Σάββατο, 14 Ιανουαρίου 2017 10:11

To μακρινό ριμπάουντ, Day 17. Oι παίκτες είναι σαν τα κρασιά

Από :

Στην 17η αγωνιστική, δύο ερυθρόλευκες ομάδες έκαναν τις μεγαλύτερες νίκες, οι οποίες θα αποδειχτούν σημαντικότατες στη συνέχεια της διοργάνωσης. Ο Ερυθρός Αστέρας κατόρθωσε να φτάσει τις τέσσερις σερί νίκες νικώντας και την Φενέρ μέσα στην έδρα του (τρεις εκ των τεσσάρων νικών ήρθαν απέναντι σε ΤΣΣΚΑ, Μαδρίτη και Φενέρ) και ο (χωρίς Σπανούλη και Χάκετ) Ολυμπιακός κέρδισε μέσα στην Βαρκελώνη, βυθίζοντας σε απόγνωση τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα. Κοινός παρανομαστής των δύο νικών ήταν η πολύ καλή άμυνα των δύο ομάδων και η απόδοση δύο σέντερ που πέρισυ αγωνίζονταν στα μέρη μας και είχαν γίνει στόχος χλευασμού και ειρωνείας. Τουλάχιστον ο Μιλουτίνοφ παρέμεινε, και δικαιώνει αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν εξαρχής, γιατί ο Κούζμιτς έφυγε όπως όπως από τον Παναθηναϊκό και για καλή του τύχη ξαναφτιάχνει το "όνομά" του παίζοντας στον Ερυθρό Αστέρα.

Κατά τα άλλα, Παναθηναϊκός, Νταρουσαφάκα και Ρεάλ Μαδρίτης νίκησαν δύσκολα στην έδρα τους Εφές, Μπασκόνια και Μακάμπι αντίστοιχα, σε ματς από αυτά που ο γηπεδούχος έχει περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει. Η ΤΣΣΚΑ ξέσπασε μετά από τρεις σερί ήττες στην Μιλάνο, η οποία φαίνεται να είναι η πρώτη ομάδα που έπαψε να είναι ανταγωνιστική, ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από την Ούνιξ, η οποία ακόμα και χωρίς τον Κολόμ κατόρθωσε να κερδίσει στην έδρα της την Μπάμπεργκ, χάρη σε ακόμα μια μαγική εμφάνιση του Λάνγκφορντ1 (27/10/5 και 29 PIR). Στο αδιάφορο (για μένα) ματς της αγωνιστικής η Γαλατασαράι κέρδισε την Ζαλγκίρις μέσα στην έδρα της.

Η πρώτη πεντάδα

 

1. Αν και στην επίσημη σελίδα της Ευρωλίγκας παρουσιάζεται ως Ιταλός, ο γεννημένος στο Μοντεβιδέο, Μπρούνο Φιτιπάλδο είναι ο βασικός πόιντ γκαρντ της εθνικής Ουρουγάης, οπότε είναι Ουρουγουανός. Αυτό και μόνο τον βάζει στην καρδιά μου αφού μιλάμε για τη χώρα των Λουίς Σουάρες, Ντιέγο Φορλάν και Χοσέ Μουχίκα. Για μία ακόμα χρονιά η Γαλατά από τα μισά έχει αλλάξει τους Αμερικανούς παίκτες της2, ο κόσμος δεν πατάει στο γήπεδο, και μας κάνει να απορούμε γιατί πρέπει να έχουμε τόσες Τούρκικες ομάδες στη διοργάνωση. Από την άλλη, συνεχίζει να είναι η ομάδα που δίνει την ευκαιρία για πρώτη φορά σε ξένους παίκτες να δείξουν το ταλέντο τους στο επίπεδο της Ευρωλίγκα και να γίνουν στόχος των υπόλοιπων ομάδων. Το κάνανε με τον Γιανγκ και μάλλον το ίδιο θα συμβεί και με τον Φιτιπάλδο. Μετά από δύο κακές εμφανίσεις στα πρώτα του παιχνίδια στη διοργάνωση, ο Ουρουγουανός άσσος οδήγησε τη Γαλατά στη νίκη με 21 πόντους, 6 ασίστ και 18 PIR και πλέον έχει την προσοχή μας.

2. Αν και ο Τζεντίλε ήταν για πολλούς η αποκάλυψη στη νίκη του Παναθηναϊκού, αφού στο δεύτερο παιχνίδι του με την πράσινη φανέλα στη διοργάνωση είχε 15 πόντους και 5 ριμπάουντ, η στήλη θα σταθεί για δεύτερη σερί φορά στον Μάικ Τζέιμς. Ο Αμερικανός πόιντ γκαρντ τελείωσε το παιχνίδι με 14 πόντους, 6 ασίστ και 19 PIR (υψηλότερο της αναμέτρησης) δείχνοντας ότι μπορεί να είναι ο κουμανταδόρος της ομάδας όταν ο Καλάθης είναι στον πάγκο. Μπορεί το παιχνίδι του να είναι πολύ διαφορετικό από αυτό του Καλάθη, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο "δημιουργό". Υπομονή μερικές μέρες και θα έχουμε αρκετά περισσότερα γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Πάντως όσο θα ανεβαίνει ο Μάικ, θα ανεβαίνει και ο Παναθηναϊκός στα επόμενα παιχνίδια που είναι πολύ σημαντικά για την τελική κατάταξη. 

3. Έχουμε πει πολλά καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς για τον μεγαλύτερο ταλέντο που βρίσκεται από αυτή την μεριά του Ατλαντικού, όμως ο μπαγάσας κάθε βδομάδα βελτιώνει το παιχνίδι του με καταπληκτικό ρυθμό. Πέρα από τη στατιστική του στο παιχνίδι απέναντι στην Μακάμπι (10 πόντους, 11 ριμπάουντ, 8 ασίστ με 0 λάθη και 32 PIR!) αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η ωριμότητά του και το πως μπορεί και διαβάζει άμεσα την αντίπαλη άμυνα. Οι πάσες στις γωνίες μετά από πικ εν ρολ, οι αλλαγές ρυθμού όταν διεισδύει, ώστε να κερδίσει έδαφος από τον αμυντικό του, είναι μικρές λεπτομέρειες που θυμίζουν πιο πολύ βετεράνο παρά έναν 17χρονο παίκτη. 

4. Για μεγάλα διαστήματα του 2ου ημίχρονου η Νταρουσαφάκα, αγωνίστηκε με τον Μοερμάν στη θέση του σέντερ και τον Κλάιμπουρν στο τέσσερα ή γενικά με χαμηλά σχήματα χωρίς τους κλασικούς σέντερ Ζίζιτς και Φουρκαν, οι οποίοι στα 14:11 που αγωνίστηκαν συνολικά είχαν το εντυπωσιακό -3 στο PIR. Ο παίκτης που περισσότερο ευνοήθηκε από αυτά τα σχήματα ήταν ο Ντάιρις Μπέρτανς που μπήκε στο γήπεδο με το σκορ στο 56 - 54 και ενώ απέμεναν 4:58 για τη λήξη του 3ου δεκαλέπτου και δεν ξαναβγήκε. Στα 26:41 που αγωνίστηκε, είχε 29 πόντους και 5 ασίστ, εκμεταλλευόμενος τους χώρους που δημιουργήθηκαν από αυτά τα σχήματα. 

