Είμαστε λίγες ώρες πριν τον 7ο και τελευταίο τελικό του ΝΒΑ. Σε λίγο θα ξέρουμε αν η καταπληκτική πορεία των Warriors θα επιβραβευθεί με το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα ή αν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, ο Lebron James, θα είναι η αφορμή για να δούμε για πρώτη φορά μια ομάδα να καταφέρνει να γυρνάει από το 3-1 και να κατακτάει το πρωτάθλημα. Η σημερινή βραδιά θα προσθέσει πολλά στον μύθο του νικητή είτε είναι αυτός ο Lebron James είτε ο Steph Curry μεγαλώνοντας επίσης την επίδραση που θα έχουν ως ινδάλματα για τις επόμενες γενιές. Με αφορμή όλα αυτά, θυμήθηκα την επιστολή που είχε στείλει σχεδόν πριν από ένα χρόνο ο καθηγητής Matt Amaral ενός Γυμνασίου του Όκλαντ στον Steph Curry, όπου του ζητούσε να μην επισκεφτεί ποτέ το γυμνάσιο όπου διδάσκει. Η επιστολή αυτή ήταν η αφορμή να γίνουν πολλές συζητήσεις στα διάφορα φόρουμ (πχ reddit) και προσωπικά εξεπλάγην με τον μεγάλο αριθμό των ατόμων που θεώρησαν λάθος την πράξη αυτή. Για να δούμε όμως τι έλεγε αυτή η επιστολή¹.

(Φωτό από το elconfidencial.com)

Φτάσαμε σχεδόν στα μέσα Ιούνη και με εξαίρεση τους τελικούς σε μερικές χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, οι υπόλοιπες ομάδες στην Ευρώπη ήδη κάνουν τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, και παράλληλα μελετάνε τις επόμενες κινήσεις που θα κάνουν. Είμαστε στην περίοδο που οι ατζέντηδες προσπαθούν να βρούνε ομάδες για τους πελάτες τους, οι υπεύθυνοι μεταγραφών στις ομάδες ξεσκονίζουν τις σημειώσεις και τα βίντεο ώστε να βρουν τον κατάλληλο παίκτη και οι οπαδοί μέσα από twitter, φόρουμ και αθλητικά σάιτ προσπαθούν να μάθουν όσο νωρίτερα την επόμενη κίνηση της αγαπημένης τους ομάδας κάνοντας όνειρα για τίτλους και θέαμα . Στα πλαίσια αυτά και με αφορμή ένα άρθρο του Ian Levy που είχα διαβάσει πριν από καιρό σχετικά με το προφίλ των PGs του επερχόμενου Draft^₁, σκέφτηκα να κάνω κάτι παραπλήσιο για τους καλύτερους γκαρντ της Ευρωλίγκα. Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να θυμηθώ τα φοιτητικά μου χρόνια και τις ωραίες αναμνήσεις, το σημερινό κείμενο θα έχει τη δομή μιας επιστημονικής δημοσίευσης.

Πριν από κάποιες εβδομάδες στη σελίδα στο FB ποστάραμε το παρακάτω infografic* σχετικά με τις επιδόσεις των σέντερ φέτος στο ΝΒΑ και στα σχόλια ξεκίνησε μια πολύ ωραία συζήτηση σχετικά με τους σέντερ της εποχής μας. Στη διαπίστωση ότι φέτος ο DeAndre Jordan είναι βάσει των στατιστικών ο καλύτερος σέντερ στο πρωτάθλημα ο μεν Γιώργος το έριξε στον Αστερίξ¹ και κάποιοι το θεώρησαν ένα κακόγουστο αστείο ή αλλιώς μια ακόμα απελπισμένη προσπάθειά μου να σε πείσω ότι ο Karl Anthony Towns είναι ο σέντερ του μέλλοντος! Βλέποντας τις επιδόσεις τους, πολλοί θεωρούν ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εκλείψει από το πρωτάθλημα οι ταλαντούχοι και Franchise² ψηλοί όπως οι O'Neal, Duncan, Garnett παλιότερα, αλλά κατά τη γνώμη μου τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. 

Το 7ο παιχνίδι της σειράς τελικά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν το πιο δύσκολο για τους Warriors. Κατά την προσωπική μου άποψη, το 6ο ματς ήταν το καθοριστικό και αφού το κέρδισαν μέσα στην έδρα της Οκλαχόμα, πλέον είχαν το ψυχολογικό πλεονέκτημα απέναντι στην ομάδα των Durant και Westbrrok. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οι Thunder παραδόθηκαν αμαχητί, τουναντίον έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να κερδίσουν τον αγώνα, όμως όταν η ομάδα που έχει στις τάξεις της τον καλύτερο σουτέρ όλων των εποχών και τον δεύτερο καλύτερο εν ενεργεία σουτέρ στον κόσμο, έχει αυτοπεποίθηση και παίζει στην έδρα της, τότε λίγα πράγματα μπορούν να την σταματήσουν. Είχα πολλά χρόνια να απολαύσω τόσο πολύ μια σειρά μπάσκετ όσο αυτή και η εντύπωση που μου έμεινε, είναι ότι εκτός από μια καταπληκτική σειρά 7 παιχνιδιών και μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών, έχουμε τη χαρά να δούμε μπροστά στα μάτια μας την εξέλιξη του αθλήματος και το μέλλον του.

Πριν από μια βδομάδα περίπου και με φρέσκα τα αποτελέσματα της κλήρωσης για το επερχόμενο Draft, ο Πάνος έγραψε ένα πολύ κατατοπιστικό κείμενο σχετικά με το Draft και κάποιους παίκτες που θα μας απασχολήσουν την βραδιά της 23ης Ιουνίου και καλώς εχόντων των πραγμάτων και τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης από τη χρονιά 2016-2017. Με το σημερινό κείμενο, θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω στη σημασία που έχει για τις ομάδες του ΝΒΑ, μια καλή επιλογή στο οποιοδήποτε Draft και στη συνέχεια να σταθώ σε έναν παίκτη που μου έχουν τραβήξει την προσοχή μέσα από τα λίγα παιχνίδια που είδα φέτος, αλλά και από τα πολλά βίντεο και scouting report που έχω διαβάσει.

Μετά από μια μεγάλη και εξουθενωτική σεζόν για τις ομάδες, επιτέλους φτάσαμε στην τελική ευθεία. Σε λίγες μέρες ξεκινάει το Final Four της Ευρωλίγκα στο Βερολίνο και πλέον οι τέσσερις μονομάχοι κάνουν τα σχέδιά τους για τους ημιτελκούς. Οι προπονητές ψάχνουν να βρουν τρόπους για να νικήσει η ομάδα τους αναλύοντας τους αντιπάλους και ετοιμάζοντας ψυχολογικά τους παίκτες. Εγώ από τη μεριά μου, λίγες μέρες πριν μπω στο αεροπλάνο για Βερολίνο, θα κάνω μια απόπειρα να αποκρυπτογραφήσω το τι μας λένε τα νούμερα για εκείνους.

Πριν λίγες ώρες οι Blazers κέρδισαν το τρίτο παιχνίδι της σειράς με τους Warriors και έδωσαν καινούριο ενδιαφέρον στη σειρά. Για την ικανότητα του Πόρτλαντ και τη χρονιά που κάνει η ομάδα από το Όρεγκον τα είχαμε πει την προηγούμενη εβδομάδα, όπου και εκθειάσαμε και το επιθετικό ταλέντο του Damian Lillard. Ο δεύτερος, έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση με 40 πόντους, 10 ασίστ, 8/13 τρίποντα και οδήγησε τους Blazers στη νίκη.  Κοιτάζοντας κάποιος το box score, μια ακόμα ατομική επίδοση που ξεχώρισε ήταν του Draymond Green που "έγραψε" 37 πόντους με 8/12 τρίποντα, 9 ριμπάουντ, 8 ασίστ μόλις 2 λάθη, 1 κλέψιμο και 1 τάπα! Μιλάμε για πραγματικά γεμάτη στατιστική. Παρόλα αυτά, ο ίδιος δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένος από την απόδοση του σε βαθμό που να λέει στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα ότι ήταν από τα χειρότερά του παιχνίδια.

