Διόλου τυχαία, στο πρώτο παιχνίδι απέναντι στην Atlanta, ο Budenholzer μοίρασε τον χρόνο μεταξύ περισσότερων. Η απόφαση του έφερε στο παρκέ κάποιες περίεργες συνθέσεις, όμως δεν γινόταν αλλιώς και (για όποιον δεν ψάχνει εύκολους στόχους) είχε το βλέμμα στο μέλλον των αναμετρήσεων. Στην τελική, το παιχνίδι ήταν εκεί για να το πάρουν και ο κόουτς των Bucks περισσότερο ευθύνεται για το ότι δεν ενέπλεξε Holiday και Γιάννη στα κρίσιμα plays, παρά για την γενική του αντιμετώπιση. Όταν ο δρόμος προς τον τίτλο μοιάζει φέτος με αγώνα επιβίωσης των υγιέστερων, το ρίσκο του να πεταχτεί ένα ματς στα σκουπίδια, προκειμένου να μην χαθούν παίκτες, προβάλει μέχρι και αμελητέο.
Από την άλλη βέβαια, κανείς στους Bucks δεν θα είχε πρόβλημα, αν προηγούνταν ήδη με 2-0. Ο Young όμως φρόντισε έτσι, ώστε τα παιχνίδια που έπονται να μην έχουν πλέον ξεκάθαρο φαβορί. Γιατί μπορεί οι Bucks να παρουσιάστηκαν εμφανώς ανώτεροι στο game 2 και να φάνηκε να επικρατούν ολοκληρωτικά στις προσωπικές μονομαχίες, στην άμυνα και στην ενέργεια, αλλά την ίδια αίσθηση είχαν δώσει και οι Sixers, όταν είχαν προηγηθεί με 2-1, κερδίζοντας επίσης εύκολα. Η αποστολή του να αναχαιτίζεις κάθε βράδυ έναν παίκτη της κλάσης του Trae, όπως και όλα όσα συμβαίνουν γύρω του από το θαυμάσιο καστ, δεν γίνεται να έρχεται κάθε φορά εις πέρας.
Για αυτό ακριβώς τον λόγο, το πολύ ενθαρρυντικό της ισοφάρισης είναι το νούμερο 125, μαζί με εκείνο του 52% στα σουτ εντός πεδιάς. Η άμυνα (αναμενόμενα) έκανε τη δουλειά της, η επίθεση επιτέλους εμφανίστηκε παραγωγική, γράφοντας μάλιστα τους πρώτους 77 πόντους ήδη από το ημίχρονο, με 10 στα 18 τρίποντα. Οι Hawks θα επιχειρήσουν να ανεβάσουν ρυθμούς στην έδρα τους και οι Bucks θα πρέπει να ακολουθήσουν, ειδικά αν οι αντίπαλοι τους βρουν το αντίδοτο στις νέες αμυντικές τακτικές του Bud.
Κατά τη γνώμη μου θα το βρουν, για αυτό και προτιμώ την έμφαση στις επιθετικές επιδόσεις. Όπως και να έχει όμως, ας δούμε περιεκτικά, σε μία φάση όλη κι όλη, τι συνέβη πριν λίγες ώρες στον Trae Young.
MIL is back to a deeper drop, but watch PJ Tucker. Look at how early he pulls over to muck up the driving lane.
— Nekias (Nuh-KY-us) Duncan (@NekiasNBA) June 26, 2021
It could actually be this simple. pic.twitter.com/jw0OEISidz
Oι Bucks, παρά την κριτική που ασκήθηκε στην τακτική τους μετά το πρώτο παιχνίδι, επέμειναν στο drop με τον Λόπεζ, με δύο σημαντικές διαφορές στην εκτέλεση.
Α. Ο σέντερ τους δεν βυθιζόταν τόσο βαθειά όσο τρεις ημέρες πριν, βγαίνοντας λίγο περισσότερο στη μέση απόσταση.
Β. Ο παίκτης που βρισκόταν μία πάσα μακριά, έκλεινε στιγμαία τον διάδρομο, σε ένα εμφανές tag. Άλλοτε ήταν ο Tucker, όπως στο παράδειγμα, άλλοτε ο Middleton, που άφηνε τον Heurter.
Mε αυτό τον τρόπο, ο Young βρήκε μπροστά του πολύ περισσότερο κόσμο και υπέπεσε σε λάθη, καθώς οι βοήθειες των Bucks διάβαζαν εγκαίρως τις πάσες του και έκλεβαν μπάλες, 14 (!!!) τον αριθμό. Πρόκειται για τρομερή επίδοση, που με τη σειρά της έδωσε τις ευκαιρίες για εύκολους πόντους στο transition. Μία ματιά δε, στη στατιστική του ημιχρόνου για τον σταρ των Hawks, μάλλον τα λέει όλα: 1/7 τρίποντα, οκτώ λάθη, δύο ασίστ, το απόλυτο αδιέξοδο.
Επιπλέον όπλο στην διεκπεραίωση του σχεδίου αποδείχτηκε ο ξεχασμένος Bobby Portis, που τα πήγε γενικώς περίφημα στα καθήκοντα του, προσφέροντας μία εναλλακτική σαφώς πιο δόκιμη από το smallball ή τα "στεγνά" switches, που όχι μόνο δεν ήταν αποτελεσματικά στον πρώτο αγώνα, αλλά κόστισαν επιπλέον χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, όπως και την "αφαίρεση" των Γιάννη και Tucker από τις μονομαχίες της στεφάνης και τα ριμπάουντ. Αν ο Portis και ο βελτιωμένος Lopez συνεχίσουν να παίζουν μέσες άκρες τους ίδιους ρόλους με επιτυχία, τότε οι Bucks θα έχουν βρει τους X factors τους, χωρίς να χρειάζεται να κοιτάζουν διαρκώς προς την πλευρά του ασταθέστατου Middleton.
Το ευτύχημα για το Milwaukee (και το δυστύχημα για την Atlanta), είναι πως ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει στο παρκέ, σε οποιαδήποτε περίσταση, ο Αντετοκούνμπο συνεχίζει να παίζει ως ο κορυφαίος των φετινών playoffs. Αντιλαμβάνομαι τον ενθουσιασμό του κινήματος των μπασκετικών χίπστερζ με τα διάφορα τινάγματα του ώμου του Young, αλλά πέρα από την πλάκα, ο Γιάννης τελευταία είναι το κάτι άλλο: Αψεγάδιαστος για ένα ακόμη (δικό μας) ξημέρωμα, διάβασε κάθε αντίπαλο που βρήκε μπροστά του, κατέστησε "μη χρήσιμο" τον Capela και ανάγκασε τον McMillan να κατεβάσει εκείνος τα ύψη, μήπως και τον αντιμετωπίσει.
ARE YOU SERIOUS, GIANNIS?!? pic.twitter.com/xiUDgckSqC
— Milwaukee Bucks (@Bucks) June 26, 2021
Χωρίς τον Ελβετό, οι Hawks έγιναν ακόμη χειρότεροι, καθώς διάφοροι άλλοι παίκτες τους (Young, Lou, Galinari) αποτελούν έτσι κι αλλιώς εύκολους αμυντικούς στόχους, ενώ οι Hill και Okongwu (παρότι ... οκ γαμώ) σίγουρα χρειάζονται βοήθειες. Το ζήτημα για τους Bucks λοιπόν, ας το επαναλάβουμε, είναι τι γίνεται όταν η μπάλα φεύγει από τα χέρια του Γιάννη και πηγαίνει στους άλλους. Ε αυτή τη φορά, όλα έγιναν όπως έπρεπε.
Ίσως, παρότι δεν μπορούμε να μιλάμε για γκραν φαβορί, η εικόνα να δείχνει πως η πρόκριση στους τελικούς είναι πιθανότερη για το Milwaukee. Οι κύριοι λόγοι είναι πως η άμυνα του δείχνει "η σωστή" για το ανταγωνιστικό περιβάλλον των playoffs και πως ο σταρ του συνόλου παίζει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν χρειαστεί επιθετικά step-up από τους καλύτερους συμπαίκτες του. Ο Holiday τελευταία δείχνει να βελτιώνει τα ποσοστά του και αν ο Middleton βγάλει κάπου εδώ τα ένα-δύο πολύ καλά παιχνίδια που φυλάει για κάθε σειρά, τότε οι Bucks θα επιστρέψουν από την Atlanta με μία τουλάχιστον νίκη και με τον ορίζοντα των τελικών ορθάνοιχτο.
Ξημέρωσε. Κόφι τάιμ.
