Δύσκολο πράγμα το strength by numbers, φίλες και φίλοι, όταν έχεις μόνο 40 λεπτά στη διάθεσή σου. Ο Ολυμπιακός χάθηκε στα rotation και τις άμυνες του στην ήττα από τη Μπάγερν, την ώρα που ο ΠαναθηναΪκός πήρε την πρώτη μεγάλη νίκη της σεζόν, αγωνιζόμενος με οκτώ παίκτες. Ως πιο σημαντικό αποτέλεσμα, πάντως, κρίνεται η εμφατική επικράτηση της ατρόμητης Παρί στην έδρα της Μονακό, με τον Τι Τζέι Σορτς να οργιάζει.

Τέσσερις αγωνιστικές έχουν παιχτεί στην Ευρωλίγκα, καμία ομάδα δεν είναι αήτττητη, μόλις μία έχει παραμείνει χωρίς νίκη. Τα σύνολα δεύτερης ταχύτητας, όπως ο Αστέρας, η Μπάγερν, η Ζαλγκίρις, η Βιλερμπάν και η Παρί, εντυπωσιάζουν με την αυταπάρνηση και τον τσαμπουκά τους, έχοντας ήδη επιβραβευτεί βαθμολογικά. Ειδικά οι Λιθουανοί, με δύο ανατροπές επί ιταλικού εδάφους, ξεπερνούν ήδη τις θεωρητικές δυνατότητες του ρόστερ τους. Ο Αστέρας, λίγο προσεκτικός να ήταν και μία-δυο αλλαγές να είχε κάνει, θα μπορούσε τώρα να είναι μόνος πρώτος.

Φίλες, φίλοι, η πρώτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή διαβάζετε και πάλι το "Μακρινό Ριμπάουντ", δηλαδή τη στήλη-ορόσημο του ελληνικού διαδικτύου για τη διοργάνωση. Μέτριας ποιότητας χιούμορ, υψηλή ανάλυση, hot takes και φυσικά έμφαση στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού (βλ. διαιτητές) θα είναι τα στοιχεία που θα κουβαλήσουμε και φέτος μαζί μας σε αυτή εδώ τη γωνιά. Ας μην χάνουμε χρόνο και ας πάμε στην ανάλυση των όσων είδαμε το διήμερο που πέρασε.

Το Χλαααατς! επιστρέφει για την τρίτη του σεζόν, έτοιμο για νέες συγκινήσεις θα λέγαμε.

Ο Gus φιλοξενεί τον Άλεξ Μήτσιου και κάνουν πόντερινγκ γύρω από τις νέες περιπέτειες των KAT και Klay, αποτίοντας επίσης φόρο τιμής στον μεγάλο Mutombo, όπως του αξίζει.

Καλή ακρόαση!

16 χρόνια μετά το άστοχο τρίποντο του Σπανούλη απέναντι στην Αργεντινή στο Πεκίνο και 15 μετά την τελευταία αληθινή διάκριση, η εθνική μπάσκετ προσφέρει επιτέλους αφορμή για χαμόγελα. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιες και δίκαιοι, βέβαια, στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ η πορεία της υπήρξε θαυμάσια και δεν υπήρχε καμμία ντροπή στον αποκλεισμό από τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια, Γερμανία.

Το Σάββατο το βράδυ, τα μαγαζιά γύρω από τον σταθμό Εμπερσβάλντε Στράσε έσφυζαν από ζωή. Νέοι άνθρωποι, ζευγάρια, παρέες, ρούχα φαντεζί, παπούτσια-πλατφόρμες, βαψίματα και εθνικότητες από κάθε γωνιά της γης. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τον σταθμό ως σημείο συνάντησης για το πρώτο σνακ ή την πρώτη μπύρα, για να απλωθούν στη συνέχεια σε όλη τη συνοικία του Prenzlauer Berg, η οποία μοιάζει με ένα ατέλειωτο street party, τουλάχιστον όταν είναι καλός ο καιρός.

Η μεσαία ημέρα του φάιναλ φορ άλλους τους βρίσκει μες στην καλή χαρά και άλλες στη μιζέρια. "Αλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις, που λένε". Εμένα με έχει βρει κατάκοπο, αφού η Ευρωλίγκα και η γερμανική αστυνομία φρόντισαν να μας διαλύσουν τα πόδια και τα νεύρα, κρατώντας μας για ώρες έξω από την Uber Arena άπραγους, στριμωγμένους και όρθιους. Μιλάμε για σοβαρή διοργάνωση, όχι αστεία.

Στον τοίχο του δωματίου μου κρέμονται καμμιά δεκαριά καδράκια σε φαινομενική αταξία. Εκείνο στα δεξιά περικλείει μία ασπρόμαυρη φωτογραφία από ένα βαγόνι του μετρό, στο οποίο οι επιβάτες στοιβάζονται, κοιτώντας προς την πλατφόρμα. Το βλέμμα τους συναντιέται με το δικό μου, που περιμένω τον επόμενο συρμό. Δίπλα τους, αριστερά και λίγο πιο κάτω, απεικονίζεται σε άλλο καδράκι ένα εγκαταλελειμένο οικοδόμημα, καλυμμένο με ευφάνταστα γκράφιτι. Πιο πέρα, ένα κολάζ απο μασκοφόρες καρικατούρες. Στην άλλη άκρη του τοίχου στέκει ένα κατακερματισμένο σκίτσο, που η αλλοπρόσαλη γεωμετρία του σχηματίζει μία πολύχρωμη ηλεκτρική κιθάρα. Και ανάμεσα σε όλα, κάπου στη μέση, ξεχωρίζει το κάδρο με το μανιφέστο του κυρίου Σουλτς.

Φίλες και φίλοι, καλησπέρα από το αεροδρόμιο.

Για αρχή, ας ξεμπερδεύουμε με τη στατιστική. Η Ρεάλ Μαδρίτης, αυριανή αντίπαλος του Ολυμπιακού στον πρώτο ημιτελικό του φάιναλ φορ του Βερολίνου, είναι για φέτος δεύτερη σε ευστοχία (eFG%), πρώτη σε True Shooting (υπολογίζει και την επιρροή των βολών), δεύτερη σε ποσοστό ασίστ, τέταρτη από το τέλος σε λάθη, δεύτερη στα ριμπάουντ, πρώτη σε offensive rating, τρίτη σε defensive rating και τέλος τέταρτη σε ευστοχία στα σουτ τριών πόντων. Σε όλες τις σημαντικές κατηγορίες δηλαδή, οι Μαδριλένοι κατατάσσονται στην πρώτη τετράδα, κρατώντας δίκαια για το σύνολό τους τον τίτλο του γκραν φαβορί. Για την ακρίβεια, ίσως η Ρεάλ να είναι το πιο αδιαφιλονίκητο φαβορί από το 2012, όταν η ΤΣΣΚΑ του Κιριλένκο έφαγε τα μούτρα της από ... εχμ...

Δεν ξέρω από πού να πιάσω τα τρίτα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων στην Ευρωλίγκα, ειλικρινά. Θα προσπαθήσω να τα δω με ψυχραιμία και δεν θα τα καταφέρω, διότι η διοργάνωση, για μία ακόμη φορά στη φάση των πλέι οφ, δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Πέρυσι ήταν η Παρτίζαν το θύμα, σε μία συγκυρία στην οποία είχαμε αναφερθεί εκτενώς. Φέτος, οι δύο ελληνικές ομάδες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, χάρη κυρίως στις δομικές ανορθογραφίες ενός πρωταθλήματος, που προφανώς δεν παίρνει τίποτε στα σοβαρά, εκτός αν αυτό έχει να κάνει με εισροή χρημάτων από τις αραβικές χώρες.