Ο καλύτερος παίκτης

Από όσο είδα στα φιλικά και τα δύο επίσημα παιχνίδια, ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά φέτος θα είναι ο Kevin Pangos. Μετά από το αποτυχημένο πείραμα να βγάλουν όλη τη χρονιά μόνο με έναν άσσο (ο Πρέσεϋ αποδείχτηκε χειρότερος των περιστάσεων) τον Ερτέλ, στην Βαρκελώνη κατέφθασε ο Καναδός PG για να πάρει τα ηνία του συλλόγου. Από τα πρώτα δείγματα έδειξε όλα όσα είδαμε πέρυσι στην Ζαλγκίρις. Καλός χειριστής της μπάλας και άριστος στο pick and roll, αξιόπιστος σουτ από την περιφέρεια και μέτριος αμυντικός (το οποίο είναι μεγάλη αναβάθμιση από τον yolo αμυντικό Ερτέλ). Το βασικό του ατού είναι ότι ξέρει να «τρέχει» μια ομάδα, δηλαδή καταλαβαίνει ότι οι υπόλοιποι τέσσερις συμπαίκτες που ανεβοκατεβαίνουν το παρκέ δεν είναι απλά κομπάρσοι για να αναδειχτεί το μεγαλείο του, αλλά παίκτες που θα πρέπει να ακουμπάνε την μπάλα και να την παίρνουν σε συγκεκριμένα σημεία και στιγμές προκειμένου να σκοράρουν. Ο Ερτέλ μπορεί να γράφει μεγάλα νούμερα σε ασίστ, αλλά δεν έχει το στοιχείο αυτό του Πάνγκος. Πολλές φορές ντριμπλάρει την μπάλα για περισσότερα από 10” ψάχνοντας να βρει την εντυπωσιακή ασίστ, αδιαφορώντας για τον ρυθμό τον συμπαικτών του. Μπορεί τα ατομικά νούμερα του Πάνγκος να μην είναι εντυπωσιακά, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η συμμετοχή του στο παιχνίδι της ομάδας θα κάνει τα ομαδικά στατιστικά να είναι πολύ καλύτερα με αυτόν μέσα.

Η καλύτερη μεταγραφή

Και επειδή η καλύτερη μεταγραφή είναι ο Πάνγκος για τον οποίο τα είπαμε πιο πάνω, η αμέσως επόμενη καλύτερη μεταγραφή είναι ο γνωστός μας Σίνγκλετον. Ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού ήρθε σαν ο επόμενος ηγέτης της ομάδας παίρνοντας το υψηλότερο συμβόλαιο (κάπου στα 1,8 εκατομμύρια λένε οι φήμες) ανάμεσα στους συμπαίκτες. Θα προσθέσει σίγουρα εμπειρία και είναι παίκτης που θα βοηθήσει τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Δεν θα μπω παραπάνω στα αγωνιστικά, αφού λίγο ως πολύ, όλοι τον έχουμε δει τα προηγούμενα χρόνια στον Παναθηναϊκό. Προσωπικά δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για την απόδοσή του όσο οι υπόλοιποι cules, και ο λόγος είναι ότι ο Αμερικανός παίκτης διακρίνεται όταν έχει καλούς συμπαίκτες. Δεν είναι κατά τη γνώμη μου ο παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει κατά εξακολούθηση από τη θέση του PF (πχ στην Λοκομοτίβ τον ρόλο αυτό τον είχε κυρίως ο Ράντολφ) και το ταλέντο του μεγιστοποιείται όταν παίζει ταυτόχρονα με παίκτες που είναι ικανοί στο ένας εναντίων ενός όπως οι Καλάθης και Τζέιμς πέρυσι αλλά και οι Ντιλέινι και Ράντολφ στην Κίμκι. Παρόλα αυτά η ικανότητα του να ανοίγει το γήπεδο με το πολύ καλό του σουτ και ο τρόπος που επιτίθεται στα close out θα είναι ένα στοιχείο που θα βοηθήσει πολύ στην επίθεση. Στην άμυνα, έχει την ικανότητα να αλλάζει στο pick and roll σε κοντύτερους παίκτες με καλά αποτελέσματα. Αν και πολλές φορές παρασύρεται κυνηγώντας είτε τις τάπες είτε τα κλεψίματα και παίρνει αχρείαστα ρίσκα, σίγουρα η επίδραση του σε αυτό το κομμάτι θα είναι επίσης θετική. 

Θα βαρεθούμε να βλέπουμε...

Βαριά σχήματα και μπάσκετ που θα θυμίζει περισσότερο το 2003 και το προηγούμενο πέρασμα του Πέσιτς από τον σύλλογο. Κόντρα στη σύγχρονη τάση του αθλήματος τόσο στην Ευρώπη όσο και στο ΝΒΑ που θέλει το άθλημα να βασίζεται όλο και περισσότερο στην ταχύτητα και το τρίποντο, οι διοίκηση του συλλόγου αποφάσισε εκτός των Σεραφίν και Οριόλα που είχαν συμβόλαιο με το σύλλογο και μπορούν να παίξουν τη θέση του σέντερ, να ανανεώσει για δύο χρόνια τον Τόμιτς και να φέρει για τρία χρόνια τον Ουκρανό Πουστοβί πληρώνοντας δε την ομάδα του με 500 χιλιάρικα προκειμένου να τον αποδεσμεύσει. Αναγκαστικά λοιπόν, σε αρκετά σημεία των αγώνων θα βλέπουμε σχήματα με δύο από τους τέσσερις παραπάνω παίκτες, κάτι που θα κάνει αργό το ρυθμό των αγώνων. Επίσης πιστεύω ότι αυτά τα σχήματα θα είναι αρκετά ευάλωτα στην άμυνα, αφού οι Τόμιτς, Σεραφίν και Πουστοβί έχουν δείξει ότι δεν είναι καλοί στην αντιμετώπιση του κεντρικού pick and roll και όποτε βρίσκονταν αντιμέτωποι με τα αντίπαλα γκαρντ είχαν θέματα.

Θα θέλουμε να βλέπουμε....

Μια πεντάδα που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό και θα ήθελα να την βλέπω να κλείνει τα παιχνίδια είναι οι Πάνγκος, Κούριτς, Χάνγκα, Σίνγκλετον και Οριόλα. Συνδυάζει καλούς αμυντικούς με ικανότητα να αλλάζουν στα σκριν και έχει αρκετούς σουτέρ μέσα ώστε να είναι λειτουργική στην επίθεση. Λόγω της απουσίας του Χάνγκα λόγω τραυματισμού δεν το έχουμε δει ακόμα αυτό το σχήμα, αλλά με τον Κλαβέρ στη θέση του Χάνγκα το είδα για κάποια λεπτά εδώ και εκεί στα μέχρι τώρα παιχνίδια με αρκετά καλά αποτελέσματα. Για να δούμε αν ο Πέσιτς θα αποφασίσει να χρησιμοποιήσει και σχήματα χωρίς έναν από τους κλασικούς του σέντερ.

Προσέξτε αυτόν

Κανονικά εδώ θα ήθελα να σας μιλήσω για τον Αλέις Φόντ, τον 20χρονο σουτέρ της Β ομάδας που μπορεί να συμμετέχει και με την πρώτη. Μετά από ένα καταπληκτικό καλοκαίρι με την μικρή εθνική όπου έδειξε ότι είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ της γενιάς του στην Ευρώπη, έδειξε στα φιλικά έτοιμος για να κάνει το βήμα παραπάνω. Όμως μιλάμε για τον Πέσιτς ο οποίος ούτε για τα μεγάλα rotation φημίζεται, ούτε για την υπομονή του με τους νεαρούς παίκτες, οπότε για αυτόν θα τα πούμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Από τους εναπομείναντες παίκτες που θα έχουν έστω 5-10 λεπτά ανά παιχνίδι, αυτός που μου τράβηξε την προσοχή είναι ο Λετονός Σμιτς. Ψηλό τριάρι που μπορεί να παίζει ενίοτε και στο τέσσερα, έδειξε πολύ καλά στοιχεία στην άμυνα και ο οποίος πιάνει θέση γηγενή παίκτη αφού βρίσκεται από το 2012 στην Φουενλαμπράδα. Πέρυσι έδειξε τρομερή βελτίωση στο σουτ από την περιφέρεια, αφού από το 28% που είχε το 2017 σε 82 προσπάθειες, ανέβηκε στο 38% σε 134 προσπάθειες. Είναι πολύ αθλητικός και θα προσφέρει θεαματικές φάσεις, όμως στις θέσεις των forward η παρουσία φέτος των Χάνγκα, Κλαβέρ, Μπλάζιτς, Σίνγκλετον και Οριόλα δεν θα του αφήσει πολλά λεπτά για να δείξει το ταλέντο του. Όποτε τον δείτε να παίζει προσέξτε τον, γιατί πιστεύω ότι θα μας απασχολήσει θετικά τα επόμενα χρόνια.

Το καλοκαίρι της φυγής των νέων

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έφυγαν από τον σύλλογο οι Σάμανιτς, Βελίτσκα, Μαρκ Γκαρσία, ο Κούρουκς που πήγε στους Νετς και φυσικά ο Βεζένκοφ που πήγε στον Ολυμπιακό. Μπορεί να πρώτα δύο ονόματα να μη σας λένε πολλά, αλλά πρόκειται για παίκτες κάτω των 20 και από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ευρώπη. Όλοι τους έφυγαν χωρίς να έχουν να πουν τα καλύτερα για τον σύλλογο της Μπαρσελόνα. Βλέπετε, παρότι ακόμα επίσημα η ομάδα τρέχει το περίφημο μοντέλο Σολέρ, σύμφωνα με το οποίο θα στηριζόντουσαν οι παίκτες από τις ακαδημίες, οι καλύτεροι νέοι του συλλόγου φεύγουν χωρίς να παίζουν σχεδόν καθόλου με την πρώτη ομάδα. Για όσους δεν θυμούνται ο λόγος που απομακρύνθηκε ο Μπαρτζώκας ήταν η μη αξιοποίηση των νέων, για να έρθουν μετά οι Αλόνσο και Πέσιτς που χρησιμοποιήσαν ακόμα λιγότερο τους παίκτες από τις ακαδημίες. Παίκτες όπως ο Πένο και ο Βεζένκοφ που έπαιξαν σημαντικό ρόλο με τον Έλληνα προπονητή, την περσινή χρονιά είτε έφυγαν, είτε περιορίστηκε ο ρόλος τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κούρουκς ο οποίος πείστηκε να ανανεώσει για έναν χρόνο με την δέσμευση ότι θα έχει ρόλο στην ομάδα και τελικά δεν αγωνίστηκε σχεδόν καθόλου. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, αφού η Μπαρσελόνα από τα μέσα Γενάρη δεν είχε στόχο στην Ευρωλίγκα και θα μπορούσε να δώσει σημαντικό χρόνο στον Λετονό παίκτη. Το πρόβλημα όμως είναι μεγαλύτερο, αφού εκτός των Κούρουκς και Βεζένκοφ που έφυγαν από την πρώτη ομάδα, η υπάρχουσα κατάσταση οδήγησε τους Σάμανιτς και Βελιτσκα επίσης να εγκαταλείψουν το σύλλογο, αφού δεν έβλεπαν πως με την υπάρχουσα πολιτική θα τους δοθούν ευκαιρίες για να παίξουν σε υψηλό επίπεδο.

Βλέποντας όλα αυτά θυμήθηκα τη συνέντευξη που έδωσε το καλοκαίρι ο Γιασικεβίτσιους στην El Mundo Deportivo, και εξηγούσε ότι ο βασικός ρόλος που δεν ήρθε στην ομάδα της Καταλωνίας, ήταν το γεγονός ότι δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος παίρνει τις αποφάσεις μέσα στο σύλλογο και δεν ήθελε να έχουν λόγο στο σχεδιασμό τις ομάδας άτομα που δεν έχουν σχέση με το μπάσκετ και είναι πολιτικοί, γιατροί και δικηγόροι. Ξεκάθαρη μπηχτή για τον Σολέρ που είναι πρώην πολιτικός με τους Σοσιαλιστές και πολύ καλός φίλος του προέδρου Μπαρτομέου, ο οποίος όμως πέρα του γεγονότος ότι είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ δεν έχει κάποια παραπάνω σχέση με το μπάσκετ. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον δόκτωρ Ζοάν Μπλαντέ, οδοντίατρο, ο οποίος είναι ο ανώτατος άρχων του τμήματος μπάσκετ. Με λίγα λόγια η ανικανότητα της διοίκησης του Μπαρτομέου φαίνεται περισσότερο στο τμήμα του μπάσκετ, γιατί σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, εδώ δεν υπάρχει κάποιος Μέσι για να κάνει όλους να φαίνονται καλύτεροι.  

Πρόβλεψη

Τα περσινά χάλια δύσκολα θα τα ξαναδούμε. Η παρουσία του Πέσιτς μαζί με τις μεταγραφές θα παρουσιάσουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά δεν περιμένω να είναι αρκετό για την είσοδο στην οκτάδα. Κάπου στην 9^η/10^η θέση τους βλέπω να τερματίζουν.

Το ρόστερ