Giorgos B. : 'Eντιτορ της ιστοσελίδας. Γεννήθηκα το 1979 και είμαι από την Πόλη. Δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα, για αυτό και διαβάζω, όσο μπορώ. Ενδιάφεροντα/χόμπι: Ντοκιμαντέρ, κρασί, πινγκ πονγκ, τένις - διάφορα όπως όλες και όλοι.
Χαμός στην ουρά της οκτάδας γίνεται πλέον στην Ευρωλίγκα, καθώς οι συνεχόμενες νίκες του Αστέρα, η αναμενόμενη ανάκαμψη της Φενέρ, ο χαβαλές της Χίμκι και η εκτός έδρας επικράτηση του (ψυχολογικά ανανεωμένου) Ολυμπιακού έχουν φέρει επτά ομάδες σε απόσταση μόλις δύο νικών. Καθώς μάλιστα οι ερυθρόλευκοι έχουν δύο συνεχόμενα παιχνίδια στο ΣΕΦ την επόμενη εβδομάδα και ο Ζοτς επιστρέφει στην Πόλη, φαίνεται πως οι μέχρι πρότινος πληγωμένοι ισχυροί της διοργάνωσης θα ανακάμψουν κι άλλο, με το ταβάνι τους να είναι φυσικά ολότελα διαφορετικό. Θα έλεγα πως από την μάχη για την πρόκριση στα πλέι οφ δεν θα έπρεπε να ξεγράφουμε ούτε τη Ζαλγκίρις, που έπαιξε τρίτο συνεχόμενο καλό ματς, απλά η Ρεάλ στην έδρα της σπάνια παιζεται.
Kαθώς οι πυρκαγιές στη Νέα Νότια Ουαλία - και όχι μόνο - της Αυστραλίας συνεχίζουν να μαίνονται, στην υπηρεσία της ενημέρωσης σχετικά έχει τεθεί ο πλέι μέικερ των Σαν Αντόνιο Σπερς, Πάτι Μιλς. Ο Μιλς είναι αυτόχθονας Αυστραλός (Αβορίγινας) και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, είχε συμπράξει με την εταιρεία εγκατάστασης υδροπάνελ, Zero Mass Water, προκειμένου να μεταφέρει πόσιμο νερό σε έξι απομονωμένες κοινότητες, που υποφέρουν από περιόδους μακράς ξηρασίας, τονίζοντας πως η πρόσβαση στο νερό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα.
Λες και ήθελαν να δώσουν υλικό για το γιορτινό "μακρινό ριμπάουντ", οι Φενέρ και Βαλένθια δημιούργησαν ένα άκρως τρελό και απίθανο φινάλε σε κανονική περίοδο και παράταση στην Πόλη, που έδωσε έξτρα χρώμα στην 16η αγωνιστική της Ευρωλίγκα. Ο Ερυθρός Αστέρας πέτυχε μία πολύ σημαντική νίκη στην Αγία Πετρούπολη, ενώ η Ρεάλ πιστοποίησε την ανωτερότητα της αυτό τον καιρό, περνώντας από το ΟΑΚΑ με άνεση πρωταθλήτριας.
Η Ρεάλ Μαδρίτης συνέχισε την ξέφρενη πορεία της τις μέρες που πέρασαν στην Ευρωλίγκα, καταλαμβάνοντας πλέον την πρώτη θέση και δείχνοντας σταθερά εδώ και καιρό ως η καλύτερη ομάδα. Στη διπλή αγωνιστική που ολοκληρώθηκε χθες, η Εφές της παραχώρησε τα σκήπτρα της κυριαρχίας, χάνοντας από την θαυμάσια ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη, που φαίνεται πως αποκτά μέταλλο νικητή με ολοκαίνουριο ρόστερ. Οι Ρώσοι δείχνουν να μαθαίνουν να κερδίζουν σε δύσκολες έδρες, καθώς είχαν περάσει και από τη Βαρκελώνη και αν θέλετε τη γνώμη μου θα παλέψουν για την τετράδα μέχρι το τέλος, κάτι που συνιστά επίτευγμα πρώτου μεγέθους.
(φωτό από το greekreporter.com)
Ομολογώ πως έχω διασκεδάσει αφάνταστα με τα βραβεία του ΠΣΑΤ, όσο τα έχω παρακολουθήσει φυσικά, μη νομίζετε. Η επαφή μου περιορίζεται σε ο,τι διαβάσω στα social media στα κενά μεταξύ άλλων ασχολιών, όμως και πάλι το όλο ζήτημα έχει την πλάκα του. Όχι τοσο (σε ο,τι με αφορά) λόγω της διαμόρφωσης των αποτελεσμάτων, που έτσι κι αλλιώς σχεδόν κάθε χρόνο είναι για τα πανηγύρια, όσο λόγω των αντιδράσεων σε αυτά, οι οποίες και αυτές με τη σειρά τους τεντώνουν τα όρια του κωμικού.
Η 12η αγωνιστική της Ευρωλίγκα πέρασε σαν κρύος χειμωνιάτικος αέρας και αυτό όχι επειδή κρύωσε κάπως ο καιρός. Διάφορες ομάδες (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Εφές) ανέβασαν το τέμπο της επιθετικής παραγωγής, πραγματοποιώντας εντυπωσιακές εμφανίσεις, ενώ κάποιες ακόμη προσέφεραν ταυτόχρονα σκορ και συγκινήσεις (Φενέρ, Άλμπα). Κερδισμένος του διημέρου πάντως αναδεικνύεται μάλλον ο ταπεινός Ερυθρός Αστέρας, που πήρε μεγάλη νίκη επί της Μιλάνο, όπως και ο ελληνικός πολιτισμός, ο οποίος από ο,τι φαίνεται εσχάτως ανέκαμψε. Ναι σου λέει, αυτά τα ντέρμπι θέλουμε, λες και δεν υπήρχαν εξαιρέσεις στο παρελθόν και λες και πρόκειται για κανένα φοβερό κατόρθωμα να μην πλακωθούν οι πάντες μεταξύ τους στις σφαλιάρες ή στα μπινελίκια. Τέλος πάντων, πάμε μια βόλτα στα όσα κυριότερα συνέβησαν το διήμερο.
Παρά τα διάφορα ενδιαφέροντα ματς απ, η 11η αγωνιστική της Ευρωλίγκα κύλησε χωρίς το μεγάλο παιχνίδι, πέραν του συναρπαστικού φινάλε στο Αστέρας-Βαλένθια. Περιελάμβανε παρόλα αυτά αξιοσημείωτες ομαδικές επιδόσεις από πλευράς ελληνικών ομάδων, μία καταπληκτική εμφάνιση της ΤΣΣΚΑ μέσα στη Βαρκελώνη και φυσικά την ανεπανάληπτη επίδοση του Σέιν Λάρκιν, που έβαλε 10/12 τρίποντα απέναντι στη δύστυχη Μπάγερν. Όπως λέει και ο φίλος μου ο Δημήτρης Χ., τέτοιοι παίκτες είναι ο βασικός λόγος για να βλέπεις μπάσκετ. Διαφωνώ πλήρως βέβαια, οπότε πάμε στις κατηγορίες μας, χωρίς να ασχοληθούμε με κάποια παιχνίδια που παραήταν αδιάφορα.
Από το "φακ γιου Τζίτζι Ντατόμε" μέχρι το "μέι άι πλιζ γιου του πλέι ε λιτλ μπιτ ντίφενς", ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς χρησιμοποιεί κάθε μορφή διαπροσωπικής επικοινωνίας, προκειμένου να κάνει τους παίκτες του να παίξουν καλύτερα. Το αναπάντεχο ρεκόρ 3-7 των Τούρκων μετά τις πρώτες 10 αγωνιστικές σηκώνει από μπινελίκια μέχρι στοχαστικές βόλτες εσωτερικής αναζήτησης σε πάρκα με λιμνούλες και πάπιες, καθώς το γκραν φαβορί της φετινής διοργάνωσης ακροβατεί μεταξύ των τελευταίων και προτελευταίων θέσεων.
Πριν λίγες μέρες, ο Παναγιώτης Τριανταφύλλου πήρε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο ξιφασκίας με αμαξίδιο.
Πέραν της διάκρισης αυτής, ο Τριανταφύλλου είναι και ένας από τους πιο έμπειρους αθλητές μπάσκετ με αμαξίδιο στη χώρα, με συμμετοχές στην εθνική ομάδα.
Η όγδοη αγωνιστική της Ευρωλίγκα θα περάσει στο πάνθεον των απίθανων διημέρων στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αν υπάρχει τέτοιο πάνθεον και αν φυσικά τη θυμόμαστε για πάνω από ένα μήνα. Όπως και να χει, είχε τα πάντα. Ντέρμπι που πήγαν σε παρατάσεις, τσαμπουκάδες στο clasico, παρολίγον ανατροπές, αξιοσημείωτες ατομικές επιδόσεις και φυσικά το ξέσπασμα ψυχής του απελπισμένου Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που στόλισε την ομάδα του από τα μέσα Νοέμβρη, σαν ανυπόμονος οικοδεσπότης των Χριστουγέννων. Βέβαια δεν την στόλισε με μπαλίτσες, ούτε με αγγελάκια και λοιπά τσιριμπιπμλόμ, αλλά με ένα mixtape από μπινελίκια, τα περισσότερα από τα οποία κατέληξαν κρεμασμένα στα χαμηλωμένα αυτιά του Τζίτζι Ντατόμε.