Πριν αρχίσουμε τη συζήτηση για το αν είμαι υπερβολικός ή όχι, και αν η ευφορία από τους συμπαθητικούς σε εμένα Warriors έχει παρόμοια συμπτώματα με τη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών, ας δούμε τι έγινε στο 7ο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς. Καταρχήν ο Steve Kerr ξεκίνησε το παιχνίδι έχοντας μια αλλαγή στη βασική πεντάδα σε σχέση με τα προηγούμενα. Η αλήθεια είναι ότι αυτήν την προσαρμογή την είδαμε για πρώτη φορά στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου του 6ου παιχνιδιού και αναφέρομαι στη χρήση του Iguodala αντί του Barnes στην βασική πεντάδα. Αν σου θυμίζει κάτι, είναι μια παρόμοια προσαρμογή με αυτήν που έκανε ο προπονητής των Warriors στους περσινούς τελικούς μετά το 1-2, όταν τότε έβαλε τον Iguodala στην βασική πεντάδα στη θέση του Bogut. Ο λόγος και στις 2 περιπτώσεις ήταν η ικανότητα του 32χρονου πια Andre στην άμυνα απέναντι στα δύο καλύτερα 3αρια του πρωταθλήματος. Και αν στο 6ο ματς αυτή η αλλαγή κεφαλαιοποιήθηκε με την πολύ καλή άμυνά του πάνω στον Durant στα τελευταία λεπτά του αγώνα, χθες ο AI κατόρθωσε να μειώσει δραματικά τα σουτ που πήρε ο KD (μόνο 4/5 σουτ στο πρώτο ημίχρονο). Επίσης η παρουσία του Iguodala στην επίθεση, έδωσε έναν ακόμα καλό χειριστή της μπάλας, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συμπαίκτες του, σε αντίθεση με τον Barnes, ο οποίος στην επίθεση των Warriors χρησιμοποιείται κυρίως αποκλειστικά ως σουτερ στην αδύνατη πλευρά.

Παρόλα αυτά, αν και η προσαρμογή του Kerr κατόρθωσε να μειώσει δραστικά το σκοράρισμα του Durant, τα πράγματα στο πρώτο ημίχρονο δεν κυλούσαν ιδανικά για τους πολεμιστές. Οι κύριοι λόγοι ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ που πήραν οι παίκτες των Thunder (Adams και Roberson τελείωσαν το παιχνίδι με 5 και 6 επιθετικά ριμπάουντ αντίστοιχα) και οι πόντοι που σκόραραν από τις δεύτερες ευκαιρίες (10 - 1 το επιμέρους σκορ στο πρώτο ημίχρονο και 16 - 3 τελικό). Οι Warriors από την άλλη μεριά, δεν είχαν καλή κυκλοφορία της μπάλας, πράγμα που οδήγησε σε αρκετές ατομικές προσπάθειες τον Curry (που τελείωσαν είτε με καλάθια είτε με ασίστ) και μερικές εντυπωσιακές ντρίμπλες ανάμεσα σε 2 και 3 παίκτες. Βέβαια, όσο οι ομάδες δεν κερδίζουν πόντους για το στυλ δύσκολα θα μπορούν και να επιβληθούν των αντιπάλων τους με τέτοιες τακτικές. Παράλληλα, ο ήρωας του 6ου παιχνιδιού Klay Thompson, ξεκίνησε κρύος με 0/7 σουτ εντός παιδιάς εκ των οποίων 0/3 τρίποντα και μετά από σχεδόν 18' αγώνα οι ομάδα της Οκλαχόμα βρισκόταν μπροστά στο σκορ με 35 - 22. 

Τα τελευταία 2 χρόνια οι Warriors μας έχουν δείξει ότι έχουν κάποια διαστήματα λίγων λεπτών/επιθέσεων μέσα στο παιχνίδι τους όπου πραγματικά καμιά άμυνα δεν μπορεί να τους σταματήσει. Είναι οι στιγμές που οι πολλοί καλοί σουτέρ που έχουν (κυρίως οι Curry και Thompson) αρχίζουν να ευστοχούν σε σουτ που για το 99.8% των υπολοίπων παικτών του NBA είναι no-go, και που κάνουν τους αντίπαλους προπονητές να παίρνουν τάιμ άουτ μπας και περάσει η μπόρα. Σε αυτά τα διαστήματα η ομάδα του Steve Kerr κατορθώνει και κάνει κάποια εντυπωσιακά επιμέρους σκορ, τα οποία την βοηθάνε στη συνέχεια του αγώνα είτε να διατηρηθεί κοντά στον αντίπαλο (όταν χάνει) ή να τον αποτελειώσει. Στο χτεσινό παιχνίδι υπήρξαν 3 τέτοιες στιγμές και στο παρακάτω διάγραμμα² από το inpredictable.com μπορούμε να τις δούμε καλύτερα. 

Η πρώτη στιγμή (A) είναι στα μισά της δεύτερης περιόδου και με το σκορ στο 35 - 22. Σε εκείνο το σημείο ο Τhompson σκοράρει το πρώτο του σουτ εντός παιδιάς με τρίποντο και στα επόμενα 1:54 οι πολεμιστές θα τρέξουν ένα επιμέρους σκορ 11 - 2 με 3 τρίποντα του Klay και 1 κάρφωμα του Iguodala από ασιστ του Green κάνοντας το σκορ 37 - 33. Αν μπείτε στον παραπάνω σύνδεσμο θα δείτε ότι η πιθανότητα νίκης των Warriors πέρασε από το 42.4% στο 60% μέσα σε αυτό το διάστημα!

Η δεύτερη στιγμή (Β) είναι 2:20 πρίν τη λήξη της 2ης περιόδου, όταν με 1/2 βολές ο Adams κάνει το σκορ 45 - 33 ολοκληρώνοντας ένα επιμέρους 8 - 0 της Οκλαχόμα. Στα επόμενα 1:40 οι Warriors θα κάνουν ένα ακόμα μικρό σερί 7-0 μέσα από ένα ακόμη τρίποντο του Thompson και 4 πόντους από τους Curry και Barnes, που τους βοηθάει να κλείσουν τη διαφορά και να χάνουν στο ημίχρονο με μόλις 6 πόντους, χάρη στο τελευταίο καλάθι του Curry. Η πιθανότητα νίκης στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου για τους γηπεδούχους ανέβηκε στο 52.1%, το οποίο οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στα δυο παραπάνω σερί.

Όπως και στο πρώτο ημίχρονο του 6ου παιχνιδιού, η ομάδα από το Όακλαντ κατόρθωσε να μείνει κοντά στο παιχνίδι χάρη σε τέτοια μικρά σερί ευστοχίας και παρά το γεγονός ότι οι αντίπαλοι τους έδιναν την εντύπωση ότι ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Όπως πολύ εύστοχα είχε γραφτεί στην ανάλυση του 6ου παιχνιδιού στο theballhog, ο αγώνας με τα μικρά σερί που τρέχουν οι 2 ομάδες θυμίζει πυγμαχικό αγώνα και συγκεκριμένα το Rumble in the Jungle ανάμεσα στον Ali και τον Foreman. Κάτι παραπλήσιο συνέβει και στο 7ο παιχνίδι, όπου οι Thunder είχαν την περισσότερη ώρα στα σχοινιά τους Warriors, ίσως περιμένοντας να πάρουν τον αγώνα στα σημεία, ενώ οι δεύτεροι με μικρά σερί προσπαθήσουν να μείνουν μέσα στη διεκδίκηση του αγώνα και να καταφέρουν καίρια χτυπήματα στους αντιπάλους τους, ώστε όταν η κούραση επέλθει να έχουν το πάνω χέρι.

Έτσι φτάσαμε στην τρίτη στιγμή (Γ) στα 9:40 πριν τη λήξη της 3ης περιόδου όταν ο Roberson παίρνει το 6ο επιθετικό του ριμπάουντ με το σκορ στο 50 - 42 υπέρ της ομάδας του. Σε εκείνο το σημείο η πιθανότητα νίκης των γηπεδούχων έχει πέσει στο 43.4% και χάρη στο επιθετικό κρεσέντο που ακολουθεί μέσα σε 2:55 το σκορ γίνεται 57 - 54 υπέρ των γηπεδούχων! Και οι 6 επιθέσεις που εκδήλωσαν οι Warriors σε αυτό το διάστημα ήταν σουτ 3 πόντων εκ των οποίων ευστόχησαν στα 5 (3 Curry και από ένα Thompson και Iguodala εκ των οποίων τα 4 κόντρα στους Ibaka και Adams μετά τις αλλαγές στα σκριν)! Μετά κι από αυτό το επιμέρους σκορ, η πιθανότητα νίκης σύμφωνα με το inpredictable έφτασε στο 75% και σύμφωνα με το τεστ του ματιού του απλού θεατή σχεδόν στο 100% χάρη στη μεγάλη αυτοπεποίθηση που έβγαζαν οι Warriors.

Όσο αφορά τους Thunder, στην παρακάτω φωτογραφία μπορείς να δείς το boxscore της ομάδας στο παραπάνω σημείο με το σκορ στο 57 - 54. Παρατηρείς κάτι παράξενο? 

Ναι, αυτό εννοώ! Πώς είναι δυνατόν ο Durant να έχει παίξει σχεδόν 28' από τα 30' συνολικά και να έχει πάρει μόνο 7 προσπάθειες, όντας ο προτελευταίος σε αυτή την στατιστική από τους 7 παίκτες που αγωνίστηκαν; Έπαιξε τρομερή άμυνα για ακόμα μια φορά ο Iguodala χωρίς αμφιβολία, αλλά παρά τα διθυραμβικά σχόλια που γράφτηκαν για τη διαχείρηση των σειρών απέναντι στους Spurs και στους Warriors από τον Donovan, θεωρώ ότι έχει σημαντικό ποσοστό ευθύνης για το γεγονός ότι οι Thunder δεν μπορούν να βγάλουν μέσα από κάποιο σύστημα τους 2 υπερπαίκτες που έχουν σε καταστάσεις για να σκοράρουν. Ο συνδυασμός της καλής ομαδικής άμυνας των γηπεδούχων με την ανικανότητα των φιλοξενούμενων να τροφοδοτήσουν σωστά τον Durant, είχε σαν αποτέλεσμα να μένει ο παίκτης για διαστήματα εκτός συστημάτων, κάτι που μου θύμισε ένα παλιότερα άρθρο του Nyloncalculus το οποίο εξηγούσε ότι ο καλύτερος τρόπος για να περιορίσει μια ομάδα τη ζημιά από τα τρίποντα, είναι να περιορίσει τον συνολικό αριθμό τριπόντων που εκτελεί η αντίπαλη ομάδα. Αντί να το καταφέρει αυτό η Οκλαχόμα, το κατάφεραν οι Warriors απέναντι στον Durant και ήταν μια ακόμα λεπτομέρεια που τους βοήθησε να φτάσουν στη νίκη. 

Στον επίλογο του άρθρου που έγραψε ο Γιώργος για το 6ο παιχνίδι είχε γράψει: "Δύο καταπληκτικοί σουτέρ απλά σμπαράλιασαν μία άμυνα, χωρίς η δράση τους να έχει να κάνει σε τίποτα ούτε με τα θέσφατα της τακτικής του αθλήματος, ούτε με την επιστημονική εξέλιξη τους. Ποια εξέλιξη τώρα, ο Κάρι και ο Τόμπσον είναι απλά επανάσταση." Συμφωνώ απόλυτα ως προς το επαναστατικό του πράγματος, καθότι πρώτη φορά βλέπουμε μια ομάδα να εκμεταλλεύεται τόσο πολύ, σε βαθμό που να θυμίζει cheat σε βιντεοπαιχνίδι, τον έξτρα πόντο του τρίποντου.

Όμως ο Steve Kerr και οι υπόλοιποι προπονητές της ομάδας, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βγάλουν τους παίκτες τους σε καταστάσεις ευνοϊκές για να σκοράρουν. Χτες πχ, οι Curry και Thompson είχαν 6/6 σουτ απέναντι στον Steve Adams όταν αυτός έβγαινε πάνω τους μετά τις αλλαγές στην άμυνα. Κάποιοι γράψανε στο twitter, ότι μετά από 6 παιχνίδια οι 2 guard βρήκαν τον τρόπο να σκοράρουν απέναντι στον Νεοζηλανδό σέντερ, ο οποίος στα προηγούμενα ματς τα πήγε πολύ καλά στην περιφερειακή άμυνα³. Άλλοι πάλι μίλησαν για παλινδρόμηση προς τον ΜΟ⁴ (regression to the mean). Αρκετά σουτ είχαν χάσει απέναντι στον σέντερ των Thunder, οπότε νομοτελειακά κάποια στιγμή θα τα έβαζαν⁵. Τέλος,  άλλοι μίλησαν για απλή τύχη.

Όπως και να έχει, όλη τη χρονιά η ομάδα του Golden State, έψαχνε αυτά τα mismatch μέσα από συστήματα που είχαν τόσο πικ εν ρολ όσο και σκριν μακριά από την μπάλα και προσπαθούσε με αυτό τον τρόπο να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα στην ντρίμπλα και την γρήγορη εκτέλεση του Curry απέναντι στους αργούς συνήθως ψηλούς. Θεωρώ ότι είχε πολύ τακτική αυτό το κομμάτι, και ο τρόπος με τον οποίο έφταναν σε αυτό το αποτέλεσμα άλλες φορές μπορεί να ήταν απλός και άλλες ιδιαίτερα πολύπλοκος, όμως πάντα ήταν βάσει σχεδίου. Ένα σχέδιο, το οποίο πιστεύω ότι έλειψε από την αντίπαλη ομάδα, στην προσπάθειά της να εκμεταλλευτεί έναν εξίσου χαρισματικό σκόρερ όπως ο Durant.

