Κυριακή, 13 Ιουνίου 2021 15:29

We Got Playoffs - 6: Όλα γυρίζουν γύρω από τους Ήλιους

Aπό :
We Got Playoffs - 6: Όλα γυρίζουν γύρω από τους Ήλιους

Στα μισά του δρόμου και του δεύτερου γύρου έχουμε φτάσει πια με αυτά και με εκείνα και μια καταγραφή των φάσεων, των στατιστικών και των λοιπών άξιων αναφοράς των ημερών που πέρασαν, στο σημερινό We Got Playoffs από τους contributors του Basketball Guru.

Fast Break

Suns - Nuggets Games 2-3:

Η μεταφορά της σειράς στο υψόμετρο του Denver δεν άλλαξε την μέχρι τότε κυριαρχική εικόνα των Suns, οι οποίοι για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι δεν επέτρεψαν παρά ελάχιστες ματιές στους Nuggets προς την ανατροπή. Συνέχισαν να παίζουν σαν μια ομάδα που έχει ξαναβρεθεί σε αυτή την κατάσταση και ξέρει να τη διαχειριστεί, παρότι έχουν μόνο δύο παίκτες για τους οποίους ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Nikola Jokic, τη βραδιά που σήκωσε το τρόπαιο του MVP έκανε ό,τι μπορούσε, είδε επιτέλους δύο συμπαίκτες του να δείχνουν ζωντανοί επιθετικά, τους Barton και Morris, αλλά οι τέσσερις που ξεκίνησαν μαζί του ήταν απελπιστικά άσφαιροι.

Με σειρά σημασίας, ο Michael Porter Jr. περιορίστηκε σε ρόλο spot shooter, στον οποίο ήταν μέτριος, ενώ ο Aaron Gordon κατέβηκε σαν να ηχούσε μέσα στο κεφάλι του η φράση “Dead man walking” ξανά και ξανά. Πραγματικά μιλάμε ίσως για μια από τις χειρότερες επιθετικές εμφανίσεις στα playoffs τα τελευταία χρόνια, για έναν παίκτη που δυστυχώς δείχνει πως για όλο το ταλέντο του είναι μάλλον αδύναμος ψυχικά. Κάθε φορά που έβαζε την μπάλα στο παρκέ έμοιαζε ήδη παραιτημένος στο μονοπάτι προς το λάθος, ένα απλό αμυντικό slide ικανό να τον φέρει σε σπασμωδία.

Κι αυτή ακριβώς η σύγκριση με τον αντίστοιχα τρίτο σημαντικότερο παίκτη του Phoenix είναι που αποτυπώνει τη σειρά. Η poker face άμυνα του Ayton έχει αποτελέσει κλειδί στη σειρά. Παρά το εντυπωσιακό 32/20/10 που έγραψε, ο Jokic δεν κατάφερε ούτε την Παρασκευή να “χρησιμοποιήσει” τον Ayton. Ο Σέρβος στο απόγειο του, τρέφεται από τις αντιδράσεις των αντιπάλων του. Ο Ayton, πολύ έξυπνα, δεν έκανε τα πιο έντονα contests της ζωής του απέναντι στον Jokic και με αυτόν τον τρόπο δεν αποκάλυπτε τα παράθυρα που ο τελευταίος εκμεταλλεύεται, για να δίνει ροπή στη μηχανή των Nuggets. Ταυτόχρονα, ενώ πολλοί ψηλοί διαισθητικά προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν πιο physical με τον Jokic, o Ayton δεν το έκανε, κι έτσι ο MVP προκαλούσε ο ίδιος την επαφή, ουσιαστικά ανοίγοντας πρώτος τα χαρτιά του στις μονομαχίες των δύο. Ήταν η τελευταία ευκαιρία του Jokic και απέδωσε σαν MVP, ωστόσο για να έχουν ελπίδα οι Nuggets με αυτό το supporting cast έπρεπε να παίξει σαν διαστημάνθρωπος, και κατά κάποιον τρόπο οι Suns επιτρέποντάς του το πρώτο, βεβαιώθηκαν πως δεν θα συμβεί το δεύτερο.

Φυσικά το παιχνίδι είχε τελικά τη σφραγίδα των Booker και Chris Paul. Ο πρώτος έβαζε ό,τι ήθελε σε όλο το παιχνίδι παρουσιάζοντας για άλλη μια φορά το επιθετικό του πακέτο, ενώ ο CP3 στην τέταρτη περίοδο έβαζε σαδιστικά τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της σεζόν των Nuggets, χορεύοντας στο αγαπημένο του midrange. Αν και έχασε αρκετά σουτ από εκεί νωρίτερα, στην τέλος ο Jokic έμενε πίσω προσπαθώντας να διατηρήσει κάποια ενέργεια για την επίθεση πράγμα που έδινε λιβάδια χώρου στον CP3 που με τα σουτ πήγε τη διαφορά στους 20 και στον τελευταίο ρόγχο των Nuggets, όταν ο Jokic από πείσμα βγήκε για να μην φάει άλλο ένα τέτοιο σουτ, σέρβιρε στον ολομόναχο Crowder και το παιχνίδι ουσιαστικά τελείωσε.

Hawks - Sixers Game-3:

Δεν ξέρω πόσο καλό είναι το δίδυμο Simmons-Embiid στο μπάσκετμπολ, πάντως στο βόλεϊμπολ θα μπορούσαν να κάνουν μια λαμπρή καριέρα.

Στο παιχνίδι καθεαυτό, τα σημεία που το καθόρισαν ήταν μετρημένα: ο Embiid συνεχίζει να πέφτει άτσαλα στο παρκέ, προκαλώντας ανησυχίες επιπεδου Anthony Davis, αλλά συνεχίζει να σηκώνεται και να κυριαρχεί. Παρά τα ολοένα και αυξανόμενα double-teams των Hawks πάνω του, είναι αποτελεσματικότατος, ενώ οι Simmons και Harris έδωσαν όσες βοήθειες χρειάστηκαν επιθετικά, εκμεταλλευόμενοι τους χώρους από τα διπλά μαρκαρίσματα στον Καμερουνέζο center. Πολύτιμη ήταν και η βοήθεια από τον πάγκο της ομάδας, με 30 πόντους στο πρώτο ημίχρονο! Από εκεί και πέρα, ο Simmons αποδεικνύεται τρομακτικά μακρύς για τον Young (παρά τους 28 πόντους αυτού), ενώ μένει να φανεί πόσο θα στοιχίσει στους Sixers ο τραυματισμός του Green που αναμένεται να χάσει δύο με τρεις βδομάδες.

Οι Sixers αυτή την στιγμή δείχνουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του match up, κυρίως λόγω της κυριαρχίας τους Embiid.

Jazz - Clippers Game 2: Τα λόγια στερεύουν για τον Donovan Mitchell

Καθώς Jazz και Clippers ετοιμάζονταν για το δεύτερο παιχνίδι, στο στρατόπεδο του L.A. το πλάνο ήταν σαφές: Πρέπει να σταματηθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, ο Donovan Mitchell. Ο 24χρονος guard της Utah διέλυσε τα αμυντικά σχέδια του Tyronn Lue στο πρώτο παιχνίδι και το έκανε με μια επική 45άρα. Η ιστορία του δεύτερου παιχνιδιού, δεν ήταν πολύ διαφορετική. Ο “Spida” μπήκε αποφασισμένος στο παρκέ του Vivint Center, με σκοπό να οδηγήσει την ομάδα του σε προβάδισμα δύο νικών, θέτοντας έτσι γερές βάσεις για την πρόκριση στους τελικούς της Δύσης.

Και ως συνήθως ο Mitchell ανταποκρίθηκε στην πρόκληση, προσθέτοντας ακόμα μια μυθική εμφάνιση στο αγωνιστικό του βιογραφικό. Οι 37 πόντοι που πέτυχε, σουτάροντας με το εξαιρετικό 51,7% (15/29 σουτ) αναδεικνύουν αυτό ακριβώς, αλλά και το γεγονός πως για ένα ακόμα παιχνίδι οι Clippers δεν είχαν απάντηση για το πως θα τον αντιμετωπίσουν. Στην τρίτη περίοδο, όταν η διαφορά έφτασε ακόμα και στο +21 για τους γηπεδούχους, ο Lue δοκίμασε να στείλει double-team στον Mitchell σχεδόν στο κέντρο. Στις τρεις περιπτώσεις που έγινε κάτι τέτοιο, ο νεαρός μοίρασε ισάριθμες assists, αναγκάζοντας τους Clippers να εγκαταλείψουν αμέσως τη δοκιμή αυτή.

Ωστόσο, ο Mitchell δεν ήταν καθόλου μα καθόλου μόνος (και) στο παιχνίδι αυτό. Ο Bojan Bogdanovic τελείωσε το παιχνίδι με 16 πόντους, επιδιδόμενος σε μεγάλα σουτ και παίζοντας, καθ’όλη τη διάρκεια της τέταρτης περιόδου, άμυνα πάνω στον Leonard. Από την στιγμή που ο Κροάτης forward έπεσε πάνω στον Klaw, το κοντέρ για τον δεύτερο “έγραψε” δύο πόντους με ¼ σουτ και δύο λάθη!

Επιπλέον, ο Rudy Gobert έδειξε για μια ακόμα φορά πόσο πολύτιμος είναι και πως η δουλειά που κάνει, μάλλον, αξίζει όλα τα εκατομμύρια του μπασκετικού κόσμου. Ένας τιραμόλας που μάζευε ό,τι “σκουπίδι” κυκλοφορούσε γύρω από τη στεφάνη (σταμάτησε στα 20 rebounds), ενώ μοίρασε και τρεις τάπες. Το ίδιο εξαιρετική ήταν και η παρουσία του Joe Ingles, ο οποίος τελείωσε το παιχνίδι με 19 πόντους, έχοντας 4/7 τρίποντα, πληγώνοντας σε καίριες περιπτώσεις την άμυνα των Clippers. Κερασάκι στην τούρτα, ήταν οι 24 πόντοι του Jordan Clarkson από τον πάγκο, δικαιολογώντας σε ακόμα ένα παιχνίδι τον τίτλο του καλύτερου έκτου παίκτη της σεζόν. Συνολικά οι Jazz επιχείρησαν 39 σουτ από τη γραμμή του τρίποντου, με τα 20 να βρίσκουν στόχο διαμορφώνοντας με αυτόν τον τρόπο το τελικό 51,3% ποσοστό ευστοχίας, αλλά και το 117-111.

Από την άλλη οι Clippers κατάφεραν μεν να γυρίσουν από το -21, ωστόσο στην τελική τους αντεπίθεση δεν είδαν τον Leonard να ανταπεξέρχεται ανάλογα, καθώς όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, τον “κλείδωσε” ο Bogdanovic. Paul George και Reggie Jackson ήταν συγκλονιστικοί, σημειώνοντας 27 και 29 πόντυς αντίστοιχα, αλλά δυστυχώς για εκείνους δεν υπήρχε άλλη βοήθεια. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε πως, πλην των Leonard, George και Jackson ουδείς εκ των υπολοίπως παικτών του Lue έφτασε σε διψήφιο αριθμό πόντων. 

Αν υπάρχει κάτι θετικό για τους Clippers από το παιχνίδι αυτό, είναι το σημείο που έκαναν το comeback τους από το -21, παίζοντας μια άμυνα ζώνης “2-3”, με τους Jackson και George στην κορυφή και τους Morris, Zubac και Leonard στα μετ’όπισθεν. Οι Jazz εμφανίστηκαν “αναιμικοί” σε αυτή την αλλαγή τακτικής από το L.A., καθώς πήραν αρκετά σουτ κάτω από κακές προϋποθέσεις, αλλά και είδαν το δημιουργικό τους κομμάτι να χαλάει σε αρκετά μεγάλο βαθμό.

Jazz - Clippers Game-3: Η επιστροφή του Paul George

Οι φορές που έχει χλευαστεί ο Paul George είναι αρκετές. Σε βαθμό που -μάλλον δίκαια- πήρε το παρατσούκλι “Pandemic P”. Ωστόσο, τα φετινά playoffs είναι μια διαδικασία - ρεβάνς για τον ίδιο. Έχει πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις, με την κορυφαία όλων - προς ώρας - να είναι αυτή του τρίτου παιχνιδιού κόντρα στους Jazz. Με εξαίρεση την πρώτη μιάμιση περίοδο, όπου οι Jazz προηγούνταν ή κρατιόντουσαν κοντά στο σκορ, το υπόλοιπο του παιχνιδιού αποτέλεσε μια τυπική διαδικασία. Ακόμα και όταν στην τρίτη περίοδο οι Jazz έφεραν τη διαφορά στο -8 και πάλι ο George ανέλαβε δράση, κόβοντάς τους κάθε προσπάθεια για comeback.

Πέραν της εξαιρετικής απόδοσης του George όμως (31 πόντοι, 12/24 σουτ, 6/10 τρίποντα), τόσο ο Kawhi Leonard (34/12/5/2), αλλά και οι Nicolas Batum (17/7) και Reggie Jackson (17 πόντοι, ⅚ τρίποντα), συνέβαλαν τα μέγιστα για την σαρωτική νίκη των Clippers με 132-106. Εκεί που πρέπει να γίνει μια ξεχωριστή αναφορά είναι στην αμυντική λειτουργία της ομάδας του Lue. Όχι μόνο για την τελική διαφορά των 26 πόντων, αλλά γιατί οι παίκτες του κατάφεραν να περιορίσουν σε μεγάλο βαθμό το σκορ που βρίσκει η Utah από τους Bogdanovic και Clarkson. Συνολικά οι δύο παίκτες σούταραν 26 φορές, εκ των οποίων μόλις οι επτά βρήκαν στόχο. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι ίδιοι δύο αποτέλεσαν και τους χειρότερους του παρκέ, όσον αφορά το plus - minus, γράφοντας τα διόλου κολακευτικά -17 (Bogdanovic) και -24 (Clarkson). Προφανώς τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία έντονου προβληματισμού για τον Quin Snyder, αλλά υπήρξε και κάτι ακόμα για το οποίο οι Jazz αγωνιουν: Ο αστράγαλος του Donovan Mitchell. Στο τέλος του δεύτερου παιχνιδιού, ο George έπεσε άτσαλα πάνω στον guard της Utah, προκαλώντας του πρόβλημα στον αστράγαλο.

Τελικά ο “Spida”, όχι μόνο κατάφερε να αγωνιστεί στο τρίτο παιχνίδι, αλλά το τελείωσε και με 30 πόντους. Ωστόσο, οι ενοχλήσεις που ένιωσε στο συγκεκριμένο σημείο στην τέταρτη περίοδο, ανάγκασαν τον Snyder να σκεφτεί το υπόλοιπο της σειράς (αλλά και της post-season, εφόσον περάσει η Utah) και άφησε τον παίκτη εκτός δράσης επτά λεπτά πριν το τέλος της αναμέτρησης. Ο ίδιος ο MItchell δήλωσε μετά το τέλος του παιχνιδιού πως νιώθει ενοχλήσεις όταν ασκεί πίεση στο πόδι του, αλλά έκανε ξεκάθαρο πως θα είναι έτοιμος για το game 4, βάζοντας έτσι τις καρδιές των φίλων των Jazz στη θέση τους.

Πλέον οι Clippers βρίσκονται μία νίκη μακριά από το να φέρουν τη σειρά στα ίσα και κυνηγούν κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία των playoffs: Να γίνουν η πρώτη ομάδα που προκρίνεται στον επόμενο γύρο από ένα εις βάρος της 2-0, δύο φορές. Έχοντας έναν τέτοιο George στις τάξεις τους, έχουν κάθε δικαίωμα να ελπίζουν σε κάτι τέτοιο. 

Για το Bucks - Nets έγραψε ο Γιώργος προχθές, πάμε παρακάτω.

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό...

Όλο το Suns - Nuggets σε μια φάση:

... και από τα γέλια.

Κανένας απολύτως λόγος να ζητήσει το NBA το κατέβασμα του συγκεκριμένου ρολογιού. Από όποια πλευρά να το δεις, είναι τρομερά εύστοχο τρολλάρισμα (και δη εντελώς εντός του πλαισίου του κανονισμού - που για κάποιον περίεργο λόγο η Λίγκα έχει αποφασίσει να μην εφαρμόζει).

Επίσης, αυτό:

 Η γωνιά του Geek

➢ Καμία ομάδα από όσες συνεχίζουν δεν έχει κερδίσει πρωτάθλημα από το 1983 και ύστερα, ή από τότε που οι ομάδες των Playoffs έγιναν 16, ωστόσο ενδιαφέρον είναι και το γεγονός πως μόλις οκτώ παίκτες από όσους συνεχίζουν έχουν ήδη δαχτυλίδι στη συλλογή τους. Συγκεκριμένα, τρία έχουν οι McGee και Danny Green, δύο οι Kawhi, KD και Rondo και από ένα οι Kyrie, Howard και Ibaka.

➢ Για πρώτη φορά στην ιστορία της Λίγκας δεν υπάρχει Αμερικάνος MVP για τρεις συνεχόμενες χρονιές, καθώς μετά τις δύο συνεχόμενες βραβεύσεις για τον Ελληνονιγηριανό Antetokounmpo, σειρά πήρε ο Σέρβος Αρτίστας Nikola Jokic. (Δύο συνεχόμενες βραβεύσεις μη Αμερικάνου είχαμε και με τον Καναδό Nash το 2005 και 2006).

➢ Τρίτο Defensive Player of the Year award και για τον Γάλλο Gobert, σε μια χρονιά που στη Utah γεννάνε και τα κοκορια τους. Από την εικόνα διάλυσης κατά τη διακοπή του πρωταθλήματος πέρσι τον Απρίλιο, με τα covid περιστατικά και τη μανούρα Mitchell και Gobert, πλέον έχουμε μια ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας, με 2-0 προβάδισμα για την πρώτη της παρουσία σε τελικούς περιφέρειας μετά από 14 χρόνια, νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς, τον Wade μέλος του επενδυτικού group και τον Gobert ξανά DPoY. Hashtag: “take note”.

➢ Στη Utah που στο Game-2 έβαλαν 20 τρίποντα (και εννέα παραπάνω από τους Clippers, σε εννέα παραπάνω προσπάθειες) ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της ομάδας σχετικά σε postseason, ενώ είδαν παίκτη τους να βάζει δύο σερί 35άρες (τον Mitchell προφανώς), για πρώτη φορά μετά από το μακρινό 1988 και τον “Ταχυδρόμο”.

➢ Eν τω μεταξύ, ο Mitchell έχει βάλει τουλάχιστον πέντε τρίποντα σε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια. Γιατί αυτό είναι αξιοσημείωτο; Επειδή οι μόνοι άλλοι δύο παίκτες που έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο είναι οι Steph και Klay!
Γενικά, ο Speeda παίζει συμπαθητικούτσικα (και) φέτος…

➢ Kevin Durant, Kyrie Irving, Bruce Brown, Giannis Antetokounmpo και Khris Middleton συνδυάστηκαν για το 80,5% των πόντων του Game-3 μεταξύ Bucks και Nets. Αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό πόντων αγώνα που επιτυγχάνεται από πέντε παίκτες στην ιστορία της Λίγκας.

➢ Τρεις εμφανίσεις με 15+ πόντους και 15+ assists χωρίς κανένα λάθος έχει πλέον ο Chris Paul σε Playoffs. Όσες ακριβώς έχει και το σύνολο της υπόλοιπης Λίγκας από τις απαρχές της.

➢ Πέντε τις εκατό αύξηση στους non covid related τραυματισμούς είχε η Λίγκα τη σεζόν που τελειώσε, όπως παρουσίασαν στο εξαιρετικό τους άρθρο για το ESPN οι Baxter Holmes και Kevin Pelton “Data shows NBA injuries up in condensed season”.

➢ Επιστροφή στην ΝΒΑική κανονικότητα από την επόμενη σεζόν, καθώς όπως ανακοινώθηκε η σεζόν 2021-22 θα ξεκινήσει στις 19 του Οκτώβρη, τα Playoffs στις 16 Απρίλη, με τους Τελικούς να ολοκληρώνονται 22 Ιούνη (αν χρειαστεί Game-7). 

Ups & Downs

⬆ Ο Richard Jefferson είναι πραγματικά απολαυστικός στον σχολιασμό. Είναι τόσο κοντά στο παιχνίδι και συνδυάζει δούλεμα και αυτοσαρκασμό χωρίς να γίνεται κουραστικός. Ο τρόπος που λέει “nope” σε τρίποντα πριν δει την κατάληξή τους και το “great pass from Austin Rivers” σε ένα ανεκδιήγητο τρίποντο του τελευταίου που κατέληξε στα χέρια του Nikola Jokic είναι τα τελευταία διαμάντια του.

⬆ Η υγεία του Durant.

⬆ Οι συνεχόμενες εμφανίσεις του Ayton σε top επίπεδο.

⬆ Για τον Torey Craig έχουμε γράψει ξανά στο παρελθόν. Και μπορεί να είναι μόλις ο έβδομος (και αυτό υπό συζήτηση…) καλύτερος παίκτης των φετινών Suns, όμως ο ρόλος του είναι συγκεκριμένος και η συνεισφορά του πολύτιμη. Αλήθεια, πόσο πιο σημαντικός θα ήταν στα rosters των Nuggets (που τον άφησαν πέρσι το καλοκαίρι ελευθερο) ή των Bucks (που ο coach Bud δεν του έδωσε την παραμικρή ευκαιρία μέχρι να τον “πετάξει” στους Suns);

⬇ Ξανά: οι βολές των Giannis και Simmons. Το χαμηλό ποσοστό αμφότερων χαμηλώνει σημαντικά το ταβάνι των ικανοτήτων τους.

⬇ Μιλώντας για δευτερόλεπτα… Τα “μαγικά λίγα δευτερόλεπτα του Θανάση στο παρκέ” κατά τους εγχώριους αθλητικογράφους. Ούτε άντρας με πρόωρη εκσπερμάτωση και απύθμενη αυτοπεποίθηση τέτοιον ενθουσιασμό για κάτι τόσο σύντομο...

⬇ Μετά τις ειδήσεις για τα ξεκατινιάσματα στο coaching staff των Pacers λίγο πριν τα playins η κατάληξη του coach Nate Bjorkgren ήταν λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένη. Το τυπικό τέλος της συνεργασίας του με την ομάδα της Indiana ανακοινώθηκε προχτές, με τον Terry Stotts (που μόλις άφησε το Portland) να φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί για την αντικατάστασή του, μιας και η πλειοψηφία του front office των Pacers έχει περάσει από την ομάδα του Oregon και έχει συνεργαστεί εκεί μαζί του.

 Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Κατηγορία We got game
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « We Got Playoffs - 7: Survivor 2021 We Got Playoffs - 4: Εντυπωσιακή αυλαία πρώτου γύρου, με μία εκκρεμότητα »
επιστροφή στην κορυφή

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely