Η Atlanta του Trae Young

Το βράδυ του Σαββάτου (Κυριακή ξημερώματα στα μέρη μας) βρέθηκαν αντιμέτωπες οι δύο καλύτερες ομάδες της Ανατολής στη ζώνη των play-ins, Hawks και Nets, τουλάχιστον από μεριάς ποσότητας ταλέντου στο ρόστερ. Οι 55 πόντοι που σκόραρε ο Kevin Durant έφεραν μία ακόμη επιβεβαίωση πως διανύουμε μία από τις πιο καυτές περιόδους όσον αφορά το προσωπικό σκορ και συνήθως όταν ο KD πιάνει τέτοιο ρυθμό, ειδικά με την επιστροφή του Irving στα μπασκετικά γεγονότα, οι Nets μετατρέπονται σε γρίφο που δε λύνεται, κερδίζοντας το εκάστοτε παιχνίδι στην πορεία. Όχι αυτή τη φορά ωστόσο, διότι…Trae Young:

O point guard της Atlanta πολύ απλά πετάει, συμπαρασύροντας μαζί του το σύνολο του franchise σ’ αυτή την πτήση. Το double-double απέναντι στους Nets (36 πόντοι, 10 ασίστ), ένα ακόμη τη φετινή σεζόν, καθώς και η τελική επικράτηση μέσα από δικά του clutch καλάθια, έδωσαν στον Ice Trae το βραβείο του καλύτερου παίκτη της εβδομάδας και έφεραν τους Hawks στην έβδομη θέση της Ανατολής με σχετική ασφάλεια. Όσο και να αναγνωρίζεται -καλώς- ο Bogdanovic ως δευτερεύοντας δημιουργός, ή ο Huerter, όσο και αν προσδίδει το 2-way ταλέντο του DeAndre Hunter ή αν ο Capela προστατεύει το καλάθι, τα πάντα στην Atlanta κινούνται γύρω από τον Young, μάλλον σε απόλυτο βαθμό. Ο βασικός λόγος που διαθέτουν μία από τις καλύτερες επιθέσεις στη λίγκα (τέταρτη θέση με 116 πόντους ανα 100 κατοχές, σύμφωνα με το Cleaning The Glass) είναι εκείνος, με τον τρόπο που διευθύνει την επίθεση και επιλέγει τους χρόνους που θα επιτεθεί ο ίδιος, ή θα δώσει τις καλύτερες δυνατές επιλογές στους συμπαίκτες του. Σαν μαέστρος που τα έβαλε με σκεπτικιστές μουσικούς (Claudio Abbado αυτό είναι για σένα, τι τους είχες φτιάξει εκεί στο Βερολίνο) και σχεδόν απαίτησε, με τη δουλειά και την εικόνα του, να τρέχουν όλα γύρω από τον ίδιο για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. O Young με ένα τεράστιο usage, μεγαλύτερο του 38%, προσφέρει πολύ προσωπικό σκορ, έχει υψηλούς δείκτες δημιουργίας (44,3 AST%, ανάμεσα στους κορυφαίους του πρωταθλήματος) και δίνει ένα όμορφο +9,6 στην επίθεση του συνόλου στα λεπτά που αγωνίζεται. Σουτάρει πολύ (και εύστοχα) από την περιφέρεια, μπορεί να κινηθεί μακριά από την μπάλα, ακόμη και να απλώσει το παιχνίδι με γωνιακά σουτ (με ποσοστό 52%), στο φινάλε ενός αγώνα μπορεί να φτιάξει για τον εαυτό του από μέση απόσταση μετά από ντρίμπλα. Μέσες άκρες στα 23 του έχει ένα πλήρες επιθετικό πακέτο, το οποίο είναι ασύλληπτο αν σκεφτούμε πως συζητάμε για αθλητή με ύψος 1,85 και μόλις 75 κιλά. Καταλαβαίνω τις συγκρίσεις με τον Harden όσον αφορά την εξάρτηση που έχει η ομάδα από εκείνον, το παιχνίδι του θα τεσταριστεί στο υψηλότερο επίπεδο των playoffs οπως και πέρυσι, μέχρι τότε όμως καλό είναι να παραδεχθούμε το εξής: Είναι super fun ο άτιμος και η ομάδα όντως κερδίζει ξανά γύρω του, με τους Hawks να έχουν 5 σερί νίκες και ρεκόρ 10-3 από τα μέσα του Μαρτίου κι έπειτα. 

Δεν αναζητά την επαφή στους ρυθμούς που το κάνει ο Harden, όλες οι ντρίμπλες και οι εκτελέσεις του γίνονται σε αστραπιαία ταχύτητα που δεν κουράζει, αντίθετα διασκεδάζει. Ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για τα μονά παιχνίδια των play-ins δηλαδή, έναν τύπο με ψευδώνυμο ‘’Ice’’ που τελικά πετάει φωτιές. O Trae κατάφερε να σβήσει το κακό ξεκίνημα του franchise στη φετινή σεζόν και να τους επαναφέρει σε σημείο που χρειάζονται ένα παιχνίδι για να περάσουν στα playoffs, μάλλον απέναντι στους άπειρους Cavaliers που έχουν και όλη την γκίνια μαζεμένη όσον αφορά τους τραυματισμούς. Καλώς δεν μπαίνει σε συζητήσεις για το βραβείο του MVP, αν και τα νούμερά του δεν είναι μακριά (απλώς οι υπόλοιποι δεν παίζονται), όμως κάνει μία πραγματικά All-NBA σεζόν και σε λίγες ημέρες θα έχει την ευκαιρία για ένα σόου που πιθανότατα θα ενισχύσει την υποψηφιότητα για την παρουσία του έστω στην τρίτη πεντάδα. Σε κάθε περίπτωση, εμάς θα μας μείνει το σόου. Σε μονά παιχνίδια που κρίνουν την πορεία μιας ολόκληρης σεζόν, δε θα ήθελα αυτόν τον διάβολο του σκορ απέναντί μου και ας είναι ο πιο κοντός στο δωμάτιο. 

Οι φάσεις

Ο εντυπωσιακός…

O Anthony Edwards και η βαρύτητα έχουν τσακωθεί εμφανώς. Παρεμπιπτόντως, πάντα σε τέτοιες φάσεις μου αρέσουν τα σχόλια τύπου ‘’που είναι η άμυνα’’. Συγγνώμη που δεν πρόλαβαν να κλείσουν, ήταν απασχολημένοι να κοιτούν τον Edwards να απογειώνεται όσο εκείνοι έκαναν ένα απλό βήμα προς τα μέσα. 

Ο τσόγλανος…

Στην απογευματινή ματσάρα της Κυριακής ανάμεσα σε Bucks και Mavericks, ο Doncic ένιωθε τόσο καλά με τον εαυτό του, που κυνηγούσε το 1v1 με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο: 

- Θα σου κρύψω μέχρι και τις κερκίδες αν προσπαθήσεις να σουτάρεις.

- Θα σου το βάλω μέσα στα μούτρα χωρίς πρόβλημα.

Όπως κι έγινε.

…και οι Lakers

Ας τους χαρίσει κάποιος ένα τέλος στη φετινή σεζόν, είναι πλέον λυπηρό. 

Η γωνιά του Geek

➢ Απ’ ότι φαίνεται η Δύση θα έχει καλύτερο ρεκόρ από την Ανατολή στους αγώνες μεταξύ των περιφερειών για 22η φορά σε 23 σεζόν (αυτή τη στιγμή είμαστε στο 223-220 σύμφωνα με τον John Schuhmann του NBA.com), ουσιαστικά δηλαδή από τη δεύτερη απόσυρση του Michael Jordan, το μακρινό πλέον 1998. Φυσικά δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός πως σ’ αυτές τις 22 σεζόν οι περισσότερες παρουσίες σε All-NBA πεντάδες σχηματίζονται ως επί το πλείστον από παίκτες της δυτικής περιφέρειας, με 211 από τις συνολικές 330. 

➢ Ο πυρήνας του Giannis αρχίζει και επεκτείνεται:

Giannis 2019, 2020, 2021, 2022: pic.twitter.com/avFQUQnyw1

— Hardwood Paroxysm (@HPbasketball) April 1, 2022

Όταν το κόκκινο αρχίσει να εξαπλώνεται σαν ιός περισσότερο προς την περιφέρεια θα είναι πλέον αργά, ο Giannis θα έχει περισσότερα πετράδια σε δαχτυλίδια και από τον Thanos.

