Δευτέρα, 18 Απριλίου 2022 10:50

We Got Playoffs #1: Το εμφατικό “ηρθαμε” της νέας γενιάς

Από :

Η ετήσια “Μεγάλη Αγρύπνια” ξεκίνησε με τα πρώτα παιχνίδια κάθε σειράς να λαμβάνουν χώρα το Σαββατοκύριακα, και το θέαμα που απολαύσαμε ήταν αντάξιο των προσδοκιών που έχει δημιουργήσει η -στην αφετηρία της αναμενόμενη ως η - πιο αμφίρροπη postseason των τελευταίων πάρα πολλών χρόνων. 

Στην πρώτη καταγραφή των πεπραγμένων οι Δημήτρης Χ. και Νίκος Ραδικόπουλος

(Η εικόνα του σημερινού κειμένου αποτελεί σχέδιο από τον Jack Perkins, γνωστό και ως PureHoop στα socials) 

Fastbreak

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη χρονική σειρά. Το ξεκίνημα έγινε με το ζευγάρι Mavericks - Jazz, εκεί που βέβαια σέρνεται ως σκιά η απουσία του Luka Doncic. Οι Mavs πίεσαν όσο γινόταν, κυρίως μέσα από την προσπάθεια να περιορίσουν τον Mitchell σε καταστάσεις απομόνωσης και αρκετού 1v1, και με το περιφερειακό σκορ των Dinwiddie και Brunson. Βέβαια, και εκείνοι ήταν άστοχοι, ενώ ο Mitchell βρήκε τον τρόπο να διαλύει την άμυνά τους από την τρίτη περίοδο και έπειτα: 32 πόντοι για εκείνον, 26 για τον ρομποτικό Bogdanovic και ένας καθολικός Gobert, aka ο μόνος μπασκετμπολίστας που μπορεί να επηρεάσει τρελά έναν αγώνα, ενώ έχει μόλις ένα σουτ (και αυτό άστοχο!), μέσα από ένα αμυντικό masterclass. Break, 0-1 και μία σειρά που δύσκολα γυρίζει χωρίς τον Luka. 

Ανάμεσα στις δύο ‘’sweethearts’’ της Λίγκας, τους Grizzlies και τους Timberwolves δηλαδή, επικράτησαν εκείνοι που έφεραν το momentum των play-ins. Κατα διαστήματα το Memphis έβγαλε τη δυναμική της σεζόν, με την point of emphasis άμυνα που οδηγεί σε λάθη, και επέστρεφε στον αγώνα, με τον Morant μάλιστα να κουβαλά στα γνωστά του στάνταρ επιθετικά (32 πόντοι, οκτώ assists, και λογικά για τις assists χάνει το triple-double, αφού διψήφιος πρέπει να είναι και ο αριθμός από μώλωπες από το ασταμάτητο ξύλο των Wolves). Η Minnesota ωστόσο κατάφερε να περιορίσει όλα τα υπόλοιπα των Grizzlies, παίρνοντας και ένα επιθετικό σόου από τους Τowns (ο οποίος έφθειρε ασύλληπτα τους Adams και Jackson, αντί να συμβεί το αντίθετο) και Anthony Edwards, που μάλλον μας κοροϊδεύει για την ηλικία του (20 ετών): 36 πόντοι και έξι assists για τον δευτεροετή, στο ντεμπούτο του σε postseason, κυρίως όμως ήταν η εικόνα να το πετυχαίνει σα να μη συμβαίνει τίποτα, έχοντας μάλιστα και μερικές δυναμικές, ‘’τζορντανικές’’ άμυνες πάνω στον Ja. Break και εδώ και μάλλον θα έχουμε μεγάλη σειρά. 

Η μοναδική σειρά του Σαββάτου από την Ανατολή ήταν το Sixers - Raptors, εκεί που είχαμε τα πρώτα δύο σημαντικά στοιχεία της σειράς: Πρώτον, οι διαιτητές δεν φοβούνται να σφυρίξουν τις απλές επαφές. Αυτό σημαίνει μίνι-φρένο στην πιεστική άμυνα του Toronto και μεγάλο κέρδος για τους μάστερ του είδους Embiid και Harden (με 34 κερδισμένες βολές συνολικά για τους Sixers). Δεύτερον, ο Tyrese Maxey, άλλος ένας άνιωθος δευτεροετής σε παρθενική postseason παρουσία: 38 πόντοι με 14/21 προσπάθειες, μεγάλα και δύσκολα σουτ, ο τρίτος star που χρειάζεται η Philadelphia και δεν μπορεί να αντέξει το Toronto. Έχουν και αμφίβολους τους Scottie Barnes (εξαιρετικός ο rookie), Trent και Thaddeus Young για το Game-2... Πρόβλημα... 

