Η μεγάλη νίκη της Μπάγερν επί της Εφές ξεχώρισε στην 30η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με τους Βαυαρούς να ονειρεύονται μέχρι και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Δεν θα είναι εύκολο, καθώς πρέπει να κερδίσουν τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα δύσκολα ματς που τους απομένουν, όμως θα το προσπαθήσουν. Ο Τρινκιέρι μπορεί από τώρα να ανακυρηχτεί προπονητής της σεζόν.

Λένε πως το τένις είναι άθλημα των ελίτ, αλλά σας διαβεβαιώ πως δεν είναι πάντα έτσι. Να, ας πούμε στον σύλλογο που τυγχάνει να είμαι μέλος του ΔΣ, η συνδρομή για έναν ολόκληρο χρόνο χρήσης των γηπέδων είναι όλη κι όλη 100 ευρώ, δηλαδή κάτω από δέκα ευρώ τον μήνα. Αν έχεις κάνει στο παρελθόν έστω και λίγα μαθήματα και έχεις ρακέτα, δεν χρειάζονται περισσότερα πράγματα από αθλητικά παπούτσια και μπαλάκια, τα οποία μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις πολλές φορές, αν δεν την έχεις δει Ναδάλ.

Οι ήττες του δεύτερου γκρουπ που απαρτίζει την πρώτη οκτάδα έφεραν κάποιες διεκδικήτριες των playoff σε απόσταση ορατότητας. Βαλένθια και Μπασκόνια βρίσκονται ακόμη πίσω, όμως τα αποτελέσματα της 29ης αγωνιστικής τους δίνουν δικαίωμα στην ελπίδα. Γενικώς, ελπίδα παντού στην Ευρωλίγκα, καθώς μέχρι και οι ζαλισμένοι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κέρδισαν με καλό μπάσκετ, βασιζόμενοι κυρίως στην άμυνα. Το blueprint των νικών των αιωνίων θα έπρεπε να αποτελούσε την φετινή τους σταθερά, αλλά δυστυχώς η αμυντική τους ένδυση δεν ήταν η κατάλληλη στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν.

Γεμάτη με ωραία παιχνίδια η 27η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, που εδραίωσε τη διαφορά των καλύτερων ομάδων από τις υπόλοιπες, με τις Ζαλγκίρις και Μπασκόνια να επιχειρούν μία τελευταία προσπάθεια για την κατάληψη θέσης στα πλέι οφ. Θα είναι δύσκολο, καθώς οι πρωτοπόροι δείχνουν σταθεροί, όμως κάποια παράθυρα ίσως ανοίγουν από τις Ρεάλ, Μιλάνο και Ζενίτ. Η πρωτη, παρά το γεγονός ότι δεν έχει πάει καθόλου άσχημα στην αναπλήρωση του κενού του Καμπάτσο μέσω της άμυνας, έχασε από την ... Χίμκι και έχει επιθετικά προβλήματα. Η δεύτερη έχασε από τη Φενέρ στην έδρα της και ακόμη δεν εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη. Η Ζενίτ πήρε μια εύκολη νίκη, που χρειαζόταν πολύ. Η Εφές τώρα, συνεχίζει την υπερηχητική της πορεία προς την κορυφή και οι δικοί μας κλασικά χάνουν, αν και βρίσκονται σε διαφορετικούς δρόμους.

Το σαρωτικό πέρασμα της Εφές από την έδρα της Φενέρμπαχτσε επισκίασε τα υπόλοιπα αποτελέσματα της 16ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα, διότι επανατοποθέτησε τις ιεραρχίες των φαβορί της διοργάνωσης. Απο εκεί και πέρα βέβαια, υπήρξαν και άλλα αξιοσημείωτα, όπως η συντριβή της Ζενίτ από τη Βαλένθια και η εκτός έδρας νίκη της Βιλερμπάν (έκτη συνεχόμενη παρακαλώ) επί της Μπαρτσελόνα. Το σύνολο του Πάρκερ δικαιολογεί απόλυτα την διαρκή παρουσία του στην Ευρωλίγκα και για φέτος ειδικά μοιάζει αδικημένο από το κακό του ξεκίνημα.

Κάπως διαφορετικό το σημερινό "μακρινό ριμπάουντ", για δύο λόγους. Πρώτον, οι ελληνικές ομάδες, μετά και την εύκολη ήττα του Ολυμπιακού, θα πρέπει να λογίζονται αποκλεισμένες. Δεύτερον, η 25η αγωνιστική, πλην δύο αγώνων, δεν είχε να προσφέρει ιδιαίτερες συγκινήσεις, με τα παιχνίδια να κρίνονται σε μεγάλες διαφορές, κάτι που συνιστά την συνήθη ανάλυση της στήλης περιττή. Για ποιο λόγο να απρουσιάσουμε την καλύτερη πεντάδα  ντε και καλά; Ας κάνουμε σήμερα κάτι άλλο και ας δούμε τα πιο αξιοσημείωτα στατιστικά της Ευρωλίγκα εώς τώρα, είτε ομαδικά, είτε ατομικά.

Κάμποσο γκράντε ο τίτλος σήμερα, προερχόμενος από την αιθέρια εμφάνιση του Ολυμπιακού στην Πόλη, που κατέληξε σε επιθετική συγκομιδή 27 πόντων στα τρία τελευταία δεκάλεπτα και σε ένα άνευ προηγουμένου meltdown στη δεύτερη περίοδο. Η Εφές έκανε ένα 32-8 σε αυτό το διάστημα, παίζοντας ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο ή σωστότερα, χωρίς αντίπαλο που προσπαθούσε. Οι ερυθρόλευκοι απλώς μεταφέρονταν από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη άσκοπα, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς θέληση και χωρίς αντοχές, κάτι ανεξήγητο μετά από περίπου δύο εβδομάδες απραξίας. Μετέωροι, σαν την φετινή τους σεζόν.

Αν υπάρχει κατάλληλη στιγμή να κατακλυστεί το σύμπαν με λογοπαίγνια γύρω από το επίθετο του κόουτς του Παναθηναϊκού, είναι σίγουρα αυτή. Ο Όντεντ Κάτας δικαιούται το μεγαλύτερο μερίδιο της άνετης επικράτησης των πράσινων στο προ πολλού κατακτημένο φρούριο του ΣΕΦ, καθώς παρουσίασε ένα σύνολο με ξεκάθαρη στόχευση και ακριβέστατη εκτέλεση. Στερημένος των υπηρεσιών του Νεμάνια Νέντοβιτς, ο Ισραηλινός προπονητής δεν πολυασχολήθηκε με το να καλύψει το έλλειμμα δημιουργίας, αλλά επικεντρώθηκε στο ξεχαρβάλωμα του αντιπάλου και το κατάφερε στην εντέλεια. Όχι ότι είναι τρομερά δύσκολο τελευταία να ξεχαρβαλωθεί ο Ολυμπιακός, αλλά και πάλι, τρεις μέρες να έπαιζαν οι δύο αιώνιοι, το σκορ δεν θα μειωνόταν ποτέ κάτω από το όριο ασφαλαίας των πέντε πόντων.

Παρακολουθώντας την πρόσφατη, απίθανη περφόρμανς του Nikola Jokic απέναντι στους Jazz, αναρωτιόμουν με ποιο τρόπο θα μπορούσα να γράψω για εκείνον, χωρίς να βαρεθώ από την πρώτη παράγραφο. Βλέπετε, γύρω από τον Σέρβο αυτό τον καιρό γράφονται τα πάντα και δεν είναι πρώτη φορά. Όλα επαναλαμβάνονται και μάλιστα είναι τόσο δίκαιο, που η επανάληψη σίγουρα δεν κουράζει τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες ανά τον κόσμο.

Γαμώ τη σύγχυση μου, σήμερα λέω να το πάμε λίγο ανάποδα, διότι ο Ολυμπιακός έχασε ένα "δικό του" (που δεν ήταν δικό του) παιχνίδι. Στα τελευταία δύο λεπτά η Ζαλγκίρις μετέτρεψε το 72-79 σε 81-79, χωρίς καλά καλά και η ίδια να το περιμένει, προσθέτοντας έτσι έναν ακόμη κρίκο στην φετινή αλυσίδα των "περίεργων" εμφανίσεων των ερυθρόλευκων σε κλειστά παιχνίδια.