➢ O Scottie Barnes είναι ο πρώτος rookie μετά τον Luka Doncic ο οποίος έχει περισσότερους από 15 πόντους, 7 ριμπάουντ και 3 ασίστ κατα μέσο όρο, κάτι που υπό νορμάλ συνθήκες θα του έδινε το βραβείο του rookie της χρονιάς με περίπατο, όπως έχει συμβεί σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση τα τελευταία δέκα χρόνια. Μόνο που…

➢ …ο Cade Cunningham μέσα στον Μάρτιο είχε 23 πόντους, 6 ριμπάουντ και 7 ασίστ κατα μέσο όρο, ο πρώτος rookie που πιάνει τέτοια νούμερα σε μήνα με μίνιμουμ δείγμα δέκα παιχνιδιών, από τον Michael Jordan κι έπειτα. Κάπου εκεί ανάμεσα, ο Jalen Green πέτυχε τέσσερις συνεχόμενες 30αρες, κάτι που έχει να συμβεί από τον MJ και τον Allen Iverson. Επίσης, σε περίπτωση που το ξεχάσατε, η ίδια φουρνιά έχει τον Evan Mobley, aka εκείνο το κράμα Duncan & Garnett. Προσωπικά δε θα πόνταρα πουθενά τα λεφτά μου, αν και έχω ένα soft-spot για τον Barnes, λόγω του ότι κατάφερε να είναι επιδραστικός σε ομάδα που είναι εντός playoffs, με βαρύ χαρακτήρα πρωταθλητή σε παίκτες όπως οι Siakam και VanVleet. Σε κάθε περίπτωση μία τρομερή γενιά αθλητών, ένα πολύ γεμάτο top-10 που θα μας απασχολήσει για χρόνια. 

➢ Οι τρεις ομάδες που βρίσκονταν στον πάτο της Δύσης τη σεζόν 2017-18 (Mavericks, Grizzlies, Suns) είναι με αντίστροφη στην κορυφή την τρέχουσα περίοδο, σε μία από τις πιο τρελές στροφές της ιστορίας. Οι Suns έχουν μόνο έναν παίκτη από εκείνη τη σεζόν στα τάρταρα, τον σταρ Devin Booker, το ίδιο και οι Grizzlies με τον Dillon Brooks, ενώ και οι Mavs έχουν τους Finney-Smith, Kleber και Powell, κάθε ένας κομβικός γύρω από την Doncic-led επίθεση που έχει στηθεί στο Dallas. Ωδή στη μεθοδικότητα…

➢ …όχι όμως για όλους, καθώς και οι Kings είχαν εκείνη τη σεζόν το τέταρτο χειρότερο ρεκόρ στη Δύση και μόλις ένας παίκτης έχει μείνει στο ρόστερ από τότε, ο άμοιρος ο De’Aaron Fox που ακόμη δεν έχω βρει τρόπο να απομακρύνω απ’ αυτή την ποντικότρυπα του Sacramento. Οι Kings παραμένουν κάτοχοι του τέταρτου χειρότερου ρεκόρ στη δυτική περιφέρεια, ενώ θα χάσουν τα playoffs για 16η σερί σεζόν, κάτι που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ. 

Ups and Downs

⬆

‘’From North Philly, to your city, wearing #7…’’ Το Toronto έκανε πραγματικό θόρυβο για την επιστροφή του Kyle Lowry, τιμώντας τον ως δικό τους μέλος όπως του άξιζε. Στο franchise των Vince Carter, Chris Bosh, DeMar DeRozan και σύντομα του Scottie Barnes, εκεί που ο Kawhi Leonard ήρθε για μία σεζόν και έδωσε στην πόλη ένα πρωτάθλημα, ο -επίσης μαεστρικός- κοντοπ*ύτανος point guard άφησε το δικό του στίγμα. Τα παλαμάκια του ακόμη αντηχούν στο ScotiaBank Arena, ο ιδρώτας του από τα άπειρα charging foul νοτίζει το παρκέ, τα διχτάκια από τα καλάθια του πρωταθλήματος ακόμη κουνιούνται. Ακόμη και η μόνιμη γκρίνια του έχει θετικά vibes. Σύντομα το #7 θα ανέβει και στην οροφή όπως πρέπει. 

⬆ Μένοντας σε όμορφο και παρελθοντικό αίσθημα, εντός του Σαββατοκύριακου ανακοινώθηκε πως ο μυθικός Manu Ginobili θα γίνει μέλος του μπασκετικού Hall of Fame, το οποίο τιμά δίκαια έναν από τους σπουδαιότερους αθλητές που δεν προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εκείνον που μπορεί περήφανα να δηλώνει την επιρροή του σε ρόλους όπως αυτόν του scoring sixth-man, αλλά και μπασκετικές κινήσεις όπως το Eurostep, στην πορεία για τα τέσσερα δαχτυλίδια που κατέκτησε με τους San Antonio Spurs. Πιθανότατα βέβαια δε θα καυχηθεί ιδιαίτερα, καθώς φαίνεται να απεχθάνεται την αυτοπροβολή, άξιος συμπαραστάτης των Tim Duncan και Tony Parker. Ο συγκεκριμένος ιστότοπος έχει τιμήσει τον Manu με μία ολόκληρη εβδομάδα κειμένων (προσωπικά είχα γράψει για τη χαίτη ανάμεσα στα θηρία του πρώτου μπασκετικού μου ήρωα), καλά να είμαστε και θα επιστρέψουμε σ’ εκείνον την ημέρα της -τυπικής- εισόδου του στο πάνθεον των κορυφαίων. 

⬆ Οι Memphis Grizzlies συνεχίζουν την ασύλληπτη σεζόν τους, με 7 συνεχόμενες νίκες και 9-1 ρεκόρ στα τελευταία δέκα παιχνίδια, έχοντας πια κλειδώσει τη δεύτερη θέση στη δυτική περιφέρεια. Πολλές απ’ αυτές έχουν έρθει χωρίς τον Ja Morant, με τους Grizzlies να έχουν ρεκόρ 20-2 στα παιχνίδια που ο σταρ τους απουσιάζει. Αντίθετα πάντως με την ηλίθια συζήτηση που συχνά επικρατεί στα social media, εάν δηλαδή ‘’ο Morant δεν είναι και τόσο απαραίτητος’’ λες και μας έχουν βάλει κάλυμμα στα μάτια όταν αγωνίζεται, εμείς προτιμάμε να δούμε το Memphis ως ένα πραγματικά άριστα δουλεμένο σύνολο, pain in the ass στα playoffs που έρχονται και μ’ έναν ηγέτη που όταν τα πράγματα κολλήσουν, θα πάρει την μπάλα στα χέρια και θα κρίνει. Αυτός ο συνδυασμός αργά ή γρήγορα φέρνει πρωταθλήματα, αρκεί να μείνουν υγιής και να μην έχουν την τύχη-ατυχία ομάδων όπως για παράδειγμα οι Nuggets του Jokic. 

⬇ Στον αντίποδα της ξέφρενης πορείας των Grizzlies έρχονται οι Utah Jazz, με μαζεμένες ήττες που τους έριξαν στην έκτη θέση της Δύσης, όσο το ‘’πρέπει’’ για το συγκεκριμένο κορμό παικτών γιγαντώνεται, με μηδενικές παρουσίες έστω σε τελικούς περιφέρειας σ’ αυτή την contending 5ετία που διανύουν. Ας δούμε σε πιο σημείο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή:

Ομολογώ πως δεν έχω ψάξει σε βάθος το συγκεκριμένο εξωφρενικό statement, που μάλλον όμως ψιλο-επιβεβαιώνεται από τις μειωμένες επαφές που προσφέρει ο δημιουργός Mitchell στον Gobert τη φετινή σεζόν, με 2,3 πάσες ανά παιχνίδι. Γενικώς η χημεία δείχνει κάπου να έχει χαθεί, με τον Tim MacMahon του ESPN να δηλώνει σε πρόσφατο podcast του Zach Lowe πως είναι σχετικά παράλογο να περιμένει κανείς τον Mitchell να παραμείνει σε βάθος χρόνου στη Utah, όσο παράλληλα συζητούσαν πακέτα ανταλλαγής για τον Gobert. Μία καλή postseason σειρά και μία μεγάλη επιτυχία τ’ αλλάζει όλα, κυρίως όταν μιλάμε για αθλητές με τέτοιο εγωνισμό και προσπάθεια για νίκες. Όμως κάτι στη Utah έχει σπάσει. 

