Στη χρονιά “επιστροφής στην κανονικότητα”, τουλάχιστον από άποψη προγράμματος τα Playoffs επέστρεψαν στις ημερομηνίες που τα έχουμε συνηθίσει. Το εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την όποια κανονικότητα και του τι είχαμε συνηθίσει την τελευταία δεκαετία είναι η απουσία οποιουδήποτε ξεκάθαρου φαβορί για την κατάκτηση του Larry O’Brien Trophy.
Κάπως έτσι, οι οκτώ εναρκτήριες αναμετρήσεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οι contributors του Basketball Guru προσπαθούν να αναλύσουν και να προβλέψουν το τι θα συμβεί σε καθένα από αυτά.
Στη χρονιά “επιστροφής στην κανονικότητα”, τουλάχιστον από άποψη προγράμματος τα Playoffs επέστρεψαν στις ημερομηνίες που τα έχουμε συνηθίσει. Το εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την όποια κανονικότητα και του τι είχαμε συνηθίσει την τελευταία δεκαετία είναι η απουσία οποιουδήποτε ξεκάθαρου φαβορί για την κατάκτηση του Larry O’Brien Trophy.
Κάπως έτσι, οι οκτώ εναρκτήριες αναμετρήσεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οι contributors του Basketball Guru προσπαθούν να αναλύσουν και να προβλέψουν το τι θα συμβεί σε καθένα από αυτά.
Η δεύτερη βραδιά των NBA play-ins ήταν ιδανική για τα franchises που το όνομά τους συνδέεται με κάποιο πτηνό. Hawks και Pelicans βρήκαν τις νίκες που τους διατήρησαν στο κυνήγι της όγδοης θέσης στην αντίστοιχη περιφέρεια και αν μάθαμε κάτι από τις δύο τελευταίες αναμετρήσεις, είναι πως η (μη) άμυνα κάνει τη διαφορά.
Το τελευταίο We Got Game για τη φετινή σεζόν, λίγες ημέρες πριν την έναρξη των play-ins και των playoffs, κάνει ένα διάλειμμα από τη μάχη της κατάταξης και εστιάζει σε πιο ρομαντικά σημεία, καθώς ακόμη δεν υπάρχει πλήρης εικόνα για τα ζευγαρώματα που έρχονται και ειδικά στην Ανατολή, με πολλαπλές ισοβαθμίες ακόμη και στην πρώτη εξάδα. Αν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο ωστόσο είναι πως η Atlanta έχει επιστρέψει, με τον σταρ της να είναι πιο έτοιμος από ποτέ για παραστάσεις που θα μείνουν.
Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες στο ΝΒΑ έχουν γίνει κάποια αδιανόητα high scoring παιχνίδια. Τον καταιγισμό ξεκίνησε ο Ja Morant στις 28/2 (52 ενάντια στους Spurs, all-time single game scoring record για τους Grizzlies), τον συνέχισε ο Karl Anthony Towns (60 ενάντια στους Spurs στις 14/3, all-time single game scoring record για τους Timberwolves) και στο καπάκι ο Kyrie Irving τον ισοφάρισε (60 ενάντια στους Spurs στις 14/3, all-time single game scoring record για τους Nets). Βάλτε και τις δύο 50άρες του 37χρονου LeΒron σε μια εβδομάδα (56 ενάντια στους Warriors στις 5/3 και 50 ενάντια στους Wizards στις 11/3), τους 54 του Jason Tatum ενάντια στους Nets στις 6/3, μια ακόμη 50άρα του Kyrie στις 8/3 ενάντια στους Hornets, τους 53 του Kevin Durant στις 13/3 ενάντια στους Knicks και τώρα τελευταία τους 51 του Saddiq Bey (!!) ενάντια στους Magic και γίνεται σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά (ή μάλλον πάει πολύ καλά!) αυτές τις δύο εβδομάδες. Όπως ανέφεραν οι πρώην Starters στο No Dunks podcast στις 16/3, φαίνεται να έχουν γίνει ρουτίνα οι 40άρες, οι 50άρες κανονικοποιούνται και πλέον αναρωτιόμαστε ποιός θα ρίξει την επόμενη 60άρα λες και είναι κάτι νορμάλ. Δεν είναι. Μέσα στον Μάρτιο έχουμε εννιά παιχνίδια με κάποιον παίκτη να σημειώνει 50+ πόντους, τα περισσότερα σε έναν μήνα εδώ και 50 χρόνια (όταν έπαιζε ο Wilt δηλαδή και έσπαγε πλάκα βάζοντας μόνος του 13 50άρες σε ένα μήνα).
Η κορυφή έχει ξεκαθαρίσει στη Δύση, και οι μάχες αφορούν την απευθείας είσοδο στα playoffs και τις θέσεις στο play-in. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με την κορυφή της Ανατολής, όπου οι Heat δείχνουν τη διάρκεια που διαφεύγει των υπόλοιπων μνηστήρων της. Τέσσερις νίκες χωρίζουν την πρώτη από την έβδομη θέση, και ουδείς εκ των αυτή την στιγμή πρωτοπόρων δεν νομίζω να έχει μεγάλη διάθεση να βρεθεί σε ένα play-in με Nets και Hawks. Ένα play-in που στη δεύτερη σεζόν του φαίνεται πολύ, πολύ καλή ιδέα. Αυτά και άλλα πολλά από τον Γιάννη Χάτσιο, στο σημερινό We Got Game.
Ρεκόρ που σπάσανε, και που για να ξανασπάσουν θα χρειαστούν χρόνια -μη και δεκαετίες, μας επιφύλασσε η προηγούμενη εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο”. Παράλληλα, ξαφνικά έβρεξε, αλλά όταν λέμε “έβρεξε”, έβρεξε, σε βαθμό που οι 30άρες κάποιου παίκτη να είναι ανάξιες αναφοράς πια. Πίσω όμως από όλα αυτά, το πιο σημαντικό γεγονός της εβδομάδας, αναφορικά τουλάχιστον με την εξέλιξη της τρέχουσας σεζόν, ενδεχομένως να είναι η επιστροφή του Draymond Green στην αγωνιστική δράση, όπου για πρώτη φορά μετά από 1.005 μέρες αγωνίστηκε μαζί η “Αγία Τριάδα του Golden State”, και δη ακριβώς έναν μήνα πριν την έναρξη των φετινών Playoffs.
Επιστροφή για τη στήλη του We Got Game, πρώτη φορά μετά το διάλειμμα του all-star και νιώθουμε λίγο σαν το meme του Τραβόλτα στο άδειο δωμάτιο αλλά από την αντίθετη, καθώς οι ιστορίες που ξεπετάγονται στην λίγκα έχουν πιάσει το τέμπο του Steph Curry από το τρίποντο, όσο εμείς παρατηρούμε τον χώρο γύρω-γύρω με μοναδικό στόχο να μην μας ποδοπατήσουν. Πάμε να τα βάλουμε σε μία τάξη, ξεκινώντας από το Dallas του Luka Doncic.
Το All Star του 2022 που διεξήχθη στο Κλίβελαντ αποτελεί παρελθόν - μαζί και ο κωμικός διαγωνισμός καρφωμάτων - επομένως το πρωτάθλημα του ΝΒΑ μπαίνει στην τελική του ευθεία για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Στο κείμενο που ακολουθεί θα ρίξουμε μια ματιά στους υποψήφιους MVPs με τη μορφή 3on3. Ποιοι είναι εκείνοι που θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί και ποιοι αυτοί που είναι τα αουτσάιντερ. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με τυχαία σειρά.
Με την trade deadline να πλησιάζει (οι πρώτες σοβαρές ανταλλαγές έχουν ήδη ξεπεταχτεί) το αγωνιστικό μέρος της καθημερινότητας του ΝΒΑ έχει πάρει έναν αξιοπερίεργο χαρακτήρα, του στυλ ‘’άντε παιδιά παίξτε, έχουμε να δούμε και ποιος θα πάει που αργότερα’’. Παρ’ όλα αυτά γίνονται πράγματα αγωνιστικά, όπως ο καταποντισμός των Nets χωρίς τον Durant, η άνοδος των Celtics και Raptors στο κατάλληλο σημείο, η σχεδόν εκνευριστική συνέπεια των killer Suns. Βγήκαν και οι επιλογές των all-stars (Andrew Wiggins τι κάνεις βασικός σε all-star καλέ μου), όλα καλά. Κάπου εκεί, σημαντική κορυφή ανάμεσα στις υπόλοιπες, η βραδιά που ο ηγέτης των περσινών πρωταθλητών φώναξε τις συλλαβές ‘’Εμ-Βι-Πι’’.