Γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης, από μικρός κόλλησα το μικρόβιο της πορτοκαλί μπάλας. Καθηγητής Φυσικής, φανατικός υποστηρικτής του Βασιλιά Λεμπρόν, των απανταχού Ερνέστο αυτού του κόσμου, των σειρών του Νetflix . Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί δεν βγήκε ένα basketball manager αντάξιο του ποδοσφαιρικού. Όνειρό μου, να γυρίσω τον κόσμο με παρέα ένα τάμπλετ με ίντερνετ ώστε να μπορώ βλέπω την αγαπημένη μου ομάδα.
Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, δημιουργικότητα, αγάπη και σύντομα να μπορούμε να βρισκόμαστε ξανά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα άφοβα. Όπως και κάθε χρόνο, έτσι και φέτος θα εγκαινιάσουμε το νέος έτος με δέκα «hot» μπασκετικά θέματα που αναμένεται να μας απασχολήσουν, όπως πάντα σε αντίστροφη μέτρηση.
Ο ήλιος μας, όπως και κάθε άστρο στο σύμπαν, κάποια στιγμή μετά από πολλά εκατομμύρια χρόνια θα φτάσει στο τελευταίο στάδιο της ζωής του, αφού πρώτα «καταναλώσει» τα καύσιμά του. Καθώς η διάρκεια της ζωής του είναι αντιστρόφως ανάλογη της μάζας του, όσο μεγαλύτερη είναι αυτή, τόσο και πιο «εκκωφαντικό» θα είναι το τέλος του. Όσο μεγαλύτερη είναι η βαρύτητα του άστρου στον χωροχρόνο, τόσο πιο βίαια θα καταρρεύσει.
Η καθυστέρηση στην έναρξη του Αμερικανικού πρωταθλήματος μπάσκετ λίγους μήνες πριν, έμοιαζε να δημιουργεί θεωρητικά αρκετά προβλήματα στην αγορά της Γηραιάς Ηπείρου. Εν τέλει, παρά τους προβληματισμούς, δεν δημιουργήθηκαν σημαντικά θέματα στον μεταγραφικό σχεδιασμό των περισσότερων ευρωπαϊκών συλλόγων, πλην της Ρεάλ Μαδρίτης, που βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιδιαίτερη περίπτωση του Φακούντο Καμπάτσο.
Πολλές φορές στον αθλητισμό και δη στα ομαδικά σπορ αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για την ανάδειξη των προσόντων ενός αθλητή δεν είναι μόνο το ταλέντο, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο θα ενταχθεί. Ίσως τελικά αυτό να έχει μεγαλύτερη σημασία, ώστε να μπορέσει ο εκάστοτε προπονητής να πάρει το μέγιστο από τον παίχτη του. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί μέχρι στιγμής ο Αμερικανός γκαρντ της Μπάγερν Μονάχου, Wade Baldwin o 4ος .
Καλημέρα ή καλησπέρα φίλες και φίλοι, άλλο ένα μακρινό ριμπάουντ φτάνει στις οθόνες σας, δροσερό σαν τον καιρό του φθινοπώρου που περιμένουμε να έρθει-επιτέλους. Παίρνω λοιπόν τη σκυτάλη από τον σκηνοθέτη Γιώργο-ελπίζω όσοι δεν απολαύσατε την ταινία του στον κινηματογράφο, να το κάνατε μέσω της πλατφόρμας του φεστιβάλ.
