Giorgos B.

Giorgos B. : 'Eντιτορ της ιστοσελίδας. Γεννήθηκα το 1979 και είμαι από την Πόλη. Δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα, για αυτό και διαβάζω, όσο μπορώ. Ενδιάφεροντα/χόμπι: Ντοκιμαντέρ, κρασί, πινγκ πονγκ, τένις - διάφορα όπως όλες και όλοι.

Παρασκευή, 07 Δεκεμβρίου 2018 11:24

Mixed feelings

Λοιπόν ένα μικρό μπλογκάκι για τον Ολυμπιακό απόψε, πριν το κρασάκι.

Οι ερυθρόλευκοι απέναντι στην Ζαλγκίρις έκαναν ένα ξεκίνημα σπάνιο. 4/4 τρίποντα του Πρίντεζη δεν τα βλέπεις κάθε μέρα στο τσάκα τσάκα, ενώ επίσης αξιοσημείωτο είναι πως τα τρία από αυτά ήρθαν από την γωνία. Ο Σάρας είδε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει εκεί, καθώς ο Σπανούλης διάβαζε τα "βυθίσματα" της άμυνας και τις διπλές καλύψεις τέλεια και ο Ολυμπιακός ήταν γενικά αλάνθαστος. Ετσι, παρουσίασε μία σχετικά περίεργη άμυνα, που σίγουρα δεν ήταν ζώνη, αλλά περισσότερο κάτι σαν τακτική εκφοβισμού.

Πέμπτη, 06 Δεκεμβρίου 2018 05:26

Ένα χταπόδι στο "ΑΝ"

Tην προηγούμενη Κυριακή πήγα στο ΑΝ club στα Εξάρχεια, κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, σπουδαία τα λάχανα. Κάποτε είχε παίξει εκεί μέχρι και ο Κώστας Τουρνάς, διότι ακόμη και το ΑΝ έχει περάσει κρίση ταυτότητας. Παραπροχθές βέβαια, ήταν μια άλλη, ωραία περίσταση. Οι 7 Odds, το γκρουπ που έντυσε μουσικά την τελευταία μας εκπομπή εδώ στο Basketball Guru, παρουσίαζε σε ένα μίνι-φεστιβαλάκι (τρεις μπάντες) το δεύτερο του LP, με τίτλο “What are the Odds”. Ο ένας είναι πολύ καλός φίλος, με τους άλλους δεν έχουμε πει ούτε ένα «γεια».

Αποκαρδιωτική η εικόνα του Παναθηναϊκού στα περίχωρα της Μόσχας, εκεί που σκόραρε μόλις 68 πόντους απέναντι στην Shvedless Χίμκι του Γιώργου Μπαρτζώκα, που βλέπει την ομάδα του να ανακάμπτει σημαντικά. Ο Ολυμπιακός, αντίθετα, έπαιξε όμορφα στο Φάληρο από ένα σημείο και ύστερα, δοκιμάζοντας να ακουμπήσει ακόμη παραπάνω την μπάλα στον Ζακ Λεντέι. Η νίκη της Φενέρ μέσα στην Βαρκελώνη επιτρέπει στους ερυθρόλευκους να κοιτάνε με άλλο μάτι την βαθμολογία, ενώ η επικράτηση της ΤΣΣΚΑ στη Μαδρίτη δίνει στον Ιτούδη τον αέρα του ξεκάθαρου φαβορί. Στα (λίγα) αξιοσημείωτα της αγωνιστικής, καταχωρείται η ασθμαίνουσα νίκη της Ζαλγκίρις επί της Μιλάνο, πιθανώς και η ανατροπή της Γκραν Κανάρια απέναντι στο χάλι της Νταρουσάφακα. Η εικόνα της Εφές δεν αποτελεί καμία έκπληξη, όπως έκπληξη δεν αποτελεί και εκείνη της Μακάμπι. Η απόδοση των Ισραηλινών ήταν αληθινά καλή, κάτι αναμενόμενο. Κάποια στιγμή θα ξεμπούκωναν. Πάμε στις κατηγορίες μας ξεκινώντας από αυτούς.