Η νέα γενιά έδωσε το ηχηρό της statement και στο ζευγάρι Warriors-Nuggets, με πρωταγωνιστή τον Splash Nephew, δηλαδή τον Jordan Poole. Με τον Steph Curry να επιστρέφει από τραυματισμό, από τον πάγκο μάλιστα και με περιορισμένα λεπτά, ο Poole βγήκε μπροστά ως scoring initiator και κούμπωσε 30 πόντους με σε μόλις 13 προσπάθειες, ένα efficiency που οι -μπλεγμένοι με τους δικούς τους τραυματισμούς- Nuggets πολύ απλά δεν μπορούν ν’ αντέξουν σε μία σειρά εφτά αγώνων. Ούτε σε πέντε για να είμαστε πιο ακριβείς, ό,τι κι αν κάνει ο (μάλλον back-to-back MVP) Jokic., που -εύλογα- έσκασε ο άνθρωπος.  

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τον ωμό τραμπουκισμό του Miami επάνω στον Trae Young. O Lowry τον ταλαιπώρησε αφάνταστα, ο Butler του έκανε το δικό του trash-talking, όποτε περνούσε προς το καλάθι είχε να αντιμετωπίσει τον καθολικό αμυντικά Bam Adebayo. Η Atlanta ήταν φανερά κουρασμένη από το τριήμερο των play-ins, και, σαν να μην έφταναν τα υπόλοιπα, βίωσε και την νεκρανάσταση του Duncan Robinson με 27 πόντους και 8/9 τρίποντα. Ε, προφανώς έτσι δεν βγαίνει. Τα γράψαμε άλλωστε και στα previews της Ανατολής, o συνδυασμός άμυνας και ολιστικής επίθεσης του Miami φωτογραφίζει σοβαρό contender, που δεν θα κολλήσει στον πρώτο γύρο για πάνω από πέντε παιχνίδια. 

Και μετά, σε prime time ώρα Ελλάδος, το ματς του διημέρου. Τι είδαμε στο Celtics-Nets. Την τρομακτική άμυνα των "Κελτών", τον Smart σε οργιώδη οργανωτική κατάσταση, το δίδυμο Τatum και Brown να κάνει τα πάντα επιθετικά, όσο παράλληλα οδηγούσαν τον Durant (23 πόντοι με 9/24 προσπάθειες) σε εκτελέσεις εκτός της δικής του λογικής. Όμως στο παρκέ υπήρχε και ο Kyrie. Αλήθεια, πότε έπιασε τελευταία η εκτενής γιούχα σε star των αντιπάλων; O guard των Nets, εκτός από μερικά κωλοδάχτυλα προς κάθε οπαδική κατεύθυνση, μοίρασε μερικά καλάθια που αποδεικνύουν ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους σκόρερ που έχουν δει τα μάτια μας, πιάνοντας τους 39 πόντους μέσα στο γήπεδο που λατρεύει να μισεί. Ένα λεπτό πριν το φινάλε ντρίμπλαρε την μπάλα περνώντας το κέντρο, είχε απέναντι του την καλύτερη άμυνα σε όλο το ΝΒΑ και σκεφτόσουν ‘’δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, απλά θα τους το βάλει’’. Και το έβαλε, με τους Nets να παίρνουν αυτό που έμοιαζε ως το καλάθι του τεράστιου διπλού. Ναι, αλλά όχι:  

Το διάβασμα του Smart στη φάση, η στροφή του Tatum, που έχει ξεκινήσει και μπαίνει στην κατηγορία των star του winning basketball. Απλά τελειότητα. Αυτό ήταν το πρώτο buzzer-beater για τον σταρ των Celtics και το πρώτο του franchise σε playoffs μετά από εκείνο του Paul Pierce το 2010 απέναντι στους Heat. Η Βοστώνη πήρε την εναρκτήρια μάχη, αλλά πάμε για επική σειρά. Δώστε μας, όχι επτά παιχνίδια, αλλά δέκα, δεκατέσσερα. 

Στο κλείσιμο του Σαββατοκύριακου, ό,τι και αν έκαναν οι αγαπητοί Bulls και Pelicans, με τους πρώτους να επιστρέφουν σοβαρά στον αγώνα απέναντι στο Milwaukee και να έχουν να σκέφτονται τι θα γινόταν μ’ έναν πιο εύστοχο DeRozan (ή αν απλά τον βοηθούσαν και οι υπόλοιποι έγκαιρα) και τους Pelicans να τρέχουν ένα πολύ σοβαρό 37-26 στην τρίτη περίοδο μέσα στο Phoenix, Bucks και Suns ανήκουν σε άλλη μπασκετική σφαίρα. O Giannis κάρφωνε σε assist του εαυτού του στην πορεία για ένα σβηστό double-double της τάξεως του 27 πόντοι/16 rebs, το Phoenix βλέπει το περιφερειακό δίδυμο των ηγετών Paul και Booker να πετάει. Το πολύ πολύ να έχουμε gentleman’s sweep και όχι σκούπα σε αυτές τις δύο σειρές, για δύο ομάδες που φλερτάρουν πολύ έντονα με το "Larry O'B". 

