Πράγματι, λίγο πριν την άνοιξη του 2014, ο απίθανος συνδυασμός σωματικών προσόντων, αθλητικότητας και τεχνικής του νεαρού, τον έφερνε στην πρώτη θέση των mock drafts, πάνω από τον συμπαίκτη του Αντριου Ουίγκινς και του τωρινού συνοδοιπόρου του Γιάννη Αντετοκούνμπο, Τζαμπάρι Πάρκερ. Ενας τραυματισμός στην πλάτη λίγο αργότερα, έριξε κάπως τις μετοχές του στη λοταρία και μείωσε τις ελπίδες του για επιλογή στην κορυφή, ελπίδες που εξανεμίστηκαν τελείως όταν σε ένα workout οι Κλίβελαντ Καβαλίερς διαπίστωσαν κάταγμα στο δεξί του πόδι. Ο Σαμ Χίνκι, ο περιβόητος και απολυθείς πλέον GM των Σίξερς ελάχιστα πτόηθηκε από αυτή την είδηση, όπως και από την εκτίμηση ότι ο παίκτης θα χρειαστεί περίπου 8 μήνες να επιστρέψει στα γήπεδα. Τον επέλεξε χωρίς σκέψη στο Νο 3 του ντραφτ, με την απόφαση του αυτή να την υπερασπίζεται μέχρι και την ημέρα της αναπόφευκτης απόλυσης του. Βλέπετε, ο Εμπίιντ ήταν τότε κάτι το ξεχωριστό. Ίσως είναι και σήμερα, δύο επίπονα χρόνια μετά, και αφού ένα νέο κάταγμα στο ίδιο σημείο το καλοκαίρι του 2015 τον ανάγκασε να χάσει άλλη μία χρονιά και να περιπλανηθεί μέχρι και στο μακρινό Κατάρ για αποθεραπεία. Ο σέντερ των Σίξερς έκατσε στην Μέση Ανατολή για πολλούς μήνες μέχρι να αποκατασταθεί και πάλι το πρόβλημα του. Ο λόγος που η ομάδα του τον έστειλε εκεί, ήταν για είναι πλήρως απομονωμένος και για να αφοσιωθεί σε μία όσο το δυνατόν πιο σταδιακή επαναφορά, μακριά από πράγματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία του.
Σε αυτό το πλαίσιο έδειξε να κινείται και το προ ολίγων ημερών ντεμπούτο του, σε αγώνα της preseason απέναντι στους Σέλτικς. O κόουτς Μπράουν τον χρησιμοποίησε συντηρητικά φυσικά, για 12 μόλις λεπτά, στα οποία όμως ο Εμπίιντ πρόλαβε έστω και λίγο να δείξει κάποια ψήγματα του φοβερού ταλέντου του, και να κάνει τον νέο του συμπαίκτη Σέρχι Ροντρίγκεθ να αποφανθεί πως είναι ένας εκπληκτικός παίκτης, ο οποίος μπορεί να κάνει ηχηρή την παρουσία του στο πρωτάθλημα.
https://twitter.com/Sixers/status/784106560322670592">October
Δεν αποκλείεται καθόλου, αν υπάρχει υγεία. Ο Καμερουνέζος , όσο ήταν στο Κάνσας, έδειξε πως θα μπορούσε να είναι εκείνος που θα φέρει την αληθινή επανάσταση στη θέση του σέντερ. Τα προσόντα του σε πόδια, άλμα και σώμα ήταν αυτά που ζητάει κάθε προπονητής από ένα φόβητρο, και μπορούσαν να καλύψουν όλα τα αμυντικά ζητούμενα, με κύριο εκείνο της προστασίας της στεφάνης. Ο μικρός ξεκίνησε το μπάσκετ αφού πρώτα είχε ήδη αγωνιστεί ως βολεϊμπολίστας, με αποτέλεσμα να έχει τρομερό συγχρονισμό στο άλμα και στην ευθυγράμμιση του κορμιού με εκείνο του αντιπάλου. Επιπλέον, ήταν γρήγορος στο να επιχειρήσει αλλεπάληλες διεκδικήσεις ψηλά, με τα scouting reports απλώς να στέκονται με σκεπτικισμό απέναντι στις αμυντικές του αποφάσεις σε άλλες ενέργειες. Αυτό όμως ήταν σίγουρα κάτι που βελτιωνόταν, και σίγουρα όχι αποτρεπτικό για να θεωρηθεί ο παίκτης ως φαβορί για την πρώτη θέση του ντραφτ.
Eκείνο όμως που έκανε τότε τον Εμπίιντ αληθινά να προηγείται όλων των ψηλών της ηλικίας του, ήταν η τεχνική του κατάρτιση, για την ανάπτυξη της οποίας προσπαθούσε να αντιγράψει όσο το δυνατόν περισσότερο τον Χακίμ Ολάζουον. "Οταν άρχισα να παίζω μπάσκετ, ο κόουτς μου στο Καμερούν μου έδειξε από την πρωτη μέρα ένα βίντεο του Χακίμ. Μου είπε να το βλέπω κάθε μέρα. Μετά από κάθε προπόνηση έβλεπα κάθε κίνηση που έκανε, και ερωτεύτηκα τον τρόπο παιχνιδιού του, το footwork και το πώς κινούταν στο γήπεδο. Ήμουν πολύ περήφανος, ήθελα να γίνω σαν αυτόν επειδή ήταν Αφρικάνος, μετακόμισε από την Νιγηρία στις ΗΠΑ. Θα προσπαθούσα να κάνω το ίδιο".
