Η φετινή αγωνιστική περίοδος της Euroleague είναι η πρώτη με τον διευρυμένο αριθμό ομάδων, καθώς στις 16 που ήταν τα προηγούμενα χρόνια προστέθηκαν ακόμα δύο, με αποτέλεσμα περισσότερα παιχνίδια και αντίστοιχα περισσότερες «διαβολοβδομάδες». Οι δύο νέες ομάδες της διοργάνωσης είναι η Dubai BC, κάτι αναμενόμενο μετά και τη διεξαγωγή του Final-4 τον περασμένο Μάιο στην πόλη των Αραβικών Εμιράτων, σε ένα άνοιγμα της Euroleague στα πετροδολάρια, ώστε να γεμίσουν με χρήματα τα ταμεία, καθώς και ένας ακόμα σύλλογος από το κράτος δολοφόνων του Ισραήλ. Στο συγκεκριμένο κείμενο θα ρίξουμε μια ματιά στις 16 εκ των 18 ομάδων, σε ορισμένες αξιόλογες κινήσεις που έκαναν καθώς και στο τι περιμένουμε από αυτές.

H απόκτηση του Luka Doncic, πέρα από το σοκ που προκάλεσε στο παγκόσμιο μπάσκετ, δημιούργησε τα εχέγγυα για ένα λαμπρό μέλλον για τον οργανισμό των Lakers. Η εικόνα δε της ομάδας μετά την ανταλλαγή αυτή είχε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία, καθώς και ορισμένα ερωτηματικά που θεωρητικά θα μπορούσαν να λυθούν κατά την offseason. Η δουλειά του JJ Redick ήταν άκρως ικανοποιητική για πρώτη χρονιά, κάτι για το οποίο είχαμε γράψει σε παλαιότερο κείμενο. Ο αποκλεισμός από τους Timberwolves στον πρώτο γύρο των playoffs ανέδειξε ακόμα περισσότερο τα δομικά προβλήματα του ρόστερ, επομένως ήταν στο χέρι του front office και του Rob Pelinca να βγάλει λαγό από το μαγικό καπέλο του, όπως άλλωστε έκανε τον Φεβρουάριο του 2025.

Ήταν 31 Οκτωβρίου του 2007 όταν έκανε ντεμπούτο στο ΝΒΑ ένας νεαρός φέρελπις αθλητής, που λίγους μήνες πριν είχε ακούσει το όνομά του στο νούμερο δύο του draft για τους Seattle Supersonics. Ένας φανταστικός forward, ψηλός σαν σέντερ, σουτέρ σαν guard, έμοιασε εξαρχής προορισμένος για να γίνει ο επόμενος τεράστιος σταρ της λίγκας. Ο εκλεκτός του ΝΒΑ, ένας Anakin Skywalker.

H εικόνα του Γιάννη Αντετοκούνμπο να κατακτάει το δαχτυλίδι του Πρωταθλητή του ΝΒΑ το 2021 μοιάζει περισσότερη μακρινή από ό,τι είναι στην πραγματικότητα και ας έχουν περάσει μόλις τέσσερα έτη. Πόσο δε μάλλον όταν στο μεσοδιάστημα έχουν υπάρξει τέσσερις διαφορετικές ομάδες που έφτασαν μέχρι το τρόπαιο. Κάθε χρόνο έκτοτε, η συζήτηση όσον αφορά το μέλλον του Έλληνα αθλητή, περιστρέφεται γύρω από το αγωνιστικό κομμάτι. Στο κατά πόσο ο εκάστοτε προπονητής μπορεί να δώσει την αγωνιστική κατεύθυνση που θα βοηθήσει τους Bucks να φανούν διεκδικητές τίτλου και εάν το front office θα χτίσει μία ομάδα γύρω από τον superstar ώστε να λάβει αυτός την απαραίτητη βοήθεια ώστε να μην υπάρξουν διάφορες στιγμές που θα μοιάζει απελπιστικά μόνος.

Από το περασμένο καλοκαίρι είχα μεγάλο ενδιαφέρον για την εικόνα που θα παρουσίαζε η ομάδα των Lakers στη φετινή σεζόν. Με την πρόσληψη ενός προπονητή χωρίς προηγούμενη εμπειρία στους πάγκους, ούτε καν ως μέλος προπονητικού επιτελείου, όπως ο JJ Redick, αλλά και με την μη ενίσχυση του ρόστερ κατά την offseason, τα ερωτηματικά ήταν πολλά. Η πορεία τους όμως ήταν και είναι πολύ καλύτερη από αυτή που πίστευα στην αφετηρία της σεζόν. Ενόψει μάλιστα των Playoffs, ουδείς μπορεί να τους ξεγράψει από μία πιθανή διεκδίκηση της εισόδου στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας. Δεν έχει νόημα να ασχοληθώ στο παρόν κείμενο τόσο με το τι έκαναν στην προ-Doncic εποχή, όσο με το τι κάνουν στην μετά-Doncic. Η αλήθεια είναι πως ακόμη και τώρα, δύο μήνες μετά, μοιάζει ακατανόητη η τότε κίνηση του GM των Mavericks να ανταλλάξει τον Σλοβένο παιχταρά. Πόσο δε, όταν η ομάδα του Dallas από εκεί που είχε θετικό ρεκόρ, έφτασε στην δέκατη θέση της Δύσης και μέσω αυτής θα διεκδικήσει την είσοδο στα Playoffs μέσω του play-in τουρνουά. Σαν η σωρεία τραυματισμών που ακολούθησε να είναι το κάρμα που ακολούθησε την ύβρι του GM Harrison.

