Το καλοκαίρι του 2019 ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τον Ρικ Πιτίνο και οποιαδήποτε διάδοχη κατάσταση μοιάζει περισσότερο με αναγκαίο κακό. Η διοιήκηση της ομάδας εξετάζει τις διαθέσιμες στην αγορά επιλογές, και καταλήγει σε κάποιον ξένο προπονητή, ο οποίος βρίσκει στο ρόστερ κάποιους παραμένοντες, μαζί με κάποιες επιλογές παικτών που ακροβατούν μεταξύ της "εισήγησης Πιτίνο" (Τζόνσον) και της "επιλογής προέδρου" (Φριντέτ), με τα όρια μεταξύ των δύο κατηγοριών να είναι νεφελώδη. Ο νέος τεχνικός έχει την ευχέρια να προσθέσει δυο -τρεις δικές του επιλογές στο ρόστερ, από την χαμηλότερη οικονομική βαθμίδα, καθώς το πολύ χρήμα έχει ήδη επενδυθεί στους παραπάνω. Ο ξένος προπονητής, φέρνει δυο παίκτες από το πρωτάθλημα στο οποίο δούλευε και τους ξέρει καλά, κρίνοντας ότι έχουν τα φόντα να ανέβουν επίπεδο μέσω του Παναθηναϊκού. Ίσως μάλιστα να συνηγόρησε υπέρ της απόκτησης και του Ταΐρίς Ράις.

Καλημέρα σας. Η τέταρτη αγωνιστική της Euroleague ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ, και εμείς είμαστε εδώ για να σας προσφέρουμε τη σύνοψή της, η οποία αποδεδειγμένα συνδυάζεται υπέροχα με το πρωινό και τον καφέ σας, ενίοτε και με τον χωνευτικό σας το απόγευμα, κυρίως όταν πέφτει στα χέρια μου. Ένας όχι και τόσο σπουδαίος πρόλογος, για μια όχι και τόσο σπουδαία αγωνιστική. Ας βάλουμε το σπάνιο φαινόμενο της εκτός έδρας νίκης του Παναθηναϊκού επί τις Ζενίτ στη βιτρίνα,  παρέα με το σημαντικό “διπλό" της Χίμκι στην έδρα της Μπάγερν, να πούμε ότι κάτι έγινε.

- Γράφει ο Petros Syd

Ο Παναθηναϊκός έφτασε σε άλλον έναν εκτός έδρας άθλο στην Ευρωλίγκα, αυτή τη φορά στην Λιόν απέναντι στη Βιλερμπάν. Όσο κι αν προσπαθώ, δε μπορώ να θυμηθώ τα τελευταία χρόνια χειρότερη διαχείριση από τον πάγκο, στο επίπεδο αυτό. Ο Πεδουλάκης είδε άλλο «έργο» στο τελευταίο δεκάλεπτο, και πραγματικά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να δώσει το ματς στους Γάλλους.

Πριν λίγους μήνες το μπασκετικό στερέωμα της χώρας πιάστηκε εξαπίνης από την ανακοίνωση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, σύμφωνα με τη οποία ο νέος προπονητής και αντικαταστάτης του Τσάβι Πασκουάλ στον πράσινο πάγκο, θα ήταν ένας Αμερικανός Hall of Famer με πορεία «θρύλου» στις ΗΠΑ, κυρίως στο κολλεγιακό πρωτάθλημα. «Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Δεκεμβρίου 2019», θα μπορούσε να συμπληρώσει η χαρακτηριστική χροιά του Αλέξανδρου Λαχανά.

Εάν κανείς βρει μια βαλίτσα με λεφτά στον δρόμο, πολλές σκέψεις μπορούν να του περάσουν από το μυαλό. Να την παραδώσει στις αρχές, να την κρατήσει, να μοιράσει το περιεχόμενο σε όσους το έχουν περισσότερο ανάγκη από τον ίδιο, να την κάνει δωρεά σε κάποια εκκλησία στο κυνήγι μιας θέσης σε κάποιας λογής παράδεισο. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις του φετινού draft order ήταν η κωλοφαρδία των Λέικερς στη λοταρία, που τους χάρισε το 4^ο pick. Οι πιθανότητες να ανέβουν από το 11 στο 4, ήταν μόλις 2.8%, κι όμως να που συνέβη. Βαλίτσα με λεφτά στον δρόμο. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το συγκεκριμένο γεγονός ήταν πιθανότατα το μοναδικό θετικό πράγμα το οποίο συνέβη στη «μεγάλη» ομάδα του Λος Άντζελες τη φετινή χρονιά.

