Ειδικός για το Draft δεν είμαι και σίγουρα αν ψάξετε στο ίντερνετ έχει σελίδες από άτομα που είναι πολύ περισσότερο καταρτισμένοι για αυτού του είδους τις αναλύσεις. Τις επόμενες ώρες ενός Draft, είναι συνηθισμένο να βγαίνουν άρθρα όπου μοιράζουν βαθμούς και αξιολογούν τις κινήσεις των ομάδων. Προσωπικά θεωρώ ότι αν μια κίνηση είναι πετυχημένη ή όχι αποδεικνύεται όταν αρχίζουν οι αγώνες και όχι νωρίτερα, άλλωστε ίσως κάποιες από τις κινήσεις που δεν βγάζουν νόημα τώρα, να το αποκτήσουν όταν αρχίσουν οι ανταλλαγές και οι υπογραφές των Free Agent στις αρχές του Ιουλίου. Γι αυτό το λόγο, σήμερα θα σταθώ στις 10 ομάδες που οι κινήσεις τους στις τελευταίες μέρες και με αφορμή το Draft μου έκαναν εντύπωση, βλέποντάς τις μία μία με τη σειρά που επέλεξαν στο Draft.
Philadelphia Sixers
Αν και ο Hinkie δεν είναι πια εδώ, οι Sixers μετά από 3 χρόνια ηττών στην προσπάθεια τους να επιλέξουν έναν All Star παίκτη και να χτίσουν μια ανταγωνιστική ομάδα, τελικά φαίνεται ότι τα κατάφεραν ως προς το πρώτο κομμάτι. Ο Ben Simmons ήταν ο καλύτερος παίκτης του Draft, ένας σύγχρονος point forward που έχει καταπληκτική ικανότητα στην πάσα αλλά και στο να επιτείθεται στο καλάθι και το μόνο μείον σήμερα φαντάζει το σουτ του. Όπως είχε πει και ο Βασίλης στο mock draft που είχε κάνει, ίσως δεν ταιριάζει απόλυτα στις ανάγκες των Sixers άμα σκεφτούμε τους ψηλούς που ήδη έχουν (Noel, Okafor, Embild και Saric), αλλά όταν έχεις το χειρότερο ρεκόρ στο ΝΒΑ τα τελευταία 3 χρόνια, αυτό σημαίνει ότι μάλλον και το ρόστερ δεν είναι τόσο καλό για να φοβάσαι να χαλάσεις τις ισορροπίες. Σε αυτή την κατάσταση παίρνεις τον παίκτη που πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει ο επόμενος ηγέτης της ομάδας γύρω από τον οποίο αυτή θα χτιστεί και ο Ben Simmons είναι τέτοιος παίκτης. Με τα νούμερα 24 και 26 επέλεξαν τους Ευρωπαίους Timothe Luwawu και Furkan Korkmaz. Ο πρώτος αναμένεται να πάει άμεσα στην ομάδα και θα βοηθήσει με τα αθλητικά προσόντα και την άμυνα του στο 3, ενώ ο δεύτερος πιστεύω ότι θα μείνει για έναν χρόνο ακόμα στην Τουρκία. Μετά από καιρό οι Sixers φαίνεται να προσπαθούν να κάνουν μια ομάδα που θα προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα παιχνίδια μπορεί και πλέον ο επόμενος στόχος είναι να βρουν έναν βασικό PG. Ίσως να βρέθηκαν μάλιστα και πολύ κοντά στο να τον βρουν όταν σύμφωνα με πληροφορίες προσέφεραν τους Noel, Covington και τις επιλογές 24 και 26 του Draft στους Timberwolves για τα δικαιώματα του Dunn, πρόταση που η ομάδα της Μινεσότα δεν δέχτηκε.
Los Angeles Lakers
Το να πάρουν με το νούμερο 2 τον Brandon Ingram ήταν αυτονόητο, αλλά τα αυτονόητα δεν γίνονται πάντα πραγματικότητα3. Οι Lakers πήραν έναν παίκτη που αντιπροσωπεύει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στο φετινό Draft το μέλλον του NBA, δηλαδή μεγάλο άνοιγμα χεριών, ικανότητα να αλλάζει στην άμυνα και καλό σουτ. Πολλοί μάλιστα φτάσανε στο σημείο να τον συγκρίνουν και με τον Durant, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για τέτοιου είδους συγκρίσεις. Όσοι θυμόμαστε τον KD να παίζει στους Texas Longhorns και να τελειώνει τη χρονιά με 25PPG καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι υπερβολή, αλλά αυτό δεν είναι κακό για τον Ingram. Επίσης η ομάδα του Los Angeles πήρε με το νούμερο 32 τον Κροάτη σέντερ Ivica Zubac. Δεν τον έχω δει σε ολόκληρο αγώνα τον συγκεκριμένο παίκτη, αλλά οι ειδικοί μιλάνε για έναν εξελίξιμο σέντερ (τα ίδια που λένε και για τον Παπαγιάννη δηλαδή) που θα μπορούσε στο μέλλον να είναι μέχρι και βασικός σε κάποια ομάδα στο ΝΒΑ. Πλέον έχουν έναν καλό πυρήνα με τους D'Angelo Russel, Jordan Clarkson, Julius Randle και Brando Ingram και με κανά 2 προσθήκες καλών Free Agent μπορούν να ξεκινήσουν την αντεπίθεσή τους.
Boston Celtics:
Μάλλον ο Βασίλης, ως φαν των Celtics να είναι πιο ειδικός για να κάνει αυτή την ανάλυση, αλλά προσωπικά είμαι ακόμα μπερδεμένος με τις κινήσεις τους και το τι ακριβώς θέλουν να κάνουν. Σίγουρα το να έχεις 8 επιλογές σε ένα μέτριο Draft δεν είναι και η καλύτερη δυνατή κατάσταση όταν η ομάδα χρειάζεται μικρές και ακριβείς κινήσεις για να κάνει το παραπάνω βήμα, αλλά δυσκολέυομαι να καταλάβω πως αυτές οι επιλογές που κάνανε ειδικά με τα 2 πρώτα pick θα τους βοηθήσουν άμεσα. Στο νούμερο 3 επέλεξαν τον Jaylen Brown που είναι ένας αθλητικός Forward με υψηλό ταβάνι (όπως έλεγε στο mock draft o Βασίλης), αλλά δεν νομίζω ότι καλύπτει κάποια συγκεκριμένη ανάγκη των Celtics, εκτός της αλλαγής του Jae Crowder. Θα μπορούσαν να είχαν πάρει στη θέση του τον Kris Dunn (καλύτερος PG του Draft και κατά πολλούς ο 3ος καλύτερος παίκτης συνολικά) και είτε να δουν αν μπορούν να τον εντάξουν στην ομάδα είτε καλύτερα να τον χρησιμοποιήσουν σε κάποια ανταλλαγή είτε με τους Sixers είτε με τους Bulls που ψάχνουν πλέον βασικό PG, προκειμένου να φέρουν στη Βοστόνη είτε τον Okafor είτε τον Butler. Με το δεύτερο pick και βλέποντας την επιθυμία των περισσότερων Ευρωπαίων να πάνε άμεσα στο ΝΒΑ, ενώ οι ίδιοι δεν έχουν πολλές θέσεις στο ρόστερ, διάλεξαν τον Guerschon Yabusele έναν Γάλλο Forward που θα μείνει για λίγο καιρό ακόμα στα μέρη μας. Από τις υπόλοιπες επιλογές μου άρεσαν οι προσθήκες των Zizic (ακόμα ένας Κροάτης σέντερ), Jackson (αθλητικός PG με αποδεκτό σουτ που έπαιζε με τον Auguste στο Notre Dame) και Bentil (PF σκόρερ με καλό σουτ από το Providence). Είμαι περίεργος να δω, πως ο δαιμόνιος Ainge θα κατορθώσει να κάνει την ανταλλαγή που χρειάζεται η ομάδα για να ανέβει επίπεδο με όλους τους παίκτες που απέκτησαν.
