Οκτώ αγωνιστικές πριν το τέλος, νομίζω ότι δεν θα περιμέναμε ότι τα πράγματα θα έδειχναν τόσο ξεκάθαρα.Για κάθε σχεδόν θέση, υπάρχουν ξεκάθαρα φαβορί και αουτσάιντερ, με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον να βρίσκεται πια στα εισιτήρια των χαμηλών θέσεων της οκτάδας. Οι τρεις πρώτοι της κατάταξης (Ρεάλ, ΟΣΦΠ, ΤΣΣΚΑ) συνέχισαν με νίκες έχοντας βατό πρόγραμμα με Ούνιξ εκτός, Ερ. Αστέρα και Ζαλγκίρις εντός. Ο Παναθηναϊκός, που κέρδισε τη Μπάμπεργκ, αρχίζει να κοιτάει προς τα πάνω, θέλοντας να δυσκολέψει για την τέταρτη θέση την Φενέρμπαχτσε, η οποία δεν δείχνει σταθερή και έκανε μια... δυσκολοχώνευτη ήττα από την Νταρουσάφακα, που δείχνει διατεθειμένη να παλέψει μέχρις εσχάτων για μια θεση στην επόμενη φάση. Μπλέξιμο!

Η Μπαρτσελόνα οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς ένα εκκωφαντικό φιάσκο τη φετινή σεζόν και κανείς εντός της ομάδας δεν βρίσκεται πλέον στο απυρόβλητο. Δηλαδή σχεδόν κανείς, για όσο στο ρόστερ υπάρχει ακόμα ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Ή μήπως όχι; Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που μας διαβάζει και δεν γνωρίζει έναν απο τους εμβληματικότερους και αντιπαθέστερους παίκτες που σουλατσάρανε στα ευρωπαϊκά παρκέ την τελευταία 20ετία, ξεκαθαρίζουμε ότι το κείμενο αυτό δε θα αναφερθεί στα κατορθώματα του "La Bomba" στα 19 χρόνια που έχει φορέσει τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Ισπανίας, δε θα σταθεί στις κορυφαίες του στιγμές και στις διακρίσεις, ούτε στα highights σιχαμάρας που έχουμε βιώσει όλοι οι μπασκετόφιλοι. Mε λίγα λόγια, δεν πρόκειται για ένα δίκαιο κείμενο.

Καλημέρα σας. Εχοντας πάρει τις ξενέρωτες (εκ των αποτελεσμάτων και του τζέρτζελου) αγωνιστικές επ' ώμου, εδώ είμαι πάλι, για να σας παρουσιάσω τους εκλεκτούς της 20ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας. Τώρα που το σκέφτομαι και ανάποδα, αυτές οι ανιαρές αγωνιστικές είναι που ξεχωρίζουν εμάς, τους εραστές του αθλήματος, από κάτι πανηγυρτζήδες. Ακόμα και για εμάς όμως, αγαπητοί, τους τρομερούς μύστες του μπάσκετ, υπάρχει και ένα όριο. Το όριο αυτό ξεπέρασε το ντέρμπι των δυο πικραμένων, της Μακάμπι με την Ούνιξ. Έλεος δηλαδή. Θα μου πεις τι να περιμένει κανείς σε μια αγωνιστική που ξεχώρισαν οι 7-footers;

... the tough get going.

Μου έχουν συμβεί και καλύτερα πράγματα στη ζωή μου από το να πρέπει να γράψω για μια αγωνιστική στην οποία ο Παναθηναϊκός έχασε από τον Ολυμπιακό, αλλά το καλό για τον ηττημένο στη φετινή Euroleague, είναι ότι δεν προλαβαίνεις ούτε να κλάψεις τον «πεθαμένο», καθώς αυτός σε 2-3 μέρες θα «αναστηθεί» και θα κληθεί να ξαναπεσει στη «μάχη» για ένα καλύτερο… μπασκετικό αύριο. Για το ντέρμπι θα διαβάσετε αναλυτικά από τον Giorgos P. Στα υπόλοιπα η ΤΣΣΚΑ έκανε ακόμα μία ήττα, σε μια έδρα που δε (θα έπρεπε να) φέρνει και την καταστροφή. Οι Ρώσοι θα μπορούσαν να πουν την ήττα από τη Ρεάλ ανώδυνη, αν δεν ήταν η τρίτη στη σειρά, δεν έστελνε σε απόσταση μιας νίκης από αυτους πια τρεις ομάδες και δεν έπληττε για τα καλά πλεον την εικόνα της «άτρωτης», που αναδείκνυε για καιρό η «ομάδα του Στρατού».

