Λίγο τα πρόσφατα δημοσιεύματα από τη Τουρκία που τον θέλουν να μετακομίζει το προσεχές καλοκαίρι στην Euroleague και την Αναντολού Εφές και λίγο η έρευνα των GMs του BCL κατά την οποία είναι ο καλύτερος νέος παίκτης της διοργάνωσης, ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τον ελπιδοφόρο Σαντίκ Εμίρ Καμπατζά της Γαλατασαράι.

Η Φενέρμπαχτσε επέστρεψε στον τουρκικό θρόνο μετά από τέσσερα χρόνια και το πέτυχε αυτό με τον άνθρωπο που παίρνει κούπες, αλλά λίγο μετά περνά από το λογιστήριο για να υπογράψει το Α4 της απόλυσης του. Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς λύγισε με ευκολία την Εφές του Αταμάν, παρουσιάζοντας στην πλειοψηφία των λεπτών των τεσσάρων αγώνων ένα ανώτερο, πιο φρέσκο και διψασμένο σύνολο, το οποίο έβαλε θαυμαστικό στο φινάλε μιας όχι και τόσο καλής σεζόν.

Η Εφές, παρότι δεν έχει τελειώσει ακόμα τις εγχώριες υποχρεώσεις της, δείχνει να κάνει πράξη το σοφό γνωμικό «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Μερικές ημέρες αφότου κατέκτησε το δεύτερο σερί τρόπαιο της Ευρωλίγκα, έδειξε με τον πλέον πειστικό τρόπο πως οι ιθύνοντες του συλλόγου είναι αποφασισμένοι να κάνουν κάτι, που μόνο η Γιουγκοπλάστικα έχει καταφέρει, πριν σχεδόν τριάντα χρόνια. Να κατακτήσουν δηλαδή τρεις σερί χρονιές την κορυφή της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μπάσκετ στην Ευρώπη. Πως συνέβη αυτό; Με την ανακοίνωση της απόκτησης ενός εκ των κορυφαίων αθλητών στη Γηραιά Ήπειρο και σίγουρα του κορυφαίου φόργουορντ, Will Clyburn.

H Eφές είναι ξανά πρωταθλήτρια Ευρώπης, οι γροθιές του Αταμάν σηκώθηκαν ξανά στον αέρα με το τελευταίο σφύριγμα του αγώνα, σαν ένα πλάνο deja vu. Ο τελικός δεν είχε σπουδαίο θέαμα ή κάποια μεγάλη στιγμή αντάξια εκείνων των ημιτελικών, είχε όμως την τρίτη ομάδα στην ιστορία της Ευρωλίγκας, μετά από Μακάμπι και Ολυμπιακό, που σήκωσε συνεχόμενους τίτλους, οπότε ας αφιερώσουμε κι εμείς μερικές λέξεις σε όσα είδαμε.

Δύσκολο να πρέπει να γράψεις σε μία ήττα της ομάδας που υποστηρίζεις. Νιώθεις ένα γαμώτο, ένα αίσθημα ότι ήταν κοντά και τελικά όχι. Στο τέλος της ημέρας πάντως είδαμε έναν αγώνα με τις δικές του διακυμάνσεις, πολλαπλούς ήρωες και στο φινάλε ένα από τα μεγαλύτερα καλάθια της τελευταίας πενταετίας. Ένα παιχνίδι που αξίζει τις δικές του γραμμές και ας κέρδισε ο απέναντι.

Ο πρώτος χρονικά ημιτελικός του Final Four του Βελιγραδίου θα βρει αντιμέτωπες την περσινή πρωταθλήτρια Εφές και τον φιλόδοξο Ολυμπιακό, που επιστρέφει στην τετράδα μετά το 2017. Καλύτερη αρχή δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε και σίγουρα θα είναι ένα ματς που θα μας κρατήσει με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Δύο ομάδες με αρκετά κοινά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους και με τους προπονητές τους να έχουν βάλει την σφραγίδα τους. Ο Μπαρτζώκας και ο Αταμάν σε μία τακτική μάχη, με μεγάλο στόχο φυσικά την κορυφή της Ευρώπης.

Η αγωνιστική περίοδος για τη διοργάνωση της Ευρωλίγκα τελείωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και συνάμα τον πιο δίκαιο, όσο είναι ορθό να χρησιμοποιούμε τον συγκεκριμένο όρο στον αθλητισμό. Η ομάδα που ήταν σταθερά επί μια τριετία στο κορυφαίο επίπεδο, κατέκτησε το τρόπαιο με κορυφαίο όλων, τον Vasilije Micic. Έτσι μετά την κατάκτηση τόσο του διπλού βραβείου MVP, τόσο της κανονικής περιόδου όσο και του φάιναλ φορ της Κολωνίας, το επόμενο στάδιο μοιάζει να είναι ένα. Αυτό της μετακόμισης στο ΝΒΑ και στους Thunder, οι οποίοι απέκτησαν τα δικαιώματά του από τους Sixers στο πλαίσιο της ανταλλαγής που οδήγησε τον Al Horford και τον Γάλλο Theo Maledon στην Oklahoma. Έτσι η ιστορία μοιάζει να είναι έτοιμη να επαναληφθεί , όπως και το 2018. Eκείνη τη σεζόν, ο παίχτης που ήταν ο νικητής και των δύο βραβείων, ο Luka Doncic μετακόμισε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού με το πέρας της σεζόν.

Η Μπαρτσελόνα μπήκε στον τελικό της Ευρωλίγκα με το μαχαίρι στα δόντια. Ο Κλαβέρ έπεσε επάνω στον Μίτσιτς, προκαλώντας τον να πάρει τον αριστερό διάδρομο και ανακόπτοντας την δεξιά τρίπλα και τα πικ εν ρολ. Ο Μπράντον Ντέιβις έβγαινε με μανία στην περίμετρο, αλλάζοντας στα σκριν, σκεπάζοντας το πεδίο του Λάρκιν. Ο Νίκολα Μίροτιτς έκανε το ίδιο, δείχνοντας πόσο υποτιμημένα είναι τα αμυντικά προσόντα του.

Γεμάτοι σασπένς, αγωνία και ωραίο μπάσκετ οι δύο ημιτελικού του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα, στους οποίους επικράτησαν Εφές και Μπαρτσελόνα, με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Η πρώτη απέφυγε την πλήρη ανατροπή της ΤΣΣΚΑ, η δεύτερη πήγε σε όλο το παιχνίδι δίπλα δίπλα με τη Μιλάνο, για να ξεχωρίσει ελάχιστα στο τέλος. Πάμε να δούμε τα σημεία που έκριναν τους νικητές, δια χειρός Pete και Ευάγγελου.

Από όπου και να το πιάσεις, ο ημιτελικός μεταξύ της ΤΣΣΚΑ και της Εφές είναι ο ημιτελικός που θέλουμε να δούμε. Πρόκειται για τις δύο καλύτερες επιθέσεις της φετινής Ευρωλίγκα, για τις δύο ελκυστικότερες διεκδικήτριες του τίτλου στο φάιναλ φορ της Κολονίας, όπως και για τις δύο ομάδες που θα θέλαμε να δούμε στην κορυφή, όσοι/όσες δεν υποστηρίζουμε από τα παιδικά μας χρόνια Μιλάνο ή Μπαρτσελόνα. Είναι καλό να επικρατούν τα σύνολα που παίζουν με συνέπεια ωραίο μπάσκετ, διότι αφήνουν παρακαταθήκη τη συνταγή τους για τους επόμενους.