Phoenix Suns:
Πιστεύω ότι η ομάδα από την Arizona αποφάσισε να πατήσει το restart και πήραν απόφαση να κάψουν την χρονιά 2016-17. Βέβαια την ίδια εντύπωση μου είχαν δημιουργήσει με τις κινήσεις τους το καλοκαίρι του 2014 και τελικά κατέληξαν να παλεύουν για μια θέση στα Play Off και για αυτό είμαι τώρα επιφυλακτικός. Στο νούμερο 4 επέλεξαν τον Bender, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, ο οποίος όμως δεν έπαιξε πολύ στην φετινή (κακή) Μακάμπι στην Ευρωλίγκα, οπότε λίγα σχόλια μπορώ να κάνω για την εξέλιξη του. Οι περισσότεροι σκάουτερ, μετά την επιτυχία του Porzingis και με την έλλειψη πολλών ντόπιων ταλέντων στο Draft, φέτος ήταν πολύ πιο επιεικείς στην κρίση τους με τους Ευρωπαίους παίκτες πράγμα που οδήγησε τον Bender και τους υπόλοιπους ψηλότερα από ότι πολλοί περιμέναμε. Ο Bender παίζει ως PF αν και έχει ύψος σέντερ (2,15μ) και έχει βελτιώσει τελευταία το σουτ από μακρινή απόσταση και είναι αρκετά καλός με την μπάλα στα χέρια. Αυτό που διάβασα και μου έκανε εντύπωση είναι ότι θεωρείται από τους ταχύτερους ψηλούς στα πλάγια βήματα (lateral quickness), κάτι που έκανε τους περισσότερους ειδικούς να ονειρεύονται έναν παίκτη που δεν θα έχει πρόβλημα στις αλλαγές στα σκριν, άμυνα που αποδείχτηκε το εργαλείο για να κερδίσουν οι Cavs το πρωτάθλημα. Στη συνέχεια πακετάρισαν τις επιλογές 13 και 28 και τις έστειλαν στους Kings3 προκειμένου να επιλέξουν τον δεύτερο καλύτερο PF του Draft στο πρόσωπο του Marquese Chriss. Πολύ αθλητικός παίκτης, με καλό σουτ και πολύ μεγάλο ταβάνι, τόσο που κάποιοι τον έβλεπαν να φτάνει μέχρι και το νούμερο 4. Βλέποντας το βίντεο που ακολουθεί, ήδη φαντάζομαι τάπες και καρφώματα που θα με σηκώνουν από τον καναπέ στις 3 τα ξημερώματα, απορώντας αν αυτό που είδα έγινε ή το ονειρεύτηκα. Εδώ θα πρέπει να πω ότι οι 2 παίκτες που επιλέχθηκαν ήταν από τους μικρότερους που συμμετείχαν στη διαδικασία και αυτό σίγουρα θα φανεί και του χρόνου. Σε συνδυασμό και με τον 19χρονο Devin Booker οι Suns έχουν 3 πολύ εξελίξιμους παίκτες και παράλληλα πολλές πιθανότητες να βρεθούν εκ νέου στις πρώτες επιλογές του Draft το 2017, χρονιά που αναμένεται με μεγαλύτερο ταλέντο από τη φετινή. Τέλος με την επιλογή του Tyler Ulis στο νούμερο 34 απέκτησαν έναν πολύ καλό PG που όμως είναι 1,75μ. Με τον Isaiah Thomas μια χαρά τα κατάφεραν μέχρι που τον αντάλλαξαν και το μετάνιωσαν, για να δούμε αν ο συμπαθής Tyler θα είναι η εξιλέωσή τους.
Minessota Timberwolves:
Η αλήθεια είναι ότι μπερδεύτηκα από την επιλογή των Timberwolves. Η άποψη μου είναι ότι όσο χειρότερη είναι μια ομάδα, τόσο καλύτερο είναι για αυτή να επιλέξει στο Draft τον καλύτερο διαθέσιμο παίκτη, αλλά οι καλές ομάδες θα πρέπει να επιλέγουν με βάση τις ανάγκες τους και με σκοπό να μην διαταράξουν τις ισορροπίες που έχουν. Το ρεκόρ των Λύκων, δείχνει μια κακή ομάδα η οποία όμως έχει ήδη έναν νεανικό και εξελίξιμο πυρήνα με του KAT, Wiggins και Lavine. Τα 3 πιο χτυπητά προβλήματα που είχαν πέρισυ ήταν η έλλειψη προπονητή, σουτέρ 3 πόντων και κάποιου καλού PF. Και αν το πρώτο το έλυσαν με την απόκτηση του Tom Thibodeau τα υπόλοιπα κενά ακόμα περιμένω να δω πως θα λυθούνε. Επιλέγοντας με το νούμερο 5 τον Kris Dunn διάλεξαν τον τρίτο καλύτερο παίκτη του Draft που από μόνο του είναι θετικό, έναν 22χρονο PG που φημίζεται για την άμυνα του και δεν είναι καλός σουτερ. Αν για κάποιο λόγο η περιγραφή σας θυμίζει τον 25χρονο Rubio, είναι γιατί πραγματικά οι παίκτες αυτή τη στιγμή φαίνονται παραπλήσιοι. Οι φήμες λένε ότι οι Sixers μέχρι την τελευταία στιγμή προσέφεραν στους Twolves τους Noel, Covington και τις επιλογές 24 και 26 (το ίδιο πακέτο που προσέφεραν και στους Celtics για τον Dunn) κάτι που στα μάτια μου φαντάζει σαν πολύ δελεαστικό πακέτο, αφού θα τους έδινε έναν αξιοπρεπή PF-C στο πρόσωπο του Noel, θα αναβάθμιζαν την αλλαγή του Wiggins στη θέση του SF (Covington>>>Muhammad) ο οποίος μάλιστα είναι και καλός σουτέρ και με τις 2 επιλογές θα μπορούσαν πχ να πάρουν τον Demetrius Jackson ως αλλαγή του Rubio και έναν ακόμα παίκτη. Τελικά δεν το έκαναν και όλοι έχουν μείνει με την απορία του τι θα γίνει με τους Rubio και Dunn. Σίγουρα είναι καλό να έχεις 2 καλούς PG, αλλά όταν θέλεις να κάνεις μια ομάδα με στόχο να μπει στα Play Off μετά από 12 χρόνια που απέχει, πιστεύω ότι με το νούμερο 5 θα έπρεπε να προσπαθήσουν να καλύψουν κάποια από τις πιο επείγουσες ανάγκες τους που αναφέρθηκαν πριν. Μετά και την παρουσίαση του Dunn άρχισαν να ακούγουνται όλο και πιο δυνατά τα σενάρια που θέλουν τους Wolves τελικά να ψάχνουν ομάδα για να στείλουν τον Rubio, κάτι που αν και με στενοχωρεί ως φαν του Ισπανού παίκτη, ίσως να έχει μακροχρόνια θετικά αποτελέσματα. Βέβαια, θα μου κάνει εντύπωση σε αυτή την περίπτωση, αν η ομάδα αποφασίσει να ξεκινήσει με βασικό PG τον rookie Dunn έχοντας ως στόχο να μπει στα Play Off, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να το κατορθώσουν αυτό με έναν άπειρο PG. Και στην περίπτωση των Wolves, οι επόμενες κινήσεις θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα το σχέδιο του Tom Thibodeau.
Στο βίντεο που ακολουθεί, αντί να βάλω κάποια από τα πολλά highlight του Kirs Dunn, αποφάσισα να βάλω ένα 6λεπτο βίντεο σχετικά με τη ζωή του. Ο φέρελπις PG, πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια όπως θα δείτε μέχρι να κατορθώσει να φτάσει στο νούμερο 5 του Draft. Μάλιστα, αν και από πέρισυ είχε τα προσόντα να είναι μια επιλογή πρώτου γύρου, επέλεξε να επιστρέψει στο Providence ώστε να αποφοιτήσει γιατί αυτό ήταν σημαντικό για τον ίδιο και την οικογένεια του. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος που με κάνει να τον συμπαθώ και θα ήθελα να τον δω να πετυχαίνει στο ΝΒΑ. Όπως και να έχει, βλέποντας το βίντεο θα καταλάβετε ότι τα δύσκολα για αυτόν και την οικογένεια του, έχουν πια περάσει.
