Η βαθμολογία, βέβαια, βγάζει πρώτη τη Φενέρμπαχτσέ, μία όχι και τόσο καλοσχεδιασμένη ομάδα, που όμως παίρνει τα ματς που πρέπει να πάρει, όπως αυτό με τη Βιλερμπάν. Μαζί της, σαφώς πιο δίκαια, η Μπαρτσελόνα, η Ζαλγκίρις και η Μπάγερν, που επικράτησε των Λιθουανών στην έδρα της. Βαθμολογικά τώρα, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα είναι μάλλον η εκτός έδρας νίκη της Μονακό επί της Εφές, με κορυφαίο τον ... Παπαγιάννη. Η Ρεάλ βυθίζεται, η Μπολόνια πήρε ανάσα και η Μιλάνο δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Και κάπου ανάμεσα σε όλα, η τρελο-Παρί συνεχίζει την αναπάντεχη πορεία της, κάνοντας τον Ζοτς να αφρίζει. Πάμε να δούμε τα πιο αξιοσημείωτα των ημερών.

Η πρώτη πεντάδα

1. Θα καταντήσει βαρετό στο τέλος, αν ο Κάρσεν Έντουαρντς συνεχίσει έτσι. Η Ζαλγκίρις προσπαθούσε και σχεδόν είχε καταφέρει να ολοκληρώσει μία ακόμη εκτός έδρας ανατροπή (από το -16), μέχρι που ο Έντουαρντς το ξαναπήρε προσωπικά στο τελευταίο πεντάλεπτο. Οι Λιθουανοί έφτασαν στο -2 με τη γνωστή τους άμυνα-μέγγενη και κάπου εκεί ο Έντουαρντς έκανε ένα αεροπλανικό drive για το 72-68 και ολοκλήρωσε έναν αιφνιδιασμό αμέσως μετά, δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη. Τελείωσε με 24 πόντους, 5 ασίστ και 4/9 τρίποντα, εκ των οποίων το ένα είναι αυτό που θα δείτε παρακάτω και συνέβη επάνω στο comeback των παικτών του Τρινκιέρι.

Carsen Edwards hits the heave from half-court!???@FCBBasketball #MotorolaMagicMoments I @Moto pic.twitter.com/GyBptETn2C

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) November 7, 2024

Η Μπάγερν κερδίζει και έτσι από ό,τι φαίνεται, αν και κανονικά θα έπρεπε να είχε κερδίσει ευκολότερα.

2. Σαν άλλος Γάλλος φούρναρης, ο τρομερός Εβάν ... Φουρνιέ άνοιξε με το καλημέρα τη μπουλανζερί του και σέρβιρε όλων των ειδών τα γλυκίσματα στην ομάδα του και τους φιλάθλους της. Ο Φουρνιέ δεν δίστασε να πατήσει πολύ στη ρακέτα στο πρώτο μέρος, βρίσκοντας την αρχική του παραγωγή με τη μπάλα στα χέρια και μέσα από ball screens. Αργότερα, στο β' μέρος και ειδικά στην τελευταία περίοδο, αφότου ο Ολυμπιακός είχε χτυπήσει κοντά στο καλάθι πάνω από δέκα φορές, τραβήχτηκε πιο έξω, για να πετύχει το ένα κρίσιμο τρίποντο μετά το άλλο, με σημαντικότερο εκείνο που αποκατέστησε το προβάδισμα του Ολυμπιακού, στο 83-85 και με την άμυνα κρεμασμένη πάνω του. Οι προσδοκίες συνάντησαν την πραγματικότητα για πρώτη φορά φέτος και κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι και η τελευταία - σιγά την πρόβλεψη. 22 πόντοι, 4/6 τρίποντα, ούτε μία βολή και τέσσερις ασίστ για τον πρωταγωνιστή του φανταστικού αγώνα που είδαμε στο ΟΑΚΑ. Ας δούμε όλα τα καλάθια του, όπως τα συγκέντρωσε το Eurohoops.

3. Άμυνα την άμυνα, καραμπόλα την καραμπόλα, η Βιλερμπάν παρέμεινε κοντά στη Φενέρ σε όλο το ματς και παραλίγο να προσπεράσει, μέσα από μία αλληλουχία χαμένων αμυντικών ριμπάουντ και περίεργων στιγμιοτύπων, που την έφεραν στο -1 (71-72), λιγότερο από μισό λεπτό πριν το τέλος. Α ρε παθιασμένε Ταρίκ, τα έκανες όλα, χάθηκε να έβαζες και τη δεύτερη βολή; Το ματς κρίθηκε από μία τριποντάρα του Γκούντουριτς αμέσως μετά, αλλά ο Σάρας χρωστάει τα πάντα στον Νάιτζελ Χέιζ Ντέιβις, που με 25 πόντους και όλα τα υπόλοιπα κρίσιμα καλάθια κράτησε τη Φενέρ στην πρωτοπορία. Διάγει σεζόν σουπερσταρ ο Χέιζ-Ντέιβις και μέχρι στιγμής είναι πρώτος υποψήφιος για το MVP (Εντουαρντς, Βεζένκοφ, Τι Τζέι Σορτς ακολουθούν κατά τη γνώμη μου).

4. Φωτιά πήρε ο Ζακ Λεντέι στην τέταρτη περίοδο του Μιλάνο-Ρεάλ και εκεί που έλεγες ότι "τι διάολο, Μιλάνο είναι, θα χάσει", ξαφνικά η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων εκτοξεύθηκε στο +20. Άμυνες για τα σίδερα από τους Μαδριλένους σε εκείνο το σημείο, με τη weak side παντελώς απροστάτευτη χωρίς λόγο, αφού οι Ιταλοί δεν διαθέτουν ακριβώς και τον καλύτερο κάθετο άξονα της Ευρώπης. Ο Λεντέι άλλα τρίποντα δεν έβαλε, αυτά ήταν όλα, είχε όμως μία συνολικά πολύ καλή παρουσία, με 17 πόντους, 8 ριμπάουντκαι 2 ασίστ, παίρνοντας την σκυτάλη από τον έξοχο Ντιμιτρίεβιτς του πρώτου ημιχρόνου. Σαν να φαίνεται πολύ βελτιωμένη η Μιλάνο, από την άλλη η Ρεάλ χάνει παντού και αμυντικά δείχνει να χωλαίνει.

5. Η καταιγιστική Μπαρτσελόνα δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης στη Μπασκόνια και τη διέλυσε με 91-68, ίσως επειδή να το ήθελε και λίγο παραπάνω ο Πεναρόγια, μετά την περσινή του απόλυση από τον βάσκικο πάγκο. Απέναντι σε μία μέτρια γραμμή ψηλών (πολύ μέτρια όμως), ο Γιαν Βέσελι έκανε μία εμφάνιση ρουτίνας για το ρεπερτόριο του, με 17 πόντους και 10 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα τέσσερα επιθετικά. Τον βάζω στην πεντάδα όμως, διότι πέτυχε 3/3 τρίποντα, κάτι το οποίο έχει να συμβεί από ... εχμ... δεν έχει συμβεί ποτέ. Fun fact. Τον θυμάστε όταν πιτσιρικάς στην Παρτίζαν έπαιζε στα πλάγια; Ε, τότε σούταρε τρίποντα, αν και όχι με υψηλά ποσοστά. Τη σεζόν 2010-11 είχε 10/28 τρίποντα σε 15 αγώνες. Άλλο ήταν να γίνει και άλλο έγινε.

X factor

Δεν τον έχουμε συνηθίσει στην κατηγορία, διότι συνήθως είναι είτε πρωταγωνιστής, είτε μοιραίος. Αυτή τη φορά ο Μάικ Τζέιμς δεν σκόραρε πολύ, ούτε έκανε πολλές μαλακίες, αλλά έβαλε τη Μονακό ξεκάθαρα στη θέση του οδηγού στην έδρα της Εφές, όταν όλα έδειχναν πως θα έχουμε ντέρμπι μέχρι το τέλος σε ένα κλειστό παιχνίδι. Στην τέταρτη περίοδο και αφότου η Μονακό είχε πια εξαντλήσει στην άμυνα τη λειψή περιφέρεια των Τούρκων, ο Μάικ έβαλε ένα δίποντο, ένα τρίποντο και έβγαλε μία ασίστ για τον Παπαγιάννη (τρίποντο), όλα σε συνεχόμενες επιθέσεις. Το ένα από τα καλάθια του δε, είναι από τα πιο σπάνια που μπαίνουν σε ένα γήπεδο μπάσκετ - κάτι σαν απευθείας γκολ από κόρνερ. Τρίποντο με ταμπλό από τη γωνία και όλες/όλοι μαζί τραβάμε τα μαλλιά μας.

