Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας γυρίσουμε στο κοντινό καλοκαίρι του 1997. Μόλις έχουν τελειώσει οι τελικοί του NBA όπου ο Jordan έχει κατορθώσει να δείξει σε όλο τον κόσμο (και δη στην επιτροπή του NBA) ποιος έπρεπε να είναι ο πραγματικός MVP της χρονιάς αντί του Karl Malone παίρνοντας το 2^ο πρωτάθλημα μετά την επιστροφή του. Το ΝΒΑ και το San Antonio έχουν βάλει τα καλά τους και ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον καλύτερο παίκτη των επόμενων 20 χρόνων στο πρόσωπο του Tim Duncan, αυτόν που θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λήθο της επόμενης μπασκετικής δυναστείας. Μέσα σε αυτό το μπασκετικό κλίμα, θα αγοράσω το 21^ο τεύχος του Slam, όπου αν και γράφει Οκτώβριος 1997, στην Λάρισα είχε έρθει από τον Ιούλιο και έχει εξώφυλλο τον Kevin Garnett και τον Stephon Marbury³!! Από εκείνη τη στιγμή ο Kevin Garnett γίνεται ένας από τους αγαπημένους μου παίκτες (Shawn Kemp v2.0 χωρίς τα παραπανίσια κιλά και τα μη αναγνωρισμένα παιδιά) και πλέον οι Timberwolves μια από τις ομάδες που προσπαθούσα να παρακολουθώ με συνέπεια⁴. Τις συνέπειες του να γουστάρεις τους Timberwolves και το πόσο τραυματική εμπειρία μπορεί να είναι, θα το περιγράψω σε ένα μελλοντικό κείμενο, το μόνο που θα μου επιτρέψεις να πω είναι "Ρε συ Khan, πώς στο διάολο κατάφερες να δουλεύεις ως GM στο ΝΒΑ για 4 (τέσσερα, δεν είναι τυπογραφικό λάθος) ολόκληρα χρόνια?!".

Τι λένε οι αριθμοί;

Τελικά ως καλοί χριστιανοί (καλά βάλε όποια θρησκεία θες, παραπλήσιες θεωρείες αναπτύσσουν οι περισσότερες), οι οπαδοί των Timberwolves έπρεπε να περάσουν από το μονοπάτι του πόνου ώστε να φτάσουν στην εξιλέωση. Και η εξιλέωση αυτή έχει ονοματεπώνυμο και ο πατέρας του δεν έπαιζε για χρόνια στο Σπορτινγκ⁵. Το όνομα του εκλεκτου, του σωτήρα, αυτού που θα ανοίγει τις άμυνες με το σουτ του και θα τρομοκρατεί τους αντίπαλους guard με τις τάπες του, είναι Karl Anthony Towns!! Και επειδή σε ακούω ήδη αναγνώστη, να λες ότι τα έχω χάσει και μάλλον θα φταίνε αυτές οι άθλιες μπύρες που πίνω, δες τα στατιστικά του 20 χρόνου Rookie, με ποιών άλλων παικτών μοιάζουν σύμφωνα με το basketball-reference, βάζοντας μίνιμουμ 17 PPG, 10 RPG, 1.5 BPG και PER 21.

Δεν μπορείς να πεις, διόλου άσχημη παρέα. Και να σκεφτείς ότι ο τελευταίος Rookie που έκανε αίσθηση με το παιχνίδι του και τους ειδικούς να μιλάνε για τον καλύτερο παίκτη των επόμενων χρόνων (για σένα μιλάω Anthony Davis) δεν είναι καν μέσα! Αν δε, εστιάσουμε στο PER, που είναι μια από τις πιο αξιοπιστες φόρμουλες που χρησιμοποιούν στο ΝΒΑ για να αξιολογήσουν την επίδοση των παικτών με ένα μόνο νούμερο, βλέπουμε ότι με την εξαίρεση του 24χρονου rookie, David Robinson που την πρώτη χρονιά είχε PER 26.3 o KAT έχει παραπλήσια επίδοση με τον O'Neal και τον Duncan στη συγκεκριμένη στατιστική. Υπενθυμίζω ότι ήδη το αρχικό φίλτρο των 17 πόντων, 10,3 ριμπάουντ και 1,5 κοψιμάτων ανά παιχνίδι ήδη τον έβαζαν σε μια κλειστή λίγκα! Επίσης σε αυτούς που αρέσουν τα νούμερα να σας πω, ότι στην περίπτωση του ΚΑΤ, συμβαίνει το εξής παράδοξο: τα στατιστικά του στο NCAA με το Kentucky, είναι χαμηλότερα από τα νόυμερά του στο ΝΒΑ! Ο τύπος ανέβηκε επίπεδο και ανέβασε την απόδοσή του⁶! Για του λόγου του αληθές από 10,3 PPG, 6,7 RPG και 2,3 BPG σε 21.1MPG πέρασε σε 18 PPG, 10,3 RPG και 1,7 BPG σε 31.5MPG! Η ευστοχία του έπεσε σχετικά (αν σκεφτουμε ότι τα σουτ που επιχείρησε μέχρι τωρα στο ΝΒΑ είναι 957 Vs 256 στο NCAA, η πτώση είναι αμελητέα) από το 56.6 FG% στο 54.7%, ενώ στα τρίποντα παρά την μεγαλύτερη απόσταση το ποσοστό ευστοχίας του ανέβηκε από το 25%  (αν και με μικρό δείγμα 2/8 συνολικά) στο 34,4 (22/64 συνολικά)! 

Η φουρνιά του 2015, λογικά θα περάσει στην ιστορία σαν ένα από τα καλύτερα Draft όλων των εποχών⁷. Μέσα σε αυτή την πληθώρα ταλέντου ο ΚΑΤ ξεχωρίζει ως ο καλύτερος όλων και αν θυμηθούμε τις αναλύσεις πριν το Draft, μπορούμε να πούμε ότι συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία όλων των υπόλοιπων μελλοντικών αστέρων! Είναι πολύ συνηθισμένο όταν ένας rookie έρχεται στο πρωτάθλημα να έχει μια δεξιότητα πολύ ανεπτυγμένη και στην πορεία του χρόνου να βελτιώνει το παιχνίδι του. Απο τους ψηλούς που επιλέχτηκαν στο τελευταίο Draft, o Jahlil Okafor φημίζεται για το ολοκληρωμένο παιχνίδι του στο low post, ο Kristaps Porzingis για το σουτ 3 πόντων και την ικανότητά του στα κοψίματα, ο Willie Cauley-Stein για την ικανότητα του να μαρκάρει από περιφερειακόυς μέχρι σέντερ με μεγάλη αποτελεσματικότητα, και ο Frank Kaminsky για την ωριμότητά του στο παιχνίδι. Πρίν από λίγες μέρες στο SBN, ο Jesus Gomez εξηγούσε πώς ο ΚΑΤ είναι καλύτερος ή ισάξιος με τον κάθε ένα από τους παραπάνω παίκτες στους τομείς που ο καθένας τους διακρίνεται!! Μιλάμε για τον παίκτη που συνδυάζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Επίσης φέτος κατόρθωσε να είναι ο πρώτος Forward -Center που κερδίζει το Skill Challenge κατά τη διάρκεια του All Star Weekend και μάλιστα το έκανε κόντρα στο φαβορί του διαγωνισμου και πολύ κοντύτερό του Isaiah Thomas (2,11 Vs 1,75)! 

2 βίντεο = 240 λέξεις περίπου

Αλλά επειδή τα νούμερα είναι και αποτέλεσμα της ομάδας που βρίσκεται ο κάθε παίκτης και επειδή ακόμα και σε αυτούς του Timberwolves, κάποιος θα βρεθεί να μαζεύει ριμπάουντ και να σκοράρει, πάμε να δούμε ένα βίντεο με τα highlight του παίκτη στο παιχνίδι κόντρα στους Raptors.