Denver Nuggets:
Μπορείς να με θεωρείς τρελό, αλλά οι κινήσεις των Nuggets μου αρέσουν όλο και περισσότερο. Στο νούμερο 8 επέλεξαν τον Jamal Murray, έναν από τους 2 καλύτερους σουτέρ του Draft ο οποίος είναι μόνο 19 χρονών και έχει πολλά περιθώρια εξέλιξης. Πρώτη φορά τον είδα να παίζει πέρυσι στους Παναμερικάνικους αγώνες με τον Καναδά4 και μου έκανε εντύπωση το ματς απέναντι στις ΗΠΑ όταν ως PG οδήγησε την ομάδα του στη νίκη βάζοντας 22 πόντους στην 4η περίοδο και την παράταση! Φέτος ως SG στο Kentucky έδειξε ότι μπορεί να είναι καλός και μακριά από την μπάλα (20+PPG) και πλέον οι Nuggets έχουν 3 καλούς και εξελίξιμους παίκτες στις θέσεις των guard προσθέτοντάς τον στους Mudiay και Harris. Επίσης η επιλογή του Hernangomez θα τους δώσει έναν forward με καλό σουτ που θα βοηθήσει να ανοίξει ακόμα περισσότερο το γήπεδο για τους Jokic και Nurkic. Με το νούμερο 19 επέλεξαν τον Malik Beasly, ακόμα έναν σουτέρ σε μια προσπάθεια να λύσουν ένα από τα βασικά τους προβλήματα πέρισυ που ήταν το spacing. Θα ρισκάρω να προβλέψω ότι οι Gallinari και Faried δεν βλέπω να τελειώνουν τη χρονιά στο Denver, αλλά κι αυτό δεν θα είναι απαραίτητα και κακό. Έχουν κατορθώσει να κάνουν μια νεανική ομάδα με καλά συμβόλαια και πιστεύω ότι βγάζοντας στη διάρκεια της χρονιάς στο σφυρί παίκτες όπως οι Faried, Gallinari και Barton θα μπορέσουν να βελτιώσουν περαιτέρω το ρόστερ φέρνοντας νεότερους παίκτες και κάνοντας χώρο στο slary cap για το καλοκαίρι του 2017.
Sacramento Kings:
Σοβαρά τώρα, τι κάνεις ρε Βλάντε? Η ομάδα που έχει έναν από τους καλύτερους σέντερ στο πρωτάθλημα, και έχει ήδη 2 αλλαγές του (WCS4 και Κουφός) για τα ελάχιστα λεπτά που μένουν έδωσε το νούμερο 8 και την προοπτική να πάρει έναν εξελίξιμο PF με σουτ όπως ο Chriss για να πάρει έναν ακόμα σέντερ;! Δεν λέω, καλός και εξελίξιμος ο Παπαγιάννης αλλά δεν θεωρώ ότι ήταν ο διαθέσιμος παίκτης με το μεγαλύτερο "ταβάνι" στο 13 ούτε καλύπτει κάποια ανάγκη της ομάδας. Όταν μάλιστα δε ο καλύτερος παίκτης σου ποστάρει στο twitter "Θεέ μου, δώσε μου δύναμη" μετά την επιλογή του, καταλαβαίνεις ότι κάτι μάλλον δεν πήγε καλά. Εκτός κι αν βέβαια οι Kings έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται το ενδεχόμενο να ανταλλάξουν τον DMC, οπότε η κίνηση αποκτάει νόημα και δίνει μάλιστα προοπτική στον Παπαγιάννη. Με το νούμερο 22 επέλεξαν τον Malachi Richrardson, ο οποίος είναι ένας SG που θα τους βοηθήσει να αναπληρώσουν το κενό του Belinelli που πήγε στη Νεα Ορλεάνη. Τέλος με το νούμερο 28 επέλεξαν τον Skal Labissiere ο οποίος πριν από έναν χρόνο ακριβώς ήταν μέσα στους 3 καλύτερους παίκτες που τελείωναν το λύκειο και θα πήγαιναν στο κολέγιο. Πολύ ψηλός με προοπτική να γίνει καλός σουτέρ, ο οποίος όμως τα πήγε άσχημα στο Kentucky και είδε τις μετοχές του να πέφτουν κατακόρυφα. Το γεγονός ότι τα πάει καλά στις ατομικές προπονήσεις υπο το βλέμμα των σκάουτερ και των προπονητών, αλλά τα κάνει θάλασσα όταν πλέον μπαίνουν και άλλοι παίκτες στην εξίσωση, μου δείχνουν παίκτη με χαμηλό μπασκετικό IQ. Η επιλογή του Isaiah Cousins στο νούμερο 59 θυμίζει την επιλογή πριν από χρόνια (στο Draft 2011) που κάνανε οι ίδιοi στο νούμερο 60 με τον Isiah Thomas ως προς το μικρό όνομα και τους εξασφαλίζει ότι θα έχουν έναν Cousins ακόμα και στην περίπτωση που ο DMC κινήσει για άλλες πολιτείες.
