Ήδη από το καλοκαίρι, όπως κάθε μπασκετικό σάιτ που σέβεται τον εαυτό του, κάναμε το mock draft μας και μετά μια πρώτη ανάλυση του draft όπου ασχοληθήκαμε με κάποιους από τους παίκτες που συμμετείχαν στη διαδικασία, βασιζόμενοι στα όσα είχαμε δει μέχρι τότε από την παρουσία τους στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Από τότε, πέρασαν 4 μήνες στη διάρκεια των οποίων είδαμε τους παίκτες να παίζουν στα summer league του ΝΒΑ και στα παιχνίδια προετοιμασίας, οπότε η εικόνα που έχουμε για αυτούς καθώς επίσης και τον ρόλο τους στις ομάδες τους είναι ακόμα καλύτερη. Από τους παίκτες που θα πρωτοεμφανιστούν φέτος στο ΝΒΑ, αυτοί που πιστέυω ότι θα έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να κατακτήσουν το βραβείο του ROY είναι οι Kris Dunn, Marquese Chriss, Jamal Murray, Buddy Hield, και Joel Embiid.
Kris Dunn
O Kris Dunn επιλέχτηκε στο νούμερο 5 του draft και αν και θα είναι ο μόνος rookie των Timberwolves, δεν θα είναι ο πιο νεαρός τους παίκτης. Το γεγονός ότι έμεινε 4 χρόνια στο πανεπιστήμιο του Providence προκειμένου να αποφοιτήσει, είχε σαν αποτέλεσμα να ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα στα 22, ενώ οι πιο έμπειροι συμπαίκτες του Karl Anthony Towns και Tyus Jones είναι 20 χρονών και οι Wiggins και Lavine είναι 21. Το πλεονέκτημα που του δίνει η ηλικία του είναι ότι σε σχέση με πολλούς από τους άλλους rookie το σώμα του είναι πιο αναπτυγμένο και είναι πιο έτοιμος να παίξει άμεσα στην ομάδα. Όπως λέγαμε και πριν το draft, ο Dunn ήταν ο καλύτερος PG που συμμετείχε στην διαδικασία και φημίζεται για την άμυνα του, την ικανότητά του στην πάσα, καθώς επίσης και από το μέτριο προς κακό σουτ πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.
Στο Summer League αγωνίστηκε στη θέση του SG δίπλα από τον μετέπειτα MVP Tyus Jones και τα πήγε πολύ καλά στα τρία παιχνίδια που αγωνίστηκε, δείχνοντας πολύ καλά στοιχεία στην άμυνα (αναμενόμενο) αλλά και στο παιχνίδι 1 on 1, όπου με την πολύ καλή του ντριμπλα μπορούσε να ξεφεύγει από τον προσωπικό του αντίπαλο και να δημιουργεί ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Στα δύο παιχνίδια που έπαιξε μέχρι να τραυματιστεί, είχε 24 PPG (FG%= 54.3%), 7 RPG, 3 APG, 2 SPG και 1 BPG και πολλοί "ειδικοί", εντυπωσιασμένοι από αυτές τις εμφανίσεις, άρχισαν να μιλάνε για πιθανή ανταλλαγή του Ricky Rubio προκειμένου ο Dunn να ηγηθεί της ομάδας της Μινεσότα στο κυνήγι των Play Off. Σύμφωνα με τα όσα είπε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ο Thibodeau, και από αυτά που είδαμε στα φιλικά παιχνίδια, ο Dunn, μαζί με τους Rush, Bjelica, Muhammad και Aldrich θα αποτελούν τη δεύτερη ομάδα των Wolves που θα μπαίνουν για να ξεκουράζουν τους βασικούς. Με αυτούς τους συμπαίκτες, ο Dunn θα παίζει στη θέση του άσσου και θα είναι ο βασικός χειριστής της μπάλας και αυτός που θα πρέπει να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Στα 7 παιχνίδια προετοιμασίας που έπαιξε, έδειξε ότι η διαφορά ανάμεσα στο ΝΒΑ και το κολεγιακό πρωτάθλημα και το summer league είναι πολύ μεγάλη. Σε 22' ανά παιχνίδι είχε 4.6 PPG (FG%= 22.6%), 3.3 RPG, 3.9 APG, 2 SPG, 0.3 BPG και 2.6 TPG. Με λίγα λόγια καμία σχέση με τα νούμερά του στο summer league, και αυτό είναι λογικό αν αναλογιστούμε ότι, αντί για παίκτες όπως ο Jamal Murray, στα φιλικά κλήθηκε να αντιμετωπίσει παίκτες διακεκριμένους όπως πχ ο Kemba Walker.
Βλέποντας αρκετά από αυτά τα παιχνίδια, λόγω και της αγάπης για την ομάδα της Μινεσότα, ο Dunn έδειξε ότι πολύ σύντομα θα είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στη θέση του PG και του SG στο ΝΒΑ. Αυτή του η ικανότητα θα τον βοηθήσει να κάνει μια σταθερή καριέρα, καθότι όλες οι ομάδες χρειάζονται καλούς αμυντικούς στην πιο "γεμάτη" επιθετικά θέση του πρωταθλήματος. Για να κερδίσει όμως το βραβείο του ROY θα πρέπει να παίζει αρκετά λεπτά και να έχει καλή παρουσία και στο επιθετικό κομμάτι το οποίο ακόμα θέλει πολύ δουλειά. Το γεγονός ότι είναι ο δεύτερος PG της ομάδας και ενίοτε θα μπορεί να παίξει και στο 2 σημαίνει ότι θα παίζει κατά ΜΟ 20' ανά παιχνίδι, στα οποία θα έχει αρκετά αυξημένο usage rate, αφού θα είναι ο βασικός δημιουργός της ομάδας. Η παρουσία δε, του Tom Thibodeau στον πάγκο, ενός προπονητή ο οποίος στο Σικάγο βοήθησε μέτριους PG όπως οι Aaron Brooks, Nate Robinson και ο D.J. Augustin να κάνουν πολύ καλές επιθετικά χρονιές, με κάνει αισιόδοξο ότι προϊόντος του χρόνου τα νούμερα του Dunn θα βελτιώνονται. Οι bookmakers δίνουν τον Dunn ως το δεύτερο φαβορί για την κατάκτηση του βραβείου, πράγμα που το θεωρώ υπερβολικό, αφού το γεγονός ότι δεν θα είναι βασικός και δεν αναμένεται να παίξει σύντομα πολλά λεπτά (ειδικά όσο οι Timberwolves θα είναι στη διεκδίκηση των Play Off) μειώνουν τις πιθανότητες του να κατακτήσει το βραβείο. Λογικά θα είναι στους 5 καλύτερους rookies της χρονιάς, ειδικά αν χτίσει πάνω στην τελευταία του εμφάνιση απέναντι στους Hornets.
Marquese Chriss
Όταν κάναμε το αφιέρωμα μετά το Draft οι προσδοκίες που είχα για τον Chriss να παίξει άμεσα και να κάνει τη διαφορά στους Suns ήταν πολύ μικρές, καθότι ήταν ο δεύτερος μικρότερος παίκτης του draft (γεννημένος στις 2 Ιουλίου του 1997) και ένας παίκτης που πιο πολύ ξεχώριζε για τα τρομερά αθλητικά του προσόντα, παρά για την ικανότητά του να παίξει οργανωμένο μπάσκετ. Σε αντίθεση με τον Dunn, η παρουσία του στο summer league έδειχνε ότι θα είναι ένα project που θα χρειαστεί χρόνο για να γίνει καλός παίκτης, αφού με νούμερα όπως οι 10 PPG (FG%=33.3%) και 9 RPG δεν μπορούμε να πούμε ότι εντυπωσίασε. Όμως η παρουσία του στα φιλικά προετοιμασίας, απέναντι σε πολύ καλύτερους και πιο έμπειρους αντιπάλους ήταν διαφορετική και από τις ευχάριστες εκπλήξεις της pre season. Σε 25.4' ανά παιχνίδι είχε 12.2 PPG (FG%= 46.8%), 5.5 RPG, 1.7 SPG, 1 BPG και 2.2 TPG ξεχωρίζοντας όπως ήταν αναμενόμενο για τα αθλητικά του στοιχεία.
Αν και στο κολέγιο έδειξε προβλήματα όταν έπαιζε απέναντι σε οργανωμένες άμυνες, στο ΝΒΑ όπου οι χώροι στην επίθεση είναι περισσότεροι και επειδή οι παίκτες που τον μάρκαραν στην άμυνα είχαν το νου τους στις διεισδύσεις των guard των Suns, ο Chriss μπορούσε να επιτίθεται το καλάθι, να παίρνει επιθετικά ριμπάουντ ή να εκμεταλλεύεται τις πάσες των συμπαικτών του. Εκτός από την ικανότητα του να διεισδύει απέναντι σε βαρύτερους αντιπάλους, έδειξε επίσης την δυνατότητα να σκοράρει με σουτ από μέση απόσταση και επίσης σε 6 παιχνίδια είχε 3/9 τρίποντα, κάτι που αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Στην ομάδα του Φοίνιξ, αναμένεται να ξεκινάει από τον πάγκο, αφού βασικός θα είναι o αειθαλής Jared Dudley, όμως αν λάβουμε υπόψη το ιστορικό του δεύτερου με προβλήματα στη μέση τα λεπτά του μπορεί να είναι περισσότερα και αρκετές φορές να ξεκινάει και βασικός. Επίσης, αν στα μισά της χρονιάς οι Suns συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν κάποιο στόχο να κυνηγήσουν, δεν θα μου κάνει εντύπωση να τον δούμε βασικό (το ίδιο έκαναν και πέρισυ με τον Booker) σε μια προσπάθεια να χάσουν αρκετά παιχνίδια ώστε να έχουν ένα καλό draft pick το 2017. Ο Chriss θα χαρίσει σίγουρα πολλά highlight με καρφώματα και εντυπωσιακές τάπες και αν μπορέσει να σταθεροποιηθεί στα 25' ανά παιχνίδι, τότε θα έχει σοβαρές πιθανότητες για το βραβείο του ROY. Πριν περάσουμε στον επόμενο παίκτη, στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τις καλύτερες φάσεις του από το φιλικό απέναντι στους Blazers.
Jamal Murray
Από όλους τους παίκτες που συμμετείχαν στο draft, ο Jamal Murray ήταν αυτός που με είχε εντυπωσιάσει περισσότερο. Τον είχα παρατηρήσει για πρώτη φορά στη διάρκεια των Παναμερικάνικων αγώνων τον Ιούλιο του 2015 όταν σε ένα παιχνίδι απέναντι στις ΗΠΑ στην τελευταία περίοδο και την παράταση έβαλε 22 πόντους, μερικούς από αυτούς στο πρόσωπο του Anthony Randolph που παίζει στην Μαδρίτη. Ήταν μετά βίας 18 χρονών και σήκωνε στις πλάτες του μια εθνική ομάδα που είχε παίκτες με εμπειρία στο ΝΒΑ όπως οι Nicholson και Bennett, δείχνοντας μεγάλη ωριμότητα στο παιχνίδι του. Στη συνέχεια πήγε στο Kentucky του Calipari όπου PG έπαιζε ο Tyler Ulis και "αναγκάστηκε" να μεταφερθεί στη θέση του SG. Αυτή η αλλαγή του έκανε καλό, αφού έμαθε να παίζει και χωρίς την μπάλα βγαίνοντας μέσα από σκριν και εκτελώντας άμεσα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να τελειώσει τη χρονιά με 20 PPG, σκοράροντας 113 τρίποντα η οποία αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επίδοση από freshman πίσω από έναν τύπο που έπαιζε στο Davidson το 20062. Στο summer league του Λας Βέγκας ο 19χρονος Καναδός τα πήγε πολύ καλά έχοντας 19.6 PPG (FG%= 42.5%), 5.0 RPG και 2.4 APG νούμερα τα οποία παρέμεναν θετικά και κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Σε 25.4' ανά παιχνίδι ο Jamal Murray είχε 11.3 PPG (FG%= 35.5%), 4.1 RPG, 3.5 APG και 2.3 TPG παίζοντας τόσο ως PG αλλά και ως SG. ΣΤα παιχνίδια έδειξε προβλήματα στην άμυνα αν και το ύψος του και τα μακριά του άκρα όσο να ναι θα τον βοηθήσουν σε αυτό το κομμάτι.