Στο παραπάνω βίντεο ο ΚΑΤ σκοράρει με τους παρακάτω τρόπους:

• με κινήσεις στο Low post με πλάτη στο καλάθι,
• με σουτ από μέση απόσταση 
• με drive απέναντι σε πιο αργούς αντιπάλους
• μετά από pick and roll
• μετά από pick and pop
• με floater από τα 3 μέτρα
• με σουτ 3 πόντων
• και είναι ο πρώτος rookie όσο θυμάμαι που έχει από τα 20 του πολύ καλά αναπτυγμένη την κίνηση up and under σήμα κατατεθέν του Kevin McHale (πχ στο παραπάνω βίντεο δες στο 0:20) όπως θα θυμούνται οι παλιότεροι

Πες με υπερβολικό,αλλά ο ΚΑΤ έχει το τέλειο επιθετικό ταλέντο. Δεν υπαρχει τρόπος με τον οποίο δεν μπορεί να σκοράρει και επίσης δείχνει ήδη αρκετά ανεπτυγμένη την ικανότητα στην πάσα. Το γεγονός ότι έχει ανεπτυγμένο τόσο το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι όσο και με πρόσωπο (σμπεριλαμβανομένου και των τριπόντων) τον κάνουν ασταμάτητο και ήδη απαιτεί double team!

Όσο αφορά την άμυνα, στο παρακάτω βίντεο εκτός από τις κλασικές τάπες και κλεψίματα, μπορείς να παρατηρήσεις την ταχύτητα στα close out, πως χαμηλώνει όταν βρίσκεται μετά από τις περιστροφές απέναντι σε guard και την ικανότητα του να προστατεύει το καλάθι απέναντι στις διεισδύσεις των αντίπαλων παικτών.

Το μέλλον

Αλλά ώς γνωστόν τα πρωταθλήματα δεν κερδίζονται από έναν παίκτη μόνο (ρωτήστε τον James τι έγινε πέρισυ) και είναι σημαντικό να δούμε το ταλέντο που μαζεύουν οι Wolves γύρω από τον Towns και ποιο είναι το μέλλον τους. Καταρχήν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι 2 μέρες πριν ξεκινήσει η σαιζόν πέθανε ο Flip Saunders, που θα ήταν ο προπονητής της ομάδας. Τη θέση του πήρε ο βοηθός Sam Mitchel, προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες, ο οποίος δεν είναι ο πλεον κατάλληλος για αυτή την δουλειά. Φέτος το καλοκαίρι θα ψάξουν για μια καλύτερη λύση με τη λογική να λέει Thibodeau (αν δεν πάει σε καμία μεγαλύτερη αγορά όπως η Νέα Υόρκη), αν και η επιθυμία μου είναι ο Blatt. Φέτος οι Wiggins και LaVine πήραν αρκετό χρόνο συμμετοχής, αλλά μόνο ο δεύτερος φαίνεται να βελτίωσε σημαντικά το παιχνίδι του. Ο πρώτος έμεινε στασιμος σε νούμερα και συνεχίζει να έχει θέματα στην άμυνα και στο πως πασάρει. Γενικά εκτός του σκοραρίσματος λίγα πράγματα προς το παρόν.  Ο LaVine, εκτός από εντυπωσιακός παίκτης δείχνει ότι μπορεί να είναι μια καλή επιλογή από τον πάγκο για κάθε ομάδα που ψάχνει instant offense, αλλά οι κακές επιλογές του όταν έχει την μπάλα στα χέρια απέδειξαν λάθος το πείραμα να παίζει στον άσσο. Επίσης όταν δεν παίζει δίπλα με τον Rubio η τον Miller παλιότερα, η επιθέσεις της ομάδας κολούσαν. Στον άσσο υπάρχει ο Rubio, ο οποίος αν και τελευταία έχει κάποια παιχνίδια όπου σκοράρει περισσότερο από ότι μας έχει συνηθίσει, συνεχίζει με τις χτυπητές αδυναμίες (σουτ, άμυνα στο 1 vs 1) αλλά και με τα μεγάλα πλεονεκτήματα (ασίστ, κλεψίματα, facilitator). Τέλος στο 4 υπάρχει η έκπληξη της χρονιάς που ακούει στο όνομα Gorgui Dieng! Από τότε που τραυματίστηκε ο Garnett και πέρασε στην 5αδα, δείχνει ότι μπορεί να είναι παίκτης επιπέδου στη λίγκα (μετά το All Star Game τα νούμερα του είναι 11,8 PPG, 7,6 RPG, 3,4 StocksPG⁸). Η βασική τους 5αδα όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία είναι η πεντάδα με το μεγαλύτερο OffRating στο ΝΒΑ, ανάμεσα σε πεντάδες που έπαιξαν μίνιμουμ 400 λεπτά (116,2 πόντους ανά 100 κατοχές, για μια πεντάδα που δεν σουτάρει και πολύ από το τρίποντο είναι εντυπωσιακό!). Το Net Rating δε, είναι θετικό με 4,2 πόντους ανά 100 κατοχές.