⬇ Οι Lakers υπό τον Frank Vogel είχαν τη σεζόν 2019-20 την τρίτη καλύτερη άμυνα ανα 100 κατοχές, επιτρέποντας στους αντιπάλους την τέταρτη χαμηλότερη συγκομιδή πόντων ανα αγώνα. Τα ίδια και καλύτερα την επόμενη χρονιά, με τους Lakers να έχουν το κορυφαίο Defensive rating. Φέτος; 22η θέση, ένα αμυντικό σκορποχώρι που σε συνδυασμό με τους -μόνιμους- τραυματισμούς του αμυντικού σκιάχτρου / επιθετικού κολοσσού Anthony Davis έχουν φέρει τους Lakers ακόμη και εκτός θέσεων για τα play-ins. Ο κορμός των Ingram, Randle, Ball, Kuzma, Hart, KCP, Caruso που διαλύθηκε πριν μερικά χρόνια λογικά δε θα πήγαινε κάπου, όσον και αν μ’ αρέσουν οι νεανικές ομάδες που χτίζονται μέσα απ’ το draft. Ήρθε ο LeBron, ήρθε ο AD, ήρθε κι ένα πολύ σημαντικό για το συγκεκριμένο franchise πρωτάθλημα. Η τετραετία ωστόσο έχει σαρωτικές αποτυχίες και ειδικά αν αποχωρήσει ο LBJ, ένα χάος για την επόμενη μέρα. Θα τα συζητήσουμε αναλυτικότερα (όχι εγώ δηλαδή, ο Ραδικόπουλος, όπως πρέπει και μπορεί) όταν έρθει η ώρα του φετινού επικήδειου. 

⬇

Γι’ αυτή την αγκωνιά στον αέρα ο Austin Rivers αποβλήθηκε. Ο ρέφερι Tony Brothers δήλωσε πως τιμώρησε την πρόθεση. Εγώ προτείνω σε επόμενο επίπεδο να τιμωρούμε και τη σκέψη, πριν καν κουνηθεί ο επιθετικός.

Προσεχώς

Hawks @ Raptors, 02:30 ξημερώματα Τετάρτης 6 Απριλίου: Αφού τιμήσαμε τον Trae Young και το σύνολο των Raptors σ’ όλη τη στήλη, ας τους δούμε κιόλας να παίζουν αντίπαλοι, με το Toronto να κυνηγά την -μάλλον- πιο ευνοϊκή πέμπτη θέση

Lakers @ Suns, 05:30 ξημερώματα Τετάρτης 6 Απριλίου: Η ιστορία γράφεται μόνη της, οι κορυφαίοι Suns που πέρυσι απέκλεισαν τους Lakers, μπορούν να μεγαλώσουν την ταφόπλακα στη φετινή σεζόν του Los Angeles. ‘’Με μένα υγιή δε θα χάναμε ποτέ’’ έχει δηλώσει ο Anthony Davis άλλωστε. 

Celtics @ Bucks, 02:30 ξημερώματα Παρασκευής 8 Απριλίου: Ντέρμπι πράσινης απόχρωσης που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να αποτελεί προοικονομία των φετινών τελικών περιφέρειας στην Ανατολή

Μας άρεσαν και σας προτείνουμε

• ''Είναι ωραίο να βλέπεις νεαρούς μαύρους προπονητές να βρίσκουν την ευκαιρία τους'' : O head-coach των Clippers Tyronn Lue συνομιλεί με τον Marc J. Spears. 
• Ένας από τους πλουσιότερους ιδιοκτήτες του ΝΒΑ βρίσκεται στο Memphis κι αυτό είναι σημαντικό : O Brian Windhorst στο ESPN+ για τον Robert Pera και τους Grizzlies
• Scottie Barnes is a star in the making : Ένα ακόμη εξαιρετικό βίντεο ανάλυσης του Ben Taylor στο Thinking Basketball, από τα καλύτερα subscriptions που μπορεί να κάνει κάποιος στην αθλητική γωνιά του YouTube
• How LA Laker mismanager their way from champs to chumps, κείμενο του capologist Eric Pincus στο Bleacher Report