Εκεί που όμως ξεχώρισε ήταν η επίθεση με πολύ καλό του σουτ από την περιφέρεια, καθώς και ικανότητα να διεισδύει και να τελειώνει τις φάσεις με floater ή με πάσα στους ψηλούς. Αυτή τη στιγμή οι Nuggets έχουν στην περιφέρεια τους έμπειρους Nelson και Barton καθώς επίσης και τους νεαρούς Mudiay και Harris (ο οποίος ξεκινάει τη χρονιά τραυματίας) οπότε φαντάζει δύσκολο να πάρει άμεσα λεπτά. Όμως το γεγονός ότι από όλους τους προαναφερθέντες ο Murray είναι ο καλύτερος σουτέρ τριών πόντων, καθώς και ο τραυματισμός του Harris, θα τον βοηθήσουν να πάρει λεπτά στο ξεκίνημα της χρονιάς. Οι Νuggets δύσκολα θα μπορέσουν να μπουν στα play off και πολύ πιθανό από τα μισά της χρονιάς να επιδοθούν σε tanking. Έχουν έναν πυρήνα με πολλούς νεαρούς και εξελίξιμους παίκτες και έναν πολύ καλό προπονητή, αλλά πιστεύω είναι έναν χρόνο μακριά από το να κάνουν το ξέσπασμα και να μπουν στα Play Off. Αυτό το λέω γιατί προσωπικά περιμένω να μετακινήσουν κάποιους από τους καλούς βετεράνους που έχουν ώστε να πάρουν παραπάνω assets κάτι που θα ευνοήσει του νεαρούς παίκτες όπως ο Murray να παίξουν παραπάνω λεπτά. Σε ένα πρωτάθλημα που οι καλοί σουτέρ τριών πόντων είναι όλο και περισσότερο απαραίτητοι, ο Jamal Murray αναμένεται να κάνει μια πολύ καλή καριέρα, αλλά η τρομερή ικανότητά του στο σκοράρισμα σε συνδυασμό με το ώριμο παιχνίδι και την ικανότητα του να παίζει καλύτερα στο φινάλε των κλειστών παιχνιδιών (clutch), τον κάνουν ένα από τα outsider για να κατακτήσει το ROY.
Buddy Hield
Μιλώντας για σουτέρ τριών πόντων, πιθανώς ο καλύτερος σουτέρ ανάμεσα στους rookies να είναι ο Buddy Hield3. O SG από τις Μπαχάμες έκανε εκπληκτική χρονιά πέρισυ με τους Oklahoma Sooners όταν και τελείωσε τη σαιζόν με 25 PPG έχοντας παράλληλα 45.7% στα τρίποντα! Επιλέχτηκε στο νούμερο 8 από τους Pelicans, οι οποίοι έψαχναν έναν σκόρερ απο την περιφέρεια, ρόλο που αναμένεται να παίξει ο Hield στην πορεία της χρονιάς. Στο summer league έπαιξε αρκετά καλά και τελείωσε τη διοργάνωση με 16.8 PPG (FG%= 32.7%), 5.4 RPG και 3.8 APG. Στα φιλικά παιχνίδια έπαιξε 27.3' ανά παιχνίδι έχοντας 12.5 PPG (FG%=43.3%), 3.5RPG, 2.0 APG και 2.3 TPG αλλά παρόλα αυτά το παιχνίδι του δεν ήταν αρκετό να του δώσει μια θέση στο αρχικό σχήμα, αφού όπως είπε ο Alvin Gentry o E'Twaun Moore θα ξεκινήσει τη χρονιά ως βασικός SG. Βλέποντας την ικανότητα του Hield στο τρίποντο, θεωρώ ότι είναι ιδανικός παίκτης για να παίζει ταυτόχρονα με τον Anthony Davis ,αφού θα μπορούσε να ανοίγει χώρους για τον ταλαντούχο σέντερ. Όμως ερχόμενος από τον πάγκο και παίζοντας αρκετά λεπτά χωρίς τον Davis, είναι σίγουρο ότι θα τραβήξει αρκετά την προσοχή της αντίπαλης άμυνας. Επίσης όταν με το καλό γυρίσουν και οι Holiday, Evans από τους τραυματισμούς τους, μπορεί να μειωθούν περαιτέρω τα λεπτά του, κάτι που θα του περιορίσει τις πιθανότητες να κατακτήσει το βραβείο του καλύτερου rookie. Όπως τα βλέπω τα πράγματα για τον SG από τις Μπαχάμες, οι πρώτες βδομάδες θα είναι πολύ σημαντικές αφού αν μπορέσει να πείσει τον Gentry ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα και μάλιστα πάρει λεπτά στο πλευρό του AD, τότε θα μπορέσει να δείξει το μεγάλο του επιθετικό ταλέντο κινούμενος χωρίς την μπάλα και τιμωρώντας τους αμυντικούς που θα ξεχαστούν στην προσπάθεια τους να δώσουν βοήθειες στο μαρκάρισμα του σταρ. Επίσης, αυτό θα του δώσει και το πλεονέκτημα να συνεχίσει να παίζει αρκετά, ακόμα κι όταν γυρίσουν οι Holiday και Evans. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί ο χρόνος του να περιοριστεί στα 20' κάτι που θα δυσκολέψει τις πιθανότητες του για το βραβείο του ROY.
Joel Embiid
O Καμερουνέζος, αν και έγινε draft το 2014, θα παίξει για πρώτη φορά στο ΝΒΑ φέτος λόγω των τραυματισμών που είχε. Για το μοναδικό του ταλέντο, μας είχε μιλήσει αναλυτικά ο Γιώργος πριν από λίγες μέρες όταν και ανέφερε κάποιες συγκρίσεις του Τύπου με τον Olajuwon (αρκετά πρόωρο κατά τη γνώμη μου...), και τα πρώτα δείγματα γραφής από τα φιλικά προετοιμασίας ήταν άκρως θετικά. Σε μόλις 14.7' ανά παιχνίδι (αφού ακόμα είναι σε περιορισμό λεπτών, λόγω των τραυματισμών του) είχε 11.4 PPG (FG%=44.8%), 6 RPG, 0.9 BPG και 2.6 TPG! Σκόραρε δηλαδή σχεδόν 1 πόντο ανά λεπτό, κάνοντάς το μάλιστα με μεγάλη ποικιλια αφού εκτός από το παιχνίδι με πλάτη που ήταν το σήμα κατατεθέν από το κολέγιο, πλέον έχει δουλέψει αρκετά και το σουτ του. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, αφού το παραπάνω κείμενο του Γιώργου είναι κατατοπιστικότατο και συμφωνώ ότι ο Embiid είναι το φαβορί για το βραβείο του ROY, ΑΝ μπορέσει και μείνει υγιής. Αν και το ελπίζω και του το εύχομαι, η εμπειρία από ψηλούς που εμφάνισαν νωρίς τραυματισμούς στα γόνατα (θυμάστε τον Greg Oden;) δεν με κάνει ιδιαίτερα αισιόδοξο.
Αντί επιλόγου
Από την παραπάνω λίστα λείπουν 2 πολύ καλοί παίκτες που θα κάνουν σίγουρα καριέρα, οι Ben Simmons και Brandon Ingram. O πρώτος με τον τραυματισμό που είχε αναμένεται να χάσει τουλάχιστον 2 μήνες και αν κρίνω από το παρελθόν των Sixers (αν και ο Hinkie δεν κάνει κουμάντο πια), δεν θα μου κάνει εντύπωση να τον αφήσουν στα pits για πολύ καιρό4, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσουν ποιοι από τους πολλούς καλούς και νεαρούς ψηλούς που έχουν θα μείνουν στην ομάδα και ποιοι θα την κάνουν για άλλες ομάδες. Ο δε Ingram, όπως είπε και ο προπονητής του Luke Walton δεν είναι ακόμα έτοιμος για τον ρυθμό και τη δύναμη του ΝΒΑ, οπότε θα ξεκινήσει από τον πάγκο και δεν θα έχει αρκετά λεπτά στο ξεκίνημα.
Από τους προαναφερθέντες, προσωπικά πιστεύω ότι ο Murray θα είναι ο παίκτης που θα ξεχωρίσει και θα καταφέρει στο τέλος να πάρει το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου παίκτη. Σε περίπτωση που το βραβείο πάει σε άλλον παίκτη το κείμενο αυτό θα εξαφανιστεί και θα χαθεί στα άδυτα του ίντερνετ.
Σημειώσεις:
- Αυτή η ελληνική γλώσσα, που είναι τόσο πλούσια μια λέξη για το hangover (αγγλιστί) ή την resaca (ισπανικά) δεν έχει γαμώτο.. Πάντα νηφάλιοι ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;
- Steph Curry
- Ο συνδυασμός της ηλικίας και της ικανότητας στο σουτ του Murray τον κάνουν καλύτερο στο μάτια μου σε σχέση με τον Hield.
- Όπως έλεγε και ο Γρηγόρης από τη σελίδα Ball don't lie, στο Roundtable του Theballhog.net (δες link στην αρχή του κειμένου)