H νέα αγωνιστική περίοδος είναι προ των πυλών, με τις περισσότερες εκ των ομάδων της διοργάνωσης να βρίσκονται σε στάδιο μονταρίσματος και ορισμένες εξ αυτών να έχουν ξεκινήσει ήδη τα επίσημα παιχνίδια. Η πρώτη covid-σεζόν αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον όχι τόσο για το αγωνιστικό σκέλος, αλλά περισσότερο για το έξω-αγωνιστικό/ιατρικό. Αυτό όμως δεν επηρέασε τις ομάδες της Euroleague από το να προσπαθήσουν να ισχυροποιηθούν με ορισμένες ηχηρές μετακινήσεις, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε σε ένα άτυπο τοπ-10. Η σειρά φυσικά με την οποία τις έβαλα είναι τυχαία, παρά τη μεγάλη επιστροφή του Σλούκι Λουκ στον Ολυμπιακό (μας).
Οι Houston Rockets βρίσκονται μπροστά σε άλλη μία μεγάλη πρόκληση, συνεχίζοντας την προσπάθεια να βρεθoύν ξανά στους τελικούς της περιφέρειάς τους και γιατί όχι και του ΝΒΑ. Η φετινή σεζόν αποτελεί ορόσημο για το πείραμα που ξεκίνησαν οι Daryl Morey και Mike D’Antoni πριν μερικά χρόνια και μοιάζει να πήρε την -ίσως- τελική του μορφή τον περασμένο Φλεβάρη, με την απομάκρυνση του Clint Capela και την καθιέρωση μιας άνευ «καθαρού» σέντερ πεντάδας. Φυσικά από έναν καινοτόμο προπονητή και αναμενόμενος ένα ακόμη νεωτερισμός και η κατάληξη της προσπάθειας ίσως είναι σταθμός για τα επόμενα χρόνια και τη φιλοσοφία που θα ακολουθήσουν. Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να βρούμε ορισμένους λόγους για τους οποίους μπορούν να φτάσουν #mexritelous και κάποιους για τους οποίους δεν πρόκειται να το καταφέρουν.
Mε τη σεζόν να έχει λάβει πρακτικά τέλος από την αρχή της πανδημίας, το ενδιαφέρον για το ευρωπαϊκό μπάσκετ περιορίστηκε στην καλοκαιρινή περίοδο και στις μετακινήσεις των παιχτών ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν. Η ομάδα που μοιάζει να βρίσκεται μπροστά στην άτυπη κούρσα για την πρωταθλήτρια μεταγραφών έως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο είναι η ΤΣΣΚΑ, με την απόκτηση δύο εκ των κορυφαίων παιχτών στις θέσεις των «ψηλών», των Τόρνικε Σενγκέλια και Νίκολα Μιλουτίνοφ, κινήσεις που έμοιαζαν αναμενόμενες ήδη από το περσινό καλοκαίρι.
Ομηρικών επών, ένα χαμένο προσκλητήριο και ένα φρούτο στάθηκαν τα αίτια για την αρπαγή της ωραίας Ελένης από τον Πάρη-Αλέξανδρο και έναν μακροχρόνιο δεκαετή πόλεμο ανάμεσα στους Αχαιούς και τους Τρώες.
Από τις μου αγαπημένες ταινίες φαντασίας αποτελούν αυτές της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Η περίοδος της καραντίνας αποτέλεσε μία αφορμή ώστε να ξαναδώ τις ταινίες, αφού χρόνος υπήρχε άπλετος και κάπως έπρεπε να τον αξιοποιήσω. Στις συγκεκριμένες ταινίες οι βασικοί ήρωες μπορεί να είναι οι Άραγκορν και Φρόντο Μπάγκινς (με τον δεύτερο να φέρει το δύσκολο και βαρύ φορτίο να μεταφέρει και να καταστρέψει το Ένα Δαχτυλίδι στο Mount Doom), όμως στην πραγματικότητα, σημαντικότερος ήρωας όλων είναι ο φίλος του Φρόντο, ο Σαμ, ο οποίος αποτέλεσε τον πιο πιστό «στρατιώτη» της συντροφιάς του Δαχτυλιδιού και αυτόν που συνέβαλε τα μάλα στην επίτευξη του μεγάλου στόχου τους, σώζοντας τη Μέση Γη από τον Σάουρον.