Το βασικότερο ζήτημα της δεύτερης ημέρας που περάσαμε στη βάσκικη επαρχία, κάπου ανάμεσα μεταξύ της Βιτόρια και του Μπιλμπάο, ήταν το τι θα γίνει με τις κότες. Ο Αλμπέρτο, ιδιοκτήτης της φάρμας που διαμένουμε πάνω από το χωριό Ορόσκο, είχε προτείνει να ανοίγουμε το πρωί (αν θελουμε) το κοτέτσι, ώστε τα πτηνά να κινουνται μέσα στη μέρα ελεύθερα. Σίγουρα ένα δίκαιο αίτημα, καθώς όπως φάνηκε τοσο εκείνες, όσο και λευκός κόκκορας το είχαν ανάγκη. Ο εγκλωβισμός δεν ταιριάζει σε καμία ψυχη.

Καθώς το αεροπλάνο πετάει δίπλα από τα Πυρηναία και σιγά σιγά κατεβαίνει, πετώντας πάνω από την ισπανική πλευρά της Χώρας των Βάσκων, το βασικό πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι το «ποιος το γαμάει το Final Four».  Λόφοι διαδέχονται λόφους, χωριά και κωμοπόλεις προβάλουν ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα, το πράσινο θριαμβεύει με τρόπο αληθινά πρωτότυπο, με αποχρώσεις του σκούρου.

Όπως ίσως γνωρίζετε οι τακτικές και τακτικοί αναγνώστριες και αναγνώστες του Basketball Guru, εδώ και περίπου ένα χρόνο ο ιστότοπος έχει περιοδική επαφή με την ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο του Αμαρουσίου, με τον σκοπό της δημιουργίας μίας σειράς θεμάτων, τόσο γύρω από το άθλημα, όσο και γύρω από την κινητική (και μόνο) αναπηρία. Στο πλαίσιο της συνεργασίας μας με τους αθλητές, τις αθλήτριες και τον προπονητή Βάιο Γιώρα, έχουμε δημοσιεύσει εώς τώρα τέσσερα θεματα, τα οποία καταπιάνονται με την αγωνιστική και τεχνολογική έκφανση του σπορ, που παραμένει στην Ελλάδα μη δημοφιλές, παρά τις προσπάθειες ομάδων, ομοσπονδίας και αθλητών/αθλητριών. Πιθανότατα η αποκλειστική σύνδεση του με την αναπηρία να είναι ανασταλτική ως προς την προσέλκυση φίλαθλου κοινού, καθώς το αθλητικό κομμάτι υποχωρεί στο παρασκήνιο, χάρην της ανάδειξης της υπερβατικότητας αυτού που ονόμαζουμε "δύναμη του ανθρώπου".

Οι Ουόριορς μπορεί να μην πάρουν φέτος το δαχτυλίδι (θα το πάρουν) , όμως παραμένουν η καλύτερη ομάδα του καιρού μας ή αν θέλετε των τελευταίων πέντε χρόνων. Καθώς στα πλέι οφ της τριετίας ο Ντουράντ ήταν πάντα μέλος τους, η προ-KD βερσιόν τους εμφανιζόταν κυρίως όταν οι σειρές τους "πήγαιναν". Οταν επρόκειτο να γίνει χαμός, τότε η μπάλα αναπαυόταν στα χέρια του, κάτι που έδωσε έξτρα τίτλους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι Ουόριορς δεν είναι πάντα οι Ουόριορς, δηλαδή ένα σύνολο που ξέρει να πασάρει και να σουτάρει καλύτερα από όλα τα υπόλοιπα. Και επίσης, το σύνολο που έχει στις τάξεις του τον Στεφ Κάρι.

Ο Κawhi Leonard στον δεύτερο γύρο των playoffs του ΝΒΑ έχει πάρει τη σκυτάλη του πρωταγωνιστή από τον Damian Lillard, καταστρέφοντας την άμυνα των Sixers ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Βασικά, ο Leonard ειναι οδοστρωτήρας, τους έχει διαλύσει τελείως, με την ομορφότερη κατεδάφιση αντιπάλου να έρχεται χθες βράδυ, στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς, η οποία όσο πάει γίνεται όλο και πιο συναρπαστικά σκληρή.

Η τρίτη μέρα των play off της Ευρωλίγκα σημαίνει και το προτελευταίο "μακρινό ριμπάουντ" της σεζόν. Καθώς ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε, για τα υπόλοιπα ζευγάρια θα υπάρξουν, αν χρειαστεί, ξεχωριστές αναφορές. Η στήλη θα επανέλθει μετά τo Final Four για ένα cameo.

Πέραν αυτών των διαδικαστικών, οι αγώνες που διεξήχθησαν το τελευταίο διήμερο, αποκατέστησαν ισορροπίες. Φενέρ, ΤΣΣΚΑ και Εφές επαναδιατύπωσαν τα επιχειρήματα τους σχετικά με τις πιθανότητες που έχουν για κατάκτηση του τροπαίου, άλλος πειστικότατα (Εφές), άλλος πειστικότερα (ΤΣΣΚΑ) και άλλος πειστικά (Φενέρ). Από την άλλη, χωρίς καν την υποψία πειθούς, διάφοροι είναι έτοιμοι να καταλήξουν πως ο Νικ Καλάθης δεν κάνει για ηγέτης του Παναθηναϊκού την επόμενη σεζόν. Fuck logic!

"Τι διάολο όμως, μένουν τέτοιες παραστάσεις", μου έγραψε μόλις ο Δημήτρης, αφότου του έλεγα "ναι αλλά ρε γαμώτο, οι Blazers δεν έχουν και ιδιαίτερα περιθώρια να βελτιώσουν την ομάδα το καλοκαίρι, για να πάρει ο παιχταράς την έξτρα αναγνώριση που του αξίζει". Σαν να ακούω τον Lillard...

Μόλις πριν λίγους μήνες, ο (αντί)σταρ των Blazers, σε ερώτηση που του είχε γίνει σχετικά με την διαδικασία των trades και την προσπάθεια των παικτών να επιδιώκουν οι ίδιοι αλλαγή περιβάλλοντος, είχε απαντήσει: "Ένα [δικό μου] trade θα επηρέαζε πολλούς ανθρώπους. Όπως λέω, θέλω να κερδίσω ένα πρωτάθλημα, αλλά υπάρχουν άλλα πράγματα που σημαίνουν περισσότερα για μένα. Δεν θέλω να πουλήσω τον εαυτό μου για αυτό, θέλω να επηρεάσω κάτι άλλο". 

 (Φωτό με την ευγενική άδεια της Cornerstone Sport & Entertainment PVT. LTD.)

Τον Ιούνιο του 2015 το ESPN δημοσίευσε ένα άρθρο για τον πρώτο Ινδό γεννημένο στην Ινδία, που επιλέχτηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ. O Satnam Singh (Σάτναμ Σινγκ), ετών 19 τότε, αποτέλεσε την επιλογή των Dallas Mavericks στο νο. 52, γράφοντας έτσι το όνομα του με αυτό που συνήθως αποκαλούμε "χρυσά γράμματα" στην αθλητική ιστορία της χώρας του. Το άρθρο εκείνο, δια χειρός Μαρκ Γουάινγκαρντνερ, αφιέρωσε τις τρεις τελευταίες παραγράφους του σε μία αναρώτηση: 'Αραγε πού τελειώνει, ή πού θα τελειώσει, η ιστορία του Σάτναμ Σινγκ, η οποία ξεκίνησε από ένα χωριό 800 κατοίκων της επαρχίας Πουντζάμπ στην Ινδία και έφτασε μέχρι τη θαλπωρή του περίφημου Μαρκ Κούμπαν, ιδιοκτήτη των πρωταθλητών ΝΒΑ του 2011;

Οπου "Ν", Νικ Καλάθης, για να μην σας κρατάω σε αγωνία. Ο σταρ του Παναθηναϊκού ήταν ο πρωταγωνιστής της πρώτης ημέρας των πλέι οφ της Ευρωλίγκα, καθώς γύρω από την δική του παρουσία περιστράφηκε η εξέλιξη του μοναδικού συναρπαστικού παιχνιδιού. Τα υπόλοιπα τρία ήταν μάλλον νερόβραστα, με τους γηπεδούχους να επικρατούν από βαρετά (Εφές) και προβλέψιμα (ΤΣΣΚΑ), εώς γελοιοδώς εύκολα (Φενέρ). Η ματσάρα έγινε στη Μαδρίτη και το το στόρι της πιθανώς να είναι ενδεικτικό της συνέχειας, από άποψη προσαρμογών. Ας δούμε λοιπόν κυρίως τους πράσινους και αν η δεύτερη αγωνιστική έχει περισσότερα ντέρμπι, τότε θα ασχοληθούμε εκτενέστερα και με τα άλλα ζευγάρια.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε τελείως χάλια φέτος, φυσικά και χθες στο Περιστέρι. Εμφάνισε εικόνα διάλυσης σε διάφορα παιχνίδια, έχασε από τις πιο αδύναμες ομάδες της Ευρωλίγκα επανειλλημένως, έχοντας βέβαια θριαμβεύσει έναντι του Παντελή Διαμαντόπουλου πριν το ταξίδι στα Κανάρια, κάτι διόλου αμελητέο. Save me the drama, παρόλα αυτά. Μία χρονιά στον πάτο μπορεί να συμβεί σε κάθε ομάδα και όλη αυτή η μίρλα περί αναζήτησης υπευθύνων είναι μια ευκολία. Αν πάρεις έναν έναν τους πρωταγωνιστές, αρνητικά θα βρεις σίγουρα σε όλους - σίγουρα και σε αυτούς που "τόσα χρόνια έχουν αποδείξει την αγάπη τους στην ομάδα". Για εκείνους το συγκεκριμένο άρθρο κρατάει την κατακλείδα, αλλά προς το παρόν ας ξεκινήσουμε με τα αγωνιστικά και συμπληρώνουμε σιγά σιγά την εικόνα, κυρίως με την ματιά να ακουμπά στο (προς το παρόν αβέβαιο) μέλλον.