Ως γνωστόν, η Αναντολού Εφές είναι η πιο βελτιωμένη ομάδα της φετινής Ευρωλίγκα. Βρίσκεται στην τέταρτη θέση με ρεκόρ 7-2, έχει πάρει τις νίκες που χρειάζεται ένα φαβορί για τετράδα (δηλαδή τα εκτός έδρας με μεσαίας ή χαμηλής δυναμικότητας αντιπάλους) και δείχνει να έχει αφήσει πίσω της την αλλοπρόσαλη εποχή Περάσοβιτς, η οποία γέμισε το σύνολο με αγαρμποσύνη και μόνο. Δεν ξέρω αν θυμάστε πώς έπαιζαν οι Τούρκοι τότε, στην καλύτερη τους έκδοση. Είχαν σούπερ αθλητικούς πλάγιους (Μπράουν, Χάνικατ, Tόμας, Οσμάν), τον Ντάνστον, τον Γκρέιντζερ και τον Πολ και το μοτό τους ήταν τρέξιμο, σουτ από όπου να ναι και "ολοι μαζί στο επιθετικό ριμπάουντ". Πήγε σχετικά οκ, αλλά όταν ο Περάσοβιτς προσπάθησε να υποστηρίξει αυτή την "συγχρονη" συνταγή με άλλους παίκτες, το αποτέλεσμα ήταν ένα αγωνιστικό έκτρωμα, που μοιραία κατέληξε στα χέρια του προπονητή-μετρ του σαματά και των αποβολών, Εργκίν Αταμάν. Παίρνοντας την Εφές στη μέση της χρονιάς, ο Αταμάν τα πήγε ακόμη χειρότερα και ευτυχώς ήρθε το καλοκαίρι.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι πλέον προπονητής της Μακάμπι και αυτό είναι μία αληθινά καλή είδηση. Ο πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού άξιζε να παραμείνει στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, διότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής, με αξιοσημείωτη πορεία και μεγάλες επιτυχίες, όπως τα δύο πρωταθλήματα Ελλάδας και οι δύο συμμετοχές σε τελικούς Ευρωλίγκα σε τέσσερα χρόνια, βιογραφικό πενταετίας ανώτερο από τους περισσότερους συναδέλφους του. Δεν ήταν αρκετό να τον κρατήσει στον Ολυμπιακό, καθότι εκεί ο κύκλος του ομολογουμένως έκλεισε, όμως σίγουρα είναι φτάνει και περισσεύει για την διαλυμένη (αγωνιστικά) Μακάμπι να δοκιμάσει μαζί του.

Λίγο με τα σάιμποργκ και την συνεντευξη κάηκα να πω την αλήθεια. Καθώς την άραζα προχθές στον καναπέ, σκεφτόμουν ότι θα μπει ο Σλούκας με κόκκινο μάτι, μεταλλικό χέρι-δαγκάνα και θα τρίζει σαν εκσκαφέας φωνάζοντας "ιααααααααργκ"! Δεν συνέβη κάτι τέτοιο, τουλάχιστον σε ο,τι με αφορά, για άλλους όμως δεν παίρνω όρκο. Η Φενέρ πέρασε από το ΣΕΦ με εκείνον πρωταγωνιστή, στην νίκη της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, καθώς το σύνολο του Ζοτς πλέον πηγαίνει καβάλα στ'αλογο. Είναι δύσκολο να σπάσει η τριάδα της κορυφής μέχρι το τέλος, αλλά από εκεί και κάτω θα γίνει σκοτωμός. Οι δύο ελληνικές ομάδες δεν βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή θέση, όμως το χειρότερο είναι πως δεν έχουν και ωραία εικόνα. Μόλις 7 αγωνιστικές έχουν περάσει βέβαια, θα δούμε. Προς το παρόν, η τριάδα Μπάρτσα-Εφές-Μιλάνο δείχνει ένα βήμα μπροστά. Ας δούμε τις κατηγορίες μας.

H ειρωνική μου πίστη, η βλασφημία μου, έχει στο κέντρο της μια εικόνα - το cyborg.*

Όπως είδαμε αυτές τις μέρες, ο αθλητισμός, και δη το μπάσκετ, προσφέρει ένα υπέροχο παράδειγμα αλληλεπίδρασης με την τεχνολογία. Οι ειδικοί που κινούνται γύρω από το άθλημα την χρησιμοποιούν για να ελέγξουν ένα σωρό ενδεχόμενα: Tην ομαδική συνέργεια (α' μέρος), την ατομική βελτίωση και το ενδεχόμενο τραυματισμών (β' μέρος), το συνταίριασμα ενός καινούριου μέλος σε μία νέα ομάδα (γ' μέρος). Από τα ποσοστά των σουτ σε διάφορα σημεία του γηπέδου, μέχρι την σωστή γωνία σκριν, το ψυχολογικό προφίλ και τις συνήθειες του ύπνου, τα ποσοτικά δεδομένα δημιουργούν γύρω από τον μπασκετμπολίστα ένα κυβοργικό πλέγμα, ή αν θέλετε ένα επιστημονικό δίχτυ, που δένει με την υποκειμενικότητα του οργανικά, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ο αθλητής και η αθλήτρια μοιάζουν με το cyborg της επιστημονικής φαντασίας, κυρίως διότι στο σώμα τους εγγράφονται πληροφορίες, οι οποίες με την σειρά τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο του εξωτερικού περιβάλλοντος και την ρύθμιση των διαδράσεων με εκείνο.