Καλησπέρα σας αξιότιμες φίλες και φίλοι. Η προτελευταία αγωνιστική της ρέγκιουλαρ σίζον της Ευρωλίγκα άφησε πολλά ανοιχτά στη φαντασία, στο μέτωπο όπου γίνεται ένας μικρός χαμός, το οποίο δεν είναι άλλο από τις τελευταίες θέσεις τις οκτάδας. Πριν την έναρξη της αγωνιστικής, επτά ολόκληρες ομάδες βρίσκονταν εντός της μάχης για ένα από τα εισιτήρια που οδηγούν στα πλει οφς, που προσφέρουν οι θέσεις 6, 7 και 8. Τα παιχνίδια της αγωνιστικής είχαν σημασία «τελικού» για τις Μπασκόνια, Ζαλγκίρις, Αρμάνι, Μακάμπι, Μπάγερν και για τον Ολυμπιακό. Στα αποδυτήρια πριν την έναρξη των αγώνων, άλλοι ενδύθηκαν τη γούνα του λύκου και άλλοι την προβιά του προβάτου, ενώ ο Παναθηναϊκός παρά την ήττα – εφιάλτη (νικητήριο μπαζερ μπίτερ από τον Ρούντι, ούτε στον εχθρό του δεν εύχεται κανείς) γλιτώνει από αυτήν την ομολογουμένως γραφική κατηγοριοποίηση, μόνο και μόνο λόγω του «διπλού» της περασμένης εβδομάδας στο Μιλάνο, που του επιτρέπει να συνεχίζει να θεωρεί εαυτόν «άχαστο» στο κυνήγι της οκτάδας.

Ο Νικ Έλαμ είναι σήμερα βοηθός καθηγητή στο αντικείμενο του Educational Leadership, στο Πανεπιστήμιο Ball State της Ιντιάνα. Είναι επίσης ένας από αυτούς τους τύπους που οι Αμερικανοί αποκαλούν «super fan» και οι Έλληνες, χμ, ίσως «Νικόλα Ραδικόπουλο». Επί σειρά ετών εργάστηκε σε σχολεία του Ohio από διάφορα πόστα, ολοκληρώνοντας ταυτόχρονα το Ph. D του στο γνωστικό αντικείμενο που σήμερα διδάσκει ο ίδιος στο Ball State. Διετέλεσε αθλητικός διευθυντής σε σχολεία διαφόρων εκπαιδευτικών βαθμίδων, συντηρητής του σταδίου των Cincinnati Reds και προπονητής baseball. Επίσης είναι μέλος της περίφημης Mensa, υπό την αιγίδα της οποίας έχει δημιουργήσει έναν ιστότοπο που συνοδεύεται από το μότο «the official sig for sports-crazed mensans», το οποίο προσωπικά βρίσκω για έναν σκασμό λόγους τραγικό, αλλά το αντικείμενο του παρόντος κειμένου μάλλον δεν είναι ούτε το γούστο του Ν. Έλαμ, ούτε το φαινόμενο του ελιτισμού. Τούτων γραφέντων, το μόνο που μένει να ξεκαθαριστεί για να πάμε παρακάτω, είναι το εξής: ο Νικ Έλαμ σιχαίνεται το late game fouling περισσότερο κι απ’ ότι ο Ben Simmons, o «Shaq» ή ο DeAndre Jordan.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες της σελίδας, χαίρετε. Η 18η αγωνιστική της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μπάσκετμπολ της ηπείρου, ολοκληρώθηκε. Oh wait, της ηπείρου είπαμε; Ελπίζουμε να μη μας διαβάζει ο κόουτς Πέσιτς, αλλιώς θα χρειαστεί να του στείλουμε τον Ρικ Πιτίνο για τσάι και κουβέντα, κατά την οποία θα του εξηγήσει γιατί το μπάσκετ που παίζεται εδώ τώρα, εκείνος το έπαιζε πριν 30 χρόνια στους Νικς. Αυτές οι γραφικότητες ενθεν κι ένθεν είναι πάντα καλοδεχούμενες, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Στα αγωνιστικά, ξεχωρίζει η νίκη της Μακάμπι στη Μόσχα, επί μιας ΤΣΣΚΑ τόσο άμαθης σε τέτοιες καταστάσεις, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τα ματωμένα σεντόνια της κρεμασμένα έξω από το γήπεδο. Οι δικοί μας έχασαν ως αναμενόταν στην Ισπανία από Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, προβάλλοντας άλλος λιγότερη, άλλος περισσότερη αντίσταση, ενώ η Εφές πήρε τη νίκη στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Χίμκι. Η Φενέρ δε δυσκολεύτηκε καθόλου απέναντι στη Ζαλγκίρις, η Μπουντούτσνοστ κέρδισε με ηρωϊσμό του Νόρις Κόουλ τη Νταρουσάφακα, ενώ η «τριποντομηχανή» του Μονάχου κέρδισε σχεδόν μόνη της τον Μάικ Τζέιμς. Η Μπασκόνια δε «μάσησε» από τις απουσίες των Σενγκέλια και Γκρέιντζερ, και πήρε τη νίκη απέναντι στη Γκραν Κανάρια.