Μέχρι η ατυχία να του χτυπήσει την πόρτα, έδειχνε να τα καταφέρνει. Δεν ήταν μόνο οι 11,2 πόντοι (66 FG%), τα 8,1 ριμπάουντ και τα 2,6 (!) μπλοκ σε μόλις 23 λεπτά συμμετοχής, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο παρήγαγε αυτά τα νούμερα στο παρκέ. Παιχνίδι με πλάτη και γύρισμα του κορμιού σε διάφορες κατευθύνσεις, παιχνίδι με πρόσωπο και midrange σουτάκι, γλίστρημα κάτω από σώματα κοντύτερων ψηλών και τελειώματα από τα βάθη της base line, το ρεπερτόριο του νυν σέντερ των Σίξερς είχε τα πάντα, σε μία ηλικία που κανείς τα συναντά σε συνδυασμό πολύ σπάνια. Προσέξτε , κάτι τέτοια δεν είναι αστεία πράγματα. Ο Τάουνς για παράδειγμα, και αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, ήταν σαφώς υποδεέστερος στο αντίστοιχο στάδιο της καριέρας του σε ο,τι αφορά τον χώρο της ρακέτας και το άμεσο περιβάλλον του. Ο Εμπίιντ κατείχε επιπλέον και την αντίληψη για τις θέσεις των υπολοίπων, πασάροντας σωστά και βγάζοντας μέχρι και εντυπωσιακές ασίστ, κάνοντας τα άρθρα περί του νέου Ολάζουον να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Κάντε μία πρόχειρη αναζήτηση με τα ονόματα των δύο παικτών και θα το διαπιστώσετε. Χρήσιμες ίσως αποδειχθούν και φάσεις σαν αυτή που ακολουθεί, εκεί όπου η τεχνική από την λήψη θέσης μέχρι το τελείωμα είναι σχεδόν αψεγάδιαστη.
Ο ίδιος, εξάλλου, πιστεύει πάρα πολύ στις ικανότητες του στο πιο "μπασκετικό" κομμάτι του παιχνιδιού. Σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου δήλωσε ότι μπορεί να αγωνιστεί μέχρι και στη θέση του πόιντ γκαρντ, υποστηριζοντας μάλιστα πως είναι πολύ βελτιωμένος σε όλες τους τομείς σε σχέση με το κολέγιο. Είναι φυσικά κάπως αξιοπερίεργη αυτή η αυτοπεποίθηση, δεδομένης της μακροχρόνιας απουσίας και της έλλειψης αγώνων, αλλά από την άλλη πλευρά ο σέντερ των Σίξερς δεν είναι και ο μοναδικός που σε αυτή την ηλικία επιχειρεί ένα τέτοιο come back. Ο Μπλέικ Γκρίφιν έχασε όλη τη δική του πρώτη σεζόν και μετά γύρισε και έγινε σούπερ σταρ, παίρνοντας μάλιστα και το βραβείο του ρούκι της χρονιάς. Επίσης, στην ίδια την ομάδα της Φιλαντέλφεια περίμεναν έναν ολόκληρο χρόνο τον Νέρλενς Νόελ, σε μία επιλογή που έμοιαζε σε πολλά με εκείνη του Εμπίιντ. Το ταβάνι των δύο παικτών δεν είναι ούτε καν παραπλήσιο, αλλά και πάλι ο Νόελ είναι πλέον ένας αληθινά καλός παίκτης.
Oι τραυματισμοί των δύο ταλαντούχων ψηλών, σε συνδυασμό με τις εμμονές του Χίνκι έχουν γεμίσει τους Σίξερς με ψηλούς. Στη φροντ λάιν υπάρχουν ακόμη οι Όκαφορ και Σάριτς, και μέχρι ένα trade να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, το ρόστερ θα παραμένει ένα από τα πλέον ανισόρροπα. Στην περιφέρεια ο καλύτερος παίκτης είναι μάλλον ο... Σέρχι, την ίδια στιγμή που το ταλέντο στη ρακέτα περισσεύει. Για τέτοιου είδους αναλύσεις βέβαια, υπάρχει το Ball Hog . To σίγουρο είναι πως αν όλα εξελιχθούν κατ'ευχήν, στην πρωτεύουσα της Πενσιλβάνια δεν θα έχουν το παραμικρό να σκεφτούν. Ο Τζόελ Εμπίιντ θα μείνει στην πόλη, θα φέρει την επόμενη μέρα σε μια ιστορική ομάδα, και ίσως καταφέρει το ίδιο και για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Το φετινό του νετμπούτο είναι ένα απο τα μπασκετικά γεγονότα της χρονιάς.
