Giorgos B. : 'Eντιτορ της ιστοσελίδας. Γεννήθηκα το 1979 και είμαι από την Πόλη. Δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα, για αυτό και διαβάζω, όσο μπορώ. Ενδιάφεροντα/χόμπι: Ντοκιμαντέρ, κρασί, πινγκ πονγκ, τένις - διάφορα όπως όλες και όλοι.
Aθλητής χωρίς σημαία, όπως και άλλοι Ρώσοι συναθλητές ή ρωσίδες συναθλήτριες του, ο Ντανίλ Μέντβεντεφ βγήκε από τον πρώτο γύρο του Αυστραλιανού Όπεν αλώβητος από αγωνιστικές δοκιμασίες, αλλά με εμφανή εκνευρισμό από την αντιπαράθεση του με έναν θεατή στις εξέδρες. Ο Μέντβεντεφ αποτελεί κάτι σαν μαύρο πρόβατο στον μικρόκοσμο του ημερολογιακά πρώτου γκραν σλαμ τουρνουά, αφού πέρυσι στάθηκε σιωπηλός βράχος απέναντι στους θεατρινισμούς του Νικ Κύργιου στη μεταξύ τους αναμέτρηση για τον δεύτερο γύρο, ενώ μετά το πέρας της, στους διαδρόμους, είχε μία πανέμορφη κουβεντούλα να απευθύνει προς τους Αυστραλούς: "Θεατές με χαμηλό IQ".
Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε με ένα σκηνικό ονειρώδες για τους φιλάθλους του μπάσκετ, αφού πέντε ομάδες ισοβαθμούν στην κορυφή και άλλες τέσσερις στην είσοδο της οκτάδας. Αγωνιστική με την αγωνιστική, η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση γίνεται ολοένα και πιο συναρπαστική, παράγοντας αυτή τη στιγμή το ελκυστικότερο δυνατό μπασκετικό θέαμα. Για εμάς εδώ μάλιστα, για το εγχώριο κοινό δηλαδή, ίσως η Ευρωλίγκα να αποτελεί και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του μπάσκετ στον κόσμο αυτή τη στιγμή.
Το ντέρμπι των αιωνίων έληξε νωρίς, ήδη από τα μέσα στη τρίτης περιόδου, όταν ο φλογερός Ιζάια Κανααν πέτυχε δύο κολλητά τρίποντα, για να φέρει τον Ολυμπιακό στο +22. Ο Παναθηναϊκός σε εκείνο το σημείο παράτησε την όποια προσπάθεια για αντεπίθεση και προσπάθησε να σώσει κυρίως τα προσχήματα. Ούτε αυτό τελικά το κατάφερε, παραδιδόμενος σε έναν αντίπαλο απείρως πιο δουλεμένο, με πολύ περισσότερες λύσεις στη φαρέτρα του και (κυρίως) απολύτως ξεκάθαρο ως προς το πού να στοχεύσει.
Έτσι όπως τα έφερε η τύχη (και ο Ολυμπιακός), το επερχόμενο ντέρμπι των αιωνίων μοιάζει με do or die μονομαχία. Τρεις συνεχόμενες, δικαιολογημένες ήττες οι πράσινοι, δύο άστα-να-πάνε ματς οι ερυθρόλευκοι και ξαφνικά η παραμονή εντός στόχων για αμφότερους περνάει από την αναμέτρησή τους. Προσοχή! Μπορεί και να μην είναι έτσι, αλλά σημασία έχει η αίσθηση. Και τώρα, τι να κάνουμε, αυτή ακριβώς είναι η αίσθηση.
Πάμε να αλλάξουμε λίγο τη ροή της στήλης για σήμερα και να τους δούμε...
Χαμός! Οι ομάδες της πρώτης οκτάδας κάλλιστα μπορούν να ισχυριστούν ότι διεκδικούν όλες την τετράδα στην Ευρωλίγκα, ενώ μέχρι και 16 ομάδες μπορούν να θέτουν ως στόχο την πρόκριση στα πλέι οφ. Μετά τη διπλή αγωνιστική αυτής της εβδομάδας, το τουρνουά έχει γίνει κανονικό ροντέο, αφού μόνο μία εκ των πρωτοπόρων (η Μπαρτσελόνα) την έβγαλε καθαρή.
O τρομερός Ντουέιν Μπέικον πρωτοστάτησε στη μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μιλάνο, παίρνοντας επί της ουσίας όλο το παιχνίδι επάνω του στην crunch time. Ήταν καταπληκτικός και θύμισε σκόρερ από παλιότερες εποχές του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τότε που ο προπονητές μοίραζαν κυρίως τους ρόλους και από εκεί και πέρα με βάση αυτούς, οι αθλητές έκαναν στο γήπεδο ό,τι θεωρούσαν καλύτερο. Δεν το λέω υποτιμητικά, ήταν ένα διαφορετικού τύπου μπάσκετ, το μπάσκετ της τότε συγκυρίας. Όταν άρχισα να παρακολουθώ εγώ π.χ., κάπου στα τέλη του '80 και στις αρχές του '90, μέσα σε μία δωδεκάδα (δεκάδα) οι καλύτεροι σκόρερς συχνά ήταν και οι πιο γυμνασμένοι παίκτες αθλητικά. Άντεχαν, έπαιρναν συνεπώς επάνω τους τα πάντα.
Ωραία η 11η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, που έφερε την πρώτη ήττα της λειψής Φενέρ στην έδρα της και επιβεβαίωσε την άνοδο δύο ομάδων, που πριν λίγο καιρό ήταν για να τις κλαίνε οι ρέγγες. Αναφέρομαι φυσικά στον Αστέρα και στον Παναθηναϊκό (σας). Παρολίγον αυτοκτονία της Μπάρσα στο Βερολίνο και απίθανο ντέρμπι στο Βελιγράδι μεταξύ Παρτίζαν και Βαλένθια. Στα πιο ξενέρωτα, η Μιλάνο συνέχισε την ελεύθερη πτώση της, αυτή τη φορά στη Βασκονία και η Μακάμπι έφαγε 96 από την Μπάγερν, που συνήθως σκοράρει 20 πόντους λιγότερους. Μπράβο, συγχαρητήρια.
Μεγάλες διαφορές και λίγα αληθινά ντέρμπι έβγαλε η όγδοοη αγωνιστική της Ευρωλίγκα, κατά την οποία οι τρεις πρωτοπόροι εδραίωσαν το προβάδισμα τους. Οι Βίρτους και Παρτίζαν έδειξαν ξανά πως βρίσκονται σε τροχιά βελτίωσης, ενώ ο Αστέρας πέρασε λαχανιασμένος στην εποχή Ιβάνοβιτς. Αξιοσημείωτη η νίκη της Ζαλγκίρις επί της Μιλάνο, αναμενόμενη εκείνη της Ρεάλ επί της Άλμπα και θεαματική αυτή της Εφές επί της Μπαρτσελόνα.
Συναρπαστικότατη και άκρως ποιοτική η έκτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με τρεις ομάδες να πετυχαίνουν ανατροπές μεγάλων διαφορών και να φτάνουν σε νίκες-θησαυρούς. Η Βιλερμπάν επέστρεψε από το -17 στη Μπολόνια, η Ζαλγκίρις από το -20 στην έδρας τη απέναντι στην Άλμπα και η Βαλένθια από το -16 στο ΣΕΦ γαμώ το μπελά μου. Εξαιρετικά σημαντική και η επικράτηση της Μπαρτσελόνα επί της Φενέρ, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους, την ώρα που η Παρτίζαν δείχνει να βρίσκεται σε συνεχή άνοδο.
Υπάρχει μία στατιστική κατηγορία στην Ευρωλίγκα, στην οποία την πρώτη από τη δεύτερη ομάδα (και συνεπώς από όλες τις άλλες) χωρίζει η άβυσσος. Πρόκειται για την κατηγορία των τελικών πασών ή αλλιώς ασίστ, για να σας μάθω και λίγη ορολογία. Στη συγκεκριμένη κατηγορία λοιπόν, η δεύτερη ομάδα έχει μέσο όρο 19,8 ασίστ και λέγεται Ολυμπιακός. Η 17η έχει μέσο όρο 14 και ονομάζεται Βιλερμπάν. Η διαφορά μεταξύ τους είναι, αν δεν κάνω λάθος, 5,8 ασίστ. Ε, λοιπόν, η διαφορά μεταξύ του Ολυμπιακού και της Άλμπα, που κατέχει την πρωτιά, είναι 4,4!