Στις 10 Αυγούστου του 2016 για καλή μου τύχη βρισκόμουν εν μέσω μιας από τις πιο ωραίες περιπέτειες της ζωής μου. Κάπου στη Siera Nevada της Κολομβίας, κάνοντας trekking, αναζητώντας την χαμένη πόλη των αυτόχθονων που ζούσαν στην περιοχή της Tayrona. Την ίδια μέρα η εθνική Αργεντινής στα πλαίσια των Ολυμπιακών αγώνων έδινε το πρώτο δύσκολο τεστ απέναντι στους Κροάτες. Πάνω στο βουνό δεν υπήρχε περίπτωση να μάθω το αποτέλεσμα και δεν ήταν φυσικά μέσα στις προτεραιότητες μου εκείνη τη στιγμή. Όταν μετά από 4 μέρες συναντήσαμε ξανά τον πολιτισμό και σήμα στο κινητό, και αφού προηγήθηκε ένα καυτό μπάνιο, είδα τα αποτελέσματα των αγώνων μέσω των box scores και έπεσα για ύπνο. Αυτό που έχασα και ανακάλυψα μετά από χρόνια, είναι η παρακάτω δήλωση του Manu

Για όσους δεν κατέχουν την Ισπανική, ο Manu είπε τα παρακάτω:

« Αυτοί (οι Κροάτες) πάντα παίζουν με τον ίδιο τρόπο, κάτι που μας παρέσυρε να επιδιώξουμε την νίκη παίζοντας με τσαμπουκά. Αυτό συμβαίνει συχνά στη χώρα μας. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε τα πάντα με τα αυγά μας (σημ: στα ισπανικά χρησιμοποιείται η λέξη ως μεταφορά για τους γεννητικούς αδένες του άνδρα, τα αρχίδια) αλλά δεν είναι έτσι. Κερδίζεις παίζοντας καλά. Στη συνέχεια θα χρειαστεί να δείξεις χαρακτήρα και εμείς πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε παίζοντας μόνο δυνατά. Αλλά πρέπει να παίξεις και καλά για να κερδίσεις»

Δεν ξέρω ποια ήταν ακριβώς η διατύπωση του δημοσιογράφου που ανάγκασε τον παίκτη να δώσει αυτή την απάντηση, αλλά ο δεύτερος δεν θέλησε να εστιάσει ούτε στην Αργεντίνικη ψυχή, ούτε στον τσαμπουκά, την καρδιά και τη βαριά φανέλα της Generación Dorada. Για να κερδίσεις έναν καλό αντίπαλο, αυτό που χρειάζεται είναι να παίξεις καλά. Τόσο απλά.  

Είναι πολύ σύνηθες από δημοσιογράφους ακόμα και τους ίδιους τους αθλητές, μετά από νίκες να αναφέρονται σε μεταφυσικούς παράγοντες όπως η ψυχή και το βάρος της φανέλας που οδήγησαν στην νίκη. Όπως έλεγε και ο Γιώργος παλιότερα: «Τα αθλητικά επιτεύγματα των αντιπροσωπευτικών μας συγκροτημάτων συχνά αναπαριστούνται υπό πολύ συγκεκριμένους όρους, που φέρνουν σε σύμπραξη τα έμφυτα χαρακτηριστικά («ψυχή» , «εξυπνάδα», «αγωνιστικότητα») με το αίσθημα της αναπάντεχης νίκης του αδύναμου έναντι του δυνατού.» Με αυτόν τον τρόπο είναι πιο κατανοητά στον μέσο φίλαθλο και είναι πιο εύκολη η ταύτιση του οπαδού με τη νίκη της ομάδας, όντας και ο ίδιος φορέας των ίδιων χαρακτηριστικών.

Αυτό που κάνει ο Ginobili με την παραπάνω δήλωση, είναι να φέρει στο προσκήνιο την απλή αλήθεια, ότι για να κερδίσει μια ομάδα πρέπει να παίξει καλά. Καμιά φορά αρκεί μια αυτονόητη τοποθέτηση για να στρέψει την κουβέντα για έναν αγώνα στο αγωνιστικό κομμάτι και να μην την αφήσει να αιωρείται στο φαντασιακό που μπορεί να έχει ο καθένας μας σχετικά με τους Αργεντίνους και τους Κροάτες ως λαό.