Με την καταληκτική ημερομηνία (23 Φεβρουαρίου) των μεταγραφών στο ΝΒΑ να πλησιάζει, οι φήμες για πιθανές μεταγραφές όλο και δυναμώνουν. Βλέπετε, έχουμε περάσει το μέσον της σεζόν (συνήθως καθορίζεται από το All Star Game, αλλά ήδη οι ομάδες έχουν παίξει πάνω από 45 παιχνίδια) και έχουν αρχίζει να ξεκαθαρίζουν οι στόχοι και οι προσδοκίες των ομάδων. Οι προπονητές και οι GM¹ έχουν διαγνώσει πια τα κενά και τις ανάγκες των ομάδων τους και εργάζονται πυρετωδώς για να τις ενισχύσουν . Ως συνήθως, οι μεταγραφική περίοδος, είναι η αγαπημένη περίοδος των οπαδών, αφού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλοι προσπαθούν να βρουν μια μεταγραφή για την ομάδα τους προκειμένου να γίνει καλύτερη, φαντασιώνοντας ότι είναι GM στη θέση των GM. 

Prequel: Σε ένα τσιπουράδικο στα Πετράλωνα, έχει μαζευτεί μια παρέα φίλων και μιλάνε για τη δημιουργία στο σινεμά και το μπάσκετ. Κάπου ανάμεσα στο τέταρτο φελάφελ και την πρώτη ρακή¹ κάποιος από την διπλανή παρέα πετάγεται και λέει: "Παιδιά σόρι που επεμβαίνω, αλλά ο Mike James δεν είναι δημιουργός! Μόνο ο Καλάθης είναι δημιουργός που δίνει πολλές πάσες, μερικές από τις οποίες είναι και έξτρα να πούμε". Η σιωπή που ακολούθησε μετά από μια τόσο βαρυσήμαντη δήλωση ήταν εκκωφαντική και η παρέα έπεσε σε βαριά περισυλλογή, μέχρι που ήρθαν οι επόμενες ρακές και μας βάλανε στο σωστό δρόμο. Αλλά αυτή η δήλωση έμελλε να είναι η απαρχή του συγκεκριμένου αφιερώματος γύρω από τη δημιουργία στο μπάσκετ.

Στην 17^η αγωνιστική, δύο ερυθρόλευκες ομάδες έκαναν τις μεγαλύτερες νίκες, οι οποίες θα αποδειχτούν σημαντικότατες στη συνέχεια της διοργάνωσης. Ο Ερυθρός Αστέρας κατόρθωσε να φτάσει τις τέσσερις σερί νίκες νικώντας και την Φενέρ μέσα στην έδρα του (τρεις εκ των τεσσάρων νικών ήρθαν απέναντι σε ΤΣΣΚΑ, Μαδρίτη και Φενέρ) και ο (χωρίς Σπανούλη και Χάκετ) Ολυμπιακός κέρδισε μέσα στην Βαρκελώνη, βυθίζοντας σε απόγνωση τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα. Κοινός παρανομαστής των δύο νικών ήταν η πολύ καλή άμυνα των δύο ομάδων και η απόδοση δύο σέντερ που πέρισυ αγωνίζονταν στα μέρη μας και είχαν γίνει στόχος χλευασμού και ειρωνείας. Τουλάχιστον ο Μιλουτίνοφ παρέμεινε, και δικαιώνει αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν εξαρχής, γιατί ο Κούζμιτς έφυγε όπως όπως από τον Παναθηναϊκό και για καλή του τύχη ξαναφτιάχνει το "όνομά" του παίζοντας στον Ερυθρό Αστέρα.

Όσοι έχουμε μεγαλώσει παίζοντας μπάσκετ, αγαπάμε το 3 on 3 γιατί μας θυμίζει καλοκαίρι και streetball. Μπορεί να μην απαιτεί την ατομική τεχνική που απαιτεί να παίζεις ένας εναντίον ενός, αλλά χρειάζεται συνεργασία ανάμεσα στα μέλη της κάθε ομάδας προκειμένου η ομάδα τους να φτάσει στην πολυπόθητη νίκη. Ξεκινώντας σήμερα και κάθε τετάρτη, στο Basketballguru ένας από τους κοντρίμπιουτορς θα παίζει 3 on 3 στο ηλεκτρονικό γήπεδο της ιστοσελίδας. Ο κλήρος για το πρώτο "μονό" έπεσε σε εμένα, οπότε μετά την τεράστια επιτυχία που είχε η παρουσίαση του Φινλανδού Lauri Markkanen, συνεχίζουμε με το κολεγιακό πρωτάθλημα.

 Όπως είχαμε δει και παλιότερα, η φετινή χρονιά είναι μια χρονιά κομβική και μετάβασης για την ομάδα της Μπαρτσελόνα, καθώς μετά από οκτώ χρόνια έφυγαν οι Creus και Pascual από τις θέσεις του Τεχνικού Διευθυντή και προπονητή αντίστοιχα, και στην θέση τους ήρθαν οι De la Fuentes και Μπαρτζώκας. Αν και η χρονιά ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές όταν η ομάδα κέρδισε στον ημιτελικό του Supercopa την αιώνια αντίπαλο Ρεάλ Μαδρίτης με 93 - 99, γνωρίζοντας όμως μετά την ήττα στον τελικό με κατεβασμένα χέρια από την Γκραν Κανάρια, αργότερα η Μπάρτσα μπήκε σε μια περίοδο αστάθειας με αρκετά αρνητικά αποτελέσματα. Η νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό έδωσε σημαντική βαθμολογική ανάσα , όμως παρόλα αυτά για ακόμα μια φορά φάνηκαν κάποια προβλήματα, τα οποία κάνουν τους οπαδούς της ομάδας εδώ στην Βαρκελώνη να μην είναι πολύ θετικοί στην νέα αυτή σελίδα του συλλόγου.

Τις τελευταίες μέρες πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι είμαστε κοντά στο να έχουμε μια συμφωνία ανάμεσα στο ΝΒΑ (ιδιοκτήτες των 30 ομάδων) και της ένωσης των παικτών (ΝΒΡΑ) σχετικά με την καινούρια συλλογική σύμβαση εργασίας (CBA), κάτι που θα αποτρέψει ένα lock out που φαινόταν αρκετά πιθανό λίγους μήνες νωρίτερα. Η εκλογή του Lebron James στη θέση του αντιπροέδρου της ένωσης παικτών, δίπλα στον πρόεδρο Chris Paul, έστελνε (σύμφωνα με τους ειδικούς) ένα μήνυμα στις ομάδες ότι πλέον η διαπραγμάτευση θα ήταν πιο σκληρή και οι παίκτες θα διεκδικούσαν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών του ΝΒΑ. Πολλοί μιλούσαν για ένα ενδεχόμενο τρίτο lock out το οποίο θα ήταν μεγάλο πλήγμα για τα έσοδα της λίγκας (τόσο των ομάδων όσο και των παικτών), αλλά και πιθανώς για τη δημοτικότητά της. Τελικά από ό,τι φαίνεται τίποτα από αυτά δε θα συμβεί, αφού οι δύο "αντιμαχόμενες" πλευρές είναι πολύ κοντά σε μια συμφωνία.

Την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε ακόμα μια διπλή αγωνιστική στην Ευρωλίγκα, στην οποία ξεχώριζαν οι δύο ελληνοϊσπανικές μονομαχίες της Τετάρτης και στη συνέχεια τα δύο τοπικά ντέρμπι σε Ελλάδα και Ισπανία. Ο Ολυμπιακός και η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν οι δύο κερδισμένοι καθότι κάνανε το 2-0, όμως ο τρόπος με τον οποίον η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε μέσα στη Βαρκελώνη ήταν εντυπωσιακός και έκλεψε την παράσταση. Κι αν τα όργια που κάνει ο Sergio Llull φέτος, ήταν αναμενώμενα, σιγά σιγά θα πρέπει να συνηθίσουμε και τις μεγάλες εμφανίσεις από την frontline των Μερένγκες η οποία αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη σε όλη την Ευρώπη.

Την Παρασκευή που μας πέρασε, ξεκίνησε μετά από σχεδόν 6 μήνες το κολεγιακό πρωτάθλημα στις ΗΠΑ. Αν σας έλεγα ότι βλέπω πολλούς αγώνες μέσα στη χρονιά, θα ήταν ψέμα. Οι ακατάλληλες ώρες των παιχνιδιών σε συνδυασμό με το ΝΒΑ, που παίζει τις ίδιες ώρες, με οδηγούν συνήθως στην απόφαση να δω το δεύτερο όταν αποφασίζω να ξενυχτίσω. Οι μόνες φορές που βλέπω κανέναν αγώνα κατά τη διάρκεια της κανονικής σεζόν (γιατί η March Madness είναι άλλη περίπτωση), είναι όταν έχω την περιέργεια να παρακολουθήσω κανέναν πιτσιρικά για τον οποίο οι πληροφορίες είναι θετικές ή έχει τύχει να τον δω κάπου νωρίτερα. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Lauri Markkanen, o νέος Forward των Arizona Wildcats, τον οποίο για πρώτη φορά είδα φέτος το καλοκαίρι σε ένα παιχνίδι της εθνικής Φινλανδίας.

Ήδη από τα τέλη Αυγούστου, σας είχα μιλήσει για την αναμενόμενη επιστροφή των Utah Jazz στο προσκήνιο και για αυτό το λόγο είναι μια από τις 2 ομάδες του ΝΒΑ, που έχω δει αρκετά ολόκληρα παιχνίδια. Αν και την ώρα που γράφεται το κείμενο, το ρεκόρ τους είναι ένα "μέτριο" 3-3, κυρίως λόγω των τραυματισμών (Hayward και Burks δεν έχουν παίξει ακόμα σε ούτε ένα παιχνίδι), έχουν ήδη τραβήξει τα βλέμματα αρκετών φιλάθλων κυρίως μετά την νίκη μέσα στο San Antonio, επί των Spurs. Όμως σήμερα, δεν θα μιλήσουμε για την ομάδα των Jazz γενικά, αλλά θέλω να σταθώ σε κάτι που συνέβη συχνά στα πρώτα παιχνίδια τους, το οποίο όλο και πιο συχνά βλέπουμε σε αγώνες μπάσκετ. Αναφέρομαι σε έναν συγκεκριμένο τρόπο που επιλέγουν να επιτίθενται στο pick and roll, όταν ο χειριστές της μπάλας είναι οι Hood και Johnson.

Τις Κυριακές, σε αντίθεση με τον Πέτρο, δεν πηγαίνω στην εκκλησία. Συνήθως είμαι ξενυχτισμένος και με resaca hangover¹ οπότε αυτό που ψάχνω είναι να φάω κάτι πλούσιο σε λιπαρά. Στη συνέχεια ξεκινάω να γράφω κάτι για το καλύτερο μπασκετικό σάιτ ever, ενώ παράλληλα περιμένω να ξεκινήσουν τα απογευματινά παιχνίδια του ΝΒΑ που κάθε κυριακή ξεκινάνε νωρίτερα. Λόγω της διαφοράς ώρας, εκείνες τις ώρες δεν παίζουν ούτε οι Warriors ούτε οι αγαπημένοι Timberwolves οπότε συνήθως τυχαίνει κάποιο παιχνίδι των Knicks ή των Raptors, εκτός κι αν είμαι τυχερός και παίζουν οι Celtics του Brad Stevens. Σήμερα που σας γράφω είναι η τελευταία Κυριακή, μέχρι τα μέσα Ιουνίου, που δεν θα δω κάποιο παιχνίδι ΝΒΑ, καθότι το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ ξεκινάει αυτή την Τρίτη! Πριν λίγες μέρες τα "είπαμε" με τους φίλους από το The Ball Hog, στο Roundtable όπου μας καλέσανε με τον Βασίλη, σχετικά με τη χρονιά που έρχεται και το ποιες ομάδες και ποιοι παίκτες θα διακριθούν. Από τις ερωτήσεις που με προβλημάτισαν ιδιαίτερα ήταν αυτή που αναφερόταν στον μελλοντικό Rookie of the Year καθώς υπάρχουν αρκετοί πρωτοετείς παίκτες που θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλή χρονιά φέτος.