Τετάρτη, 04 ΜΑΙΟΥ 2016 22:20

O Όλντριζ και η άμυνα των Θάντερ

Από :

Ο Λαμάρκους Όλντριτζ είναι ασταμάτητος στα πρώτα δύο παιχνίδια της σειράς Σπερς - Θάντερ. Η ομάδα του όχι. Ο Πόποβιτς είδε "τα Σπιρούνια" να χάνουν τον δεύτερο αγώνα, παρά το γεγονός ότι οι αντίπαλοι τους δεν είχαν καμμία απάντηση για τον πιθανώς πιο επικίνδυνο παίκτη του ΝΒΑ με πλάτη στο καλάθι. Είχαν όμως απάντηση σε ο,τι αφορά τους υπόλοιπους και την γενικότερη επιθετική λειτουργία του Σαν Αντόνιο, το οποίο υποχρέωσαν σε ποσοστό 42% εντός πεδιάς και 26% στα τρίποντα, νούμερα σαφώς χαμηλότερα από τα συνήθη τους στην κανονική διάρκεια. Το ίδιο ισχύει άλλωστε και για τις ασίστ, εκεί όπου οι Σπερς έβγαλαν μόλις 19, έναντι του αστρονομικού 39 στο πρώτο παιχνίδι. 

Το επίτευγμα της Οκλαχόμα, όσο κι αν εκ πρώτης όψεος φαίνεται περίεργο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την άμυνα στον πρώην σταρ των Μπλέιζερς. Ο Όλντριτζ σκόραρε προχθές παραπάνω από ο,τι στο game 1 με τα ίδια εξωπραγματικά ποσοστά, εντούτοις η αντιμετώπιση του από τον Ντόνοβαν σχετίζεται με το σταμάτημα των υπολοίπων. Για να το εξηγήσουμε αυτό λίγο καλύτερα αξίζει μία ματιά στη στατιστική του επίσημου σάιτ του ΝΒΑ.

Το Σαν Αντόνιο είναι ομάδα που ποστάρει πολύ, περισσότερο από κάθε άλλη στο ΝΒΑ. Χρησιμοποιεί το post-up στο 14% των επιθέσεων της και το κάνει πολύ καλά, παίρνοντας 0,99 πόντους ανά κατοχή, ερχόμενο δεύτερο πίσω από τους τωρινούς αντιπάλους του, οι οποίοι όμως ποστάρουν λίγο (κάτω από 7%). Βάσει όγκου προσπαθειών , οι Σπερς είναι το πιο επικίνδυνο σύνολο σε όλο το πρωτάθλημα με πλάτη στο καλάθι, και ο Όλντριτζ το βασικότερο όπλο τους (2ος σε post-up σε όλο το ΝΒΑ με 1 πόντο ανά κατοχή). Κατά μία έννοια, και βάσει αριθμών σε αυτού του είδους το παιχνίδι οι Τεξανοί είναι σχεδόν ασταμάτητοι, και το συγκεκριμένο συμπέρασμα αποκτά επιπλέον εγκυρότητα όταν οι προσωπικοί αντίπαλοι του Ολντριτζ είναι ο (σούπερ στον αέρα και στις βοήθειες) Ιμπάκα και ο Αντάμς. Οι δύο τους δείχνουν πως δεν μπορούν επ'ουδενί να σταματήσουν τον παιχταρά απέναντι τους.

Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως τα post-up είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού του PF των Σπερς , το οποίο γενικά συμβαίνει σε συχνότητα 33%. Το υπόλοιπο 66% μοιράζεται κυρίως σε pick n pop  και pick n roll, τα οποία συχνά πυροδοτούν εκτός από απ'ευθείας σκορ και μία σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις που κάνουν τους αυτοματισμούς του Σαν Αντόνιο να μπαίνουν σε πλήρη ισχύ. Η επίθεση του Πόποβιτς βασίζεται στην κίνηση της μπάλας και στο ελεύθερο σουτ, και γενικά το βασικότερο στοίχημα είναι αυτές οι λειτουργίες να βραχυκυκλώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Υπό αυτή την έννοια, εφ'οσον κάποιος δεν μπορεί να σταματήσει το προσωπικό παιχνίδι ενός παίκτη σαν τον Όλντριτζ, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να μελετήσει αν μπορεί αναχαιτίσει ο,τι άλλο προκύπτει από αυτό. Και από ο,τι φαίνεται, ο Ντόνοβαν ασπάστηκε αυτό το δόγμα μέχρι κεραίας.

Δείτε.

Ακολουθούν δύο αυτοσχέδια charts (τσαρτς) που δείχνουν τις εύστοχες προσπάθειες του σταρ των Σπερς στους δύο αγώνες. Ισως μου έχει ξεφύγει ένα σουτ στο κάθε ένα, αλλά αυτό δεν αλλάζει την εικόνα που βλέπετε, και η οποία θα εξηγηθεί ευθύς αμέσως.

 

Με πράσινο απεικονίζονται τα καθαρά (κατά την κρίση μου) post-up και με κόκκινο τα υπόλοιπα σουτ, είτε είναι πικ εν ρολ, είτε spot up σουτ, είτε πικ εν ποπ. Όπως βλέπετε αριστερά, στο πρωτο παιχνίδι ο Ολντριτζ πόσταρε πολύ λιγότερο σε σχέση με το δεύτερο, εκεί όπου η καθαρή πλειοψηφία των προσπαθειών του ήρθε από το αριστερό χαμηλό ποστ και προς το κέντρο της ρακέτας σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός.

Το να ήταν το σχέδιο του Πόποβιτς να πάρει τόσες προσωπικές προσπάθειες ο παίκτης του, είναι σίγουρα μία εκδοχή. Από την άλλη, το πρώτο διάγραμμα μας δείχνει πως στην καλή τους μέρα οι Σπερς προτιμούν να παρουσιάζουν περισσότερη ποικιλία. Αν προσέξει κανείς προσεκτικότερα τους δύο αγώνες, θα διαπιστώσει πως η δεξιά εικόνα οφείλεται μάλλον στο ότι ο Ντόνοβαν αποφάσισε πως δεν θέλει να ξανασυμβεί αυτό που βλέπετε παρακάτω.

 Αυτές είναι δύο περιπτώσεις ενδεικτικές της αντιμετώπισης των Θάντερ στο πικ εν ποπ και στα drive του Πάρκερ. Και στις δύο η Οκλαχόμα έχει αφήσει τον Όλντριτζ στιγμιαία (και όχι μόνο) και έχει στρέψει την προσοχή της στο να δυσκολέψει την προσπάθεια του γκαρντ. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η πάσα βγει, και συνήθως όταν μιλάμε για τον Γάλλο αυτό συμβαίνει. Στην πάνω εικόνα ο Ντουράντ υποχρεώνεται να βγει στην περίμετρο για να μαρκάρει το σουτ, ο Γκριν μένει ελευθερος και ο Λέοναρντ κινείται στη γωνία. Στην κάτω ο Όλντριτζ είναι ελευθερος στην κορυφή και το close out της άμυνας δημιουργεί την προυπόθεση να μείνει ελεύθερος στη γωνία και o Άντερσον.

Αυτές είναι οι καταστάσεις τις οποίες χρειάζεται το Σαν Αντόνιο για να κινήσει τη μπάλα και να βρει τα σουτ υψηλών ποσοστών που τόσο θέλει ο προπονητής του. Η άμυνα της Οκλαχόμα στο πρώτο παιχνίδι έδωσε στους παίκτες των Σπερς αυτούς ακριβώς τους χώρους και τους βοήθησε να μοιράσουν ένα σωρό ασίστ σε όσους ήταν σε καλή θέση να σουτάρουν. Ενας από αυτούς ήταν φυσικά και ο Όλντριτζ. Δύο ημέρες μετά όμως, η έμφαση στις αλλαγές δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο, και ουσιαστικά ο power forward των Τεξανών απείλησε μόνο από χαμηλά, με τους υπόλοιπους να αδυνατούν να βρουν τα ανοίγματα που δημιουργούνται από την παρουσία του συμπαίκτη τους στην κορυφή. Οι Ανταμς και Ιμπάκα έτρωγαν το ένα καλάθι μετά το άλλο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την εκτέλεση μίας συνταγής νίκης, η οποία με τη σειρά της υπομονεύτηκε όταν οι παίκτες των Θάντερ ανεξήγητα γύρισαν στην πρότερη λανθασμένη προσέγγιση προς το τέλος του παιχνιδιού. Κάτι τέτοια όμως σε clutch καταστάσεις τα περιμένει κανείς από εκείνους.

Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως η ομάδα της Οκλαχόμα έβαλε δύσκολα τους αντιπάλους της, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο να αναχαιτίσει το βασικό επιθετικό όπλο τους. Τώρα οι Σπερς καλούνται να ρίξουν εκείνοι την επόμενη ζαριά. Ίσως σκρινάρουν περισσότερο, ίσως ψάξουν μις ματς με άλλους παίκτες, ίσως πάνε περισσότερο στο drive. Πόποβιτς είναι αυτός, κάτι θα βρει να κάνει για να μην πέσει ξανά η ομάδα του στην παγίδα να μοιάζει στους Θάντερ, να είναι δηλαδή προβλέψιμη. Η σειρά έχει σίγουρα τρομερό ενδιαφέρον.

Υ.Γ.

Δεν ξέρω πόσοι προσέξατε, αλλά στο πρώτο από τα δύο αυτοσχέδια διαγράμματα δύο σουτάκια είναι κυκλωμένα με κίτρινο χρώμα. Και τα δύο, και μάλιστα από την ίδια θέση, έχουν έρθει με τον ίδιο τρόπο.

Ο Τιμ Ντάνκαν μπορεί να έχει χάσει σε εκρηκτικότητα και αντοχές, αλλά ένα καλό σκριν θα ξέρει πάντα να το κάνει. Ο 40χρονος Τίμι συγκρατεί 2 παίκτες για βγει ελεύθερο σουτ από την γωνία για τον Όλντρτζ, ο οποίος έχει έρθει εκεί ξεκινώντας από σκριν κοντού στο αριστερό χαμηλό ποστ. Προσέξτε τώρα. Όπως διαπίστωσα, και εν πάσει περιπτώσει, αυτό θέλω να πιστεύω, η θέση δεν είναι καθόλου τυχαία. Πλην των σουτ που παίρνει κάτω από το καλάθι, ο Όλντριτζ σουτάρει όλη τη χρονιά με τα αμέσως καλύτερα ποσοστά από εκείνο ακριβώς το σημείο. Moneyball!

Y.Γ. 2

Για λέμε τα σύκα σκάφη και τα σκάφη σύκα, η ιδέα για αυτό το κείμενο εξελίχθηκε και από ένα τουή του Hardwood Paroxysm. 

https://twitter.com/HPbasketball/status/727917610436698112

Aυτό αναφέρει δηλώσεις του Ανταμς, οι οποίες έχουν ως εξής : "O Ολντριτζ παίρνει τα σουτ που θέλουμε να πάρει, απλά τα βάζει όλα, κάτι το οποίο είναι ατυχές".

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely