Η καταπληκτική εμφάνιση της Φενέρμπαχτσε στην έδρα της Εφές, μαζί με το διπλό της Μονακό στο Φάληρο και την νίκη-έκπληξη της Μπολόνια στην έδρα της Ρεάλ ήταν τα τρία σημαντικότερα αποτελέσματα της πέμπτης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα. Και στα τρία αυτά παιχνίδια παίχτηκε όμορφο μπάσκετ, προσθέτοντας στην ήδη θετικότατη εικόνα του ξεκινήματος. Η φετινή Ευρωλίγκα μέχρι στιγμής κερδίζει τις εντυπώσεις.

Πρώτη διπλή εβδομάδα για την Ευρωλίγκα, με πρωταγωνιστή τον Ολυμπιακό και σε δεύτερους, αλλά εξίσου συναρπαστικούς ρόλους, την καλοπροπονημένη Ζαλγκίρις Κάουνας, την αναπάντεχη Μακάμπι και τη σταθερότατη Μιλάνο, που παίζει μπάσκετ μέτριο, αλλά κερδίζει σταθερά και με χαρακτήρα. Κερδισμένη των ημερών και η Βαλένθια, που έκανε το 1/2 στην Τουρκία, αλλά και η Άλμπα, που κατατρόπωσε τον Παναθηναϊκό και έπαιξε στα ίσα τον βαριεστημένο θίασο του Αταμάν. Έχουμε διάφορα ενδιαφέροντα να πούμε σήμερα και επίσης έχω να μαγειρέψω, συνεπώς ας μην χρονοτριβούμε και ας πάμε στις κατηγορίες μας.

Γεια και χαρά! Καλώς ήρθατε στην ιστορική εβδομαδιαία στήλη "το μακρινό ριμπάουντ", που σχολιάζει περιοδικά τα τεκταινόμενα στην Ευρωλίγκα. Για έκτο χρόνο, η στήλη θα πορευτεί στα γνωστά μονοπάτια, δίνοντας έμφαση στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, δηλαδή τους αθλητές διαιτητές. Θα βλέπουμε μαζί επίσης διάφορα ενδιαφέροντα θέματα τακτικής, θα θυμόμαστε τις καλύτερες φάσεις, θα προτείνουμε κρασάκια και θα κάνουμε αμφισβητούμενης ποιότητας χιούμορ. Καλή αρχή!

Η Ευρωλίγκα ξεκινά απόψε, σε μία σεζόν που οφείλει να κοιτάζει διαρκώς τον εαυτό της. Χωρίς τις ρωσικές ομάδες, αλλά με τρεις σαφώς πιο αξιόλογες αναπληρώτριες (Παρτίζαν, Βίρτους, Βαλένθια), η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της ηπείρου σαν να χρειάζεται επειγόντως να δικαιολογήσει τον χαρακτηρισμό, που της έχει αποδοθεί κυρίως λόγω των ονομάτων των κλαμπ που συμμετέχουν στο τουρνουά. Διότι κατά τα άλλα, οι πρόσφατες εικόνες δεν κολακεύουν ιδιαιτέρως τον συνεταιρισμό.

Αν ο αθλητισμός ήταν τέχνη, τότε τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου θα τσακώνονταν για ένα έργο του Ρότζερ Φέντερερ. Ο Ελβετός τενίστας, που πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την ενεργό επαγγελματική δράση, δημιούργησε στο τένις φάσεις που κανένας άλλος δεν είχε εμπνευστεί και που πολλοί άλλοι προσπάθησαν (και μερικοί κατόρθωσαν) να αντιγράψουν αργότερα.

(Είναι μία περίεργη ημέρα, αλλά τι να γίνει ...)

Για τα επτά πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, η εθνική Ελλάδας εξαφανίστηκε παντελώς από το γήπεδο, στην αναμέτρηση με την εξαιρετική Γερμανία. Μετά από ένα παλαβό πρώτο μέρος, που σπάνια συναντάται σε τόσο κρίσιμες αναμετρήσεις και που την έβαλε σχεδόν ανέλπιστα στη θέση του οδηγού, η ομάδα κατέρρευσε σε κάθε τομέα του παιχνιδιού, για να δεχθεί ένα 20-1, που όπως φάνηκε στη συνέχεια, δεν γινόταν με τίποτα να ανατραπεί.

Υπάρχουν δύο στατιστικές κατηγορίες, στις οποίες η εθνική μπάσκετ διακρίνεται σταθερά. Η πρώτη είναι τα λάθη. Με μόλις 10 ανά παιχνίδι, η εθνική συγκαταλέγεται στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες του Ευρωμπάσκετ. Χθες, απέναντι στην Τσεχία, στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της ως τώρα και ταυτόχρονα σε ένα ματς που σχεδόν όλα πήγαιναν στραβά, οι παίκτες του Ιτούδη υπέπεσαν σε μόλις 8. Οι αντίπαλοι τους είχαν 13, πράγμα που σημαίνει πέντε έξτρα κατοχές, σε σαραντάλεπτο με πολλά άστοχα σουτ και την επίθεση μπλοκαρισμένη. Μπορεί να μην βρίσκονταν εύκολα οι πόντοι στο πρώτο μέρος, αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχε το παραμικρό ξόδεμα σε κατοχές, που θα επέτρεπε στους Τσέχους να πάρουν μεγαλύτερη διαφορά από το +4.

Η εθνική διέλυσε την (αντιαθλητική) Ουκρανία στο δεύτερο ημίχρονο, πεισμώνοντας παραδειγματικά στην άμυνα και αναδεικνύοντας αρετές κρυμμένες από τους τραυματισμούς. Μία εξ αυτών νομίζω είναι ολοφάνερη. Η συνύπαρξη του Παπαγιάννη με τον Αντετοκούνμπο δημιουργεί ένα αμυντικό "τέρας", που μπορεί να καταπιεί οποινδήποτε πλησιάσει στην περιοχή του, αλλά και να κυνηγήσει αφελείς περιφερειακούς, που ενδεχομένως να πιστεύουν ότι το αρχικό switch είναι υπέρ τους.

Μετά τα δύο πρώτα νικηφόρα αποτελέσματα απέναντι στους δύο δυσκολότερους αντιπάλους του ομίλου, για την εθνική έχει έρθει η ώρα της ισορροπίας. Τις επόμενες ημέρες, έχοντας στο δρόμο της βατότερους αντιπάλους και την πολυτέλεια μίας ήττας, θα κληθεί να ξεκουράσει τους πιο ταλαιπωρημένους των προκριματικών του μουντομπάσκετ και των δύο απανωτών αναμετρήσεων, όπως και να παρακολουθήσει την επανένταξη και τη βελτίωση των τραυματιών. Σλούκας, Παπαπέτρου και Παπαγιάννης μάλλον θα ανεβάσουν στροφές και λεπτά και θα αυξήσουν αρμοδιότητες, ενώ ο χρόνος και η εξέλιξη του τουρνουά στέκεται παράλληλα στο πλευρό του Κώστα Αντετοκούνμπο, που έχει ήδη δείξει πως είναι πολύτιμος.

Η επιστροφή από τις διακοπές δεν είναι ποτέ εύκολη, όμως τουλάχιστον υπάρχει το Ευρωμπάσκετ, για να αποστρέψει στα γρήγορα την προσοχή. Η συγκυρία βρίσκει την εθνική Ελλάδας σε ένα πανύψηλο πλάτωμα δημοφιλίας. Τα παιχνίδια της για το τουρνουά Ακρόπολις και για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ (Βέλγιο) γέμισαν το ΟΑΚΑ ασφυκτικά, περιτριγυρίζοντας διάφορα ρεκόρ, ενώ η προσμονή για τις επερχόμενες αναμετρήσεις της βρίσκεται διάχυτη στις συζητήσεις. Έχω φίλες και φίλους που δεν ασχολούνταν ποτέ ιδιαίτερα, κι όμως τώρα (ευτυχώς) έχουν την πρόταση έτοιμη: "Θα μαζευτούμε να δούμε εθνική;"