Το καλοκαίρι του 1992 οι Μπλέιζερς για μένα ήταν οι "κακοί". Πριν ακόμα αποκτήσω συνείδηση και γνώση γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα, είχα πειστεί από τους διάφορους ειδικούς (τα μεγαλύτερα παιδιά στη γειτονιά) ότι εκείνο το καλοκαίρι ο Τζόρνταν έπρεπε να κερδίσει τους τελικούς και η Ντριμ Τιμ να σαρώσει στη Βαρκελώνη. Και αν για το δεύτερο είχα ήδη ανεπτυγμένα αντισώματα και άποψη (λόγω του μεγάλου θαυμασμού για τον Ντράζεν) ώστε να διαφοροποιηθώ από την υπόλοιπη παρέα, το θέμα με τους Μπλέιζερς το έφαγα αμάσητο και συμφώνησα με τους μεγαλύτερους που πάντα ξέρανε περισσότερα¹. Άσε που οι Μπλέιζερς ήταν η ομάδα που δεν χρησιμοποιούσε καθόλου τον Ντράζεν την προηγούμενη χρονιά. Τελικά τόσο ο Τζόρνταν όσο και η Ντριμ Τιμ εκείνο το καλοκαίρι αναδείχθηκαν νικητές προς δικαίωση των "ειδικών" και για μένα έμεινε η χαρά των 2 συνεχόμενων τριπόντων του Ντράζεν στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στην Ντριμ Τιμ και την Κροατία. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το θέμα μας σήμερα;

Η 2η εβδομάδα των Play Off της Ευρωλίγκας ξεκίνησε με τις 3 ομάδες που είχαν το πλεονέκτημα έδρας να κάνουν το 3-0 μέσα στην έδρα των αντιπάλων τους και μάλιστα Μπασκόνια και Φενέρμπαχτσε με εκωφαντικό τρόπο. Στο τέταρτο ζευγάρι όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο απλά. Ήδη η Αντιγόνη μας είχε αναλύσει από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο τα πεπραγμένα των 2 πρώτων αγώνων όπου η Λόκο πήρε το πρώτο ματς επειδή η άμυνά της την επέτρεψε να είναι στη διεκδίκηση του παιχνιδιού μέχρι τέλους, ενώ η Μπαρτσελόνα πήρε το δεύτερο εκμεταλλευόμενη κυρίως τη μεγάλη βραδιά πίσω από τα 6.75! Πλέον ολοκληρώθηκε και η δεύτερη πράξη του έργου στη Βαρκελώνη με την Καταλανική ομάδα να κερδίζει τον τρίτο αγώνα με 82 - 70 και το τέταρτο ματς να το παίρνει η ομάδα του Γ. Μπαρτζώκα με 80 - 92. Μετά από αυτά τα αποτελέσματα η σειρά θα επιστρέψει για ένα πέμπτο παιχνίδι στο μακρινό Κράσνονταρ¹!

Πριν από μέρες μιλώντας με τον Γιώργο στη σελίδα στο FB, είχαμε μια συζήτηση σχετικά με το ποια ομάδα θα μπορούσε να είναι το "μαύρο άλογο" (aka Dark horse), δλδ η ομάδα που θα μπορούσε εν δυνάμει να κερδίσει την κούρσα των Play Off στην ανατολική περιφέρεια, ερχόμενη με ταχύτητα από τις πίσω θέσεις. Εκείνος μου έλεγε για την Βοστώνη και το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Μπραντ Στίβενς και εγώ του έλεγα για το Μαϊάμι των Γουέιντ, Μπος, Τζόνσον κτλ. Η αλήθεια είναι ότι είχα εντυπωσιαστεί από τα πρώτα παιχνίδια των Μαϊάμι με τον Τζόνσον στην πεντάδα και είπα μεγάλη κουβέντα, αντί να φάω μεγάλη μπουκιά όπως με προέτρεπε η γιαγιά μου, οπότε τώρα πρέπει να αιτιολογήσω το σκεπτικό μου. Παρεπιπτόντως, το Μαϊάμι κατέληξε στην 3η θέση και η Βοστώνη στην 5η αν και οι δεύτεροι κέρδισαν το μεταξύ τους αγώνα την τελευταία αγωνιστική, πέφτοντας όμως θύμα των ισοβαθμιών και στον πρώτο γύρο θα αντιμετωπίσει τη Σάρλοτ.