Στον πάγκο υπάρχει το συμβόλαιο του Pekovic (α ρε Πεκ...), ο Shabazz Muhammad που είναι 4αρι σε σώμα 3αριού και ο ορισμός του tunel vision (όταν ξεκινάει ντράιβ και κατεβάζει το κεφάλι, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το σουτ...) το οποίο δίνει εντυπωσιακές φάσεις, αλλά και ανεκδιήγητα λάθη και ο αγαπημένος Μπιέλιτσα που τελευταία δεν παίζει λόγω ενός τραυματισμού στο γόνατο⁹. Φέτος το καλοκαίρι οι Wolves θα έχουν πολύ χώρο στο σάλαρι καπ και λογικά ένα πικ στο Draft ανάμεσα 4-6. Ό,τι πρέπει δηλαδή, για να κάνεις του χρόνου μια ομάδα που να χτυπάει τα play off. Στο Draft θα πρέπει να πάρουν το καλύτερο ταλέντο διαθέσιμο (Προσωπικά θα έπαιρνα τον Jamal Murray αν είναι διαθέσιμος, combo guard με πολύ καλό σουτ και αντίληψη του παιχνιδιού, όχι ιδιαίτερα αθλητικός, αλλά έχουν τον Lavine για αυτόν το ρόλο) και μετά με τα χρήματα που έχουν μερικούς βετεράνους που θα δώσουν σουτ και άμυνα κυρίως. Με αυτά τα συστατικά, έναν κανονικό προπονητή και την αναμενόμενη βελτίωση λόγω εμπειρίας της τετράδας KAT, Wiggins, Lavine και Dieng όλα τα κομμάτια είναι στη θέση τους! Ήδη με έπεισα ότι σε 4 χρόνια οι τελικοί θα είναι Milwaukee Vs Minnesota!!!

Αντί επιλόγου

Κάνε μια μικρή παύση τώρα. Σε περιμένω δεν πάω πουθενά.... ΟΚ, γύρισες? Έλα να το πούμε μαζί παρέα. O Karl Anthony Towns είναι 20 χρονών! Μόνο 20 χρονών γαμώτο και ζορίζομαι να βρω μια χτυπητή αδυναμία στο παιχνίδι του! Σίγουρα με την πάροδο του χρόνου και με την εμπειρία θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο, αλλά διάολε ποιο χτυπητό κενό βλέπεις να υπάρχει στο παιχνίδι του;

Ελπίζω να μη σε κούρασα, αλλά για όλους τους παραπάνω λόγους ο KAT είναι στα μάτια μου ο τέλειος ψηλός! Μπορεί να κάνει τα πάντα στην επίθεση και είναι πολύ αξιόπιστος στην άμυνα. Επίσης φαίνεται ένας παίκτης ο οποίος είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του και έχει την τύχη να μαθαίνει δίπλα σε έναν από τους καλύτερους ψηλούς των τελευταίων 20 χρόνων, ο οποίος κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να τον προετοιμάσει να κατακτήσει αυτό που δεν μπόρεσε ο ίδιος με τους Timberwolves. Aν ο Draymond Green είναι το 4αρι με το μοναδικό συνδιασμό ικανοτήτων για να παίζει positionless μπασκετ, ο Karl Anthony Towns είναι το ίδιο για τη θέση του σέντερ και είναι μόνο 20 χρονών! Είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα χρόνια θα μιλάμε όλο και πιο συχνά για την πάρτη του, αλλά και τους Timberwolves. Mέχρι τότε σε αφήνω με το Highlight που πανηγύρισα περισσότερο φέτος και δες το μέχρι το τέλος. Ο τρόπος που πανηγυρίζει ο ΚΑΤ το κάρφωμα του Garnett, δείχνει το δέσιμο και στα μάτια μου τη συνέχεια και το μέλλον των Timberwolves. Η σκυτάλη παραδόθηκε.

Σημειώσεις.

1. Μακάρι να το κάνει με τους Timberwolves, αλλά στη γυάλινη σφαίρα μου αυτό δεν φαίνεται ξεκάθαρα. 
2. Φήμες που θέλουν τους Monstars να έχουν πάρει ήδη το ταλέντο των Μάντζαρη, Tomic και Lance Stephenson και να ετοιμάζουν την επόμενη επίθεση, μπορεί να είναι αληθείς!
3. "Showbiz and KG"! Ο τίτλος και το εξώφυλλο με τους Garnett και Marbury να ποζάρουν με τις ασημένιες αλυσίδες με τα αρχικά τους, είχε παρα πολύ SWAG πριν καν εφευρεθεί ο όρος!
4. Και εδώ αρχίζει το κομμάτι της παράνοιας που αρχίζεις να πιστεύεις ότι η ζωή σου ταυτίζεται με τη ζωή του παίκτη. Όταν αυτός παίζει καλά τα πάντα πηγαίνουν μια χαρά στη ζωή μου, όταν έρχεται η περίοδος της πτώσης συναντάω και γω προβλήματα. Μάλλον θα φταίει ότι εκείνη την περίοδο διάβασα το "Fever Pitch: A Fan's Life" του Nick Hornby και προσπαθούσα να βρω με ποια ομάδα/παίκτη η ζωή μου ακολουθούσε παράλληλη πορεία. 
5. Καλός και ο Wiggins, αλλά θα είναι το νούμερο 2 στην επόμενη μεγάλη πορεία των Λύκων
6. Ο λόγος για τα μειωμένα στατιστικά του στο Kentucky, είναι ο περιορισμένος ρόλος που είχε λόγο των πολύ καλών παικτών που είχε μαζέψει ο Calipari προκειμένου να κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 2015! Τελικά η αήττητη πορεία τους σταμάτησε στο Wisconsin στον ημιτελικό! 
7. Δεν είναι όυτε όπως του 84 (Jordan, Olajuwon και Barkley), ούτε όπως το 2003 (Lebron, Carmelo και Wade) αλλά είναι μια εξαιρετική φουρνιά.
8. O Bill Simmons χρησιμοποιούσε τον όρο stocks για το άθροισμα των Steals + Blocks! Περίμενα πως και πως να το βάλω σε ένα κείμενο μου, χεχε.
9. Για τον έτερο rookie Τuys Jones, που είναι και τοπικός ήρωας δεν γράφω κάτι γιατί πρόσφτα μπήκε στο rotetion της ομάδας και κάνει πολλά από τα λάθη που κάνουν οι rookies playmakers όταν μπαίνουν σε ένα πρωτάθλημα πολύ πιο γρήγορο από το κολεγιακό (δεν τον θεωρώ καμμένο χαρτί ακόμα).