The shot colder than my ex's heart ?

Mike James, ladies and gentlemen. ?#SKWEEKlive pic.twitter.com/d6g6tdajpQ

— SKWEEK (@skweektv) November 8, 2024

Κάτι τέτοια βλέπω και μου μοιάζει πολύ σωστό που η Μονακό έχει φέρει στις τάξεις της τον Καλάθη. Ο Τζέιμς πρέπει επειγόντως να αποφορτιστεί από τα καθήκοντα του κουμανταδόρου, για να είναι πιο φρέσκος και να έχει καθαρότερο μυαλό, όταν η μπάλα καίει.

Το avatar

Mιας και ο Τζον Ντι Μπαρτολομέου έπαιξε περιέργως καλά, θα πρέπει να αναζητήσουμε αλλού την τύχη μας. Ευτυχώς, η Παρτίζαν προσφέρει κάθε εβδομάδα πρόσφορο έδαφος για ψάξιμο, έτσι όπως χάνει διαδοχικά κλειστά παιχνίδια - μία συνήθεια που είχε και πέρυσι, με άλλο ρόστερ. Αν και έπαιζε με άπειρο αντίπαλο, αν και έβγαζε ελεύθερα σουτ, η σερβική ομάδα βρήκε τρόπο να χάσει, διότι ο παίκτης στον οποίο έφτανε η μπάλα ήταν ο Φρανκ Ντιλικινά. Ο Γάλλος αστόχησε σε δύο ελεύθερα τρίποντα από τη weak side και έκανε το φάουλ που έδωσε τον Τι Τζέι Σορτς τις βολές της νίκης. Ο κοντός γκαρντ της Παρί τον πέρασε σαν σταματημένο.

Η στατιστική του Ντιλικινά δεν ήταν για τα πανηγύρια, παρόλα αυτά είναι η δεύτερη φορά φέτος που δικές του αστοχίες ή λάθη κοστίζουν αγώνα στην ομάδα του - η άλλη ήταν με τη Βίρτους. Ετσι πήγε στράφι η σπέσιαλ εμφάνιση του συμπαίκτη του, Καρλίκ Τζόουνς, που στην crunch time έπαιζε μόνος του τους Παριζιάνους, σε ένα απολαυστικό one man show. Ο Τζόουνς ρε γαμώτο, τα έχει όλα εκτός από σταθερό σουτ, το οποίο η Παρτίζαν πρέπει να βρει από τους πλάγιους. Ο Μαρίνκοβιτς ήταν σε καλή μέρα, αλλά γενικά δεν αρκεί και ο Ντιλικινά επιχειρεί λιγο πίσω από το τόξο. Όταν τα ματς κλείνουν, η Παρτίζαν δεν έχει εμπνεύσεις και στερείται των παικτών που θα την ξεκολλήσουν.

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός

Εκπληκτική παιχνιδάρα στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου οι δύο ελληνικές ομάδες ξεδίπλωσαν στο παρκέ όλο το ταλέντο τους στην επίθεση, με θαυμαστή εναλλαγή φάσεων ατομικού ταλέντου και ομαδικών συνδυασμών. Ήταν ακριβώς το μπάσκετ που αναμέναμε από εκείνους και αυτό που δικαιούμαστε να αναμένουμε και στη συνέχεια, με τόσους παιχταράδες μαζεμένους.

Ο Ολυμπιακός, με τη συνύπαρξη Βιλντόζα και Γουόκαπ και με τον Φουρνιέ απόλυτα συγκεντρωμένο (και) στην άμυνα, πίεσε πολύ καλά στο ξεκίνημα και ξεχύθηκε στο transition, βρίσκοντας επιθετικό ρυθμό από εκεί. Στη σετ επίθεση δε, πρώτο μέλημα των ερυθρόλευκων ήταν να πατήσουν στη ρακέτα, με αλλεπάληλα drive των γκαρντ. Μέχρι και ο Γκος, όταν μπήκε, εφορμούσε διαρκώς, προκειμένου να ανοίξει το γήπεδο σε πλάτος. Ο Μιλουτίνοφ τροφοδοτήθηκε επαρκώς, οι Φαλ και Ράιτ το ίδιο και γενικά στην προσέγγιση του Μπαρτζώκα υπήρξε ισορροπία. Το πρώτο ημίχρονο ανήκε γενικά στους φιλοξενούμενους.

