να κλέψει το ματς με ένα σερί στο τέλος, αλλά δυστυχώς για αυτούς ο Χεζόνια δεν ήταν διατεθειμένος να χάσει δεύτερο εντός έδρας ματς. Τρίποντο από τη γωνία που μείωσε στον πόντο μισό λεπτό πριν το τέλος, χαμένη βολή του Σάμανιτς και μετά αυτό.

.@mariohezonja BALL GAME ?

A winner for @RMBaloncesto in an Epic Clash ?

What a game! #MotorolaMagicMoment I @Moto pic.twitter.com/9FOIyFNcFA

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) January 23, 2025

Τώρα, το πλέι αυτό ιδανικά πήγαινε ως εξής. Ο Καμπάτσο προσποιήθηκε σκριν χαμηλά στο Χεζόνια και βγήκε για handoff με τον Αλμπάλδε που κινήθηκε προς την απέναντι γωνία καθαρίζοντας τη ball side. Ο Χεζόνια έπαιξε ghost σκριν κι ο Ταβάρες τον κάλυψε για να ξεφορτωθεί τον Μονέκε για ελεύθερο τρίποντο. Η κίνηση αυτή δημιούργησε ρήγμα στον κεντρικό άξονα γιατί ο Χολ που έπρεπε να καλύψει ή τον Καμπάτσο ή τον Χεζόνια βρέθηκε στη no man’s land.

Αυτό το διάδρομο διάβασε ο Αργεντινός και πήγε να ισοφαρίσει το ματς αλλά προς στιγμήν το έλουσε, κι από την παρέμβαση του Μονέκε. Ο Ταβάρες έσωσε τη φάση βγάζοντας τη μπάλα στον Χεζόνια, ο Μονέκε με κάποιο τρόπο κατάφερε να φτάσει τον Κροάτη και με το χρονόμετρο στα 2 δευτερόλεπτα τρώει την προσποίηση. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια θα μου πείτε. Όπως και να χει σουτάρα.

Ο Ολυμπιακός

Κακή εβδομάδα συνολικά για τον Ολυμπιακό μετά και το ανεπιτυχές πέρασμα από το ΟΑΚΑ για τα εγχώρια. Η ήττα από τη Φενέρ βέβαια σαφώς κρίνεται πιο σημαντική καθώς έκοψε την φόρα που είχε πάρει ο θρύλος εδώ κι ενάμιση μήνα. Όμως όπως ενδεχομένως να λέει μια αρχαία ιαπωνική παροιμία, δε μπορούν όλα τα φύλλα να είναι ροζ. Στο δια ταύτα.

Με την διορατικότητα του Γουοκαπ και την αστείρευτη δύναμη του Μακίσικ να μη βρίσκονται στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός στερούνταν δύο σημαντικών σταθερών του όσον αφορά την παραγωγικότητα της ομάδας. Τα στοιχεία αυτά είναι κρίσιμα όταν παίζεις κόντρα σε μια Φενέρ που νιώθει τόσο άνετα στο σετ παιχνίδι τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Το δίδυμο Φουρνιέ-Βεζένκοφ ήταν ξανά σε πρώτο πλάνο, αυτή τη φορά ο Γάλλος όμως το έλουσε. 21 πόντοι μεν, για 19 σουτ δε. Σίγουρα τα πεπραγμένα του Χειζ-Ντέιβις που αναφέραμε παραπάνω έδεσαν κάπως και τα χέρια του Φουρνιέ αλλά πιθανόν ο κόουτς B να έπρεπε να εξετάσει περισσότερες επιλογές στην επίθεση. Ίσως περισσότερο inside out από τον Φαλ ή κάποιες παραπάνω ευκαιρίες για τον Πίτερς, που μετά από ένα εξαιρετικό διάστημα εσχάτως μοιάζει μαραμένος κι εκτός ρυθμού.

