Ο Στηβ Γιατζόγλου είχε πει κάποτε, μεταφράζοντας τη φράση "It ain't over, until the fat lady sings", ότι τίποτα δεν τελειώνει αν δεν βγει η χοντρή να τραγουδήσει. Πόσο μάλλον αν μιλάμε μόλις για το πρώτο ματς μιας σειράς πέντε παιχνιδιών, όπου η διαφορά δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Η Μπασκόνια μόλις κέρδισε με εμφατικό τρόπο την πρώτη μάχη, αλλά και με έναν πόντο να κέρδιζε το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Φαντάζομαι ότι οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα είναι απογοητευμένοι και μάλλον οι περισσότεροι θα πνέουν τα μένεα έιτε κατά του Τζόρτζεβιτς, είτε κατά κάποιων παικτών, αλλά πριν βγάλεις συμπεράσματα κάτσε να δούμε τι μας λένε οι αριθμοί του αγώνα και αν υπάρχει λόγος για αισιοδοξία.

To Top 16 τελείωσε και πλέον έχουμε τις 8 ομάδες που θα διεκδικήσουν μία θέση στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου. Ήταν πραγματικά ένα εντυπωσιακό Top 16 και είδικά στον "Όμιλο του Θανάτου", όπως τον αποκάλεσαν, μέχρι την τελευταία αγωνιστκή είχαμε 16 διαφορετικά σενάρια για το ποιες ομάδες θα περάσουν στην επόμενη φάση μαζί με τις ΤΣΣΚΑ και Μπασκόνια που έίχαν ήδη καθαρίσει την πρόκριση. Δυστυχώς για τους φίλους του Ολυμπιακού η ομάδα που υποστηρίζουν έμεινε εκτός συνέχειας, αλλά περισσότερα για αυτό σας είπε ήδη ο Γιώργος από χτες. Σήμερα θα δούμε τις ομάδες που πέρασαν κάνοντας στατιστική ανάλυση σε κάθε ζευγάρι, ώστε να έχουμε μια ιδέα του τι να περιμένουμε στα ματς που αρχίζουν από Τρίτη.

Αν και μένει μία μέρα και 4 παιχνίδια ακόμα για να τελειώσει η φάση του Top 16, ήδη έχουμε τα ζευγάρια των Play Off. Για να φτάσουμε εδώ έπρεπε να δούμε τη Ζαλγκίρις να δυσκολεύει την Μπαρτσελόνα για 3 δεκάλεπτα, αλλά τελικά να υποκύπτει στους Καταλανούς, την Μπάμπεργκ να κάνει περίπατο κόντρα στην έτερη έκπληξη της διοργάνωσης της Μπασκόνια (αλλά να μην είναι αρκετό) και τον Παναθηναϊκό να χάνει από τη Εφες και να σιγουρεύει με αυτόν τον τρόπο το ζευγάρωμα με την ομάδα του Μπουρούση στην επόμενη φάση. Το μόνο που έμενε ήταν να δούμε ποια ομάδα θα πάρει την 4η θέση στον "όμιλο του θανάτου", η οποία θα κρινόταν στο παιχνίδι ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Χίμκι Μόσχας. Τα πράγματα ήταν απλά, winner goes on and loser goes home. 

Όσο πλησιάζουμε στη φάση του Top 16, η ατμόσφαιρα στα ματς σου δίνει αίσθηση play off. Μία ήττα μπορεί να καταδικάσει την ομάδα, ενώ μία νίκη μπορεί να είναι το χρυσό εισιτήριο για τη συνέχεια ή για το πλεονέκτημα της έδρας στην επόμενη φάση. Ο αγώνας που ξεχώρισε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αυτός ανάμεσα στην Μπασκόνια¹ και τη Ρεάλ Μαδρίτης¹. Ήδη ο Γιώργος ανέλυσε από χτες την τελευταία φάση του αγώνα και την ομοιότητά της με μία παλιότερη φάση του Παναθηναϊκού κόντρα στη Μάλαγα. Σήμερα θέλω πιο πολύ να σταθώ στη στατιστική ανάλυση του αγώνα με την βοήθεια των αριθμών και των 4 παραγόντων του Dean Oliver.

Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος ίσως είναι λίγο παραπλανητικός γιατί το κέιμενο έχει περισσότερο θεωρία και νούμερα παρά μπασκετική ανάλυση. Ο Giorgos ήδη την επόμενη του αγώνα ανέβασε μια αρκετά κατατοπιστική ανάλυση των αιτίων της νικής, και 6 μέρες μετά τον αγώνα μικρό ενδιαφέρον θα έχει μια ακόμα ανάλυση του από την ίδια σκοπιά. Τότε ποιος ακριβώς ο λόγος του κειμένου ρε φίλε, σε ακούω να διερωτάσαι. Λογική η απορία σου, αλλά άσε με να σου εξηγήσω.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Το παρακάτω κείμενο που θα διαβάσεις ΔΕΝ είναι αντικειμενικό. Αν και θα χρησιμοποιήσω βίντεο και στατιστικές αναλύσεις, θα πρέπει πάντα να θυμάσαι αυτό που έλεγε ο καθηγητής μου της στατιστικής και ήδη το έχω αναφέρει σε παλιότερο κείμενο: "Υπάρχουν μικρά ψέμματα, μεγάλα ψέμματα και η στατιστική". Η εισαγωγή αυτή είναι απαραίτητητη, γιατί θα σου μιλήσω για τον επόμενο μεγάλο παίκτη του ΝΒΑ, που θα κατακτήσει τουλάχιστον 3 φορές το βραβείο του MVP, όσα πρωταθλήματα¹ του αφήσει ο Curry με τη συμμορία του και ο Popovich με τη δικιά του, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θα μας δώσει τον επόμενο μεγάλο Center του πρωταθλήματος! Είναι ο παίκτης που όταν οι Monstars² θα ξαναεπιτεθούν, θα σώσει τη Γη από τους μπελάδες και θα το κάνει όχι με ένα εντυπωσιακό κάρφωμα όπως ο Jordan, αλλά παίζοντας άμυνα και ταπώνοντας τον αρχηγό των "κακών".

Την προηγούμενη φορά που τα είπαμε ήμουν ενθουσιασμένος με το φινάλε στο ματς της Μπαρτσελόνα με την ΤΣΣΚΑ και στη συνέχεια από αυτά που είδαν τα μάτια μας στην Championship Week του NCAA! Πραγματικά τόσες μαζεμένες ανατροπές και συγκινήσεις σε μπασκετικούς αγώνες σε μια μέρα, είχα να δω από το φινάλε του πρώτου γύρου των Play Off του ΝΒΑ το 2014¹! Όπως ήταν λογικό, το κείμενο στάθηκε περισσότερο στο εντυπωσιακό φινάλε των αγώνων, παρά στις επιλογές που κάνανε οι ομάδες . Σήμερα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τις επιλογές που έχει μια ομάδα μπάσκετ στο φινάλε ενός αγώνα, χρησιμοποιώντας λίγο μαθηματικά και αρκετή Θεωρία Παιγνίων.

Παραφράζοντας το γνωστό άσμα, για πολλούς από τους συντάκτες της σελίδας ο Μάρτιος είναι ο μήνας που χορταίνουμε μπάσκετ. Η Eυρωλίγκα σου δίνει ματσάρες όπως αυτές που είδαμε τις τελευταίες 2 μέρες, καθώς ακόμα πολλές ομάδες είναι μέσα στη διεκδίκηση μίας θέσης στα play off, στο ΝΒΑ ομάδες παλεύουν για να μπουν στα play off ή για να αποφύγουν τους Warriors, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ματς όπως το GSW @ OKC¹, που είδαμε πρίν από κάποιες μέρες και την μεγάλη ανατροπή των Clippers με τους Thunder². Όμως για τους πραγματικά άρρωστους ο Μάρτιος είναι η περίοδος της March Madness. Ξεκίνησε την Τετάρτη με την Champions Week και από την άλλη βδομάδα ξεκινάει το βασικό μενού! 

Καλή αρχή μας λοιπόν στην καινούρια σελίδα! Φαντάζομαι ότι ήδη έχεις διαβάσει φίλε αναγνώστη το καλοσώρισμα από τον Giorgos P. και μάλλον έχεις ήδη διαβάσει τα 2 προηγούμενα κείμενα που είχα γράψει για το blog. Αν όχι δεν τρέχει τίποτα, τα άρθρα πλέον μπορείς να τα βρεις αρχειοθετημένα στο σάιτ και να πάρεις μια ιδέα για τα θέματα που μας αποσχόλησαν στο παρελθόν.

Επειδή σήμερα κάνουμε μια αρχή θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα κείμενο στο οποίο θα αναφερθούμε αρκετές φορές στο μέλλον όταν θα αναλύουμε κάποιο παιχνίδι.  Όμως πριν περάσω στο κυρίως θέμα, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από εσένα φίλε αναγνώστη, για την εκτενή χρήση αγγλικών όρων στο παρακάτω κείμενο. Η αλήθεια είναι ότι κάνουν την ανάγνωση λίγο κουραστική, αλλά μου είναι πιο εύκολο να γράφω eFG%, παρά αποτελεσματικό ποσοστό των σουτ εντός παιδιάς¹…

Αγαπητέ αναγνώστη,

Πριν ξεκινήσω να γράφω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Γκουρού, για την ευκαιρία που μου δίνει να βάλω σε χαρτί τις όποιες σκέψεις μου γύρω από το άθλημα που ερωτεύτηκα το 87 και από τότε το παρακολουθώ ανελλιπώς. Ελπίζω στο μέλλον να τα λέμε πιο συχνα (σημ. Giorgos P. : θα τα λέτε). Στο σημερινό κείμενο θέλω βάλω στο χαρτί κάποιες σκέψεις μου για τον Παπαγιάννη του Παναθηναϊκού και την εξέλιξη των παικτών γενικότερα.