Εκείνο που περιπλέκει την κατάσταση με τα cyborgs, φυσικά, είναι ότι κατά βάση πρόκειται για νόθα βλαστάρια της στρατοκρατίας και του πατριαρχικού καπιταλισμού [..]. Όμως τα νόθα βλαστάρια πολλές φορέ προδίδουν με το παραπάνω τις καταβολές τους. Στο κάτω κάτω, οι πατέρες τους δεν έχουν σημασία.*

(Σήμερα ίσως συντελεστεί μια μικρή προδοσία.)

H ανάγκη για βελτιστοποίηση της απόδοσης των ομάδων, για προβλεψιμότητα και για αποφυγή του ρίσκου των τραυματισμών, έχει οδηγήσει τους ανθρώπους γύρω από μία ομάδα μπάσκετ να εμπιστευτούν μία πλειάδα δικτύων πληροφοριών και τεχνολογικών βοηθημάτων. Όπως είδαμε ως τώρα, στα σώματα των αθλητών εγγράφονται δεδομένα για την κίνηση μέσα στο γήπεδο (σε σχέση με τους συμπαίκτες) και για την ατομική καταπόνηση. Επίσης, γίνεται συντονισμένη προσπάθεια, προκειμένου η ανατροφοδότηση να προσφέρει χείρα βοήθειας στην ανάπτυξη της κατάλληλης σωματοδομής. Ο Κώστας Πελεχρίνης και ο Κώστας Χατζηχρήστος προσεφεραν αναλυτικές ματιές επί αυτών των θεμάτων στα δύο πρώτα μέρη του αφιερώματος.

"Ο μοντέρνος μηχανικός εξοπλισμός είναι ένας αναιδής νεόκοπος θεός, που παρωδεί την απανταχού παρουσία και την πνευματικότητα του Πατέρα." *

Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στην σχέση μπάσκετ και τεχνολογίας, ο Κώστας Πελεχρίνης εξήγησε με σαφήνεια τα δίκτυα πληροφοριών που χρησιμοποιούν οι ομάδες, προκειμένου να βελτιστοποιήσουν την απόδοση του συνόλου. Φυσικά, η εφαρμογή των προπονητικών οδηγιών εξαρτάται από τους αθλητές, οι οποίοι πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι στην καλύτερη δυνατή φυσική και πνευματική κατάσταση, συμβιώνοντας αυτή την φορά με ένα διαφορετικό δίκτυο πληροφοριών.

Ζούμε κινούμενοι από μία οργανική, βιομηχανική κοινωνία, προς ένα πολύμορφο πληροφορικό σύστημα - από τα πάντα ως εργασία στα πάντα ως παιχνίδισμα, παιχνίδι θανατηφόρο.*

Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή του αφιερώματος, η Κυβερνητική (cybernetics) απέτυχε να εγκαθιδρυθεί ως επιστημονικός κλάδος, κατ'αρχήν διότι είχε υπέρμετρες φιλοδοξίες. Τα κοινωνικά φαινόμενα είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθούν με συστημικούς όρους, ούτε να ασκηθεί επάνω τους απόλυτος έλεγχος. Το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να προσπαθήσει. Από την άλλη, η διαδικασία της αρνητικής ανατροφοδότησης ("δεν οδηγώ το πλοίο εκεί που υπάρχει βράχος") μπορεί να αποδειχθεί απόλυτα χρήσιμη σε επιμέρους δίκτυα ή τομείς. Στο μπάσκετ, για παράδειγμα, η (συνεχής, επαναλαμβανόμενη και ποσοτική) πληροφορία για το πώς κινείται ένας ψηλός στα όρια της ρακέτας την ώρα του pick n roll, καθορίζει εν πολλοίς και την στρατηγική του επιτεθέμενου σε τέτοιες καταστάσεις. Ακούγεται απλοϊκό, όμως δεν είναι, διότι η κίνηση του ψηλού αποτελεί μόλις ένα από τα πολυπληθή γεγονότα που αναλύονται από τα προπονητικά τιμ και μεταφράζονται σε οδηγίες στους παίκτες. Ο όγκος της μελέτης είναι πλέον τόσο μεγάλος, που η οπτικοποίηση χάρην της απλοποίησης έχει σημασία.

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely