Τετάρτη, 05 Ιανουαρίου 2022 20:49

The NBA Expendables

Από :

 

O καταιγισμός κρουσμάτων και επαφών Covid και τα συνακόλουθα Πρωτόκολλα των Σοφών του Manhattan (όσο γράφω εσείς παραγγέλνετε!!) έχουν κατεβάσει έναν χείμαρρο ονομάτων άγνωστο στο ευρύ, στενό, ή ακόμα και συγγενικό, κοινό. Εκεί που άλλοι (ή και εμείς) βλέπουν υποτίμηση του προϊόντος του NBA και τον ευτελισμό του τίτλου “NBAer”, με ένα διαφορετικό φίλτρο, μπορούμε να δούμε ένα μεγάλο φεστιβάλ παραλογισμού και μια γιορτή του χαβαλέ -έχει κι αυτό την αξία του άλλωστε. 

Δεν είναι ότι πρόκειται για κανένα γελοίο ζήτημα. Μέσα όμως στο θέαμα που αποτελεί το NBA, συνυπάρχει το σοβαρό και το αστείο, με τον ίδιο τρόπο που συμφιλιώνονται οι παράλογοι χοροί δισεκατομμυρίων με τα συναισθήματα ενός φιλάθλου δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Χωρίς να υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσει κανείς σοβαρά το αγωνιστικό κομμάτι της δράσης του NBA τις τελευταίες εβδομάδες, ή και λόγοι εδώ που τα λέμε, θα το ρίξουμε για λίγο στην πλάκα, που έχει, όπως προείπαμε, και αυτή αξία από μόνη της.

Ο χαβαλές και η ειρωνεία προφανώς δεν έχει κατεύθυνση όλους αυτούς τους παίκτες, οι οποίοι έχουν αφήσει ιδρώτα και αίμα στα παρκέ για μια ευκαιρία να παίξουν στο ΝΒΑ, πολλοί εκ των οποίων ζουν με μια βαλίτσα στο χέρι, σε μια ομίχλη επαγγελματικής αβεβαιότητας, όχι σπάνια στο έλεος διάφορων μπακάληδων που παριστάνουν τους συμβούλους και τους ατζέντηδες (Σημείωση 1). Είναι άδικο λοιπόν να αναφέρονται απλά και μόνο ως αναλώσιμα υλικά στην προσπάθεια της Λίγκας να σπάσει τον μαντρότοιχο του covid την περίοδο των γιορτών και να τηρήσει απαρέγκλιτα και εμμονικά το καλεντάρι της. Από την άλλη, εντάξει, δεν μπορούμε να κάτσουμε να δούμε όλα αυτά τα ενίοτε αδιάφορα παιχνίδια και να κρατήσουμε σημειώσεις για τον καθένα, την ώρα που πριν ακόμα αλλάξει ο χρόνος το ρεκόρ συμμετεχόντων στο ΝΒΑ για μια σεζόν έχει ήδη συντριβεί. Ας καθίσουμε λοιπόν να τους απαθανατίσουμε με μια δόση αμφιβόλου ποιότητας και αισθητικής χιούμορ, αγκαλιάζοντας για λίγη ώρα το τέρας της ασυναρτησίας. You have been warned.

Τα μόνα, ενίοτε χαλαρά, κριτήρια για τη συμπερίληψη ενός αθλητή στο παρόν κείμενο είναι να μην είναι από τη φετινή φουρνιά rookies, να μην έχει ξανααγωνιστεί στο NBA και να μην είναι σε two-way από την αρχή της σεζόν. 

Καλή χρονιά το λοιπόν να έχουμε, και ας παίρνουμε τους εαυτούς μας λιγότερο στα σοβαρά πότε-πότε. 

Cameron McGriff 

Θίασος: Portland Blazers

Alma Mater: Oklahoma State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 2,01m - 100kg

Με το όνομα Cameron McGriff θα μπορούσε να είναι βοηθός ντετέκτιβ σε σειρά με urban υπόκοσμο τύπου “The Wire”, ίσως όμως το πιο ενδιαφέρον που προκύπτει από μια σύντομη κρουαζιέρα στον ωκεανό πληροφοριών της Wikipedia είναι η πρώτη του επαγγελματική ομάδα, η βελγική Okapi Aalst, με το όνομα της να παραπέμπει στο συμπαθέστατο σχετικό τετράποδο της Αφρικής -αναθεματισμένη αποικιοκρατία- αλλά κυρίως γιατί το Okapi ως περιοδικό είναι δυσανάλογα δημοφιλές σε όσους έκαναν μαθήματα γαλλικών κάποτε. Αν λοιπόν μαθαίνετε γαλλικά, εσείς, ή ακόμα πιθανότερα τα παιδιά σας, ρίξτε του μια ματιά. 

Ο άλλος λόγος που η Okapi Aalst έχει ενδιαφέρον είναι για τον ψιλοχαμό που έγινε για το τοπικό καρναβάλι, που στον βωμό της παράδοση διατηρεί αντισημιτική εικονογραφία (περίπου όπως με το sidekick του Άι Βασίλη, τον Μαύρο Πιτ, στις κάτω χώρες, ενάντια στην κατακραυγή του οποίου οι Ολλανδοί βγήκαν στα κάγκελα μην τυχόν και χαλάσει η παράδοση, δείτε και φρίξτε). Φυσικά, οι γνωστοί ανυπότακτοι Βέλγοι το 2019 αποφάσισαν να δώσουν ακόμη περισσότερη έμφαση σε αυτή την αμφιλεγόμενη στερεοτυπική εικονογραφία, με τον Δήμαρχο της πόλης, σε μια πρωτοφανή (όχι καθ’ υπερβολήν, όντως δεν έχει ξαναγίνει) κίνηση να καταθέτει αίτημα στην UNESCO το καρναβάλι να αποσυρθεί από τη λίστα των Άυλων Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς που διατηρεί. Μιλάμε για το πολιτικό αντίστοιχο του Χάλια στο Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα (τους φασίστες). 

Η ομάδα επίσης μπορεί να σας είναι γνωστή από τον ρέκτη των, εχμ, μικρομεσαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, Ivan Maras, ο οποίος πέρασε το 2018 από τον Άρη, μετά από τις επισκέψεις του στις μπασκετικές Μέκκες (είπαμε, αμφίβολο χιούμορ) του Μπαχρέιν, του Ιράν και της Κύπρου, ή, λίγο πιο πιθανό, επειδή ήταν η πρώτη επαγγελματική ομάδα των Matt Lojeski και Justin Holiday και η ομάδα όπου οι Knicks είδαν τον Chris Copeland, μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες out of nowhere παικτών του ΝΒΑ των ‘00s.Υπό φυσιολογικές συνθήκες ίσως να έβρισκε κάποιες συμμετοχές στο NBA (ο ΜcGriff, δεν πιστεύω να ξέχασε κανείς για ποιον μιλάμε). Έχει σοβαρό κορμί και -αν και τα στατιστικά του δεν το αποδεικνύουν- το σουτ του δεν φαίνεται “χαλασμένο”, θα μπορούσε να πάρει κάποια παιχνίδια σαν αμυντικός σπεσιαλίστας. 

(caption: Όχι η καλύτερη φωτογραφία για να απαθανατιστεί το - θετικό - ΝΒΑικό ντεμπούτο σου -και η μοναδική που μπόρεσα να τον βρω με τη φανέλα του Portland)

Brandon Williams

Θίασος: Portland Blazers

Alma Mater: Arizona (Wildcats, όχι Dream, αλλά αφού είμαστε εδώ, μπορείτε να συνεχίσετε το κείμενο με βαλκανικό χαλί από τον Goran Bregovic, κι όποιος μουρμουρίσει “είσαι το ταίρι μου” θαντονεσφάξω στο γόνατο)

Εσοδείας: 1999

Στο ζύγι: 1,88m - 86kg

Έχασε την sophomore season του στο κολέγιο, ενώ έμεινε εκτός και πέρσι για ανάρρωση και προετοιμασία -φυσιολογικά λοιπόν, με δύο σημαντικά χρόνια εκτός δράσης, δεν επελέγη στο draft, όμως πήγε συμπαθητικά στην G League με τους Westchester Knicks.

(caption: Οι φήμες που θέλουν τον Cumberland να δουλεύει πόρτα-PR σε νυχτερινά μαγαζιά ελέγχονται ως αναληθείς)

Jarron Cumberland

Θίασος: Portland Blazers

Alma Mater: Cincinnati - nnati oi protathlites

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,96m - 93kg

Ο Jarron Cumberland είναι ο παίκτης που είχε βάλει στο μάτι ο Καστρίτης για την περιφέρεια του Άρη και έφερε στη Θεσσαλονίκη. H σχέση των δύο πλευρών δεν μακροημέρευσε. Συγκεκριμένα ο παίκτης πήρε το αεροπλάνο για τις Η.Π.Α. μόλις τρεις μέρες μετά την άφιξή του καθώς “δεν λειτούργησε ποτέ ως μέλος της ομάδας”. Τώρα το τι διάολο έγινε όντως το αφήνω στη φαντασία σας. Μάλλον δεν θα του άρεσε το σπίτι, όπως του Αγραβάνη. 

Κάτι καλό πρέπει να κάνει πάντως, καθώς πριν το Portland του δώσει ευκαιρία είχε αναδειχθεί MVP του 2021 NBA G League Winter Showcase με τους Delaware Blue Coats, οι οποίοι κατέκτησαν το Winter Showcase Championship, ό,τι κι αν είναι όλα αυτά τελοσπάντων. 

(caption: Ένα στέρνο, μια ολόκληρη δεκαετία)

Shaq Buchanan 

Θίασος: Memphis Grizzlies

Alma Mater: Μurray State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,91m - 86kg

Ενώπιον της γκροτέσκας παρέλασης ονομάτων (ποια παρέλαση δεν είναι, εδώ που τα λέμε;) που διαδραματίζεται για να βγει η χρονιά (κυριολεκτικά και μεταφορικά), κανένα από αυτά δεν μοιάζει τόσο αποκύημα φαντασίας όσο το “Shaq Buchanan”, το οποίο θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα ενός random ‘90s name generator. Αλμανάκο, Τρύπες, φλάι και σκουλαρίκια στο καπέλο (άσχετο, γινόταν πουθενά αλλού αυτό, ή μόνο στα βόρεια ήμασταν βλαμένοι;).

Xavier Moon

Θίασος: Portland Blazers

Alma Mater: Morehead State

Εσοδείας: 1995

Στο ζύγι: 1,88m - 75kg (σνιφ)

Με όνομα που αν ερχόταν στον Άρη δεν θα πειθόμουν καθόλου, αλλά αντίθετα αν παρουσιαζόταν ως νέος ήρωας της Marvel θα ενθουσιαζόμουν, ο Xavier Moon πήρε έναν δρόμο με θέα για να φτάσει στο NBA: Β’ Γαλλίας, Καναδάς (μην σας μπερδεύει το London Lightning, είναι το fake Λονδίνο, αυτό που βρίσκεται στο Ontario, και hometown του εξαιρετικού Not Just Bikes, το καλύτερο κανάλι αν ενδιαφέρεστε για urban planning και συγκεκριμένα human friendly πόλεις -ναι, το ξέρω ότι η βιβλιοθήκη του μοιάζει με love letter προς την Ολλανδία, αλλά επιτρέψτε μου that much), και Ισραήλ, στην παραδοσιακή δύναμη Maccabi Hod HaSharon. Μια ομάδα που, αν το “Maccabi” για κάποιο λόγο δεν είναι αρκετό για να μυρίζει Ισραήλ και στρατόκαυλους, έχει τα παρακάτω ονόματα μεταξύ των ιθυνόντων: 

President: Uri Ashkenazi

Team manager: Menachem Baleli (Αν το όνομα “Menahem” δεν παραπέμπει πουθενά, ας παραπέμπει από εδώ και στο εξής στον Μεγάλο Ευεργέτη του Σινεμά, Menahem Golan, ιδρυτή της Cannon Group και υπεύθυνου για αριστουργήματα όπως το Enter the Ninja και το πρώτο Captain America, μια προσωπικότητα που έχει απαθανατίσει το Film Pit, όπως μόνο αυτό μπορεί. Ευγενική προειδοποίηση του site: Αν κλικάρετε στο λινκ, πιθανότατα δεν θα έχετε ζωή για το επόμενο δίμηνο)

Head coach: Nati Cohen

Η καριέρα του πήρε μια μυθιστορηματική τροπή μετά τον τσακωμό του με τον προπονητή του στη Γαλλία. Στην δύσκολη στιγμή βρέθηκε ο θείος του, ο Jamario Moon -ναι, αυτός ο άλτης (απαλό) των 30 ομάδων που πέρασε από τον Ολυμπιακό- και έψησε εκείνον και τον προπονητή των Albany Patroons του TBL για ένα επαγγελματικό οικογενειακό reunion στη Νέα Υόρκη, όπου εκτός από τον μπάρμπα του, ο Xavier Moon θα έβρισκε συμπαίκτη και τον Smush Parker. Σύμφωνα με την Wikipedia, στα αποδυτήρια των Patroons του κόλλησε το προσωνύμιο “Half Moon” (ημισέληνος), σε αντίθεση με τον στοργικό θείο, που τον φώναζαν “Full Moon” (πανσέληνος). Το αστειάκι πως κολλούσε μερικά έξτρα ένσημα ως σεφ για τους Patroons, επονομαζόμενος “πρασοσέληνος” είναι πολύ φτηνό για να το κάνουμε σε αυτό το κείμενο. 

Myles Powell

Θίασος: Philadelphia Sixers

Alma Mater: Seton Hall (ναι, αυτό που έβγαλε ο Γκάλης)

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,88 - 88kg

Ο τέως μπούλης του Seton Hall δεν είναι ακριβώς τυχαίος, καθώς αφότου αδυνάτισε έγινε ένας μεγάλος σκόρερ για το κολέγιό του -κι ας μην είναι κανένα κολέγιο με παράδοση τροφοδοσίας ταλέντου στο NBA. Ατυχώς, πολύ γρήγορα μπήκε και αυτός σε covid protocols με τους Sixers, ακριβώς δηλαδή την κατάσταση που ήρθε για να απαλύνει.

Δεν μπορούμε παρά να του δώσουμε πόντους για την ενδυματολογική επιλογή παντόφλα-κάλτσα στην προώθηση κάποιου αηδιαστικού keto snack: 

Tyler Hall

Θίασος: Philadelphia Sixers

Alma Mater: Montana State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,96m - 95kg

Άλλος ένας παίκτης με πέρασμα από τους Westchester Knicks (οι οποίοι νομίζω πως έχουν υπογράψει κάθε undrafted παίκτη γεννημένο το 1997), ο Tyler Hall είναι ένας από τους παίκτες που ο Άγιος Βασίλης ο ίδιος πήγε στο γήπεδο για το ντεμπούτο τους, αφού αγωνίστηκε για δύο λεπτά στην ήττα των Knicks από τους Hawks ανήμερα Χριστούγεννα. Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις της λίστας, ο Hall βοηθάει μια χαρά τη θυγατρική των Knicks στην G League. Αναγνωρίσιμος μπορεί να μην είναι, τουλάχιστον όμως ξέρουμε πού τον βρήκαν οι Knicks.

Mac McClung 

Θίασος: Chicago Bulls

Alma Mater: Texas Tech

Εσοδείας: 1999

Στο ζύγι: 1,88m - 84kg

Όταν δεν είναι όνομα σε πλαστή ταυτότητα για να αγοράζουν έφηβοι από το Delaware παράνομα αλκοόλ, περιφέρει την μέλος-fraternity-θα-μπορούσε-να-είναι-50 φάτσα του στη G League, ελπίζοντας σε μια ευκαιρία η οποία ήρθε στις 29/12/2021 από τους Chicago Bulls. Πιθανότατα η λιγότερο μπασκετόφατσα αυτής της λίστας. O Ron Baker της Covid era.

Aleem Ford

Θίασος: Orlando Magic

Alma Mater: Το κολλέγιο του Γουισκόνση

Εσοδείας: 1997 (ναι, και αυτός)

Στο ζύγι: 2,03m - 100kg

Ο παίκτης που γέννησε την ιδέα του σημερινού κειμένου, καθώς ακόμη και στο κατά καιρούς απίθανο ρόστερ των Magic δεν μπορούσαμε παρά να αναφωνήσουμε “ο ποιος;;;”. Μοιάζει λίγο σαν τον Σεφερλή να έχει ντυθεί Ja Morant για κάποιο σκετς. Ή τον τραγουδιστή των Counting Crows με τα fake dreads και την ανύπαρκτη αίσθηση ρυθμού. Η γενική απορία που προκύπτει για καθέναν από αυτούς τους παίκτες, αν δηλαδή θα έπαιζαν υπό άλλες συνθήκες ποτέ στο ΝΒΑ, έχει για τον Ford μια μάλλον σαφή απάντηση στα στατιστικά του. Σε τέσσερα χρόνια στο κολέγιο, μια χρονιά στο Πουέρτο Ρίκο και άλλη μια στην G League, ποτέ δεν είχε διψήφιο αριθμό πόντων μέσο όρο. 

Βλέποντας και αυτό το instagram post, θυμάμαι ανασκοπικά τον Γενάρη του 2021, όταν ταξίδεψα στην Ολλανδία για να δω αν πράγματι υπάρχει το δωμάτιο που βρήκα μέσω facebook, και το απέναντι σπίτι που για μέρες είχε την παρακάτω επιγραφή: 

(caption: Κατά τα φαινόμενα, not enough to give a fuck about fixing.)

Κάτι που ανετα θα μπορούσε να είναι λατινοαμερικάνικο κοκτέιλ σε χίπστερ μπαρ στου Ψυρρή. 

Hassani Gravett 

Θίασος: Orlando Magic

Alma Mater: South Carolina

Εσοδείας: 1995

Στο ζύγι: 1,88m - 85kg

Με το redhead μεγαλείο έχω ένα πιο προσωπικό δέσιμο καθώς η προηγούμενη day job μου που ανέφερα και παραπάνω περιλάμβανε μεταξύ άλλων και λίγο scouting, και τον Χασάνι τον είχα ξεχωρίσει ως σιγουράκι. Για ομάδες αδύναμων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων τότε - όχι ότι θα με χαλούσε και στον Άρη. Τελικά κατέληξε στην MZT Skopje Aerodrom. Σκόπια - Ορλάντο, ένα τσιγάρο δρόμος. Ωραίος παίκτης είναι πάντως, γρήγορη σκανδάλη, κομμάτιας και με φοβερό άλμα. Το keep an eye on για Ευρώπη. 

Δεν μοιάζει παράταιρος πάντως και σε παρκέ NBA, θυμίζει ίσως λίγο beta version του Mike James. Και στο κάτω κάτω, έξι παιχνίδια έπαιξε, και τα νούμερά του ήταν μια χαρά, σε αντίθεση με τα περισσότερα μέλη της τρέχουσας λίστας.

Trevelin Queen

Θίασος: Houston Rockets

Alma Mater: New Mexico State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,98m - 86kg

Αν έχουμε έναν παίκτη από ταπεινές (μπασκετικές) καταβολές, αυτός είναι ο Trevelin. Redshirt σε κάποιο community college της California, freshman στο College of Marin του CCCAA (California Community College Athletics Association - έχετε κανά πρόβλημα;), sophomore στο New Mexico Military στο NJCAA (το ΝCAA των Junior Colleges) μέχρι να βρεθεί το New Mexico State για να βάλει τον Queen στο εθνικό ραντάρ -τρόπον τινά. 

Η πιο εντυπωσιακή στιγμή της σύντομης καριέρας του στο NBA, είναι οι 17 πόντοι που έβαλε ερχόμενος από τον πάγκο στην ήττα από τους Hornets, 17 πόντοι που αποτέλεσαν team high, κάτι που -νομίζω- κανένας άλλος παίκτης της παρούσας λίστας δεν μπορεί να περηφανευθεί πως έχει κάνει. 

Τόσο για την ικανότητα (συγκυρία θα έλεγε κανείς) να έρχεται από το πουθενά και να σκοράρει κατά ριπάς, όσο και για το στυλ και τη σωματική κατατομή μου θυμίζει τον Jordan McRae των Wizards. Που χάθηκε αυτός; (Σημείωση 2). 

Moses Wright

Θίασος: Κλίπερς του Λος Άντζελες

Alma Mater: Georgia Tech 

Εσοδείας: 1998

Στο ζύγι: 2,06m - 104kg

Δεν μπόρεσα να βρω τίποτα πολύ ενδιαφέρον για τον Wright και, by now, είναι σαφές ότι προσπάθησα. Οπότε θα αφήσω ένα random piece of trivia: 

How many ACC players of the year had gone unpicked since the NBA cut its draft to two rounds in 1989?

One: Moses Wright.

Tre Scott

Θίασος: Cleveland Cavaliers

Alma Mater: Cincinnati

Εσοδείας: 1996

Στο ζύγι: 2,03m - 102kg

Άλλος ένας παίκτης που ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από τη θερμοκοιτίδα της καλαθοσφαίρισης Leones de Ponce. Τίποτα εξαιρετικό κατά τα άλλα.

Malcolm Hill

Θίασος: Atlanta Hawks

Alma Mater: Ιllinois

Εσοδείας: 1995

Στο ζύγι: 1,98m - 100kg

Καλός παίκτης, μην τρελαθούμε. Όχι NBAer, αλλά με καλή καριέρα στην Ευρώπη και τίτλο πρώτου σκόρερ στην VTB League με την Astana. Έχουμε δει και πολύ χειρότερα, nothing to see here. 

Ade Murkey

Θίασος: Sacramento Kings

Alma Mater: Denver

Εσοδείας: 1998

Στο ζύγι: 1,96m - 91kg

Λίγα πράγματα και για τον Έιντ (“Άντε”;). Κυριολεκτικά, καθώς με 1:28 συμμετοχής χωρίς στατιστική συνεισφορά, είναι μάλλον το πιο επιδερμικό πέρασμα της λίστα μας. 

(caption: Ωστε φτάσαμε λοιπόν σε αυτό το σημείο)

George King

Θίασος: Phoenix Suns (2019) - Dallas Mavericks (φέτο)

Alma Mater: Colorado

Εσοδείας: 1994

Στο ζύγι: 1,98m - 100kg

Θα συμπεριληφθεί και ας έχει παίξει έξι λεπτά το 2019 με τους Suns, μόνο και μόνο γιατί το γκουκγλάρισμά του επιστρέφει ελληνική βασιλική οικογένεια (lel).

Javin DeLaurier

Θίασος: Milwaukee Bucks

Alma Mater: Duke

Εσοδείας: 1998

Στο ζύγι: 2,08m - 106kg

Και αυτός θα συμπεριληφθεί παράτυπα, αφού το όνομά του sounds too cool to be left out. Απόφοιτος του Duke, θα είχε ένα προβάδισμα για να βρει δουλειά στο ΝΒΑ ακόμη και σε non-covid περίοδο. Παρά το βαρύ κολεγιακό βιογραφικό του, κατέληξε στον Καναδά και τους Niagara River Lions που… τι στο διάλο είναι το River Lion;! Η ομάδα πάντως έχει πρόεδρο τον Τζέφρι τον Σωτηρίου και προπονητή τον Victor Raso, δηλαδή κερδίζει από τα αποδυτήρια πόντους γραφικότητας.

Και αν το Javin DeLaurier εγείρει διάφορα ερωτηματικά σχετικά με την προφορά του, η μητέρα του C’ta έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ για το κολέγιο του Rutgers, ολοκληρώνοντας τον κύκλο λεκτικών ερωτηματικών. 

Πάντως δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τα Λιοντάρια του Σταύρου Θεοδωράκη.

Xavier Sneed

Θίασος: Memphis Grizzlies

Alma Mater: Kansas State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,96m - 98kg

Χτισμένος σαν ψυγείο, παραδόξως αγωνίστηκε έξι λεπτά σε νικηφόρο αποτέλεσμα για τους Grizzlies. Μοιάζει κιόλας παίκτης Grizzlies, εποχών που έβγαζαν κάτι Wayne Selden από το καπέλο τους.

Cat Barber

Θίασος: Atlanta Hawks

Alma Mater: NC State

Εσοδείας: 1994

Στο ζύγι: 1,85m - 78kg

Ένας από αυτούς τους κοντούς και ευέλικτους σκαπανείς της G League, που έχει περάσει από όλα αυτά τα τουριστικά θέρετρα της Αμερικανικής ενδοχώρας, όπως το Erie, το College Park, το Greensboro και το Guelph. Κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα του, καθώς είναι από τους σταθερότερους contributors της G League. Στο παραπάνω βίντεο, με τους τότε συμπαίκτες τους Caleb και Cody Martin στο NC State (κι ας έχουν πέντε χρόνια διαφορά) παίρνουμε επιτέλους απάντηση στο ερώτημα “ποιος είναι τελικά ο καλός αδερφός Martin;”.

Olivier Sarr

Θίασος: Oklahoma City Thunder

Alma Mater: Κentucky

Εσοδείας: 1999

Στο ζύγι: 2,13m - 109kg

Θα μπορούσε με την ταυτότητα και μόνο να διεκδικήσει θέση βασικού στην αμυντική γραμμή της Saint Etienne, μολαταύτα προτίμησε τον δρόμο των παρκέ που τον έφερε στην Oklahoma City, πρώτα για τους Blue (τι διαβουλεύσεις πρέπει να έγιναν για να καταλήξουν σε αυτό το όνομα άραγε;) και έπειτα για τους Thunder. Ναι, είναι φετινός απόφοιτος και πιθανότατα λόγω ύψους κάποια στιγμή θα έπαιρνε μια ευκαιρία, αλλά τώρα γράφτηκε ήδη, τι να κάνουμε; 

(Caption: Τα γενέθλια μου είναι 16 Σεπτεμβρίου, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη διεύθυνση του site για τα στοιχεία αποστολής.)

Craig Sword

Θίασος: Washington State

Alma Mater: Mississippi State

Εσοδείας: 1994

Στο ζύγι: 1,91m - 89kg

Το ξίφος των οιωνών μπορεί να είναι καλός παίκτης αλλά έχει παίξει στην ομάδα με το θλιβερότερο όνομα από καταβολής ομαδικού αθλητισμού, τους Omaha’s Finest. Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς το Athens’ Finest, πάντως ακούγεται κάτι εξίσου θλιβερό, όποιος δεν βαριέται ας εξηγήσει πλιζ. Παράλληλα, έχει κερδίσει και τον τίτλο του Alabama Mr. Basketball, που δίνεται κάθε χρόνο στον καλύτερο high-schooler της πολιτείας. Για να καταλάβετε τη βαρύτητα αυτού του τίτλου, ο παίκτης που το πήρε μετά από αυτόν τελικά έκανε καριέρα στο football.

Rob Edwards

Θίασος: Oklahoma City Thunder

Alma Mater: Arizona State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 1,96m - 93kg

O ίδιος ο Edwards δεν έχει κάποια ξεχωριστή ιστορία, είναι όμως ξάδερφος του Kalin Lucas. Ο πρώην guard του Ολυμπιακού έχει το φοβερό στατιστικό ότι έχει παίξει δύο μόνο παιχνίδια στο ΝΒΑ, με διαφορά πέντε ετών. Και όμως, αυτό δεν είναι ακριβώς ρεκόρ, θα τα πούμε παρακάτω.

Jaime Echenique

Θίασος: Washington Wizards

Alma Mater: Wichita State

Εσοδείας: 1997

Στο ζύγι: 2,11m - 117kg

Η τρομερή αυτή μπασκετόφατσα είναι ο πρώτος Κολομβιανός που έχει υπογράψει συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Στα σχολικά του χρόνια στην Barranquilla έπαιξε για το σχολείο JED Pestalozzi και το οδήγησε σε τέσσερα τοπικά πρωταθλήματα. Αυτό θα ήταν μια παντελώς αδιάφορη πληροφορία, αν δεν έβλεπα συχνά μια πινακίδα “Ερρίκος Πεσταλότσι” για ένα πολύ όμορφο πράσινο κτίριο που στεγάζει παιδικό σταθμό κατεβαίνοντας προς το Μακεδονία Παλάς στη Θεσσαλονίκη. Εν τέλει δεν πρόκειται για κάποιον τοπικό ευεργέτη όπως υπέθετα, αλλά για έναν παιδαγωγό του 18ου αιώνα. Πλέον είναι μια παντελώς αδιάφορη πληροφορία για όλους τους υπόλοιπους.

Trayvon Palmer

Θίασος: Detroit Pistons

Alma Mater: Chicago State

Εσοδείας: 1994

Στο ζύγι: 1,98m - 91kg

Ανδρώθηκε μπασκετικά στο Wisconsin.Το high school που πήγε λέγεται Brown Deer. Αν με ρωτάτε, θα έπρεπε να τον έχουν δοκιμάσει οι Bucks

Jaysean Paige

Θίασος: Detroit Pistons

Alma Mater: West Virginia

Εσοδείας: 1994

Στο ζύγι: 1,88m - 91kg

Ο Paige ξεκίνησε την κολεγιακή του καριέρα σε Junior College, στο Southern Idaho, για να πάρει μεταγραφή την επόμενη χρονιά σε ένα community college για το οποίο δεν μπορώ καν να βρω στατιστικά, πριν βρεθεί στο NCAA και το West Virginia για δύο χρόνια. Από εκεί πήγε στη Β’ Γερμανίας, στη Βόρεια Μακεδονία με την Karpos Sokoli, στο Newcastle, στη Β’ Γαλλίας, στην G League, στο Puerto Rico με την Indios de Mayaguez, στην Ουγγαρία, και πίσω στο Puerto Rico και την G League, πριν κληθεί από τους Detroit Pistons και παίξει επτά λεπτά στη νίκη απέναντι στους Spurs. Ε, μπράβο του γαμώτο μου, μέσα σε κάθε σκατένιο πλαίσιο, πάντα θα υπάρχει μια όμορφη ιστορία.

Paris Bass

Θίασος: Phoenix Suns

Alma Mater: Detroit Mercy

Εσοδείας: 1995

Στο ζύγι: 2,03m - 91kg

Ο καλοκαιρινός στόχος του Ηρακλή αποτελεί τον τελευταίο παίκτη που πληροί τα -ομολογουμένως όχι δρακόντεια- κριτήρια της λίστας. Και αυτό γιατί μεταξύ των εννέα ομάδων της επαγγελματικής τους καριέρας που δεν είναι οι Phoenix Suns ή ομάδες της G League, οι πέντε στερούνται εγγραφής στην Wikipedia. Τουλάχιστον δύο από αυτές θυμίζουν περισσότερο κοκτέιλ παρά αθλητικούς συλλόγους -ή και περισσότερες, αυτό θα το κρίνετε εσείς: 

  • El Million Yireh
  • Titanes del Licey
  • Jose Horacio Rodriguez
  • Kinmen Kaoliang Liquor
  • CDP Domingo Paulino Santiago
  • Club Rafael Barias
  • Indios de San Francisco de Macorís
  • Atléticos de San Germán
  • Cimarrones del Choco

Στους ως τώρα αναφερθέντες ανωτέρω 27 δεν αποκλείεται να προστεθούν και τα παρακάτω ονόματα, αν αγωνιστούν τις επόμενες μέρες: 

Daulton Hommes

Aric Holman

Ahmad Caver

Justin Tillman

Bonus Υλικό:

Mario Chalmers

Τα ξέρετε

Είναι λίγο περίεργο να βλέπεις ως Αρειανός έναν παίκτη που ψιλοέβριζες γιατί είχε γίνει σαν λουκουμάς, να υπογράφει στο NBA. Spoelstra, βάλε ρε κομπλεξικέ τον Rio μέσα, καθόμαστε τσάμπα και βλέπουμε Heat - Rockets πρωτοχρονιάτικα!

Εύφημος μνεία και στον γνώριμο Scotty Hopson, ο οποίος ξεκίνησε το ευρωπαϊκό του ταξίδι από την Ρόδο και τον Κολοσσό, με τον καταπληκτικό όπως πάντα ΕΣΑΚΕ να τον έχει καταχωρημένο ως Σκότι ΧΟΜΠΣΟΝ, because why the fuck not? Οι ομάδες που αγωνίστηκε είναι αρκετές για να μην έχει νόημα να τις απαριθμήσω, με έμφαση σε Ισραήλ και Τουρκία, αλλά σε αυτό το αφιέρωμα ταιριάζει για τα περάσματά του από το NBA. Επτά λεπτά σε δύο αγώνες με τους Cavaliers τη σεζόν 2013/14, άλλα οκτώ σε έναν αγώνα με τους Mavericks το 2018 και 18’ λίγο πριν βγει το 2021, σε ηλικία 32 ετών πια, με τους Thunder. Αν αυτές οι τέσσερις συμμετοχές, σπαρμένες σε οκτώ χρόνια δεν είναι κάποιου είδους ρεκόρ πραγματικά θα εκπλαγώ.

Κάπου εδώ τελειώνει και η άσκοπη περιπλάνησή μας στην αγωνιστική δράση των γιορτών, ένα μνημείο του Adam Silver ενάντια στην προβλεψιμότητα και μια δική μας ωδή στο ασυνάρτητο. Το δυστύχημα είναι ότι ο Downtobuck έχει αποσυρθεί από την αρένα των highlights και μάλλον δεν θα δούμε το καλύτερο full-ilation της ιστορίας. Με την ελπίδα να άλλαξε γνώμη το τελευταίο δεκαπενθήμερο, σας αφήνω με το τελευταίο βίντεο που δημοσίευσε. Καλή χρονιά, να εκτιμάτε τους ανθρώπους που αγαπάτε και να μην τους θεωρείτε δεδομένους. 

 

Σημείωση 1: Με κάτι τέτοιους είχα να κάνω -μεταξύ άλλων- επαγγελματικά πριν κάποια χρόνια και το εντυπωσιακό είναι ότι κάποια από αυτά τα ονόματα είχαν παρελάσει μπροστά μου σε διάφορες λίστες.

Σημείωση 2: Και φυσικά απαντάω μόνος μου. Εξαργύρωσε την ανερυθρίαστα πρόθυμη σκανδάλη του με 1,5 μυριο για 25 παιχνίδια στην Κίνα και φέτος παίζει στη Γαλλία με την Metropolitans 92. Να θυμηθούμε εδώ ότι για 11 παιχνίδια το όχι μακρινό 2020 είχε κατά μέσο όρο 20 πόντους ανά αγώνα με τους Wizards.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely