Να που φτάσαμε δέκα μέρες από το all-star break, σε μια σεζόν που έχει περάσει μέχρι στιγμής σαν μια σπίθα, με πάρα πολλά παιχνίδια σε ελάχιστο χρόνο, ακόμα και με τις αναβολές λόγω covid. Στο σημερινό We Got Game ο Nίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού, συζητάνε για τους προβληματισμούς γύρω από την απόφαση διεξαγωγής του All-Star, την ισορροπία δύναμης στα trade requests και κάνουν μια βόλτα γύρω από τη λίγκα λίγο πριν την μέση της διαδρομής.

Έχοντας μιλήσει τις προηγούμενες μέρες από τη σελίδα μας αναλυτικά τόσο για τους Jazz, όσο και για τους Spurs, στο σημερινό We Got Game οι Nίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού, στρέφουν την προσοχή τους στους απροσδόκητα καλούς Thunder και στο πρότυπο 3&D παίκτη των Suns, τον Mikal Bridges. Πέραν αυτών, οι σταθερές στήλες είναι είναι παρούσες, καθώς και μια αναφορά στο θέμα της εβδομάδας, τον Εθνικό Ύμνο. Δυστυχώς, όχι το τραγούδι των Radiohead, αλλά αυτόν των ΗΠΑ.  

Φίλες και φίλοι καλημέρα. Καθώς η πρώτη έκδοση του Prodigy Report για φέτος ήρθε περίπου στα μέσα Γενάρη, αποφασίσαμε να δώσουμε μία έξτρα εβδομάδα του Φεβρουαρίου στους πρωτοετείς και δευτεροετείς της λίγκας και έτσι να έρθουμε σήμερα Τετάρτη, πληρέστεροι, να παρουσιάσουμε τους πρωταγωνιστές των ημερών που πέρασαν, σε ένα κείμενο με αρκετή NY, Charlotte, αλλά και το νέο διαμάντι του Memphis.

Οι Grizzlies βαδίζουν στα σταθερά μονοπάτια που οι Spurs έχουν με επιτυχία ανοίξει, οι Nets παρουσίασαν επίσημα το εντυπωσιακό τους ταβάνι, ο LeBron εξακολουθεί να εντυπωσιάζει στα 36 του, οι πάλαι ποτέ Γιούγκοι χαρίζουν διαρκώς εντυπωσιακές εμφανίσεις. Αλλά All-Star γιατί να γίνει ρε παιδιά! Όλα τα παραπάνω εξετάζουν, παρουσιάζουν και αναρωτιούνται στο σημερινό We Got Game οι Νίκος Ραδικόπουλος και Γιάννης Χάτσιος. 

Οι Jazz, παρά την ατυχή στάση τους στον Σέρβο αρτίστα, σολάρουν από τα 7,25, οι Heat ακόμα ζεσταίνονται, η άμυνα των Nets θυμίζει παιδική χαρά, σε αντίθεση με αυτή των Rockets -και όμως!-, που πνίγει εδώ και 20 μέρες τους αντιπάλους σαν τανάλια. Αυτά τα φυσιολογικά, ή όχι και τόσο, στο We Got Game που μόλις ανοίξατε.

Η πανδημία που κουβαλάμε ακόμη το 2021 έχει αφήσει τον κόσμο του ΝΒΑ σε μία περίεργη κατάσταση, ανάμεσα στη συνήθεια και τη δυστοπία. Εκεί ξεχωρίζει το #21 των Sixers, ένας κυρίαρχος center/κυνηγός επικηρυγμένων guards, που προσπαθούν να προσεγγίσουν το καλάθι στα λεπτά που εκείνος αγωνίζεται. O Rick Deckard¹ (συγγνώμη, ο Joel Embiid, δεν ξέρω πως έγινε αυτό) ονειρεύεται πως φέτος είναι επιτέλους η σεζόν που θα αναγνωριστεί ως ο καλύτερος ψηλός της λίγκας και ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες γενικότερα, μέσω του βραβείου του MVP της κανονικής περιόδου.

Τις 21 έχουν φτάσει οι αναβολές αγώνες λόγω covid, όμως η Λίγκα συνεχίζει όπως μπορεί, φτάνοντας αισίως το ένα τέταρτο της φετινής διαδρομής της. Η ποιότητα των αγώνων, παρά τα εμπόδια και τις απουσίες αρχίζει και στρώνει και οι φάσεις και οι ιστορίες άξιες καταγραφής πολλαπλασιάζονται. Στην περιήγηση των κυριότερων εξ αυτών για την εβδομάδα που μας πέρασε, οι Νίκος Ραδικόπουλος και Leon T.

Σημείωση: τα στατιστικά του κειμένου αφορούν ως και τους αγώνες της 24.01.2021.

‘’Πρέπει να μάθουμε πώς να κερδίζουμε έναν αγώνα μπάσκετ’’ δήλωσε ο Zach LaVine, λίγες στιγμές αφ’ ότου είχε χάσει το τελευταίο σουτ απέναντι στους Thunder του Gilgeous-Alexander. Οι Bulls χάνουν παιχνίδια που ‘’δεν πρέπει’’, που είναι μπροστά, συνήθως αρκετές στιγμές πριν η μπάλα φτάσει στα χέρια του για το τελευταίο σουτ. Ο LaVine έχει δίκιο, πρέπει επιτέλους να μάθουν να κερδίζουν. Μόνο που πιθανότατα θα πρέπει το κάνουν χωρίς εκείνον.

Τρίτη σεζόν για το The Prodigy Report, τη στήλη του Basketball Guru που τσεκάρει την πρόοδο των πρωτοετών και δευτεροετών παικτών της λίγκας του ΝΒΑ και κάθε μήνα σας παρουσιάζει όσους ξεχώρισαν, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Σε αυτή την πρώτη έκδοση της στήλης για φέτος, η γωνιά των ‘’No Good’’ πηγαίνει στην άκρη, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι πως ακόμη διανύουμε της πρώτες ημέρες μίας ούτως ή άλλως περίεργης μπασκετικής σεζόν και οποιαδήποτε αρνητική κρίση θα ήταν υπερβολική.

Μέσα Νοέμβρη δημοσιεύσαμε το κείμενο “To NBA θυσιάζει υγεία και ριζοσπαστικότητα για την επόμενη σεζόν” και αρχές Γενάρη αυτό δείχνει να έχει πλήρως δικαιωθεί. Η γλυκιά γεύση που μας είχε αφήσει το Bubble έχει ήδη μετατραπεί σε έναν συνδυασμό πίκρας και ξινίλας. Η όποια πολιτική στάση των παικτών γύρω από τα ζητήματα του ρατσισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης δείχνουν να εξαντλήθηκαν στο “Vote” και μετά τη νίκη των Δημοκρατικών να έχουν πάει ακόμα πιο πίσω, δίνοντας πόντους δυστυχώς σε όσους τους έψεγαν πως από ένα σημείο και μετά η όλη κατάσταση είχε πάρει μορφή προεκλογικής καμπάνιας και όχι κοινωνικού κινήματος.