Μετά από έντεκα παιχνίδια, οι Timberwolves έχουν ρεκόρ 7-4 και το σημαντικότερο είναι ότι δείχνουν να είναι ανταγωνιστικοί, παρά τις κραυγαλέες ελλείψεις που έχει αυτή τη στιγμή το roster (αξιόπιστο PG και παίκτες που να μπορούν να σκοράρουν από το τρίποντο οι πιο βασικές). Σε μεγάλο βαθμό αυτή η εικόνα οφείλεται στον εκμοντερνισμό της επίθεσης (περισσότερα τρίποντα και σουτ κοντά στο καλάθι, μειώνοντας παράλληλα τα σουτ από μέση απόσταση) που ήρθε με την πρόσληψη των Prigioni, Vanderpool ως βοηθούς του Saunders και φυσικά των Rossas και Gupta (και οι δύο ήταν προηγουμένως στους Rockets) που ηγούνται διοικητικά.

Μετά από πολύ καιρό, χθες ήμουν ανυπόμονος για να δω ένα παιχνίδι της μπασκετικής Barcelona. Με όλες τι μεταγραφές που έκανε το καλοκαίρι, οι απαιτήσεις των οπαδών έχουν ανέβει και η πλειοψηφία αυτών περιμένει να δει την ομάδα να φτάνει στο Final 4 της Ευρωλίγκας και στους τελικούς του Ισπανικού πρωταθλήματος.

Εδώ και καιρό οι «ειδικοί» λέγανε ότι η επόμενη χρονιά στο ΝΒΑ θα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που τελείωσε. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι περίπου το 40% των παικτών που τελείωσε τη χρονιά θα ήταν χωρίς συμβόλαιο και πολλές ομάδες είχαν χώρο για να τους προσελκύσουν. Επιπλέον, μετά από τους τραυματισμούς των Durant και Thompson στους τελικούς, πολλές ομάδες θεώρησαν ότι θα έχουν ελπίδες για να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά και αναμένονταν αρκετές ανταλλαγές, όπως και έγινε.

Σε αντίθεση με τον καιρό στην Ελλάδα, στη Βαρκελώνη τις τελευταίες μέρες ο καιρός θυμίζει περισσότερο μέρες Μαΐου. Υψηλές θερμοκρασίες, λιακάδα, κόσμος στο πάρκο που κάνει ηλιοθεραπεία και κάθε είδους θεάματα από στην διαδρομή από την Arc de Triomf μέχρι το πάρκο της Ciutadella. Με λίγα λόγια, η χαρά των μικρών παιδιών, αφού μπορούν να ακούσουν πλανόδιους μουσικούς, να δουν θέατρο με μαριονέτες, τύπους που κάνουν φούσκες με νερό και έναν Μίκυ Μάους στα χρώματα του Πουέρτο Ρίκο. Η Ζωή, βλέποντας μια μαριονέτα να τραγουδάει με φωνή και στυλ James Brown, μαγεύτηκε και πλησίασε προσπαθώντας να καταλάβει καλύτερα πώς γίνεται η ξύλινη μορφή να τραγουδάει και να κινείται με τόση αρμονία με τη μουσική και τι στο καλό γυρεύει η κοπέλα με τις κλωστές πίσω της.

Η περσινή χρονιά για την ομάδα της Utah ήταν καλύτερη του αναμενομένου. Παρά τη φυγή του Hayward, η έλευση του Mitchell κυρίως, αλλά και του Rubio, βοήθησαν την ομάδα να κάνει ένα καταπληκτικό φίνις και να τελειώσει με ρεκόρ 48 – 34, παρότι είχε βρεθεί να έχει ρεκόρ 19 – 28 (29 - 6 στα τελευταία 35 παιχνίδια) κάπου στα μέσα Γενάρη. Στα play off οι Jazz απέκλεισαν τους Thunder και χάσανε από τους καλύτερους Rockets. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες, αφού στην off season κατόρθωσαν να κρατήσουν όλους τους παίκτες και να είναι επί της ουσίας η ίδια ομάδα.

Όπως κάθε χρόνο, τέτοια εποχή αρχίζω σιγά σιγά να ρίχνω κλεφτές ματιές στο κολεγιακό πρωτάθλημα και κυρίως στους παίκτες που έχουν προοπτική να παίξουν την επόμενη χρονιά στο ΝΒΑ. Πριν δύο χρόνια τέτοιες μέρες μιλούσαμε για τον Lauri Markkanen και πέρυσι για τον πάταγο που έκαναν οι εμφανίσεις του Trae Young. Για φέτος ο εκλεκτός είναι και πάλι ένας PG.

Τον Aleix Font τον είχα αναφέρει ελάχιστα στο κείμενο με την παρουσίαση της Barça για το αφιέρωμα της Ευρωλίγκας, όμως λόγω του περιορισμένου χώρου εκεί και της μικρής συμμετοχής που θα έχει φέτος, νομίζουμε ότι είναι καλύτερα να σας τον παρουσιάσουμε με το παρακάτω κείμενο.

Μετά από δύο τραγικές χρονιές που οι οπαδοί της Μπαρσελόνα θέλουν να ξεχάσουν, η διοίκηση αποφάσισε να κάνει σημαντικές αλλαγές (μία από τα ίδια), θέλοντας να διαψεύσει όσους λένε ότι όταν κάνεις τα ίδια πράγματα καλό θα ήταν να περιμένεις τα ίδια αποτελέσματα. Το καλοκαίρι σημαδεύτηκε από την απόσυρση του Ναβάρο και τον μη ερχομό του Γιασικεβίτσιους, στο πρόσωπο του οποίου οι φίλοι του συλλόγου βλέπουν ακόμη τον μεσσία που θα βγάλει την ομάδα από τα αγωνιστικό τέλμα. Αντ’ αυτού βέβαια ήρθαν αρκετοί και φύγαν άλλοι τόσοι, όμως πάμε να δούμε αναλυτικά τα πιο σημαντικά στοιχεία της Μπάρσα για την ερχόμενη σαιζόν. 

Όταν ο Πέτρος μου διηγήθηκε την ιστορία του Athelstan Spilhaus και τη σύνδεσή της με τη Μινεσότα και τους Timberwolves, μου θύμισε άθελά του την ιστορία του Etienne Cabet και το «Ταξίδι στην Ικαρία».

Στα πλαίσια του εβδομαδιαίου αφιερώματος στον Manu που ξεκίνησε χτες, θέλω να γράψω και εγώ μια ιστορία του που μου τράβηξε την προσοχή. Είναι περίεργο πράγμα το μυαλό και πολλές φορές επιλέγει να μείνει σε πράγματα που κάποιος άλλος δεν θα τα έδινε τόση σημασία και έχει να κάνει με τα βιώματα που έχουν προηγηθεί, τις συνθήκες και το μέρος όπου είμαστε όταν συμβαίνει ένα γεγονός κλπ. Η ιστορία που θα διηγηθώ επ’ ουδενί δεν είναι η πιο χαρακτηριστική του Ginobili, αλλά για τους λόγους που θα αναφερθούν θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερη σημασία να την αναφέρω.