Είναι αναρίθμητες οι φορές που οι ήρωες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την «πλάτη στον τοίχο» και σε δεινή θέση, έως ότου εμφανιστούν εκείνοι οι χαρακτήρες που πολλές φορές ζουν στη σκιά των «μεγάλων», των πρωταγωνιστών της ιστορίας και σώσουν την κατάσταση. Στον κινηματογράφο τα παραδείγματα πάμπολλα. Τι θα ήταν ο Φρόντο χωρίς τον καλό του φίλο Σαμ, στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, να τον συνοδεύει στο δύσκολο ταξίδι του και να τον σώνει από τον κίνδυνο αρκετές φορές, όπως από τη γιγάντια αράχνη Σελόμπ, από τα Ορκς στον πύργο της Κίριθ Ούνγκολ ή από την ίδια την επίδραση του δαχτυλιδιού. Το πιο σημαντικό όμως που κατάφερνε ο Σαμ, αυτό που πραγματικά πρέσβευε ο χαρακτήρας ήταν η ελπίδα. Ελπίδα που «πρόσφερε» και ο Τι Τζέι Μακόνελ στους Φιλαδέλφεια Σίξερς στον αγώνα εναντίον των Σέλτικς. Ελπίδα πως η σειρά για αυτούς δεν θα τελείωνε άδοξα με ένα sweep. Ο απρόσμενος ήρωας λοιπόν για την ομάδα από την πόλη της αδελφικής αγάπης, του Ρόκι και του Process, έβαλε τη σπίθα και μένει να φανεί αν είναι ικανή να κρατήσει για έναν ακόμη αγώνα.

Καθώς το "Τhe Process" δείχνει να παίρνει σάρκα και οστά, ο Μπεν Σίμονς αναδεικνύεται ως η δεύτερη κεντρική φιγούρα του σχεδιασμού των Σίξερς, ακριβώς δίπλα στον Τζόελ Εμπίιντ και μόλις στην ρούκι χρονιά του. Περίπου όπως και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, έτσι κι εκείνος καλείται να παίξει κομβικό ρόλο σε ένα σύνολο που σε λίγα χρόνια θα στοχεύσει ψηλά, έχοντας το ίδιο ατομικό μειονέκτημα: δεν σουτάρει καλά από απόσταση. Οι ομοιότητες των δύο παικτών (πέραν της τρομερής σωματοδομής) σταματούν γενικά σε διακριτό σημείο. Μπορεί Γιάννης και Σίμονς να μοιράζονται ικανότητες στον χειρισμό της μπάλας , να είναι γρήγοροι, αλτικοί, οξυδερκείς πασέρ και καλοί αμυντικοί, όμως η χρήση στις ομάδες τους μαρτυρά πως οι δύο προπονητές (Κιντ και Μπράουν) αντιλαμβάνονται τελείως διαφορετικά τον ρόλο του καθενός. Και εδώ ακριβώς είναι που όλα γίνονται πιο συναρπαστικά, ειδικά σε ο,τι αφορά τον νεαρό σταρ των Σίξερς.

Πως αλλάζουν καμιά φορά έτσι γρήγορα τα πράγματα στη ζωή. Από την απόλυτη απαξίωση, στην καθολική αποθέωση, 31 παιχνίδια και μια ανταλλαγή δρόμος. Οι Philadelphia 76ers δεν αποτελούν πια την ομάδα-ανέκδοτο της λίγκας. Το μόνο που χρειάστηκε είναι να πατήσει επιτέλους παρκέ ο Joel Embiid και η ομάδα να ανταλλάξει κάποια από τα assets που άφησε παρακαταθήκη ο Sam Hinkie, με το #1 του φετινού draft. Αναμφίβολα, κάτι δουλεύει σωστά την τελευταία τετραετία στην πόλη της ‘’αδελφικής αγάπης’’. Ήρθε η ώρα η ομάδα να γευτεί τους γλυκούς καρπούς του The Process. Προσωπικά, ανυπομονώ.

Danny Ainge trusts the process

Λ: Τι λες για το Νο1 ρε Μπιλ; Φουλτζ εύκολα;
Μπ: Ε ναι ρε Λεο, τι άλλο; Οι Σίξερς τι βλέπεις να κάνουν στο 3;
Λ: Χμμ, έχει ζουμί η υπόθεση. Μ’ αρέσει πολύ ο Φοξ σαν επιλογή.
Μπ: Ναι όντως, αν και βλέπω τον Τζάκσον πιο πιθανό.
Λ: Σίγουρα παίζει. Δεν ρωτάς και τον Ηλία να σου πει μια γνώμη;
Μπ: Καλή ιδέα.

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη, ετήσια κλήρωση για το NBA draft lottery του 2017. Μια κλήρωση που έφερε την ομάδα της Philadelphia στην τρίτη κατά σειρά επιλογή στο draft, δίνοντας της έτσι την ευκαιρία να προσθέσει έναν ακόμα ταλαντούχο νεαρό παίκτη, στον ήδη αξιόλογο κορμό της. Με αφορμή το γεγονός αυτό, είναι καιρός να ρίξουμε μια πιο προσεκτική και συγκροτημένη ματιά, σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα εγχειρήματα των τελευταίων ετών στο NBA, που έλαβε χώρα στην πόλη της ‘’αδελφικής αγάπης’’. Αναφέρομαι φυσικά στο The Process και τον εμπνευστή του Sam Hinkie.