Παρόλα αυτά, ο Παναθηναϊκός στην τρίτη περίοδο επανήλθε, όπως αναμενόταν. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις αμυντικές αδυναμίες του Ολυμπιακού στις βοήθειες, αντιλήφθηκε τις θυσίες και ανέδειξε τον Χουάντσο ως παραλήπτη των δράσεων των γκαρντ. Ο δε Χουάντσο, εκτός από το να σκοράρει, μετακίνησε και εκείνος με τη σειρά του τη μπάλα όπου χρειαζόταν, φανερώνοντας και ένα εναλλακτικό σχέδιο για το μέλλον, εάν το το plan A (spread pick n roll) πηγαίνει στο βρόντο.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο (μεταξύ 20' και 30' δηλαδή) ήταν που ο Ολυμπιακός κέρδισε το μεγάλο στοίχημα. Όπως ακριβώς στις ήττες του σε Μόναχο και Κωνσταντινούπολη από την Εφές, απώλεσε τον έλεγχο του ρυθμού και η άμυνα του δεν σταματούσε απολύτως τίποτα. Παρόλα αυτά, οι παίκτες του Μπαρτζώκα παρέμειναν στην πρωτοπορία, σκοράροντας 30 πόντους σε δέκα λεπτά. Και μολονότι και δέχτηκαν 33, δεν τους κόστισε και τόσο. Πώς τα κατάφεραν; Εφαρμόζοντας ξανά και ξανά παραλλαγές του ίδιου play, με τον Γουόκαπ να ποστάρει στο πλάι και τους Φαλ, Φουρνιέ να σκρινάρουν για τον Βεζένκοφ. Ο Βούλγαρος κινήθηκε ευφυώς ανάμεσα στα σκριν, κάνοντας κάθε φορά και κάτι διαφορετικό. Μία περνούσε από πίσω τους, μία απέρριπτε το ένα και έπαιρνε το άλλο, άλλη τα απέρριπτε και τα δύο. Το αποτέλεσμα ήταν σαν χορογραφία βγαλμένη από τα όνειρα του προπονητή, με εναλλακτικά φινάλε. Πάμε να το δούμε.

Αληθινά σπουδαία διαβάσματα και κινήσεις από όλη την πεντάδα, που ανέδειξαν τις δυνατότητες του μπάσκετ που σέβεται την έμπνευση (Βεζένκοφ) και εκτιμά τη συνεργασία.

Βέβαια, αργότερα χρειάστηκαν και τα μεγάλα σουτ, τα οποία ο Ολυμπιακός τα βρήκε από τον Γάλλο σουπερσταρ του, ξεκλειδώνοντας μία ακόμη πίστα για φέτος. Ως τώρα οι Πειραιώτες δεν είχαν κερδίσει ματς με clutch ενέργειες και χρειαζόταν αυτή η "ένεση" πίστης ενόψει της συνέχειας. Φαίνεται πάντως πως η ομάδα ήδη έχει πάρει ένα δρόμο ανόδου, στον οποίο παρεμπιπτόντως θα συναντήσει και τον Παναθηναϊκό. Διότι οι πράσινοι, παρά την χθεσινή ήττα τους, έχουν ήδη γράψει τρεις εκτός έδρας νίκες, η μία εκ των οποίων στην έδρα της πρωτοπόρου (για πόσο ακόμα;) Φενέρ. Δεν συντρέχει δηλαδή κανένας λόγος ανησυχίας για τον Αταμάν, του οποίου το σύνολο έπαιξε και χθες μια χαρά, άσχετα αν ηττήθηκε. Αν βρίσκω έναν αστερίσκο, αυτός δεν είναι η μέτρια απόδοση του Μπράουν, αλλά η μικρή συμμετοχή του Ομέρ Γιουρτσέβεν. Η φροντ λάιν δείχνει ακόμη κάπως λειψή, όταν απέναντι υπάρχουν θηρία.

Τι μας έμεινε... Α, το Μπολόνια - Μακάμπι. Δεν το πολυείδα, αλλά το γεγονός ότι Αλεσάντρο Παϊόλα καθόρισε με τα σουτ του την εξέλιξη της αναμέτρησης τα λέει όλα.

Κατά τα λοιπά, σας στέλνω πολλούς χαιρετισμούς από τη Ρώμη, από όπου και γράφεται το σημερινό μακρινό ριμπάουντ. Δεν ξέρεις πού να πρωτοκαθίσεις για πίτσα και ζυμαρικά εδώ πέρα.