Με μια σειρά να έχει ολοκληρωθεί και τις υπόλοιπες να παίζονται στην κάθε φάση, και μια καταγραφή των φάσεων, των στατιστικών και των λοιπών άξιων αναφοράς των ημερών που πέρασαν, στο σημερινό We Got Playoffs από τον Νίκο Ραδικόπουλο.

Το πέμπτο ματς των ημιτελικών της Ανατολής έδειχνε πως θα καταλήξει στους Μιλγουόκι Μπακς. Άλλωστε, είχαν ένα σταθερό προβάδισμα μετά από ακόμη ένα εκρηκτικό ξεκίνημα και οι σταθεροί πυλώνες της ομάδας, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Κρις Μίντλετον και ο Τζρου Χόλιντεϊ είχαν κάνει πολή καλή εμφάνιση μέχρι, ας πούμε, την μέση της τρίτης περιόδου. Αντίθετα για τους Νετς, το πράγμα είχε στραβώσει και τίποτα συνέχιζε να μην πάει, έστω και λίγο προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο Ίρβινγκ απουσίαζε, ο Χαρντεν επέστρεψε, αλλά δεν φάνηκε να πατάει καλά, ο Τζο Χάρις συνέχιζε να ρίχνει τούβλα και γενικώς επικρατούσε ένα γενικό «ωχ, την κάτσαμε». Μόνο ο Τζεφ Γκριν έδειχνε να πλαισιώνει τον Ντουράντ σε ένα μοναχικό μονοπάτι προς τον ηρωικό, αλλά πρόωρο αποκλεισμό.

Ένα πολύ πρόσφατο report του ESPN, λίγο μετά τον τραυματισμό του Mike Conley (που του στερεί τη συμμετοχή στη σειρά απέναντι στους Clippers), συνοψίζει περιεκτικά τη φετινή κατάσταση με τους τραυματισμούς στο ΝΒΑ, είτε πρόκειται για την κανονική περίοδο, είτε για τα playoffs. Πολύ περιεκτικά, τα ευρήματα που αναφέρονται είναι τα παρακάτω, στα οποία δεν περιλαμβάνονται απουσίες σχετιζόμενες με τη νόσο covid-19.

Στα μισά του δρόμου και του δεύτερου γύρου έχουμε φτάσει πια με αυτά και με εκείνα και μια καταγραφή των φάσεων, των στατιστικών και των λοιπών άξιων αναφοράς των ημερών που πέρασαν, στο σημερινό We Got Playoffs από τους contributors του Basketball Guru.

Το game 3 μεταξύ Bucks και Nets έκανε τα μάτια να πονέσουν. Άμυνες και κακές επιλογές ήρθαν στην πρώτη γραμμή και μέχρι να βρεθεί παρηγοριά σε σκέψεις τύπου "ναι, αλλά είχε μάχες σώμα με σώμα", θα πονάνε ακόμη.

Με αυτά και με εκείνα είμαστε πια για τα καλά στον δεύτερο γύρο των Playoffs, με κάθε match up να έχει το ενδιαφέρον του, εκτός από εκείνο που περιμέναμε να έχει το μεγαλύτερο. Οι Nets κάνουν πλάκα κόντρα στους Bucks του Giannis, ακόμα και χωρίς Harden, ενώ τα υπόλοιπα ζευγάρια δείχνουν όλα τους να έχουν δρόμο.

Jazz και Clippers κοντράρονται στο δεύτερο γύρο των playoffs ερχόμενοι από τελείως διαφορετικές κατευθύνσεις. Η Utah ουσιαστικά τρόμαξε μόνο στο πρώτο παιχνίδι απέναντι στο Memphis και μόλις ο σταρ Donovan Mitchell πάτησε παρκέ όλα έγιναν πολύ πιο απλά, το πόδι έμεινε πατημένο στο επιθετικό γκάζι, 4-1, χαίρετε και αντίο. Οι Clippers αντιθέτως ήταν μέρος της πιο παλαβής σειράς ως τώρα, απέναντι στο Dallas, όπου και χρειάστηκαν το game 7 στην έδρα τους (ενώ στα πρώτα έξι παιχνίδια κανείς γηπεδούχος δεν έφυγε από το παρκέ με τη νίκη στα χέρια) και έναν εξαιρετικό Kawhi Leonard για πάρουν την πρόκριση και να διατηρήσουν τον τίτλο του φαβορί για κατάκτηση της Δύσης, τώρα που ο LeBron και οι Lakers χαιρέτησαν.

Δεν είναι ακριβώς πως σε σταματάνε στα στενά των πόλεων της Πολιτείας της Arizona αν φοράς φανέλα Nuggets και αναρωτιούνται “Colorado δέρνουμε;!”. Δεν υπάρχει καμιά διαχρονική κόντρα ανάμεσα στις δύο ομάδες, ούτε και κάποια ενδιαφέρουσα προϊστορία σε επίπεδο playoffs. Τρεις φορές έχουν βρεθεί όλες κι όλες αντιμέτωπες, όλες τη δεκαετία του ‘80, το 1982, το 1983 και το 1989, στον πρώτο γύρο κάθε φορά, όταν αυτός ακόμα ήταν best of three και best of five, με τους Suns να παίρνουν την πρόκριση το 1982 (2-1) και 1989 (3-0) και τους Nuggets το ‘83 (2-1).

Τα playoffs είναι αν μη τι άλλο η εποχή του χρόνου που οι stars βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής περισσότερο από ποτέ και οι μύθοι τους χτίζονται ή γκρεμίζονται. Παράλληλα όμως είναι και ένα περιβάλλον που τα τεχνικά τιμ παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, έχοντας τον χρόνο να ασχοληθούν εκτενώς με τους αντιπάλους τους, και μέσα από τις επιλογές τακτικής και παικτών προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ή να κρύψουν αδυναμίες. Σε αυτή την προσπάθεια να κερδίσουν μερικά -μεταφορικά- μέτρα γης στην ορισμένου χρόνου μάχη για την πρόκριση, τα κομμάτια που έχουν να αναδιατάξουν είναι οι ρολίστες των roster, τα supporting casts, όπως θέλετε πείτε το τελοσπάντων. Μιλάμε για τους παίκτες που δεν είναι stars ή οι βασικές επιλογές των ομάδων τους. Η δυνατότητα αυτών των παικτών να είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους ή να μπορούν εκτελέσουν διαφορετικούς ρόλους συχνά είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία ή την αποτυχία.

Αμφότεροι οι διεκδικητές μιας θέσης στους τελικούς της Ανατολής έφτασαν εδώ κερδίζοντας εύκολα σε πέντε παιχνίδια τους αντιπάλους τους, για αντίθετους λόγους. Οι Wizards δεν μπορούσαν με τίποτα να σταματήσουν τους Sixers, δίχως αυτό να λέει πολλά για την επίθεση των τελευταίων, ενώ οι Knicks δεν μπορούσαν να σκοράρουν με τίποτα απέναντι στους Hawks, παρομοίως. Σε αυτό το match up, το συγκριτικό πλεονέκτημα των δύο αντιπάλων είναι αντίστροφο. Οι 76ers μπορούν να παρατάξουν ένα αμυντικό τέρας με πολλά κεφάλια ενώ οι Hawks θα του πετάνε ό,τι βρουν, μήπως και αυτά τα κεφάλια κοπούν πιο γρήγορα από ότι θα φυτρώσουν τα επόμενα - σε μια παρομοίωση που ξεκίνησε να καταρρέει εν τη γενέσει της. Φυσικά το μεγάλο ερωτηματικό της σειράς λέγεται Joel Embiid. Ο καλύτερος παίκτης της σειράς και MVP του πρώτου μισού της κανονικής περιόδου κληρονόμησε ένα πρόβλημα στον μηνίσκο στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς με τους Wizards, και θα απουσιάσει, το λιγότερο, από το πρώτο παιχνίδι με τους Hawks.