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό…

Eντάξει, “η φάση” ήταν το buzzer του Tatum, ωστόσο δύο καρφώματα στη μάχη των “Αρκούδων” με τους “¨Λύκους” μας τρόμαξαν κάπως. 

Τόσο του Towns:

όσο και του Ja:

…αλλά και από τα γέλια

O Harden ξαναβρίσκει τον εαυτό του. 

Αυτόν τον εαυτό του:

 

Η γωνιά του Geek

➢ Επανερχόμενοι στο τρομερής αποτελεσματικότητας παιχνίδι του Duncan Robinson απέναντι στους Hawks που αναφερθήκαμε και ανωτέρω, αυτός, ερχόμενος από τον πάγκο, έγραψε 27 πόντους με 9/10 σουτ, εκ των οποίων τα 8/9 τρίποντα! Μάλιστα κανένα από τα 10 σουτ του δεν ήταν αμαρκάριστο. 

Τα παραπάνω οδήγησαν σε 130 eFG%, το υψηλότερο σχετικό νούμερο που έχει καταγραφεί με τόσους πόντους. 

➢ Μιλώντας για τρίποντα, στο Game-1 κόντρα στους Nuggets, o Klay έγραψε το 26ο παιχνίδι καριέρας του σε playoffs με πάνω από πέντε τρίποντα, όντάς δεύτερος στη σχετική λίστα, πίσω από τον Ξέρετε-Ποιον (συμπαίκτης του είναι), που έχει 47 τέτοια.

➢ Βέβαια, πρόσωπο του συγκεκριμένου αγώνα ήταν ο Jordan ο Poole, με την ωραίοτατη 30άρα, όντας πρώτος σκόρερ της αναμέτρησης και γινόμενος ο τρίτος Warrior που έχει βάλει 30  στο πρώτο του ματς σε postseason και ο Mitch Richmond και 35 -μα φυσικά- ο Wilt.

➢ Περνώντας στην άλλη άκρη του ηλικιακού φάσματος της Λίγκας, ο γηραιότερος παίκτης που γράφει σε postseason 30/10 σε πόντους και assists έγινε ο Chris Paul κόντρα στους Pelicans, ξεπερνώντας στη σχετική λίστα τον προηγούμενο εμβληματικό point guard των Suns, ήτοι τον Steve Nash, που είχε αντίστοιχη επίοδση στο πρώτο παιχνίδι των ημιτελικών της Δύσης το 2010. 

➢ Aν μια ελπίδα είχαν οι Pelicans να κάνουν την έκπληξη στο πρώτο παιχνίδι κόντρα στην καλύτερη ομάδα της regular για φέτος, αυτή ήταν κυριαρχώντας στον τομέα των rebounds. Τέλειωσαν το ημίχρονο έχοντας έξι παραπάνω, ενώ πήραν 10 περισσότερα από τους “Ήλιους” στην τρίτη περίοδο, όταν μάζεψαν τη διαφορά στους οκτώ πόντους. Στυλοβάτης στην όλη σχετική προσπάθεια  ο γίγαντας Valanciunas, που τέλειωσε τον αγώνα με 12 αμυντικά και 13 επιθετικά (!), για 25 στο σύνολο, έχοντας μάλιστα 15 από την ανάπαυλα. Κάπως έτσι έγινε ο πρώτος παίκτης με 12/12 από το πολύ-πολύ μακρινό 1975. 

➢ Μεγαλοβδομάδα για τους χριστιανούς ορθόδοξους ξεκινά σήμερα, Ανάσταση για τους καθολικούς χτες. Κάπως έτσι, το “Τίμιο Ξύλο” είπαν να τιμήσουν στο καλύτερο ματς του Σαββατοκύριακου, αυτό ανάμεσα σε Celtics και Nets, όπου στο πρώτο δωδεκάλεπτο είδαμε 18 fouls από τις δύο ομάδες, έναντι μόλις 17 εύστοχων σουτ.

➢ Και να κάτι που δεν είχαμε για ομάδα με Harden και Embiid: μόλις τρία λάθη συνολικά οι Sixers στην πρώτη τους αναμέτρηση κόντρα στους Raptors (ισοφαρίζοντας το σχετικό χαμηλό για αγώνα playoffs), τους οποίους και πήραν παραμάζωμα. 

➢ Κάνοντας και ένα μικρό πέρασμα στα της regular που παραμένουν άξια αναφοράς, χτες ανακοινώθηκαν και οι finalists για κάθε βραβείο της φετινής σεζόν:

➢ Βέβαια, η ομοσπονδία των προπονητών το δικό της το έδωσε ήδη, τιμώντας για δεύτερη συνεχή χρονιά το εξαιρετικό έργο του coach Williams στους Suns.