Milwaukee Bucks:
Η έτερη ομάδα με ελληνικό ενδιαφέρον, λόγω της συμμετοχής του Αντετοκούνμπο, επέλεξε με το νούμερο 10 τον 19χρονο (περισσότερα σε λίγο) Thon Maker ο οποίος από φαινόμενο του Youtube πέρασε στην αμφισβήτηση αφού κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά την ακριβή του ηλικία! Πολλοί δημοσιογράφοι, άφησαν υπονοούμενα ότι μπορεί να είναι 4 χρόνια μεγαλύτερος από ότι λέγεται, το οποίο αλλάζει πολύ την αξία του παίκτη. Καταλαβαίνω τη λογική με την οποία τον επέλεξαν οι Bucks αφού έχει κάποια στοιχεία που τα αναζητούν σχεδόν σε όλες τους τις επιλογές (ύψος, αθλητικός, μακριά χέρια) τα τελευταία χρόνια, αλλά από την άλλη να διαλέξεις στο 10, έναν παίκτη που οι περισσότεροι πίστευαν ότι θα βρεθεί μετά το 30 δεν το λες και έξυπνη κίνηση. Φαντάζομαι θα προσπάθησαν να ανταλλάξουν το 10 με κάποια επιλογή πιο κάτω και με κανένα εξτραδάκι (πχ pick δεύτερου γύρου), αλλά δεν τα κατάφεραν, οπότε αποφάσισαν να πάνε με το ένστικτό τους. Αν δεν ήταν GM o Hammond o οποίος έκανε το ίδιο με τον Αντετοκούνμπο το 2013 και του έπιασε 100%, θα ήμουν περισσότερο αρνητικός όμως προς το παρόν θα περιμένω να δω πως θα εξελιχτεί. Θεωρητικά (αφού ποτέ δεν είδαμε τον Maker σε κάποιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα) μιλάμε για έναν forward 2,16 με έφεση στις τάπες και καλό σουτ από την περιφέρεια, που μπορεί επίσης να απειλήσει με την μπάλα. Κοινώς τα έχει όλα, αλλά όπως είπα και στην αρχή αν αντί για 19 είναι 23 χρονών τότε μεγάλο μέρος από αυτές τις προσδοκίες θα χαθεί καθώς θα περιοριστούν τα περιθώρια βελτίωσης. Με την δεύτερη επιλογή τους στο 36 επέλεξαν τον Malcolm Brogdon, έναν από τους καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς του Draft, ο οποίος την τελευταία χρονιά στο Virginia είχε 18.2PPG 39% στα τρίποντα, πράγμα που αφήνει αισιοδοξία ότι θα μπορεί να γίνει ένας καλός 3D παίκτης για το ΝΒΑ. Πιστεύω ότι πρώτα θα δούμε τον Brogdon να παίζει σημαντικά λεπτά και ρόλο στους Bucks και αργότερα ίσως τον Thon Maker, και καθότι φαντάζομαι ότι είναι πιο άγνωστος στο ευρύ κοινό, θα προτιμήσω το βίντεο που θα ακολουθήσει να είναι δικό του. Όπως και να έχει, τα σημαντικά ερωτήματα για τους Bucks αυτό το καλοκαίρι, είναι τι θα κάνουν με τον Greg Monroe (ακούγεται ότι θα ψάξουν πιθανή ανταλλαγή) κι αν ο Parker μπορεί να γίνει τουλάχιστον μέτριος στην άμυνα (πολύ κακός φέτος).