Ήταν επίσης ένα παιχνίδι που ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αμυνθεί συμπαγώς για πολλά συνεχόμενα λεπτά πριν της έναρξης. Δηλαδή με το που βρήκε ρυθμό ο σπουδαίος τελευταία Μάρκο Γκούντουριτς, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική απάντηση από πλευράς ερυθρολεύκων. Ο Σάρας φρόντιζε να έχει συνεχώς στο παρκέ πληθώρα σουτέρ ακόμα κι αν έπρεπε να θυσιάσει το μέγεθος, για να αναγκάσει τον Ολυμπιακό να σπάσει το pack και να ανοιχτεί προς τα φτερά. Αυτή η έλξη της άμυνας του Μπαρτζώκα άφησε μπόλικο χώρο στο ψηλό ποστ και τη ρακέτα, χώρους που εκμεταλλεύτηκε άριστα ο Γκούντουριτς (5/5 δίποντα). Είναι ένα πρόβλημα για τον Ολυμπιακό, το τι γίνεται όταν ο Γουόκαπ δε μπορεί να βγάλει από την εξίσωση τα βασικά επιθετικά όπλα των αντιπάλων.

Αν ο Φουρνιέ βέβαια συνέχιζε τα της Μαδρίτης, τώρα θα έγραφα ένα εντελώς διαφορετικό κείμενο αλλά για τον Ολυμπιακό δεν είναι αυτή η συνθήκη νίκης. Το σερί που τον έφερε πρώτο βγήκε μέσα από την επιθετική συμπερίληψη και την επικοινωνία στην άμυνα όταν έπρεπε. Το ότι ο Φουρνιέ μπορεί να μπαίνει σε god mode και να παίρνει ματς με το έτσι θέλω είναι ιδανικό για το κλείσιμο αγώνων. Αλλά για να φτάσει ο σούπερσταρ του Ολυμπιακού να τελειώσει το ματς, πρέπει οι δευτεροκλασάτοι ας πούμε, να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε να κερδηθεί. Καλό μάθημα το χθεσινό για τον Πειραιά. Αφήστε που η κατάσταση θύμιζε πολύ τα προπέρσινα με το σερί, είστε και προληπτικοί, άπαπαπαπα.

Ο Παναθηναϊκός

Η φάση στο ΟΑΚΑ μετά τα 20 πρώτα αγωνιστικά λεπτά μύριζε κάζο για τον Παναθηναϊκό, πάνω που έφτιαξε την ψυχολογία του μετά τη νίκη στο αιώνιο ντέρμπι για την Α1. Η διαφορά έφτασε ως και τους 20 πόντους για τη Ζαλγκίρις που μπήκε εξαρχής πολύ διαβασμένη θα λέγαμε και επιτέθηκε σε τρεις άξονες.

Αρχικά ο Τρινκιέρι διάβασε την αδυναμία του Γκάμπριελ να ακολουθήσει τα ταχύτατα πρώτα βήματα των Φρανσίσκο και Γουόκερ. Ο Ιταλός έψαχνε διαρκώς το παιχνίδι δύο εναντίον δύο στοχεύοντας τον Σουδανό ψηλό και έναν εκ των Ναν, Σλούκα. Σε αυτή τη συνθήκη ο Φρανσίσκο μοίρασε κάμποσες ασιστ στην πρώτη περίοδο, κι ο Γουόκερ βρήκε χώρο για να φτάσει ως το καλάθι. Τη σκυτάλη πήρε ο Ουλάνοβας από το χαμηλό ποστ μοιράζοντας τη μπάλα στους διερχόμενους παίκτες του βάζοντας και δεύτερο γρίφο στον Αταμάν. Ταυτόχρονα ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ στατικός στην επίθεση κι έβρισκε σκορ κυρίως από δεύτερες ευκαιρίες κι ατομικές ενέργειες ενώ η σωρεία λαθών έδωσε πολλούς χώρους στη Ζαλγκίρις για αιφνιδιασμούς κι ευκολους πόντους. Το σκηνικό όμως έμελλε να αντιστραφεί.

Οι προσαρμογές του Αταμάν και μετέπειτα του Χρήστου Σερέλη μετά την αποβολή του κόουτς του Παναθηναϊκού άργησαν 10 λεπτά αλλά έπιασαν τόπο. Πρώτον, ο Γκάμπριελ σταμάτησε να αμύνεται τραβιέται έξω από το τρίποντο σε οποιαδήποτε συνθήκη θα τον ανάγκαζε να επικοινωνήσει ουσιαστικά με συμπαίκτες του, ένα κομμάτι στο οποίο πάσχει φουλ. Αντ’ αυτού έγινε η δεύτερη γραμμή άμυνας ή αεράμυνας αν θέλετε, κομμάτι στο οποίο διέπρεψε. Βρισκόμενος όχι πάνω από ενάμιση βήμα μακριά από το ζωγραφιστό κατάφερε να το προστατέψει πολλάκις κλέβοντας το μομέντουμ της Ζαλγκίρις.

