Aπό τις 13 εώς και τις 18 Ιουλίου, στο ΣΕΦ, διεξάγεται το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Β’ κατηγορίας ανδρών μπάσκετ με αμαξίδιο. Το συναρπαστικό άθλημα, το οποίο διάγει πορεία αργής, αλλά σταθερής ανόδου στη χώρα μας, θα έρθει για πρώτη φορά τόσο κοντά στους φιλάθλους. Η αχανής σάλα του ΣΕΦ, σε συνδυασμό με την επιστροφή του κοινού στα γήπεδα, προσφέρουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για γνωριμία με το σπορ, καθώς τα υγειονομικά πρωτόκολλα θα τηρηθούν στο έπακρο. Δεν είναι δα πως θα γεμίσει το γήπεδο, το αντίθετο. Άρα, γιατί να μην επιλέξουμε μία νέα εμπειρία θέασης, που εφόσον κατανοηθεί πολύπλευρα, μπορεί να προσφέρει τρομερές αθλητικές συγκινήσεις;

Τα ξημερώματα στο Fiserv Forum, οι Milwaukee Bucks μείωσαν σε 2-1 τη σειρά των τελικών, ακριβώς με τον τρόπο που χρειάζεται, προκειμένου να μείνουν ανταγωνιστικοί και στη συνέχεια: Μέσα από την επίθεση. Ναι, η άμυνα τους πήγε περίφημα, κρατώντας τους Suns στους 100 πόντους, τον Devin Booker στους 10 με 3/14 σουτ και τα ποσοστά των Ήλιων στα τρίποντα κάτω από το 30%, όμως το σημείο καμπής της αναμέτρησης, ήταν εκείνο στο οποίο οι δύο ομάδες έπαιζαν punch-by-punch, από τα μέσα της τρίτης περιόδου και έπειτα.

Απόλυτα συνεπής στο ραντεβού του με τη μπασκετική ιστορία, ο Chris Paul κυριάρχησε στο παρκέ της αρένας των Suns, αποδομώντας play by play οπoιαδήποτε στρατηγική εφάρμοσε στο μαρκάρισμα του ο Mike Budenholzer.

Το 103-63 της τρίτης περιόδου του game 2 μεταξύ Hawks και Bucks έστειλε τους βασικούς των ομάδων στον πάγκο, εξασφαλίζοντας τους πολύτιμα λεπτά ξεκούρασης ενόψει της συνέχειας. Ο Αντετοκούνμπο αγωνίστηκε μόλις 29 λεπτά, ο Middleton 28 και πάει λέγοντας. Η ανάπαυση ενδέχεται να αποδειχτεί σημαντικότερη για τα Ελάφια, καθώς η δική τους πρόκριση επί των Nets ήταν σαφώς πιο "γεμάτη" από την αντίστοιχη των αντιπάλων τους επί των Sixers και ας πήγαν και οι δυο δε ντίστανς. Το rotation είχε κυριολεκτικά συρρικνωθεί και η καταπόνηση από τα προσωπικά μαρκαρίσματα σε μία σειρά grit and grind περιείχε κινδύνους.

Για τα πρώτα 24 λεπτά του game 7 μεταξύ Nets και Bucks, οι 17.000 θεατές του κατάμεστου Barclays center διασκέδαζαν με τις βολές του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Κάθε φορά που στηνόταν στη γραμμή, το κοινό περίμενε καρτερικά να πιάσει τη μπάλα και ύστερα μετρούσε, φωνάζοντας τα δευτερόλεπτα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οκτώ, εννέα, δέκα. Ο Γιάννης εκτελούσε στα έντεκα και ήταν άστοχος. Οι θεατές, μέχρι και ο James Harden, γελούσαν και πανηγύριζαν. Ο Αντετοκούνμπο υπέμενε την φυσιολογικώς φίλαθλη κατάσταση μάλλον στωικά ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Μία ταλαιπωρημένη περσόνα του αθλητισμού, που χωρίς εκείνη τη στιγμή να το ξέρει, διένυε το τελευταίο μίλι προς την έξοδο.

Ένα πολύ πρόσφατο report του ESPN, λίγο μετά τον τραυματισμό του Mike Conley (που του στερεί τη συμμετοχή στη σειρά απέναντι στους Clippers), συνοψίζει περιεκτικά τη φετινή κατάσταση με τους τραυματισμούς στο ΝΒΑ, είτε πρόκειται για την κανονική περίοδο, είτε για τα playoffs. Πολύ περιεκτικά, τα ευρήματα που αναφέρονται είναι τα παρακάτω, στα οποία δεν περιλαμβάνονται απουσίες σχετιζόμενες με τη νόσο covid-19.

Το game 3 μεταξύ Bucks και Nets έκανε τα μάτια να πονέσουν. Άμυνες και κακές επιλογές ήρθαν στην πρώτη γραμμή και μέχρι να βρεθεί παρηγοριά σε σκέψεις τύπου "ναι, αλλά είχε μάχες σώμα με σώμα", θα πονάνε ακόμη.

Η "μεσαία" ημέρα του φάιναλ φορ κάποτε ήταν Τετάρτη και τώρα είναι Σάββατο. Θα μπορούσε να λέγεται και η ενδιάμεση ημέρα, δεν της πρέπουν δόγματα. Είναι η πιο ωραία ημέρα της γιορτής, ακριβώς για αυτό τον λόγο. Βρίσκεται στο κενό, εκεί όπου όλα είναι πιθανά.

Η Μπαρτσελόνα μπήκε στον τελικό της Ευρωλίγκα με το μαχαίρι στα δόντια. Ο Κλαβέρ έπεσε επάνω στον Μίτσιτς, προκαλώντας τον να πάρει τον αριστερό διάδρομο και ανακόπτοντας την δεξιά τρίπλα και τα πικ εν ρολ. Ο Μπράντον Ντέιβις έβγαινε με μανία στην περίμετρο, αλλάζοντας στα σκριν, σκεπάζοντας το πεδίο του Λάρκιν. Ο Νίκολα Μίροτιτς έκανε το ίδιο, δείχνοντας πόσο υποτιμημένα είναι τα αμυντικά προσόντα του.

Από όπου και να το πιάσεις, ο ημιτελικός μεταξύ της ΤΣΣΚΑ και της Εφές είναι ο ημιτελικός που θέλουμε να δούμε. Πρόκειται για τις δύο καλύτερες επιθέσεις της φετινής Ευρωλίγκα, για τις δύο ελκυστικότερες διεκδικήτριες του τίτλου στο φάιναλ φορ της Κολονίας, όπως και για τις δύο ομάδες που θα θέλαμε να δούμε στην κορυφή, όσοι/όσες δεν υποστηρίζουμε από τα παιδικά μας χρόνια Μιλάνο ή Μπαρτσελόνα. Είναι καλό να επικρατούν τα σύνολα που παίζουν με συνέπεια ωραίο μπάσκετ, διότι αφήνουν παρακαταθήκη τη συνταγή τους για τους επόμενους.