➢ Kλείνοντας το συγκεκριμένο session της στήλης, αξίζει να αναφερθεί πως φέτος πάτησαν παρκέ NBA 605 διαφορετικοί παίκτες, αριθμό που προφανώς και αποτελεί ρεκόρ. Στο να συμβεί αυτό προφανώς και συνηγόρησαν ο covid και τα δεκαήμερα συμβόλαια που αυτός επέβαλε για να βγει η σεζόν, ωστόσο η ιστορική κορυφή έγραψε. 

Παράλληλα, ένα δεύτερο ρεκόρ απόρροια του covid ήταν και οι απίθανα μεγάλες διαφορές σε πάμπολλους αγώνες. Συγκεκριμένα 79 αγώνες έληξαν με τη διαφορά ανάμεσα στις ομάδας να είναι από 30 πόντους και πάνω, 20 περισσότεροι από κάθε άλλη φορά.

Ups and Downs

⬆ Το πόσο απίθανα έχει βελτιώσει το ποσοστό του από το midrange το γράψαμε στο τελευταίο φετινό We Got Game. Με αυτό το ποσοστό ευστοχίας από εκεί λοιπόν, συν τη μηχανική που έχει φτιάξει, συν το ύψος τους, απλά-απλούστατα: δεν κόβεται.

⬆ Μόνο χαρά μας προκαλεί η επιστροφή του εμβληματικού logo Τελικών:

⬆ Αν κανείς μας έλεγε πριν δύο χρόνια πως αμφότερες οι ομάδας του LA θα έχουν LeBron, Davis, Kawhi, PG, αλλά δεν θα είναι στα Playoffs θα φανταζόμασταν πως κάποια καταστροφή έχει συμβεί. Και ναι μεν έχει συμβεί (πανδημία), ωστόσο μπασκετικά το θέαμα που βλέπουμε για αρχή στα φετινά Playoffs μας κάνει να μην λείπει καθόλου η -τότε πολυαναμένόμενη -“Battle of L.A.” -που πλέον έχει μετατραπεί σε “Μάχη του Καναπέ” 2021 version.

⬇ Από την άλλη βέβαια, η απουσία της “Αγνής Σλοβένικης Καύλας” από το καλύτερο ετήσιο μπασκετικό πανηγύρι μας στοιχίζει. Ειδικά αν αυτό εξελιχθεί στην τελετή παράδοσης-παραλαβής (αν και περισσότερο άρπαγμα μες από τα χέρια είναι, καμία τελετή) των σκήπτρων της Λίγκας στην επόμενη γενιά, δεν γίνεται να λείπει ο -κατά γενική πεποίθηση- επόμενος Βασιλιάς. 

⬇ Άντε πάλι ακόμα δεν αρχίσαμε με τους κομπλεξάρες με τα γκρι…

⬇ Τα κωλοδάχτυλα του Kyrie. Όσο παιχτούρα κι αν είναι, ό,τι όργια και αν κάνει μέσα στο παρκέ, το να κάθεται και να κάνει κωλοδάχτυλα στους φιλάθλους κάθε τρει και λίγο, είναι γελοιότητα. 

- Nεα διαμαρτυρία είχαμε κατά του -παραμένοντα τυπικά- ιδιοκτήτη των Timberwolves Glen Taylor καθώς μετά τη φίλαθλο που είχε με κόλλα προσπαθήσει να κολλήσει το χέρι της στο παρκέ σε έναν αγώνα Minnesota - Los Angeles αυτή τη φορά στην αναμέτρηση ανάμεσα Grizzlies και Wolves και με το σκορ στο 54-51, μία φίλαθλος δέθηκε στην μία μπασκέτα. Η διαμαρτυρία αφορά τη φάρμα του Taylor, η οποία θα προβεί στη θανάτωση χιλιάδων κοτόπουλων που έχουν κολλήσει έναν ιό. 

Διαβάσαμε, είδαμε, ακούσαμε μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Χωρίς να καταφέρει να βοηθήσει την -αποδεκατισμένη στο τέλος- ομάδα του να βρεθεί στην γιορτή της φετινής postseason, o Mobley είχε μια εξαιρετική πρώτη παρουσία στη Λίγκα. Τα απίθανα μπασκετικά ύψη που μπορεί να φτάσει, εκθειάζει ο Rob Mahoney στο The Ringer

Τέλος, πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη του Ime Udoka για την πρώτη του σεζόν ως πρώτος προπονητής στον Marc Spears, όπου σημειώνει και τη διαρκώς μεγαλύτερη εκπροσώπηση της Νιγηρίας στο NBA. 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely