Η εικόνα και του σημερινού κειμένου αποτελεί σχέδιο του Jack Perkins, γνωστό και ως PureHoop στα socials.
Fastbreak
Οι εφτά από τις οκτώ σειρές έλαβαν σχετικά νωρίς τέλος, με τις μισές να μην δημιουργούν καν υποψία αγωνίας, καθώς αυτές έληξαν στα τέσσερα ή πέντε παιχνίδια (Celtics, Warriors, Heat, Bucks). Ωστόσο, παρά τον περιορισμένο σε σχέση με την προσμονή ανταγωνισμό του πρώτου γύρου, ιδίως μετά τα προκαταρκτικά των play-ins και το εντυπωσιακό των αναμετρήσεων, μπορούμε πια να ονοματίσουμε τους δύο καθοριστικούς παράγοντες (και) της φετινής postseason: οι τραυματισμοί και οι άμυνες.
Κάνοντας ένα γρήγορο πέρασμα από τους πρώτους, η λίστα δυστυχώς είναι ήδη μακριά: ο αριστερός αστράγαλος του Scottie Barnes, το αριστερό γόνατο του Middleton, η θλάση του Booker, ο αντίχειρας του Embiid, η θλάση του Lowry, o covid των LaVine και Adams, το γόνατο του Mitchell, το πόδι του VanVleet. Όλοι οι παραπάνω, αλλά ιδίως όσοι θα έρθουν, καθορίζουν σε μεγαλύτερο του βαθμού που θα έπρεπε την έκβαση του Πρωταθλήματος. Και πλέον δεν μπορεί να γίνεται επίκληση στο επιχείρημα “πάντα έτσι ήταν”, καθώς είναι σαφής και απόλυτα βάσιμος ο αντίλογος του “όχι, δεν ήταν πάντα έτσι”. Το μόνο που ήταν πάντα έτσι είναι τα 82 παιχνίδια. Ωστόσο ο ρυθμός σε αυτά, η έντασή τους, τα χιλιόμετρα που κάνουν στη διάρκειά τους οι παίκτες, έχουν όλα τους άλλαξει. Σημαντικά. Και ναι, προφανώς έχει αλλάξει και όλη η τεχνολογία και επιστήμη γύρω από το παιχνίδι, η ιατρική, τα παπούτσια, o τρόπος που ταξιδεύουν οι ομάδες. Ωστόσο τα τελευταία έρχονται για να επιταχύνουν την αποκατάσταση, όχι να άρουν την επιβάρυνση. Αυτά βέβαια τα έχουμε συζητήσει εδώ στο Guru αναλυτικά και στο παρελθόν, δείχνοντας προς την ανάγκη να περιοριστούν τα παιχνίδια της regular. Και απλά μαθηματικά να το δει κανείς το θέμα άλλωστε, πέρα από το αδιάφορο κάποιων βραδιών Δευτέρας στο Sacramento ή τη Charlotte, η βαρύτητα ενός αγώνα από τους 82 (1/82ο) είναι πολύ μικρότερη από τον αγώνα σε μια σεζον 62 αγώνων (1/62ο), πόσο δε σε μια σειρά Playoffs (1/7ο ως 1/4ο).
Από την στιγμή που η Λίγκα βλέπει πως το ενδιαφέρον (άρα και το δυνητικό έσοδο) αυξάνεται όσο αυξάνεται η σημασία ενός αγώνα, φαντάζει αυτονόητο πως θα έπρεπε να κινηθεί προς την κατεύθυνση να κάνει κάθε παιχνίδι σημαντικότερο (μειώνοντας τον συνολικό παρονομαστή), αλλά και -ιδίως- προστατεύοντας περισσότερο τους παίκτες από τραυματισμούς (και δη μυϊκούς), χωρίς -το αναγκαστικό πια για αυτές τις ταχύτητες και εντάσεις- load management.
Προφανώς οι τραυματισμοί ποτέ δεν θα εκλείψουν από το παιχνίδι, αλλά νομίζω πως πλέον είναι κρίσιμο να μιλάμε για την επιτακτική ανάγκη περιορισμού τους. Άλλωστε, μπάσκετ θέλουμε να βλέπουμε και να κερδίζει το Πρωτάθλημα ο καλύτερος. Όχι survivor που θα το κατακτά όποιος απλά κατάφερε να μείνει όρθιος.
Σε δεύτερο επίπεδο, ίσως το σημαντικότερο, γίνεται ακόμα μια φορά εμφανές πως με την έναρξη των Playoffs το παιχνίδι αλλάζει. Και δεν αλλάζει επειδή δεν υπάρχουν αδιάφορα παιχνίδια πλέον. Αλλάζει επειδή τα πάντα εξειδικεύονται στον συγκεκριμένο αντίπαλο των τεσσάρων ως εφτά αγώνων. Το υψηλότατο επίπεδο ανάλυσης και τακτικής που έχει κατακτηθεί κάνει τους καλούς να φαντάζουν τέλειοι και τους απλά συμπαθητικους ως μέτριους να μας αφήνουν νωρίς. Στην τελευταία κατηγορία σίγουρα άνηκαν οι Hawks και -σε επίπεδο ομάδας και ομοιογένειας και- οι Nets. Η βάση δε για την αλλαγή του επιπέδου είναι η άμυνα. Βλέπουμε πως οι αυτοματισμοί που μέσα στη σεζόν ανέπτυσσαν οι Celtics, oι Heat, οι Warriors, οι Mavericks, οι Bucks και οι Suns μπορούν να εξειδικευτούν πάνω στα επιθετικά όπλα των αντιπάλων και να τα απενεργοποιήσουν.
Το παραπάνω είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού που ακόμα και ένα έμπειρο μάτι δυσκολεύεται να το αντιληφθεί σε πρώτο χρόνο (1). Και εύλογα. Το παιχνίδι είναι δεδομένα πιο γρήγορο, είναι δεδομένα τεχνικά σε υψηλότερο επίπεδο από κάθε άλλη εποχή του, έχει διαρκή κίνηση χωρίς την μπάλα. Και μετά τον Προμηθέα Curry, ο χώρος, τα τετραγωνικά, που πρέπει οι πέντε αμυνόμενοι να καλύψουν είναι σοβαρά περισσότερα. Ωστόσο, τα χρόνια που προηγήθηκαν φαίνεται σήμερα πως ήταν τα χρόνια προσαρμογής: στον νέο ρυθμό, στην διαρκή κίνηση, στον απλωμένο χώρο. Την τελευταία τριετία φαινόταν να βρίσκουν και οι πίσω γραμμές ρυθμό, ωστόσο υπήρχε πάντα το υπερόπλο/superstar που θα τις έκανε σμπαράλια: o LeBron, o KD, ο Curry από τα εννιά μέτρα, ο Giannis όταν έμαθε να περνάει μέσα από τοίχους. Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που βλέπουμε πως οι άμυνες μπορούν πια να είναι σε θέση να απενεργοποιήσουν ακόμα και το ανώτερο αυτό υπερόπλο των superstars. Η συσσωρευμένη και εξειδικευμένη γνώση που τα καλύτερα τεχνικά επιτελεία διαθέτουν, καθώς και το υψηλότατο επίπεδο πάνω από όλα σκέψης και αντίληψης των σύγχρονων παικτών (που οι περισσότεροι εξ αυτών από το σχολείο εκπαιδεύονται για να βρεθούν και να σταθούν σε επίπεδο ΝΒΑ) επιτρέπουν και στις άμυνες να θέτουν ερωτήματα και φραγμούς στις ως πρόσφατα ασταμάτητες επιθέσεις. Οι Celtics βασάνισαν και απενεργοποίησαν τον Durnat. Οι Bucks κατέβασαν τους διακόπτες του DeRozan. Οι Heat έκαναν τον Trae Young να φαντάζει ψάρι εκτός νερού (βάζοντας 22 όλα κι όλα καλάθια στη σειρά έναντι 30 λαθών). Οι Mavericks έκαναν την καλύτερη επίθεση της Λίγκας στη regular, αυτή που σούταρε και ευστοχούσε στα περισσότερα τρίποντα ανά παιχνίδι, να μην μπορεί να βρει γωνιά πίσω από τα 7,25 όχι να σουτάρει, αλλά καν να πετάξει την μπάλα προς το καλάθι. Ακόμα-ακόμα, τα προβλήματα που θέσανε στην επίθεση των Warriors οι λειψοί Nuggets, φρενάροντας σε κάποιο βαθμό την πυραυλοκίνητη περιφέρειά τους κατά τα τρία πρώτα παιχνίδια, ίσως αποτελέσουν οδηγό για τον μεγαλύτερο περιορισμό τους στην πορεία της postseason.
Κάπως έτσι, κάποιος που δυσκολεύεται να αντιληφθεί το επίπεδο που έχουν φτάσει πλέον οι άμυνες μπορεί να βγαίνει και λέει για το “πως διάολο κάνανε τόσο σκοτωμένη επίθεση οι Warriors στο τελευταίο σουτ του Game-4”, χωρίς να συνυπολογίζει το ότι η άμυνα των Nuggets τους έκοψε την επιλογή της λόμπας στον Wiggins. Να υποστηρίζει πως “η συζήτηση για το trade του Young με τον Doncic πρέπει να θεωρείται ληγμένη”, χωρίς να βάζει στην εξίσωση τον τρομερό αμυντικό σχεδιασμό των Heat και την αντίστοιχη ανεπάρκεια του πάγκου των Hawks να βοηθήσει τον superstar απέναντι στις συγκεκριμένες παγίδες.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν κατ’ έμέ τα νέα θέσφατα. Την επιβεβαίωση, δηλαδή, της περαιτέρω εξέλιξης του αθλήματος, αυτή τη φορά με τις άμυνες να πλησιάζουν και πάλι σημαντικά στο επίπεδο των επιθέσεων, που τα τελευταία χρόνια (τόσο λόγω ταλέντου, όσο και λόγω βοήθειας από συγκεκριμένους κανονισμούς της Λίγκας) είχαν ξεφύγει. Καθώς επίσης και από τους τραυματισμούς που επηρεάζουν την εξέλιξη στις πλέον κρίσιμες εβδομάδες, απόρροια της μη προσαρμογής της Λίγκας στους σύγχρονους ρυθμούς και εντάσεις του ίδιου της του παιχνιδιού.
Με τους ημιτελικούς των περιφερειών να ξεκινάνε εντός του Σαββατοκύριακου, ήδη οι συντελεστές του site έχουν αρχίσει την ανάλυση των οριστικοποιημένων ζευγαριών για την παρουσίασή τους στα αντίστοιχα ξεχωριστά -μοναδιαία πια- previews τις επόμενες μέρες. “Stay tuned” λοιπόν που λεν και στα χωριά όλων μας.
Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια
Από εντυπωσιασμό…
Λογικά ως τώρα θα την έχετε δει παντού, αλλά δεν γίνεται να μην σας την ξαναδείξουμε. Η φάση με αυτό το τρομερό κάρφωμα του Ja λοιπόν:
JA MORANT OH MY GOODNESS ?
— SportsCenter (@SportsCenter) April 27, 2022
(via @NBA)pic.twitter.com/ApMhJGOoBH
…αλλά και από τα γέλια
Δεν ήταν ακριβώς μπασκετική φάση αυτή που μας έκανε να λυθούμε από τα γέλια, αλλά ήταν πολύ ωραία φασούλα:
Usher & Ja Morant's dad in the building for Grizzlies/T-Wolves lmao pic.twitter.com/bcY1z3yQCD
— Follow @FTBeard7 (@FTBeard7) April 27, 2022
Aπό “φάση”, να’ναι καλά ο Draymond, που μας χαρίζει μια κόπια αυτής που βάλαμε και στην προηγούμενη έκδοση της στήλης:
Draymond Green does it again!
— Action Network (@ActionNetworkHQ) April 28, 2022
Otto Porter Jr. falls victim this time pic.twitter.com/mRJ459eYDc
αλλά και ο γραφικούλης Pat, που άνοιξε πάλι μόνος του το κουτί της Πανδώρας…
Ever since Pat Bev did this, Ja Morant has had 13 points in 3 minutes and a game winner. @JaMorant pic.twitter.com/mlDrGDW1wc
— Tyler Barberis (@tylerbarberis_) April 27, 2022
Η γωνιά του Geek
➣ Στη μοναδική σειρά που δεν έχει λήξει ακόμα, ακόμα δεν έχουν επικρατήσει οι άμυνες ή οι τραυματισμοί. Αντίθετα, εκεί υπάρχουν άλλοι, εντελώς αρνητικοί πρωταγωνιστές. Και αυτοί οι διαιτητές της συγκεκριμένης σειράς. Συγκεκριμένα, οι βολές για Wolves και Grizzlies στα πέντε παιχνίδια ως τώρα της σειράς είναι για κάθε ομάδα ως τώρα: 27/43, 28/32, 23/31, 40/25, 24/39, για αθροίσματα στις 70, 60, 54, 65, 63 και μέσο στις 62,4 βολές ανά παιχνίδι. Τα διαρκή σφυρήγματα εμποδίζουν τις ομάδες (και ιδίως τους Grizzlies) να βρουν ρυθμό, απλώνουν τον αγωνιστικό χρόνο σε πάνω από τρεις ώρες, κάνουν τις παραστάσεις, αντί για εντυπωσιακές, όπως δύο νεανικές, αθλητικές ομάδες θα μας χάριζαν, σε βαρετές και δυσκοίλιες. Ιδίως για ώρες Ευρώπης…
➣ Ο Chris Paul με το τέλειο παιχνίδι του στο Game-6 κόντρα στους Pelicans έγραψε ιστορία, πετυχαίνοντας τους περισσότερους πόντους ποτέ χωρία άστοχο σουτ ή βολή, είτε σε regular, είτε σε playoffs, ευστοχώντας σε 14/14 σουτ και 4/4 βολές. Με τους 33 πόντους του πέρασε στη σχετική λίστα τους Gary Payton με 32, Charles Barkley και Thomas Bryant με 31. Όλες αυτές οι επιδόσεις είχαν καταγραφεί στη regular, με το ρεκόρ για τα playoffs να το είχε ως χτες ο Serge Ibaka με 26.
➣ Παράλληλα, παρότι στο Game-6 ήρθαν από πίσω για να καθαρίσουν τη σειρά στην τελευταία περίοδο, το σερί τους όποτε μπαίνουν οδηγοί στο τέταρτο 12λεπτο συνεχίζεται, και πλέον είναι στο 50-0. Το ρεκόρ όλων των εποχών σχετικά το έχουν οι Lakers το 2019-20 με 57-0. Για να δούμε.
➣ Στα εκτός Playoffs, οι Hornets, μετά την απόλυση του James Borrego είναι στην αναζήτηση του επόμενου προπονητή τους. Έχοντας μείνει εκτός postseason έξι σερί σεζόν, και με τελευταία νίκη σε σειρά το μακρινό 2002, η ομάδα του owner MJ έχει μπει μόλις τρεις φορές στα σημαντικά ματς του Απρίλη από τότε που αυτός ανέλαβε τα ηνία της.
Ups and Downs
⬆ Η απόδοση του Brandon Clarke, ο οποίος ενώ φέτος έμοιαζε να μένει λίγο πολύ στάσιμος σε συνέχεια της δεύτερης, μέτριας, χρονιάς του και να βυθίζεται κατά διαστήματα στο rotation των Grizzlies, είναι καθοριστική για τους Grizzlies. 21 πόντοι και 9 επιθετικά rebounds σε ένα Game 5 όπου καμία κατοχή και κανένα σουτ δεν ήταν περιττό, σε μια νίκη που μάλλον φέρνει τους Grizzlies στον δεύτερο γύρο, με πολύ περισσότερο άγχος από ότι περιμέναμε. 16,4 πόντοι και 8,6 rebounds ανά παιχνίδι, από τους κορυφαίους της ομάδας στα on/off στατιστικά και απολύτως απαραίτητος σε μια σειρά όπου ο Jaren Jackson Jr. δεν μπορεί να μείνει στο παρκέ λόγω fouls και ο Adams είναι εκτός rotation.
⬆ Ο Draymond Green αποτελεί προσωπική μου αγωνιστική αδυναμία. Σε βαθμό που στα παιχνίδια των Warriors δεν βλέπω την μπάλα, αλλά το που είναι, τι κάνει, που φωνάζει, τι οδηγίες δίνει αυτός στο παρκέ. Αντίστοιχα, δεν γίνεται να αγαπάς το μπάσκετ και να μην λατρεύεις τον back-to-back (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) MVP Σέρβο Αρτίστα. Οπότε οι μεταξύ τους φιλοφρονήσεις μετά το πέρας της σειράς των Warriors με τους Nuggets ήταν μια ιδιαίτερα πανέμορφη “game recognises game” στιγμή.
⬆ Δεν είναι ο παίκτης που το 2018 πήγε μόνος του τους Cavaliers του LeBron στα εφτά παιχνίδια στον πρώτο γύρο των τότε Playoffs με τους Pacers. Και πως να είναι άλλωστε; Μόλις σε 129 παιχνίδια έχει αγωνιστεί έκτοτε, σε τέσσερις γεμάτες σεζόν. Ωστόσο η παρουσία του Victor Oladipo στο Game-5 με τους Hawks, με τους 23 πόντους του και τα από τρία σε τρίποντα, assists και κλεψίματα, μας χάρισε ένα χαμόγελο στην επίκληση από τη μνήμη της προ τετραετίας έκδοσής του. Δύσκολα φαντάζομαι θα γίνει ξανά ο τότε πρωταγωνιστής, ωστόσο ακόμα και σποραδικές τέτοιες εμφανίσεις του στα φετινά Playoffs μπορεί να δώσει την επιπλέον ταχύτητα στους Heat για να βγουν από τις μάχες της Ανατολής.
⬇ Μένοντας στους Heat, να ενημερώσουμε τη Λίγκα πως ισχύει ένας συγκεκριμένος κανόνας: “Αν θες κάτι που δεν σου αρέσει να γίνει viral, βάλτου πρόστιμο. Δεδομένα τότε θα το δουν όλοι.”
The NBA just fined Jimmy Butler $15K for making an obscene gesture
— NBACentral (@TheNBACentral) April 28, 2022
They also fined the Miami Heat organization $15K for making a GIF out of it ? pic.twitter.com/ltZp8hNYIB
⬇ Ένα τρομερό μικρό rant για τον Joel Embiid είχε o Trey Kerby των No Dunks τις προηγούμενες μέρες, ίσως το πιο ήρεμο rant που έχουμε ακούσει, αλλά απίστευτα εύστοχο. Και η ευστοχία του αφορούσε την ασυλία που έχει ο Embiid έναντι όποιου κακού κατά καιρούς κατατρέχει τους Sixers, για τα οποία κακά ο Embiid δεν φταίει κατά το αφήγημα ποτέ. Και για να το πάω ένα βήμα παρακάτω, αυτό δεν είναι μόνο το φετινό αφήγημα του Καμερουνέζου superstar, αλλά το σύνηθες. Κάθε φορά φταίει ο Rivers, o Simmons, o Harden, οι τραυματισμοί (σαν να μην είναι δικοί τους, αλλά αυτόνομοι, κάπου αλλού μόνοι τους), οι συμπαίκτες τους, η διοίκηση που κράτησε τον Harris αντί του Butler.
Βέβαια, η ανεύρεση δικαιολογιών, ακόμα και αν ακούγονται (και είναι) εντελώς παράλογες, είναι κάτι που ειδικεύονται πολλοί στην τρέχουσα σύνθεση των Sixers:
wow. pic.twitter.com/G7zizAoxPh
— Rob Perez (@WorldWideWob) April 27, 2022
⬇ Οι Jazz είχαν το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας πέρσι, (καθώς και τους δύο καλύτερους “6ους παίκτες” στους Clarkson και Ingles), το καλύτερο offensive rating της Λίγκας φέτος. Τον καλύτερο αμυντικό της Λίγκας τρεις από τις τελευταίες πέντε σεζόν. Την δεύτερη καλύτερη άμυνα πριν από τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, όσο εντυπωσιακή και αν υπήρξε είτε η άμυνά τους, είτε η επίθεσή τους, είτε το συνολικό ρεκόρ τους στις regular seasons των τελευταίων ετών, η πορεία τους στην postseason ήταν σταθερά αποτυχημένη: ενας αποκλεισμός από τους Nuggets παρά το προβάδισμα με 3-1 στο Bubble, ένας αποκλεισμός από τους χωρίς Kawhi Clippers πέρσι, ένας αποκλεισμός από τους χωρίς Luka για τρία παιχνίδια Mavericks φέτος. “End of an error” έγραψε πολύ καυστικά το StatMuse στο twitter account του. Μια ομάδα που ποτέ δεν κατάφερε να βρει εκείνες τις ισορροπίες που έδειχνε πως ήταν εντός των δυνατοτήτων της για το κάτι παραπάνω και πλέον, έχοντας προσλάβει τον Danny Ainge αναμένεται να προβεί σε σαρωτικές αλλαγές το καλοκαίρι. Η γραμμή over/under στους παίκτες του τρέχοντος roster που θα είναι τέλη Οκτώβρη στo Salt Lake πρέπει να ορίζεται στο 2,5.
Διαβάσαμε, είδαμε, ακούσαμε μας άρεσαν και σας προτείνουμε
Την επόμενη μέρα των Nets και του Steve Nash στο τιμόνι αυτών ο Marc Stein στην στήλη του στο substack: “What's next for Nash and the Nets”
Κλείνουμε με ένα βίντεο πάνω στο θέμα της ημέρας, την άμυνα και τον εξαιρετικό σε αυτόν τον τομέα, Jrue Holiday. Από τον Ben Taylor του Thinking Basketball.
Σημείωση (1): Χωρίς προφανώς τέτοιο να είναι και το δικό μου: σε videos-αναλύσεις την επόμενη καταλαβαίνω τα περισσότερα με τη σειρά μου κι εγώ. Aπλά δεν γράφω ασυναρτησίες και χαζομάρες εντυπωσιασμού στο twitter αν δεν καταλαβαίνω κάτι, αλλά αντίθετα με ενδιαφέρει να καταλάβω το play.