5. Είναι Σέρβοι, παίζουν για ομάδες αδελφοποιήμένες και πέρισυ ήταν στόχος χλευασμού από τους οπαδούς των δύο αιωνίων. Ο Κoυζμιτς με αυτές τις εμφανίσεις συνεχίζει να ανεβάζει το κασέ του για την επόμενη χρονία αφού εκτός του ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ερυθρού Αστέρα (21/8 και 28 PIR), έκανε και την τάπα στην τελευταία φάση, εμποδίζοντας την Φενέρ να στείλει το παιχνίδι στην παράταση. Η συνεργασία του με τον Γιόβιτς είναι παραδειγματική για το πώς μπορεί ένας σέντερ να παίζει το πικ εν ρολ, χωρίς να χρειάζεται να είναι ιπτάμενος και να καρφώνει με μανία το αντίπαλο καλάθι. Από την άλλη, ο σέντερ του Ολυμπιακού έκανε πολύ καλό παιχνίδι απέναντι στον Τόμιτς και ήταν ο κύριος λόγος που ο Κροάτης σέντερ της Μπαρτσελόνα έμεινε στα "ρηχά" έχοντας 12 πόντους με 12 σουτ. Επίσης το κάρφωμά του λίγο πριν τελειώσει το παιχνίδι, έδωσε για πρώτη φορά στην 4η περίοδο το προβάδισμα στον Ολυμπιακό , που από τότε δεν τον ξαναέχασε. 

Το ματς της αγωνιστικής

Μπορεί να μην διεκδίκησε δάφνες ποιότητας, αλλά η νίκη του Ολυμπιακού μέσα στην Βαρκελώνη ήταν το πιο σημαντικό αποτέλεσμα της αγωνιστικής. Η ομάδα του Πειραιά, χωρίς Σπανούλη, κατόρθωσε να πάρει το διπλό απέναντι σε μια ομάδα που καιγόταν για τη νίκη παίζοντας πολύ καλή άμυνα. Το παιχνίδι όπως ήταν αναμενόμενο πήγε σε χαμηλό σκορ και καμία ομάδα δεν μπόρεσε να αποσπαστεί με μια μεγάλη διαφορά. Πρίντεζης και Λοτζέσκι σήκωσαν το επιθετικό βάρος στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και ο Γουότερς έδειξε ότι μπορεί να είναι ένας πολύ χρήσιμος παίκτης στα πλάνα του Σφαιρόπουλου από εδώ και πέρα. Σε συνδυασμό δε και με τα υπόλοιπα αποτελέσματα της αγωνιστικής, η ομάδα του Πειραιά αρχίζει και παίρνει προβάδισμα για την κατάληψη μίας εκ των τεσσάρων πρώτων θέσεων της κανονικής περιόδου. Από την άλλη η Μπαρτσελόνα, για ακόμα μια φορά έδειξε μπερδεμένη και αργή στην επίθεση και το πιο ανησυχητικό είναι ότι φαίνεται δύσκολo να αλλάξει πια η κατάσταση. 

Η φάση της αγωνιστικής

Το Comeback

Ο Ναντο Ντε Κολό είναι ο καλύτερος παίκτης της Ευρωλίγκα. Μετά από εφτά χαμένα ματς λόγω τραυματισμού και δύο μέτριες εμφανίσεις απέναντι σε Ερυθρό Αστέρα και Ρεάλ Μαδρίτης αμέσως μετά την επιστροφή του από τον τραυματισμό, πλέον μας ξαναθύμισε το τι μπορεί να κάνει. 22 πόντους με 3 τρίποντα και 30 PIR ήταν αρκετά ώστε η ΤΣΣΚΑ να διαλύσει την Μιλάνο και να θυμίσει σε όλους ότι παραμένει το αφεντικό της διοργάνωσης. Το δίδυμο Ντε Κολό / Τεόντοσιτς είναι χάρμα ιδέσθαι 

Και κάτι ακόμα (σχετικά με τους Timberwolves!...)

Μετά το χαμένο παιχνίδι των Timberwolves απέναντι στους Utah Jazz με 94 - 92 ο δημοσιογράφος Jon Krawczynski ρώτησε τον Τιμποντό αν οι αντιδράσεις του στον πάγκο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, δημιουργούν αρνητικό κλίμα στην ομάδα. Ο διάσημος προπονητής του απάντησε με το λακωνικό "mind your own business"3, αλλά από τότε μπορώ να πω ότι και στις τρεις νίκες που ακολούθησαν είναι αρκετά πιο ήρεμος στον πάγκο και δεν τον ακούω τόσο συχνά να γκαρίζει μέσα από την αναμετάδoση των αγώνων (όντως ακούγεται, προσέξτε το)

Γιατί όμως σας μιλάω για ΝΒΑ, αφού το θέμα μας είναι η Ευρωλίγκα; Γιατί πραγματικά κάποιος πρέπει να κάνει αυτή την ερώτηση στον Μπαρτζώκα. Όντας στο γήπεδο, είναι εντυπωσιακό πόσες φορές αγανακτεί με τις επιλογές των παικτών του, εκφράζοντας έντονα τη δυσαρέσκεια του. Και αν με τις επιλογές του Ντόρσεϋ ήμουν συνηθισμένος, πλέον οι αντιδράσεις του αγανάκτησης/απόγνωσης είναι όλο και πιο συχνές και οι μόνοι παίκτες που προς το παρόν μένουν στο απυρόβλητο είναι οι Ναβάρο, Τόμιτς και Ράις. Δεν ξέρω αν το έδειξαν οι κάμερες, αλλά στη λήξη του ημιχρόνου και μετά την τάπα που δέχτηκε ο Κοπόνεν από τον Πρίντεζη, ο Έλληνας προπονητής άρχισε να δίνει μια παράσταση αγανάκτησης απέναντι στον Φιλανδό παίκτη, ο οποίος φυσικά τσαντίστηκε και αντέδρασε. Οκ, τέτοια περιστατικά συμβαίνουν σε κάθε αγώνα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι πολύ μεγάλη η συχνότητα εμφάνισής τους. Παίκτες σαν τον Κλαβέρ, τον Κοπόνεν κτλ δεν είναι οι πιτσιρικάδες που θα σκύψουν το κεφάλι απέναντι στον Έλληνα προπονητή, ο οποίος ακόμα δεν τυγχάνει της αποδοχής των Ομπράντοβιτς και Ιβκοβιτς, που έχουν επίσης πολύ συχνά τέτοιες αντιδράσεις. Στις επιτυχημένες ομάδες οι παίκτες παίζουν και για τον προπονητή και αυτό νομίζω ότι δεν συμβαίνει εδώ και καιρό στην Βαρκελώνη. Μπορεί ο Μπαρτζώκας να είπε σε πρόσφατη συνέντευξη ότι η δουλειά του θα φανεί του χρόνου, όταν θα μπορέσει να ετοιμάσει την ομάδα βάσει των δικών του επιθυμιών, αλλά από την άλλη δεν θα φύγουν όλοι οι παίκτες και θα έρθουν 12 καινούριοι. Είναι πολύ σημαντικό να κερδίσει τους παίκτες και να τους κάνει να τον πιστέψουν. Άλλωστε δεν είναι τόσο μακριά η χρονιά της Λοκομοτίβ που ο Ντιλέινι πόσταρε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πόσο καλή σχέση είχε με τον Έλληνα προπονητή.

Δήλωση της αγωνιστικής:

Video clip for the weekend

Με αφορμή το όνομα του Φιτιπάλδο θυμήθηκα το Ισπανικό συγκρότημα "Fito y Fitipaldis" και για αυτό θα κλείσουμε με το παρακάτω τραγούδι που έχει τίτλο "Tarde o temprano" (αργά ή γρήγορα), το οποίο ταιριάζει στην φετινή Ευρωλίγκα. Βλέπετε, αργά ή γρήγορα οι ομάδες φαίνεται να παίρνουν αυτό που αξίζουν ;)

;

Σημειώσεις:

  1. Θα μπορούσε να είναι κάθε βδομάδα στην καλύτερη πεντάδα ή τουλάχιστον όταν κερδίζει η Οϋνιξ, αλλά είμαστε πλέον τόσο συνηθισμένοι σε αυτές τις εμφανίσεις που θα πάμε πάσο.
  2. Είτε γιατί δεν έχει χρήματα, είτε γιατί ξενυχτάνε στο Κάουνας
  3. "Κοίτα τη δουλειά σου". Λες και η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να κάνει ερωτήσεις...
  4. Μόνο τον Βεζένκοφ φαίνεται να έχει κερδίσει

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely