Το έβγαλα από μέσα μου και πλέον με διαυγή κρίση θα έλεγα πως κερδισμένοι της αγωνιστικής είναι τελικά οι Ισραηλινοί και ο ... Παναθηναϊκός. Οι πράσινοι θα μπορούσαν να έχουν μπλέξει παραπάνω, αλλά οι ήττες των Φενέρ και Βαλένθια τους διατήρησαν σε απόσταση από τους διώκτες τους και σε σχετικά ασφαλή θέση πρόκρισης. Η αλήθεια είναι πάντως πως πλην της Ζαλγκίρις, οι υπόλοιπες ομάδες που βρίσκονται κάτω από τις πέντε πρώτες θέσεις είναι μία του ύψους και μία του βάθους. Πάμε στις κατηγορίες μας.
Η πρώτη πεντάδα
1. 25 πόντοι, 7 ασίστ και 4 ριμπάουντ για τον Μάρτιν Χέρμανσον στην καλύτερη βραδιά της καριέρας του στην Ευρωλίγκα, η οποία κατέληξε σε νίκη-ληστεία για του Γερμανούς της Άλμπα στην Αγία Πετρούπολη. Ο Χέρμανσον πυροβόλησε κυρίως μετά από τρίπλα - αυτό που λέμε pull up - και προς το τέλος της αμφίρροπης αναμέτρησης συνδύασε εκτέλεση με ασίστ, για να δικαιούται να λέει πως το παιχνίδι της ομάδας του πέρασε όλο και διαρκώς από τα χέρια του. Σε μία σεζόν που ο Πέιτον Σίβα είναι είτε μέσα-'εξω είτε πάνω-κάτω, ο Ισλανδός τα έχει πάει περίφημα, βάζοντας τα με (αναλογικά) θηρία. Μία πιο προσεκτική ματιά στην φετινή πορεία του μάλιστα, αποκαλύπτει πως παρουσιάζει σταθερή βελτίωση στα ποσοστά του πίσω από το τόξο. Το 33% που έχει δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols και στο 44,4% των τελευταίων δέκα αναμετρήσεων.
2. Άλλη μία εξαιρετική εμφάνιση για τον Ντάνιελ Χάκετ στη σεζόν, λίγες μέρες μετά την ανανέωση του συμβολαίου του με την ΤΣΣΚΑ μέχρι το 2022. Οι Ρώσοι καθάρισαν χάρη στην ικανότητα του Μάικ Τζέιμς να κερδίζει φάουλ με το τσουβάλι (14/18 βολές), όμως ο παίκτης που έκανε κουμάντο σε όλο τον αγώνα ήταν ο Χάκετ, η στατιστική του οποίου έγραψε 19 πόντους, 2 κλεψίματα και σβήσιμο των προσωπικών του αντιπάλων, μεταξύ των οποίων και ο Λορένζο Μπράουν. Τα ποσοστά του Χάκετ στα τρίποντα φέτος παραμένουν υψηλά (42%), δείγμα του τι μπορεί να προσφερει ένας παίκτης όταν χρησιμοποιείται σωστά και με εμπιστοσύνη.
3. To δίδυμο Σκότι Ουίλμπεκιν - Τάιλερ Ντόρσι οδήγησε τη Μακάμπι σε μία πολύτιμη νίκη στην έδρα της Βαλένθια, με τους δύο γκαρντ να επιδίδονται σε μία άτυπη σκυταλοδρομία σκοραρίσματος στο δεύτερο ημίχρονο. Όταν τελείωσε ο πρώτος (6/11 τριπ), τότε ξεκίνησε ο δεύτερος (4/8 από τα 6,75), ο οποίος μάλιστα πέτυχε τα δύο κρισιμότερα καλάθια του ντέρμπι, δύο τρίποντα για το 77-81 και το 80 - 84. Λεπτομέρεια; Τα δύο αυτά τρίποντα ήταν ελεύθερα και ήρθαν ως απόρροια της προσοχής της άμυνας στις ενέργειες του Σκότι.
Είναι το πλεονέκτημα που αποκομίζει όποιος προπονητής φυλάει δύο γκαρντ-σκόρερ για την crunch time, χωρίς μάλιστα να κάνει ιδιαίτερες αμυντικές θυσίες - γκουχ γκουχ. Ο Σφαιρόπουλος παραδέχτηκε στις δηλώσεις του ότι η επίθεση έκανε τη διαφορά, καθώς στο β μέρος η Μακάμπι σκόραρε 52 πόντους με 53% στα σουτ εντός πεδιάς, έναντι 33 με 42% στο πρώτο μέρος.