Γεια σας αγαπητοί/ες φανζ. Οι φρενήρεις ρυθμοί της καθημερινότητας και οι προβοκάτσιες του σκηνοθετικού μου αντίζηλου (Giorgos B) με έχουν κρατήσει πιο μακριά σας απ’ όσο θα ήθελα το τελευταίο διάστημα, εξ’ου και ως καλός αρτοποιός, ξεφουρνίζω τούτο το Μακρινό Ριμπάουντ μεταμεσονύκτιες ώρες, ώστε να φτάσει στα χέρια σας ζεστό, με την αυγούλα. Που λέτε, οι δικοί μας ξαναχάσανε. Σιγά τα νέα, θα μου πείτε. Οι μεν ηττήθηκαν στο Κάουνας, σε ένα παιχνίδι που θα ήθελαν να κερδίσουν, δεδομένης και της φετινής φαινομενικής αδυναμίας της Ζαλγκίρις στην έδρα της και έκαναν τον Μπλατ έξαλλο. Οι δε, μας προσέφεραν μία κάζουαλ ήττα από την Φενέρ, σε ένα παιχνίδι που οκ, οι «πράσινοι» θα έπρεπε να αλλάξουν πολλά σε ελάχιστο χρόνο για να το κερδίσουν. Στα λοιπά, η «Σφαιροπουλική» Μακάμπι πήρε ένα διπλό ελπίδας στην έδρα της Νταρουσάφακα, η Μπουντούτσνοστ απέδειξε ότι έχει την ικανότητα να παίξει ρόλο ρυθμιστή, «δαμάζοντας» μετά την ΤΣΣΚΑ και την φιλόδοξη Μπαρτσελόνα. Η Μπάγερν κέρδισε την Χίμκι σε ένα ματς το οποίο όσοι δεν το είδατε, μαγκιά σας, ενώ η Γκραν Κανάρια απέδειξε ότι θα αποτελέσει σκληρό καρύδι, αν δεν της αποδοθεί η δέουσα προσοχή, κερδίζοντας την Αρμάνι στο Μιλάνο. Την σκληρότερη ήττα της αγωνιστικής υπέστη η Εφές, η οποία θα μπορούσε με μία νίκη επί της Ρεάλ να κάνει ένα statement τύπου «Ερχόμαcτε», αλλά δεν τα κατάφερε και παρ’ ότι προηγήθηκε με 69-54 στο 26’, τελικά έχασε. Στη Χώρα των Βάσκων, η Μπασκόνια κέρδισε την ΤΣΣΚΑ, διατηρώντας τις όποιες ελπίδες της να βρεθεί στην οκτάδα. Πάμε να δούμε την καλύτερη πεντάδα της αγωνιστικής.

Καλημέρα εκλεκτοί μας φανζ. Αν κοιτάξετε πάνω από τον ώμο σας, θα μπορέσετε πιθανότατα να διακρίνετε την πρώτη αγωνιστική της "διπλής" εβδομάδας που διανύουμε, καθώς την αφήσαμε πίσω μας από χθες το βράδυ. Οι ομάδες μας ξανάγιναν ομαδάρες, πράττοντας, η καθεμία για τα δεδομένα της, τα αυτονόητα. Ο Ολυμπιακός "καθάρισε" ένα από αυτά τα παιχνίδια που ξέρει να "καθαρίζει" χωρίς να πολυσκοτίζεται, αυτό με την Μπάγερν στο Μόναχο, ενώ και ο Παναθηναϊκός επανεμφανίστηκε σε ΟΑΚΑ mode, κερδίζοντας αρκετά εύκολα την Μπαρτσελόνα. Στα υπόλοιπα παιχνίδια η Εφές κέρδισε εύκολα τη Μακάμπι του κόουτς "Σφαιρό", η Φενέρ "κέρασε" κατοστάρα τη συμπατριώτισα Νταρουσάφακα, η Ρεάλ ζορίστηκε ανα διαστήματα, αλλά όχι τόσο ώστε να νιώσει ότι η ανωτερότητά της αμφισβητείται και κέρδισε την Γκραν Κανάρια στη Μαδρίτη, η Χίμκι πήρε μια ανάσα εις βάρος της αδύναμης Μπουντούτσνοστ ενώ η ΤΣΣΚΑ κέρδισε στην παράταση την καταπληκτική Ζαλγκίρις, σε ένα παιχνίδι στο οποίο διαπιστώσαμε την... σχετικότητα του χρόνου. Αλλά με αυτά θα γελάσουμε, ή θα κλάψουμε, πιο κάτω. Στο παιχνίδι που έκλεισε την αγωνιστική η Αρμάνι, παρότι δυσκολεύτηκε στο τέλος, επιβλήθηκε της Μπασκόνια, βάζοντας άλλη μια νίκη στον κουμπαρά της.