Αν ένας παίκτης αντιπροσωπεύει καλύτερα αυτή την αλλαγή, αυτός είναι ο Andrew Wiggins. Οι βασικές αλλαγές που έχω παρατηρήσει στα μέχρι τώρα παιχνίδια και με τον αστερίσκο ότι ακόμα το δείγμα είναι σχετικά μικρό εστιάζονται σε δύο τομείς, το σουτ και τη δημιουργία (στατιστικά παρακάτω χωρίς να υπολογίζεται ο αγώνας που έγινε τα ξημερώματα).

Στον πίνακα από το Cleaning the Glass  μπορείτε να δείτε από ποια σημεία του γηπέδου εκτελεί τις προσπάθειες του ο Wiggins όλα τα χρόνια που παίζει στο ΝΒΑ.

Στις δύο τελευταίες γραμμές μπορείτε να δείτε από που σούταρε πέρυσι και στα δέκα πρωτα παιχνίδια φέτος. Η μεγάλη διαφορά εντοπίζεται ότι τα σουτ από μέση απόσταση πέρυσι αποτελούσαν το 40% των προσπαθειών του, ενώ φέτος μειώθηκε στο 35% , ενώ τα σουτ πίσω από τα 4,25μ¹ μειώθηκαν από το 22% στο 14%. Η μείωση αυτή οδήγησε σε αύξηση των σουτ κοντά στο καλάθι (37% φέτος Vs 34% πέρυσι) και των τριπόντων (28% φέτος Vs 26% πέρυσι). Επίσης στον παραπάνω πίνακα, βλέπουμε ότι για πρώτη φορά, το eFG%² είναι μεγαλύτερο από 50% στην καριέρα του, κάτι που σημαίνει ότι είναι πιο αποτελεσματικός. Και πριν βιαστεί κάποιος να πει ότι η αύξηση στο eFG% οφείλει στη βελτίωσή του στο τρίποντο, δείτε και τον παρακάτω πίνακα, πάλι από το CTG, όπου φαίνεται η ευστοχία του όλα τα χρόνια από την κάθε θέση.

Ο Καναδός παίκτης σουτάρει φέτος από το τρίποντο με 34% (όσο και πέρυσι), ενώ στις προσπάθειες κοντά στο καλάθι σουτάρει με 65%, ενώ πέρυσι ειχε 58%³. H βελτίωση του eFG% οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι μείωσε τα σουτ από μέση απόσταση, τα οποία ακόμα και με το 42% που σουτάρει δίνουν μόλις 0,84 πόντους ανά κατοχή στην ομάδα του, ενώ τα τρίποντα με το χαμηλότερο 34%, δίνουν 1,02 πόντους ανά κατοχή.

Για να γίνει αυτή η αλλαγή χρειάστηκε το προπονητικό επιτελείο να του αλλάξει τις συνήθειες και αντί να συνεχίσει να βολεύεται με σουτ από τα 5 μέτρα, να χρησιμοποιεί τα αθλητικά του προσόντα, ώστε να επιτίθεται στο καλάθι ή να σουτάρει από μέση απόσταση. Ο Wiggins πολλές φορές σκέφτεται αρκετά το τι πρέπει να κάνει και αυτός ο έξτρα χρόνος είναι αρκετός για την άμυνα για να τον μαρκάρει, αλλά όπως είπε και ο Ryan Saunders μετά το ματς με τους Heat, όπου οι Timberwolves κέρδισαν χάρη σε ένα σερί 11-0 του Καναδού παίκτη στα τελευταία λεπτά, «Θα πρέπει να κόψει τις κακές συνήθειες. Όλοι ξέρουν ότι αυτό είναι δύσκολο και θα χρειαστεί υπομονή. Θα πρέπει όμως και ο ίδιος να αναλάβει τις ευθύνες του, για αυτό και τον άλλαξα στη δεύτερη περίοδο.⁴». Ήδη τα σημάδια σε αυτό το κομμάτι είναι εμφανή και περιμένω να δω μεγαλύτερη βελτίωση στα επόμενα παιχνίδια με τον παίκτη να παίρνει πιο γρήγορες αποφάσεις μέσα στο γήπεδο και οι «σωστές» επιλογές να γίνονται με λιγότερη σκέψη.

Όσο αφορά τη δημιουργία, φέτος ο Wiggins έχει έναν αναβαθμισμένο ρόλο μέσα στην ομάδα, κάτι που γίνεται εμφανές στα τελευταία παιχνίδια, που δεν αγωνίζεται ο Teague λόγω μιας ίωσης. Μπορεί οι 3,3 assist που δίνει φέτος να φαίνονται λίγες, όμως βλέποντας τον παρακάτω πίνακα από CTG παρατηρούμε ότι σε σχέση με πέρυσι έχει ανεβάσει τόσο το USG%⁵, όσο και τις AST%⁶ δύο στατιστικά που συνδυαστικά μας δείχνουν ότι πλέον σουτάρει περισσότερο και παράλληλα δίνει περισσότερες assist στα λεπτά που παίζει, ενώ παράλληλα μείωσε τα λάθη του TOV%⁷.  

Παράλληλα, δείχνει να έχει την ικανότητα να κάνει δύσκολες πάσες, όπως αυτή που οδήγησε στο τρίποντο της ισοφάρισης από τον Towns στο παιχνίδι απέναντι στους Nuggets (στο 2:20 στο βίντεο που ακολουθεί), αλλά και γενικά να ψάχνει τις πάσες μετά από διεισδύσεις. Με τα αθλητικά προσόντα που έχει και με τη διάθεση να επιτίθεται πιο συχνά προς το καλάθι, του δίνονται πολλές ευκαιρίες σε κάθε ματς για να πασάρει σε ελεύθερους συμπαίκτες στο τρίποντο, αφού πάντα σχεδόν αυτές οι διεισδύσεις αναγκάζουν κάποιον αντίπαλο να έρθει σε βοήθεια, αφήνοντας τον παίκτη του ελεύθερο. Εξαρτάται από τους δεύτερους αν θα μετουσιώσουν αυτές τις πάσες σε καλάθι, αν και η αλήθεια είναι ότι δεν τα έχουν πάει καλά σε αυτό τον τομέα μέχρι τώρα.

Αν και το δείγμα μέχρι τώρα είναι μικρό, οι εμφανίσεις του είναι πολύ ενθαρρυντικές και ίσως κάνει όσους αμφισβητήσαμε την ικανότητα του να βοηθήσει μια ομάδα να νικήσει παιχνίδια⁸, να αναθεωρήσουμε την άποψή μας.

Σημειώσεις:

1. Για το CTG ως Long mid χαρακτηρίζονται τα σουτ πίσω από τα 14 πόδια που ισούται 4,26μ
2. eFG%: Yπολογίζεται από την παρακάτω φόρμουλα: (FGM + 0.5x3PM)/FGA4 και είναι πιο αντιπροσωπευτικό από το παραδοσιακό FG%, γιατί υπολογίζει με ένα επιπλέον 50% την επίδραση του τριπόντου
3. Το 66% κοντά στο καλάθι είναι επίδοση πολύ κοντά σε αυτές που είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια στο ΝΒΑ με εξαίρεση την περσινή χρονιά, οπότε πιστεύω ότι θα μπορέσει να μείνει σε αυτό το επίπεδο.
4. Τρία λεπτά πριν τελειώσει η δεύτερη περίοδος και μετά από μερικές άσχημες επιλογές στην επίθεση, ο Saunders έκανε αλλαγή τον Wiggins προκειμένου να τον κάνει να καταλάβει ότι θα πρέπει να ακολουθήσει το καινούριο σύστημα που επιτάσσει η πλειοψηφία των σουτ να είναι είτε από το τρίποντο είτε κοντά στο καλάθι.
5. USG%: Δείχνει το ποσοστό των επιθέσεων μιας ομάδας που τελειώνει ένας παίκτης όσο είναι στο παρκέ. Μια επίθεση τελειώνει είτε με σουτ, είτε με βολές, είτε με λάθος. Οι assist δεν συμπεριλαμβάνονται στο παραπάνω ποσοστό, για αυτό και είναι καλύτερα το μέγεθος αυτό να το βλέπουμε σε συνδυασμό με το AST% και το TOV%.
6. AST%: Δείχνει το ποσοστό των καλαθιών που προήλθαν από assist του παίκτη στα λεπτά που αυτό ήταν μέσα στο παρκέ.
7. TOV%: Δείχνει το ποσοστό των επιθέσεων ενός παίκτη που τελείωσαν με λάθος δικό του στα λεπτά που παίζει. Στην περίπτωση του Wiggins, o ίδιος φέτος τελειώνει το 27,8% των επιθέσεων των Wolves όσο είναι στο παρκέ και μόνο στο 6,2% αυτών των επιθέσεων κάνει λάθος. Παράλληλα από τις επιθέσεις που δεν τελειώνει ο ίδιος, δίνει assist στο 15,9%.
8. Πέραν του σκοραρίσματος