4. Ο Γιόνας Γερέμπκο ήταν χάρμα στο Μιλάνο, κερδίζοντας κατά κράτος τους αντιπάλους στη θέση 4 και αναπληρώνοντας θαυμάσια το κενό του Άντονι Γκιλ. 16 πόντοι και 12 ριμπάουντ για τον Σουηδό, που κράτησε τη Χίμκι χέρι χέρι με τους Ιταλούς στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, μέχρι να αναλάβουν οι συμπαίκτες του να την ξεμακρύνουν. Ο Γερέμπκο αποτελεί τον ξεκάθαρο αδικημένο στα πειράματα χημείας του Κουρτινάιτις φέτος, αλλά όπως φαίνεται υπάρχει ακόμη περιθώριο για διόρθωση του λάθους.
5. To σόου της Ρεάλ στην Κωνσταντινούπολη περιελάμβανε ποσοστά στη στρατόσφαιρα (72% διπ, 44% τριπ.) και φεστιβάλ δημιουργίας από εννέα (!) παίκτες, στους οποίους κατανεμήθηκαν οι 30 τελικές πάσες των Μαδριλένων. Ο Ομπράντοβιτς στη συνέντευξη τύπου τα έβαλε με την έλλειψη μαχητικότητας των παικτών του, όμως κακά τα ψέμματα, μία τέτοια εξήγηση είναι φερετζές για το γεγονός ότι η Φενέρ δεν παίζει καλό μπάσκετ. Οι Τούρκοι μάλλον θα προκριθούν στην οκτάδα - εδώ και κάποιο καιρό βρίσκονται σε μία σχετική άνοδο - , όμως απέχουν παρασάγγας από αυτοματοποιημένα σύνολα, όπως αυτό του Λάσο. Η εμφανής διαφορά δεν δικαιολογείται με τίποτα από την ποιότητα των ρόστερ και κατά τη γνώμη μου βρίσκει εξήγηση κυρίως στο στυλ παιχνιδιού.
Το avatar
Τουλάχιστον ανεκδιήγητος, ο Κίφερ Σάικς πρόσφερε σε 14 λεπτά συμμετοχής δύο ασίστ και ... πέντε φάουλ, αδυνατώντας να έχει οποιαδήποτε επίδραση στο παιχνίδι της Μιλάνο, κατά την διάρκεια του χρόνου ξεκούρασης του Σέρχι στον πάγκο. Ο Μεσίνα την έχει πατήσει πολύ άσχημα με τις επιλογές των συμπληρωματικών πόιντ γκαρντ φέτος, καθώς μετά το φιάσκο Μακ, τώρα περιμένει καθοδήγηση από έναν αληθινά περίεργο παίκτη, που μάλλον πάσχει από το σύνδρομο "Τζόρνταν Θίοντορ". Καταπληκτικός σε σύνολα μεσαίου βεληνεκούς, ανεπαρκής για εκείνα του κορυφαίου επιπέδου. Ας μην τον κρίνουμε περαιτέρω, θα έχει τις ευκαιρίες να διαψεύσει τις Κασσάνδρες1.
Τhe X factor
O Άλεξ Αμπρίνες φέτος υπάρχει και δεν υπάρχει, κάνοντας λίγα καλά ματς στο βαρυφορτωμένο από σταρ ρόστερ της Μπαρτσελόνα. Ομολογουμένως δεν περισσεύουν για εκείνον πολλές κατοχές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι παίκτης που δεν θα πληγώσει τον αντίπαλο, αν μείνει ελεύθερος. Οι 13 πόντοι του απέναντι στον Παναθηναϊκό ήρθαν σε σημεία που οι Καταλανοί έψαχναν σκορ και στην οικονομία του αγώνα φάνηκε ως η αναγκαία θυσία στην αμυντική τακτική του Παναθηναϊκού. Η τρίπλα του στο τέλος της τρίτης περιόδου θα ήταν η φάση της αγωνιστικής, αν δεν υπήρχε το κάρφωμα του Οκτάβιους Έλις.
Mιας και είμαστε εδώ ...
Ο Παναθηναϊκός
Η Μπαρτσελόνα άλειψε ταχίνι στο ψωμί του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο με τον τρόπο που προσέγγισε το παιχνίδι, όμως δεν τον άφησε να το σκεπάσει με μέλι στο δεύτερο. Οι πράσινοι έχουν δεδομένα αμυντικά μειονεκτήματα όταν αγωνίζονται ταυτόχρονα οι Παπαγιάννης και Φρεντέτ, με τα οποία ελάχιστα ασχοληθηκαν οι Καταλανοί. Ο Χάνγκα παρίστανε τον πλέι μέικερ, ο Χίγκινς σπαταλιόταν στην αδύνατη πλευρά και ο Ντιλέινι αγωνίστηκε ελάχιστα δίπλα στον τελευταίο. Ο συνδυασμός των παραπάνω, μαζί με την ομολογουμένως καλή αμυντική παρουσία του Παπατζόν και την ακόμη καλύτερη του Βουγιούκα-Ολάζουον, επέτρεψαν στο τριφύλλι να ελέγχει τον αγώνα (πήγαν καλά και τα plays της early offense). Όταν όμως στο δεύτερο ημίχρονο η Μπαρτσελόνα στόχευσε τις δεδομένες αδυναμίες, οι βοήθειες και οι περιστροφές παρήγαγαν open looks (οπεν λουξ) και το διπλό ήρθε ως επιστέγασμα της διαφοράς ποιότητας. Παρακάτω μερικά παραδείγματα, που ξεκινάνε όλα από την στόχευση στον Φρεντέτ με τον Χίγκινς. Ειδικά το τρίτο είναι χαρακτηριστικό του clusterfuck που μπορεί να προκύψει, ακόμη και αν αυτός που στήνει το πικ εν ρολ δεν σκοράρει ή δεν δώσει την τελική πάσα.
Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε κερδίσει, αν το rotation του ήταν κάπως πιο προσεκτικό. Τα 30 λεπτά συμμετοχής του Τζίμερ κρίνονται πάρα πολλά βάσει της αμυντικής συνεισφοράς του και ο Βουγιούκας δεν ανταμείφθηκε καθόλου για την εξαιρετική του παρουσία, αγωνιζόμενος ελάχιστα στο δεύτερο μέρος. Ο Πιτίνο στάθηκε πολύ αυστηρότερα απέναντι σε κάποιους παίκτες εν συγκρίσει με άλλους, με αποτέλεσμα η επιμονή του να ξαναφέρει στην επιφάνεια τα δύο μόνιμα προβλήματα της ομάδας: Το ριμπάουντ και τα πολλά παραχωρημένα τρίποντα, συνήθως σε λάθος αντιπάλους (βλ. Αμπρίνες, Ντιλέινι).
O Oλυμπιακός
Λόγω της χαμηλής ποιότητας των ομάδων πέραν της πρώτης πεντάδας-εξάδας, ο Ολυμπιακός έχει βρεθεί σε μία αναπάντεχη θέση. Είναι όγδοος σε ισοβαθμία μαζί με άλλες τρεις ομάδες και φαινομενικά διεκδικεί την πρόκριση στα πλέι οφ. Προφανώς χρειάζεται μία έξτρα υπέρβαση και μάλιστα άμεσα, στο Τελ Αβίβ. Είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο, παρόλα αυτά το κλίμα γύρω έχει διαμορφωθεί βολικά. Απουσίες που γεμίζουν όροφο νοσοκομείου, αέρας αουτσάιντερ, μόνοι εναντίον όλων και νέοι, απροσδόκητοι ήρωες, όπως ο μικρός Νικολαϊδης. Δικαιούμαστε άραγε να μιλάμε για οκτάδα;
Who cares, πάντως σχηματοποιούνται ξεκάθαρα (και επιτέλους) μερικά πράγματα, με βασικότερο πως βρέξει-χιονίσει η άμυνα θα προστατεύει κυρίως τη ρακέτα. Ειδικά στο συγκεκριμένο παιχνίδι η τακτική αυτή ήταν μονόδρομος, καθώς η Βιλερμπάν σουτάρει από την περίμετρο με το ισχνό 33,5%. Η πρώτη επιλογή απέναντι της είναι να της δοθεί το σουτ και αν τύχει να μην εκσφενδονίζει τούβλα, τότε το σκεφτόμαστε. Δεν χρειάστηκε, τα τούβλα εκτοξεύονταν σωρηδόν. Από εκεί και πέρα βέβαια, η παρουσία του Έλις στη ρακέτα, στη μέση απόσταση και στις μάχες σώμα με σώμα είναι άξια επαίνων . Όσο περνάει καιρός μάλλον διαφαίνεται η παραμονή του την επόμενη σεζόν ή για την ακρίβεια, κρίνεται απαραίτητη.
Από τον προχθεσινό αγώνα ξεχωρίζω επίσης την άρτια καθοδήγηση του Μπάλντγουιν σε συνθήκες αιφνιδιασμών. Ο νεαρός βρέθηκε στο στοιχείο του στο δεύτερο ημίχρονο, όταν οι καλές άμυνες πολλαπλασιάστηκαν και μοίρασε ιδανικά το παιχνίδι προς το τρίποντο, βλέποντας πέρα από την απόσταση μίας πάσας. Στο πρώτο μέρος βέβαια, όταν ο αγώνας εξελισσόταν χαμηλότονα, οι αποφάσεις του και στις δύο άκρες του παρκέ ήταν μέτριες. Φύσει απαισιόδοξος καθώς είμαι, θα βρω παρηγοριά στην εικόνα που περιέγραψα πρώτα, όπως και στην προσπάθεια του Νικολαϊδη, ενώ θα αποφύγω τα συμπεράσματα περί του "πλέι μέικερ Παπανικολάου" , περνώντας ...
... στην φάση
Σοκ!
Η τακτική
Ομάδα Ιβάνοβιτς γαρ, η Μπασκόνια λύσαξε να κυνηγάει τους γκαρντ της Ζαλγκίρις στην περίμετρο με αλλεπάληλες παγίδες και κάπως πιο χαλαρά double team, ενώ ταυτόχρονα ντούμπλαρε εξίσου και τους ψηλούς στα post up. Τα ελεύθερα σουτ που άφηναν οι παίκτες των Βάσκων δεν ήταν λίγα, όμως σε αυτό το κομμάτι η τακτική τους δικαίωσε, καθώς οι Λιθουανοί είχαν προσέλθει στο ματς με όλα τα πιθανά σύνεργα οικοδομής. Εκεί που την χοντροπάτησαν οι Μπασκόνιοι όμως, ήταν σε δύο τομείς: Πρώτον, απώλεσαν ένα σωρό αμυντικά ριμπάουντ (17) και δεύτερον από ένα σημείο και έπειτα τα έφτυσαν κανονικά. Ο προπονητής τους δεν τους λυπήθηκε, σε αντίθεση με τον Σάρας, που προτίμησε μία τακτική αναμονής στο δικό του αμυντικό μισό, προσπαθώντας να μη θυσιάσει χώρους. Η Ζαλγκίρις ήταν εξίσου αποτελεσματική αμυντικά παίζοντας είτε under, είτε switch και έτσι της περίσσεψαν πολλές δυνάμεις για την τελική ευθεία, κάτι που φάνηκε επιπλέον από τα κρίσιμα εύστοχα τρίποντα. Επικράτησαν εν τέλει εύκολα, πιστοποιώντας ότι αποτελούν δυνατό υποψήφιο για την οκτάδα.
Γιατί σας πρήζω με όλα αυτά; Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι είχε πλάκα να βλέπεις δύο προπονητές να αντιμετωπίζουν τόσο διαφορετικά το παιχνίδι και δεύτερον διότι μέσα από τέτοιες αναμετρήσεις διακρίνεται ένα στοιχείο που ξεχωρίζει τον καλό από τον πολύ καλό κόουτς: Η προσαρμοστικότητα.
Καλό Σαββατοκύριακο, να περάσετε όμορφα.
Σημείωση
1. Λοιπόν υπάρχει ένα τρομερό μπλέξιμο με τη φράση "διαψεύδω τις Κασσάνδρες". Κάποιοι υποστηρίζουν πως από μόνη της είναι παράδοξη, διότι η Κασσάνδρα, στην μυθολογία κόρη του Πρίαμου και της Εκάβης, είχε το χάρισμα να προβλέπει το μέλλον ... ολόσωστα, άρα δεν γίνεται να διαψεύδεται. Από την άλλη, υπάρχει η άποψη πως καθώς η φράση αποτελεί νεωτερισμό της νέας ελληνικής γλώσσας, είναι απολύτως δόκιμη. Δεν βγαίνει ιδιαίτερη άκρη, κρίνετε μόνες σας παρακάτω. https://sarantakos.wordpress.com/2014/08/18/kassandra/