Κυρίως όμως ο Παναθηναϊκός κέρδισε διότι για πρώτη φορά φέτος εμφανίστηκε ο αρχηγός του. Ο Κώστας Σλούκας ανέλαβε οριακά εξ’ ολοκλήρου την καθοδήγηση της πράσινης επίθεσης και δε λάθεψε κυριολεκτικά ούτε μία φορά. Είτε τροφοδοτώντας τον Γκάμπριελ είτε τον Ναν, ο Σλούκας διάβασε κάθε αδυναμία στην άμυνα της Ζαλγκίρις που είχε καταφέρει να κρύψει τους αργούς ψηλούς της και τους κακούς αμυντικά κοντούς της. Ήταν κι ο ίδιος ορεξάτος όμως, ντριμπλάροντας ως το καλάθι όταν έβλεπε δρόμο, κάτι που βλέπουμε σπάνια φέτος. Το 32-2 που έτρεξε ο Παναθηναϊκός από το τρελό τρίποντο του Ναν στο κλείσιμο της τρίτης περιόδου ως το κλείσιμο του αγώνα γράφει πάνω το όνομα του αρχηγού του.

Μάλλον ανακουφισμένος πρέπει να νιώθει ο Αταμάν που πήρε αυτό το W η ομάδα του γιατί μια ελαφρώς σοβαρότερη ομάδα από τη Ζαλγκίρις θα είχε κερδίσει αυτό το ματς. Η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου ήταν τραγική, και δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός πρέπει να διορθώσει κακώς κείμενα 20 λεπτών. Ειδικά όταν οι συνθήκες στην ομάδα είναι ασταθείς εξαρχής της σεζόν, κι οι μεταγραφές πλην Οσμάν έχουν προσφέρει ελάχιστα. Καιρός είναι επίσης εμφανίσεις σαν την προχθεσινή να πυκνώνουν για τον Κώστα Σλούκα γιατί όπως είδαμε, μια κακή βραδιά του Ναν μπορεί να κλειδώσει παντελώς την πράσινη επίθεση. Ο Παναθηναϊκός αντέχει και κρατιέται στο πλεονέκτημα έδρας, χάρη στο χαρισματικό του σκόρερ, την οικονομία του Τζέριαν Γκραντ και πληθωρικότητα των Χουάντσο και Οσμάν. Από εδώ και στο εξής όμως, έχει ανάγκη τον αρχηγό του.

Οι κατοστάρες

Βιλερμπάν και Εφές πέτυχαν σημαντικές νίκες αγωνιστικά και βαθμολογικά επί των Μπαρτσελόνα και Μιλάνο αντίστοιχα. Έκαστη πέτυχε τριψήφιο αριθμό πόντων για να το πετύχει αυτό, κάτι που με έβαλε στη διαδικασία να αναζητήσω πόσες φορές φέτος είχαμε διπλή κατοστάρα σε μία αγωνιστική της Ευρωλίγκα. Η απάντηση είναι πως σε 23 αγωνιστικές είχαμε 9 τέτοιες περιστάσεις ως τώρα, περίπου στο 40% της σεζόν μέχρι στιγμής για τους λάτρεις των ποσοστών. Το αντίστοιχο νούμερο για ολόκληρη την περσινή σεζόν ήταν 6! Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλάζει φίλες και φίλοι. Η δεξαμενή παικτών από το ΝΒΑ έχει πλατύνει, οι ομάδες παίζουν ολοένα και πιο γρήγορα, οι προπονητές βελτιώνονται κι ο ανταγωνισμός αυξάνεται. Είναι μια ιστορική και περίεργη για τα δεδομένα μας συγκυρία μπορώ να πω, αλλά σε κάθε περίπτωση είμαστε μάρτυρες.

Α, και την Κυριακή έχει συλλαλητήρια μην ξεχνιόμαστε.