Ναι, ευτυχώς η λίγκα του ΝΒΑ αποκτά σιγά σιγά καινούργιες ‘’sweethearts’’. Οι Timberwolves με τη σούπερ άμυνα και τον εκρηκτικό Anthony Edwards, που τρέχουν σερί έξι νικών ή οι νεαροί Houston Rockets του γίγαντα Sengun (που βέβαια για την ώρα τρέχουν πίσω από τον σερίφη VanVleet και τον Dillon Brooks, παραμερίζοντας λίγο τα νιάτα, όμως έχουμε χρόνο γι’ αυτά, μάλλον). Μία σταθερή δύναμη των τελευταίων ετών ωστόσο, συνεχίζει στο υψηλό επίπεδο, λίγο πιο ήσυχα, μ’ έναν τρόπο διαφορετικό. Addition by subtraction που λένε και στις ΗΠΑ, το μότο των φετινών Philadelphia 76ers.

Πάνω που άπαντες στην Philadelphia είδαν τον Αυστραλό να επιστρέφει στην πόλη και στις προπονητικές εγκαταστάσεις, ελπίζοντας πως η παρουσία του εκεί θα σήμαινε και την ομαλή επιστροφή του στην ομάδα, ο 25χρονος επέλεξε να θέσει -επί της ουσίας- εαυτόν εκτός προπόνησης με την αδιαφορία του. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει επιστροφή από τη ρήξη των δύο πλευρών, το ερώτημα που τίθεται είναι σαφές: “Και τώρα τι;”

Οι Sixers απέτυχαν να προχωρήσουν στους τελικούς της Ανατολής, υποκύπτοντας στις ορέξεις του Trae Young και της παρέας του. Λίγες ώρες μετά τη λήξη της σειράς οι ερωτήσεις στο στρατόπεδο της Philadelphia είναι συγκεκριμένες: Πρέπει να συνεχίσει ο Ben Simmons ως μέλος της ομάδας; Για πόσο ακόμα θα αντέξουν τα πόδια του Joel Embiid; Πλέον, το “process” μετά από οκτώ χρόνια έχει καταρρεύσει και οι Sixers θέλουν απαντήσεις για την επόμενη μέρα, όσο το δυνατόν συντομότερα.

Αμφότεροι οι διεκδικητές μιας θέσης στους τελικούς της Ανατολής έφτασαν εδώ κερδίζοντας εύκολα σε πέντε παιχνίδια τους αντιπάλους τους, για αντίθετους λόγους. Οι Wizards δεν μπορούσαν με τίποτα να σταματήσουν τους Sixers, δίχως αυτό να λέει πολλά για την επίθεση των τελευταίων, ενώ οι Knicks δεν μπορούσαν να σκοράρουν με τίποτα απέναντι στους Hawks, παρομοίως. Σε αυτό το match up, το συγκριτικό πλεονέκτημα των δύο αντιπάλων είναι αντίστροφο. Οι 76ers μπορούν να παρατάξουν ένα αμυντικό τέρας με πολλά κεφάλια ενώ οι Hawks θα του πετάνε ό,τι βρουν, μήπως και αυτά τα κεφάλια κοπούν πιο γρήγορα από ότι θα φυτρώσουν τα επόμενα - σε μια παρομοίωση που ξεκίνησε να καταρρέει εν τη γενέσει της. Φυσικά το μεγάλο ερωτηματικό της σειράς λέγεται Joel Embiid. Ο καλύτερος παίκτης της σειράς και MVP του πρώτου μισού της κανονικής περιόδου κληρονόμησε ένα πρόβλημα στον μηνίσκο στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς με τους Wizards, και θα απουσιάσει, το λιγότερο, από το πρώτο παιχνίδι με τους Hawks.

Η πανδημία που κουβαλάμε ακόμη το 2021 έχει αφήσει τον κόσμο του ΝΒΑ σε μία περίεργη κατάσταση, ανάμεσα στη συνήθεια και τη δυστοπία. Εκεί ξεχωρίζει το #21 των Sixers, ένας κυρίαρχος center/κυνηγός επικηρυγμένων guards, που προσπαθούν να προσεγγίσουν το καλάθι στα λεπτά που εκείνος αγωνίζεται. O Rick Deckard¹ (συγγνώμη, ο Joel Embiid, δεν ξέρω πως έγινε αυτό) ονειρεύεται πως φέτος είναι επιτέλους η σεζόν που θα αναγνωριστεί ως ο καλύτερος ψηλός της λίγκας και ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες γενικότερα, μέσω του βραβείου του MVP της κανονικής περιόδου.

Μετά από μία χρονιά που έκλεισε με την απογοήτευση του σουτ του Kawhi και το τετραπλό γκελ της μπάλας στη στεφάνη, πριν αυτή καταλήξει στο διχτάκι και ένα τεράστιο “whatif” που το συγκεκριμένο παιχνίδι άφησε σαν επίγευση της σεζόν 2018-19, η περσινή (πλέον) σεζόν των Sixers ξεκίνησε –και πάλι- με υψηλές προσδοκίες. Ωστόσο, μετά από μια νερόβραστη διαδρομή ως τα playoffs, εκεί τους περίμεναν οι Celtics και ένα στεγνό καθάρισμα.

Η (τύποις “κοινή συναινέσει”, στην ουσία) απόλυση του Doc Rivers μας έπιασε στον ύπνο. Κυριολεκτικά όμως, καθώς η απόφαση της διοίκηση των Clippers να απομακρύνουν τον 58χρονο προπονητή έλαβε χώρα ξημερώματα Ελλάδας. Και ενώ σε μια πρώτη ανάγνωση η κίνηση του Steve Ballmer μοιάζει αναπόφευκτη, μετά και το “ναυάγιο” (και) των φετινών playoffs, κάνοντας ένας βήμα πίσω τα πάντα μοιάζουν λίγο βιαστικά.
Η εποχή του Doc Rivers στους Los Angeles Clippers έφτασε στο τέλος της, έπειτα από επτά χρόνια και παρά τα ακόμα δύο έτη που προέβλεπε το συμβόλαιό του. Επτά χρόνια χτισίματος, προσδοκιών, μα πάνω απ’ όλα βλέψεων για ένα πρωτάθλημα. Αυτή ήταν άλλωστε η αύρα που συνόδευε τον Rivers όταν άφηνε τους Celtics για τη δυτική ακτή: Πως πρόκειται για έναν προπονητή που ξέρει να διαχειρίζεται χαρακτήρες, να τους βάζει κάτω από το “εμείς” και να τους διαμορφώνει σε νικητές. Αυτό έκανε στο πρωτάθλημα του 2008 με τη Βοστώνη, όταν οι Paul Pierce, Ray Allen και Kevin Garnett έφτασαν στην πολυπόθητη κατάκτηση του πρώτου τους δαχτυλιδιού. Ο Rivers ωστόσο πριν γίνει το mega trade που έφερε Allen και KG στη Μασαχουσέτη δεν ήταν καθόλου σίγουρος για τη θέση του.

“Όποιος λέει ότι ο Ben Simmons είναι point guard, είναι ανόητος”. Τάδε έφη Larry Brown, αν και η αξία αυτής της δήλωσης δεν έχει τόσο να κάνει με το από ποιον, αλλά με το πότε ειπώθηκε. Ο πρώην προπονητής των Sixers (μεταξύ άλλων) διατύπωσε αυτή τη θέση το 2017, πριν ακόμη ο Simmons αγωνιστεί στο πρώτο του ματς με τη Φιλαδέλφεια. Εν έτει 2020 η παραπάνω άποψη κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές, ειδικά μετα την όλο και συχνότερη χρησιμοποίηση του Αυστραλού ως “center” (ειδικά όταν λείπει ο Joel Embiid από τα παιχνίδια των Sixers).

Minnesota has traded Jimmy Butler and Justin Patton to Philadelphia for Robert Covington, Dario Saric and a 2022 second-round draft pick. Ένα tweet που έσκασε σαν βόμβα το απόγευμα του Σαββάτου και έβαλε όλους τους φίλους του ΝΒΑ σε μία μεγάλη κουβέντα, από αυτές που τρελαίνονται να κάνουν. Ποιος κέρδισε το trade, πώς θα κολλήσει ο Τζιμάκος με τους νεανικούς Sixers, πώς θα πορευτούν οι Timberwolves από εδώ και πέρα. Κάπως έτσι αποφασίσαμε με τον έτερο Δημήτρη (τον Βούρδα, είμαστε και μπόλικοι) να τα βάλουμε κάτω, αφού και οι δύο ψοφάμε για κάτι τέτοια. Να δούμε τι κέρδισαν και τι έχασαν τα δυο franchises, ποια είναι τα σενάρια από εδώ και πέρα, πως άλλαξαν οι ισορροπίες. Πριν από αυτό όμως, δύο λόγια για το κεντρικό πρόσωπο του trade.

Πριν από μερικές μέρες η φετινή παραμυθένια πορεία των αγαπημένων μου Philadelphia 76ers έφτασε στο τέλος της. Το ταξίδι ολοκληρώθηκε στο πέμπτο παιχνίδι των ημιτελικών της Ανατολής μέσα σε έναν κυκεώνα ανάμεικτων συναισθημάτων. Είναι γεγονός πως η ομάδα κατάφερε με την εικόνα που παρουσίασε μέσα στην χρονιά, να ξεπεράσει τις προσδοκίες ακόμα και του πιο φανατικού και ονειροπόλου οπαδού της. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να της στερήσει αυτήν την επιτυχία. Από την άλλη ο (μάλλον) εύκολος αποκλεισμός της από τους Celtics, προσγείωσε κάπως απότομα ολόκληρο τον οργανισμό της Φιλαδέλφεια πίσω στην σκληρή πραγματικότητα. Άλλωστε η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει. Θεωρώ την σειρά με την Βοστώνη άκρως διδακτική για όλους μας. Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτές τις πέντε αναμετρήσεις, μπορούμε να εξάγουμε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με την επιρροή των analytics στο άθλημα, τον ρόλο των ελάχιστων back to the basket ψηλών που έχουν απομείνει στην λίγκα, αλλά και την συνολική αγωνιστική κατεύθυνση του οικοδομήματος των Sixers. Η εποχή άλλωστε προσφέρεται για σκέψη και περισυλλογή.