Oklahoma City Thunder:
Η πιο μεγάλη ανταλλαγή την βραδιά του Draft έγινε ανάμεσα στους Thunder και τους Magic. Η ομάδα της Οκλαχόμα ευχαρίστησε τον Serge Ibaka για την προσφορά του και τον έστειλε να ολοκληρώσει τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του στο Ορλάντο με αντάλλαγμα τους Victor Oladipo, Ersan Ilyasova και το νούμερο 11 του Draft τον Domantas Sabonis5. Η αλήθεια είναι ότι για να κρίνω αν ήταν καλή ή όχι η ανταλλαγή θα πρέπει να περιμένω μερικές μέρες για να δω αν θα παίξει ρόλο στην απόφαση του Kevin Durant να μείνει ή όχι στην Οκλαχόμα. Η ομάδα των Thunder ήξερε ότι δύσκολα θα μπορούσε να δώσει στον Ibaka τα χρήματα που θα ζητούσε το ερχόμενο καλοκαίρι θέλοντας να κρατήσει χώρο στο salary cap για τους Durant και Bestbrook, οπότε αποφάσισαν να τον δώσουν τώρα για τον Oladipo (γλυτώνουν με αυτόν τον τρόπο την ανανέωση του Waiters, σε περίπτωση που αυτός ζητήσει κάποιο υπερβολικό ποσό), τον Ilyasova (όλες οι ομάδες χρειάζονται ένα stretch 4) και τον Sabonis έναν εξελίξιμο παίκτη, με πολύ καλό συμβόλαιο για τα επόμενα χρόνια και που στην αρχή θα είναι ο τρίτος ψηλός πίσω από τους Adams και Kanter. Από την άλλη το Ορλάντο πήρε έναν παίκτη που έδειξε στους τελικούς ότι μπορεί να βοηθήσει μια ομάδα να ανέβει επίπεδο με την ικανότητα του στην άμυνα και το μακρινό σουτ που έχει βελτιώσει τελευταία. Προσωπικά μου άρεσε η κίνηση, ΑΛΛΑ αν ο Durant πιστεύει ότι η φυγή του Ibaka μειώνει τις δυνατότητες των OKC για πρωτάθλημα και συντελέσει στην φυγή του για άλλες πολιτείες, τότε θα αποδεχτεί ένα μεγάλο αυτογκόλ για τον Sam Presti6. O Durant έπαιξε καταπληκτικά ως PF στους τελικούς της Δϋσης και έδειξε πολύ καλά στοιχεία και στην άμυνα με αλλαγές. Αν είναι διατεθειμένος να παίξει όλο και πιο συχνά ως PF, με ότι συνεπάγεται αυτό για την καταπόνηση του σώματός του, τότε η πεντάδα με Bestbrook, Oladipo, Roberson, Durant και Adams έχει υλικό για να χτυπήσει πρωτάθλημα. Όσο για τον Sabonis, στο ματς κόντρα στον Jakob Poeltl7 που τον είδα στη δεύτερη φάση του NCAA με εντυπωσίασε και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι ειδικοί θεωρούν καλύτερο παίκτη τον Αυστριακό από το κολέγιο της Γιούτα.
;Memphis Grizlies:
Μετά τους Sixers και τους Lakers, η ομάδα των οποίων οι κινήσεις μου άρεσαν πολύ είναι οι Memphis, το οποίο στα μάτια μου είναι ακόμα μεγαλύτερο κατόρθωμα καθώς η πρώτη τους επιλογή ήταν στο νούμερο 17. Με αυτήν την επιλογή πήραν τον Wade Baldwin, έναν παίκτη με τον οποίο είχαμε ασχοληθεί και στο παρελθόν και τους δίνει έναν εξελίξιμο PG σε περίπτωση που δεν ανανεώσει ο Conley, ο οποίος όμως μπορεί λόγω μεγέθους και της ικανότητάς του στο τρίποντο να παίξει και κατά διαστήματα ως SG. Με το νούμερο 31 τον οποίο ο Βασίλης τον είχε στο νούμερο 12 του δικού του mock draft και έγραφε τα πρακάτω: "Αδυναμία! Ο Davis είναι ένας αθλητικός forward που αγωνίζεται με πολύ ενέργεια και όντας καλός rebounder και rim protector μπορεί να μετατραπεί σε αυτόν που θα κάνει τη διαφορά στην άμυνα (για αρχή) όταν θα βρίσκεται στο παρκέ. Διαθέτει συμπαθητικό mid-range σουτάκι και έχει τα χαρακτηριστικά να αγωνιστεί και στις δυο θέσεις της frontline". Όταν μπορείς να πάρεις στο νούμερο 31 τέτοιο ταλέντο, τότε σίγουρα το Draft σου έχει πάει καλά! Επιπλέον πήραν και τον Σέρβο Rade Zagorac στο 35, ο οποίος δεν είναι ακόμα έτοιμος για ΝΒΑ, αλλά θα ήθελα οπωσδήποτε να τον δω στη Ευρωλίγκα του χρόνου για να δω αν μπορεί να διατηρήσει την ικανότητά του στο σκοράρισμα στο πιο πάνω επίπεδο. Όπως και για τις υπόλοιπες ομάδες το καλοκαίρι θα είναι πολύ σημαντικό για τους Memphis οι οποίοι θέλουν να κρατήσουν τον Conley (ο καλύτερος PG διαθέσιμος στην αγορά των Free Agent) ώστε να παραμείνουν ανταγωνιστικοί.
Μερικές σκόρπιες σκέψεις:
- Μετά τις εμφανίσεις του Porzingis πέρισυ όλοι οι Ευρωπαίοι ήταν φέτος της μόδας με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους Bender και Παπαγιάννη. Στο χέρι τους είναι να δικαιώσουν αυτές τις προσδοκίες και να ανοίξουν ακόμα περισσότερο το δρόμο για περισσότερους παίκτες από τα μέρη μας.
- Παίκτες οι οποίοι δεν έπαιξαν πολύ την προηγούμενη χρονιά, κάνοντας τη συλλογή πληροφοριών δύσκολη για τους σκάουτερ, είδαν τις μετοχές τους να ανεβαίνουν (Thon Maker, Bender, Papagiannis κτλ). Ενώ παίκτες όπως ο Labissiere ο οποίος περίσυ το καλοκαίρι οι ειδικοί πίστευαν ότι θα είναι στο top 5, κατέληξε στο νούμερο 28 γιατί είχε χτυπητές αδυναμίες στο οργανωμένο μπάσκετ και δεν κόλλησε στην ομάδα του Kentucky. Ειδικά μετά από αυτό που συνέβη με τον Maker, ο οποίος δεν πήγε σε κολέγιο και κάθισε ένα χρόνο έξω να κάνει προπονήσεις (εμμέσως, καθυστερώντας την αποφοίτηση από το Λύκειο), ίσως να γίνει κάποιουν είδους μόδα, εφόσον ο Maker τα πάει καλά στο ΝΒΑ
- Ωραίες οι επιλογές του Chicago με τους Valentine και Zipser, αλλά το σίριαλ του καλοκαιριού μετά και την απομάκρυνση του Rose είναι το τι θα γίνει με τον Butler.
- Οι Pelicans με τις προσθήκες των Buddy Hield και Cheick Diallo έκανε τι αυτονόητο και πήρε 2 παίκτες εκεί που πονούσε. Αν ο Hield δικαιώσει τις προσδοκίες, μέχρι και για ROY μπορεί να βγει.
- Patric McCaw στους GSW. Εξελίξιμος 3D forward, ο οποίος στο σύστημα των Warriors θα εξελιχθεί σε χρήσιμο ρολίστα
- O Thomas Walkup δεν επιλέχτηκε στο Draft και θα μου άρεσε να καμιά ευρωπαϊκή ομάδα μπορούσε να τον δελεάσει να έρθει στα μέρη μας.
Σημειώσεις:
- Εκτός κι αν είναι οι Sixers, βλέπεις δεν θεωρώ το tanking μακροπρόθεσμο στόχο.
- Φαντάζομαι ειδικά οι οπαδοί των Celtics και των Kings δεν το απέφυγαν αυτό
- Γενικά όταν έχεις πολλές επιλογές στο τέλος του Draft, το να μπορέσεις να τις πακετάρεις και να πάρεις μια καλύτερη, πάντα ωφελεί και είναι και η τακτική που περίμενα να ακολουθήσουν και οι Celtics.
- O Willie Cauley Stein αν και παίζει πολλές φορές ως PF η έλλειψη σουτ και το πολύ περιορισμένο του επιθετικό παιχνίδι, τον κάνουν στα μάτια μου έναν καλό rim protector που θα παίζει καλύτερα ως σέντερ και χωρίς τον DMC στην πεντάδα. Αν και φαν των ψηλών με καλό σουτ από την περιφέρεια, ο DMC θα πρέπει να κατασκηνώνει μέσα στη ρακέτα να σκοράρει με τους πολλούς τρόπους που έχει και να κερδίζει φάουλ όσο περισσότερο μπορεί και η συνύπαρξη στην πεντάδα με τον WCS τον αναγκάζει πολλές φορές να βγαίνει στο τρίποντο.
- Ναι, είναι γιος του Arvydas Sabonis, σε περίπτωση που αναρωτιέσαι ;)
- GM των Thunder
- Επιλέχτηκε στο νούμερο 9 από τους Raptors