Δίχως αμφιβολία, κερδισμένοι της 13ης αγωνιστικης είναι οι δύο ελληνικοί εκπρόσωποι στην κορυφαία διοργάνωση. Όχι τόσο λόγω των νικών τους, όσο των νικών τους σε συνδυασμό με τις ήττες όλων των υπολοίπων «μεγαλοκαρχαριών», πλην της ΤΣΣΚΑ και της Ρεάλ. Η Εφές έχασε κι άλλο έδαφος από την «ρομαντική»Ζαλγκίρις, η Μπασκόνια, που προσωπικά δε με πολυπείθει ακόμα (Σόρι Πάνο), βύθισε ακόμα περισσότερο τη Μπαρτσελόνα η οποία απομακρύνεται επικίνδυνα, το ίδιο και η Μακάμπι που έχασε σ’ ένα οριακό ματς από την ΤΣΣΚΑ ενώ η Φενέρ έκανε δεύτερη ήττα στη σειρά και σε αντίθεση με την προηγούμενη, αυτή από τη μαχητική Νταρουσάφακα ήταν παντελώς εκτός προγράμματος. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συνέχισαν το καλό τους μομέντουμ, ο μεν αναγκάζοντας τη χειρότερη κατά τη γνώμη μου ως τώρα ομάδα της διοργάνωσης στην 6η συνεχόμενη ήττα της και ο δε, κερδίζοντας ένα παιχνίδι που θύμιζε αυτά τα ποδοσφαιρικά που «με ισοπαλία προκρίνονται και οι 2». Όπως και να ΄χει τα πράγματα δείχνουν όχι να ξεκαθαρίζουν, αλλά έστω να… σχηματοποιούνται σε πρώτο βαθμό σχετικά με το ποιοι μπορούν να τα καταφέρουν στην πρώτη οκτάδα. Παιχνίδι Ούνιξ – Γαλατασαράι δεν υπάρχει, καθώς χωρίς καν Λάνγκφορντ και με mvp τον Βορόνοφ, δεν είναι άξιο του χρόνου ενός τόσο έγκριτου αναλυτή.

Μία από τις πιο αγαπημένες συνήθειες των φιλάθλων και των οπαδών, είναι να αποτελούν κριτές του χαρακτήρα του εκάστοτε παίκτη. Συνήθως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι δεν τον ξέρουν προσωπικά, συχνά δεν τον έχουν δει καν από κοντά, ωστόσο θα σχολιάσουν (καθόλου εξαιρουμένου του υποφαινόμενου) το ποιόν του, με ύφος που παραπέμπει σε συν-φανταριλίκι των δύο (παίκτη-φιλάθλου). Η κριτική γίνεται φυσικά εντονότερη όταν ο παίκτης δεν αποδίδει τα αναμενόμενα και χαλαρώνει, όταν για να βάλει 30 πόντους πρέπει πρώτα να πιει ένα καφάσι μπύρες, όπως ο μεγάλος Ρόι Τάρπλει ο οποίος επέβαλε τις πρωινές Άμστελ του ακόμα και στον Ιωαννίδη.

Τίποτα το τρομερό αυτή την αγωνιστική, λίγο πολύ όλα τα αποτελέσματα ήρθαν όπως αναμένονταν και σιγά σιγά ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι, με τους δυνατούς να δυναμώνουν και βαθμολογικά και τους αδύναμους να κατεβαίνουν πατώματα. Σημαντικά διπλά για τον συγκεντρωμένο Ολυμπιακό και την πονηρή Ζαλγκίρις, την «κηδεία» της αγωνιστικής γλύτωσε στο τσακ η πρωτοπόρος ΤΣΣΚΑ.

Το διαβάσαμε (http://www.thepressroom.gr/sports/opanionios-symvoylos-toy-ompama-kai-doro-ton), και σας το μεταφέρουμε κι εμείς με τα δικά μας λόγια. Φωτό από ΑP.

*Το βέβαιο είναι ότι αν μια ελληνική ομάδα βγαίνει ζημιωμένη από την αποχώρηση του Ομπάμα από το Λευκό Οίκο, αυτή είναι ο Panionios BC*.

Κάποιοι μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά οι «πάνθηρες» έχουν σκληρό «πυρήνα» στο εσωτερικό της απερχόμενης κυβέρνησης Ομπάμα. Ιδρυτής του κλαμπ των «πανθήρων»στην Ουάσινγκτον είναι ο Αλέξης Γιαννούλιας, ο άνθρωπος που ήρθε στην Ελλάδα δύο φορές η μία πιο σημαντική από την άλλη. Η πρώτη ήταν για να παίξει μπάσκετ για τον Πανιώνιο και η δεύτερη ως μέλος της αποστολής που συνόδευσε στην Αθήνα τον Μπαράκ Ομπάμα, στην επίσκεψη που μονοπωλεί τη δημοσιότητα τα τελευταία 24ωρα.

(φωτό από sportit.gr)

*Είμαι της άποψης ότι αν είναι να απολυθείς, καλύτερα να είναι από το Κράσνονταρ, παρά από τη Μαγιόρκα, για παράδειγμα*

Στον Κατσικάρη έχω σταθεί απέναντι. Τώρα ήρθε η ώρα να σταθώ δίπλα, γιατί στέκομαι απέναντι στη Λοκομοτίβ και ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. Τώρα που ο κόουτς απολύθηκε από το Κράσνονταρ,εγώ θυμίζω σε όλους, αλλά και στον ίδιο, ποιος είναι ο Φώτης Κατσικάρης, ένας Φοίνικας της προπονητικής, που παρά την αποτυχία στο σκοτεινό Κράσνονταρ, θα απολαύσει ξανά, αργά η γρήγορα, ηλιόλουστες μέρες. Ας φιλοτεχνήσουμε παρέα το πορτρέτο του.

Όλοι οι αναγνώστες αυτής της φοβερής σελίδας ασφαλώς θα γνωρίζετε ότι το… "μακρινό ριμπάουντ" είναι κυρίως θέμα συγκέντρωσης και ενστίκτου και όχι αθλητικών προσόντων. Ξέρετε ότι τις Κυριακές δε μας αρέσει να κουράζουμε, οπότε χαλαρώστε και μην κινηθείτε προς τη μπάλα, έρχεται αυτή σε εσάς. Ιδού όσα σημάδεψαν την πέμπτη αγωνιστική, χωρισμένα στις ενότητες μας.