Tέλος, η συγκεκριμένη σειρά αγώνων θεωρώ ότι μας έδωσε εικόνες από το μέλλον του αθλήματος. Η εκμετάλλευση στο έπακρο του όπλου των τριών πόντων, παίκτες όπως ο Green που μπορούν να πάρουν το ριμπάουντ και να βγάλουν κατευθείαν την ομάδα στο τρανζίσιον, ψηλοί παίκτες που μπορούν να μαρκάρουν τους αντίπαλους γκαρντ στην περιφέρεια μετά τις αλλαγές στα σκριν (πχ Ιbaka, Adams), γρήγορες επιθέσεις πριν τα 6 δευτερόλεπτα, έξυπνα plays μετά τα τάιμ άουτ και μεγάλοι παίκτες που μέσα από την ομαδική λειτουργία και τη χρήση των analytics μεγιστοποιούν την αποτελεσματικότητά τους (Curry και Thompson). Σίγουρα θα αργήσουμε μέχρι αρκετές ομάδες να μπορέσουν να ενσωματώσουν στο παιχνίδι τους κάποια ή όλα αυτά τα στοιχεία και μέχρι τότε μπορεί να δούμε περισσότερους να αποτυγχάνουν σε αυτήν την προσπάθεια και λιγότερους να τα καταφέρνουν. Αλλά όπως και να έχει αργά ή γρήγορα θα περάσουμε σε αυτή την εποχή και πρέπει να σου ομολογήσω ότι ανυπομονώ να έρθει η ώρα για αυτή την μετάβαση! 

Σημειώσεις:

1. Κάθε ομάδα ξεκινάει τη χρονιά με 15 παίκτες, επί 30 ομάδες μας κάνουν 450 παίκτες. Μετά αρχίζουν οι τραυματισμοί, 10ήμερα συμβόλαια, Θανάσης Αντετοκούνμπο, το Μέμφις κατεβάζει 5 θεατές ως παγκίτες σε αγώνα και για να μην τα πολυλογώ, δικό μου είναι το κείμενο οπότε υπολογίζω ότι συνολικά φέτος αγωνίστηκαν στη λίγκα 500 παίκτες. Αν αφαιρέσουμε τους Thompson και Curry μας μένουν 498, εκ των οποίων μόνο ο Jamal Crawford μπορεί να προσεγγίσει την ικανότητα των 2 παραπάνω στο να ευστοχούν σε τρίποντα εκτός ισορροπίας, όπου μπορούν να σκοτώσουν τη ψυχολογία της αντίπαλης ομάδας και να την κάνουν να αμφισβητεί την τακτική της παρότι σε όλες τις άλλες περιπτώσεις θα δούλευε στην εντέλεια. 1/498=0.2% εξ ου και το 99.8% που έγραψα παραπάνω. Τι νόμιζες, ότι απλά υπερέβαλα; 
2. Στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα, μπορούμε να δούμε ποια ήταν η πιθανότητα νίκης της κάθε ομάδας σε οποιοδήποτε σημείο του αγώνα όπου στον άξονα Ψ είναι όταν οι πιθανότητες νίκες του γηπεδόχου (1 = 100% και 0 = 0%). Επίσης βλέποντας τον γραφικό μου χαρακτήρα με το mouse, αισθάνομαι τυχερός που τα κείμενα μας τα γράφουμε σε υπολογιστή και όχι χειρόγραφα. Μόνο οι φαρμακοποιοί θα με διάβαζαν.
3. Θυμάμαι τουλάχιστον 2 τάπες του Adams σε σουτ 3 πόντων του Curry στα προηγούμενα παιχνίδια
4. Αν η μετάφραση στα ελληνικά δεν είναι σωστή, κάποιος με περισσότερες γνώσεις στη στατιστική ας βοηθήσει
5. Πάλι στο nyloncalculus βλέπουμε ότι για να πούμε ότι έχουμε ένα σταθερό δείγμα σουτ 3 πόντων πρέπει να έχουμε τουλάχιστον 750 προσπάθειες! Άρα μάλλον πιο πιθανό είναι το σενάριο της τύχης, δηλαδή ότι σήμερα ήταν ένα καυτό σερί της ομάδας