Το Memphis είναι μία πόλη που έχει βαθιά ιστορία όσον αφορά τη μουσική σκηνή. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πιθανολογώ και ως η μήτρα των blues και της rock ‘n roll, καθώς καλλιτέχνες που άφησαν το στίγμα τους στο μουσικό παγκόσμιο στερέωμα, όπως οι B.B. King, Jerry Lee Lewis, Elvis Presley καθώς και πολλοί ακόμη, γεννήθηκαν, έζησαν ή ηχογράφησαν στην πόλη της πολιτείας του Tennessee. Όπως αναφέρει και ένα άρθρο που διάβασα ψάχνοντας λίγο παραπάνω για την πόλη, η Beale Street, ένας δρόμος που επεκτείνεται για περίπου τρία χιλιόμετρα, ήταν κάποτε η «κεντρική οδός» της μουσικής σκηνής, γεμάτη blues bars και στούντιο μουσικής. Ορισμένα εξ αυτών, όπως το αντίστοιχο στο οποίο είχαν ηχογραφήσει τραγούδια σπουδαίες μορφές όπως ο Presley, o Johnny Cash, λειτουργεί ως σήμερα. Πόσο ωραίο θα μπορούσε να είναι άραγε να περπατάς στους δρόμους αυτής της πόλης και να απολαμβάνεις τις μουσικάρες, συνοδεία ενός american whiskey – κάτι για το οποίο είναι επίσης γνωστή η πολιτεία.

Kαλημέρα, καλησπέρα φίλες και φίλοι και καλή χρονιά σε όλους! Μακάρι το νέο έτος να είναι γεμάτο χαμόγελα, δημιουργικότητα, έρωτες, μπόλικο κρασί και όμορφο μπάσκετ. Ως είθισται το πρώτο κείμενο για το νέο έτος θα είναι μια ματιά σε ορισμένα «καυτά» μπασκετικά θέματα που αναμένεται να μας απασχολήσουν κατά το 2025.  Ας περάσουμε λοιπόν σε αυτά, με τυχαία αντίστροφη αρίθμηση.

Η ανακοίνωση του Βασίλη Σπανούλη από τη διοίκηση των Μονεγάσκων είναι, κατά την προσωπική μου άποψη, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κινήσεις στη φετινή διοργάνωση της Ευρωλίγκα.  Μετά τη διετία στην ομάδα του Περιστερίου, όπου έφτασε μάλιστα έως το Final-4 του FIBA Champions League τη σεζόν 2023/24, κατά την οποία ανακηρύχθηκε και κορυφαίος προπονητής, περίμενα ότι θα εξαργύρωνε την πολύ επιτυχημένη παρουσία του με το να βρεθεί στον πάγκο κάποιας ομάδας επιπέδου Eurocup, ή μιας στα πιο χαμηλά στρώματα της Euroleague, αν όχι το περασμένο καλοκαίρι, τότε στο αντίστοιχο του 2025. Και αυτό διότι η Μονακό είναι από τις ομάδες που κάθε χρόνο στοχεύουν ψηλά, και δη στην παρουσία τους στην τελική φάση της διοργάνωσης και ίσως κοιτούσαν κάποιον πιο "μπαρουτοκαπνισμένο" προπονητή.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και μεγαλύτερη εισροή παιχτών από το ΝΒΑ στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η φυγή των πλέον ελπιδοφόρων νεαρών είναι κάτι που δεν δύναται να σταματήσει και μοιάζει απόλυτα λογικό, όπως συνέβη επί παραδείγματι με τους Τόπιτς και Ρισασέ, επομένως η έλευση καλών παιχτών, σε καλή μπασκετική ηλικία και με κίνητρο, είναι κάτι που βοηθάει στην ανταγωνιστικότητα.

Καλοκαίρι, διακοπές και μεταγραφές.

Νομίζω πως αυτό είναι το τρίπτυχο της χαράς κάθε φιλάθλου. Να βρίσκεται σε μία παραλία και να διαβάζει -στο διαδίκτυο πια- τα μεταγραφικά νέα της ομάδας του. Προς το παρόν, μιας και δεν βρισκόμαστε ακόμα σε φάση διακοπών, θα ασχοληθώ στο σημερινό κείμενο με ορισμένες ενδιαφέρουσες μεταγραφικές κινήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στις ομάδες της Ευρωλίγκα. Oι προσθήκες δεν αφορούν τους καλύτερους παίχτες που άλλαξαν σύλλογο, όπως επί παραδείγματι ο Λορέντζο Μπράουν ή ο Κέβιν Πάντερ, αλλά σε άλλους που παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Έξι τέτοιες περιπτώσεις έχω ξεχωρίσει και θα παρουσιάσω ακολούθως, με υποκειμενικά προφανώς κριτήρια.